Dragon tamer - ตอนที่ 342

บทที่ 342: ผู้มาจากเมืองหลวง

ในโรงแรมมีโต๊ะนั่งและคนหลายสิบคน มีโต๊ะไวน์และอาหารชั้นดีมากมาย ผู้คนยังกินอาหารสวมใส่เสื้อคลุม บางคนพักพิง และบางคนเดินทางด้วย พวกเขาดูจะไม่ทุกข์ร้อน

แต่ไม่รู้ว่าทําไม หลังจากที่จูมิงหลางกล่าวคําเหล่านี้ ทุกคนก็ไม่สามารถกินหรือดื่มได้อีกต่อไป พวกเขามองหน้ากันที่

โต๊ะไวน์และอาหาร

จูมิงหลางมาถึงห้องพักแล้ว ส่วนไปฉินอัน สภาพของนางดีกว่าเหวินเหมิงรู หลังจากที่เหวินเหมิงรูนอนลง ไม่รู้ว่านางหมดสติหรือกลัวตาย ในระยะสั้นรู้สึกหมดสติเล็กน้อย

แน่นอนว่านางกําลังพยายามป้องกันไม่ให้ตัวเองล้มลง และต้องอาศัยสัญชาตญาณการเอาตัวรอด

ไปฉินอันพูดซ้ําอยู่หนึ่งประโยค นั่นคือกลับไปที่เหมียนซานและเชิญหัวหน้าเหมิงให้รับผิดชอบ

ดูเหมือนว่าในจิตสํานึกของนางมีเพียงหัวหน้าเหมิง ในโลกนี้เท่านั้นที่สามารถทําให้นางรู้สึกปลอดภัย

อะไรทําให้ช่างซ่อมดาบหญิงสองคนล้มลงเช่นนี้ได้?

“ผู้อาวุโสไป ท่านดีขึ้นไหม” จูมิงหลางเดินไปและมองไปที่ไปฉินอัน ซึ่งนั่งอยู่บนม้านั่งโดยที่ตาของนางยังลอยอยู่

ในเวลานี้ นางไม่ได้สวมชุดส่าหรี แต่ใบหน้าของนางซีดเผือด และใบหน้านางไม่มีสีเลือดใดๆ

“ มิงหลาง เจ้าส่งจดหมายไปหรือยังหัวหน้าเหมิงได้รับมันแล้วเหรอ?” ไปฉินอันถาม

“ข้าได้ส่งจดหมายและบอกเกี่ยวกับสถานการณ์ของท่านแล้ว ข้าได้ยินคนที่หลบหนีจากเมืองกวงหลิน บอกว่าปากวง

ชานซีสงถูกทําลาย นี่เป็นเรื่องจริงหรือไม่? ?” จูมิงหลางพูดช้าๆ

ในขณะที่มิงหลางพูดคําเหล่านี้ รูม่านตาของไปฉินอันก็ขยายออก หน้าของนางก็เต็มไปด้วยความกลัว ร่างกายของนางสั่นเทาอย่างไม่สบายใจ และเหงื่อก็ไหลออกมาจากผิวสีซีดของนาง

“ ซีสงหลินถูกเหยียบย่ํา มันคือนางฟ้าภูติผี มันคือภูติภูเขา พวกเราได้เห็น ภูติภูเขาแล้วทุกคนในห้องโถงก็ตาย และผู้เฒ่าเฟิง ก็ตายด้วย ” ไปฉินอัน กล่าวอย่างไม่ต่อเนื่องกัน

ตาย..หลายคนเสียชีวิต!!

ไปฉินอันยังคงพูดซ้ําชื่อของผู้เสียชีวิต บรรดาผู้มีชื่อเสียงในผืนป่าใหญ่ทั้งสี่แห่ง แต่ไม่มีปาใครรอดชีวิตได้ภายใต้พระหัตถ์

ของเหล่าทวยเทพและเทพเจ้าแห่งภูเขานั้น

มังกรสีม่วง ที่มีสายเลือดที่เหนือกว่าและพลังเวทย์มนตร์ตามธรรมชาติถูกบีบจนตายโดยนางฟ้าแห่งภูเขาเหมือนกบหรือหนอน

ภูเขาที่กว้างใหญ่นั้นใหญ่มากจนไม่สามารถทนต่อการชนของภูติและภูติภูเขาหลายครั้งได้ ภูเขาและผืนดิน ภูติภูเขาและเทพแห่งผืนปายืนอยู่ในนั้น ทําให้โลกดูแคบลง!

นั่นไม่ใช่สิ่งมีชีวิตเลย มันคือเทพเจ้าและปีศาจ!

“นั่นคือนางฟ้าแห่งขุนเขาใช่ไหม”

มิงหลาง คร่ําครวญ

เขาฆ่าสิ่งที่เรียกว่านางฟ้าแม่น้ํา เมื่อไม่นานมานี้ จูมิงหลางคิดว่าความแข็งแกร่งของภูติ นางฟ้าตัวอื่นน่าจะใกล้เคียงกัน พวกมันค่อนข้างน่ากลัวในหมู่สัตว์ประหลาด แต่เขาไม่เคยคิดเกี่ยวกับนางฟ้าแห่งแม่น้ําผีและภูตินางฟ้าเป็นเพียง

กลุ่มที่อ่อนแอที่สุดในบรรดาภูติผี

ผีอมตะที่ครั้งหนึ่งเคยฆ่าปรมาจารย์ระดับสูงระดับปรมาจารย์

และภูติภูเขาได้ทําลายป่ากวงชานซีสงหลินเมื่อคืนนี้!!

กวงซานซีสงหลิน เป็นสาขาหนึ่งของซีสงหลิน บนแผ่นดินนี้ แต่ก็มีประวัติศาสตร์ยาวนานนับพันปี ดูแลระเบียบของกว่า

20 ประเทศ และเป็นหน่วยงานที่มีพลังอํานาจมากที่สุดในแผ่นดินนี้

เป็นผลให้พวกเขาถูก นางฟ้าภูเขาบดขยี้โดยตรง เจ้านายภายในถูกสังหาร และคนที่รอดชีวิตเป็นเพียงความบังเอิญ

จูมิงหลางไม่ได้คาดหวังว่า นางฟ้าภูติผีจะมีพลังระดับนี้ ถ้าไม่ใช่ราชามังกรที่อยู่เคียงข้างเขา เขาอาจจะหันหัวแล้ววิ่งหนี

มิงหลางมาที่นี่ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการมองหาสัตว์ประหลาดอายุหลายหมื่นปีโดยใช้คําสั่งร่ายมนตร์ เพื่อที่ราชามังกรสวรรค์ ของเขาจะได้อิ่มท้อง เขาจะรู้ได้อย่างไรว่างานใหญ่เช่นนี้จะเกิดขึ้น

นิกายสาขาหนึ่งของซีสงหลินถูกทําลาย สันนิษฐานว่าซีสงหลิน ในเมืองหลวงของจักรวรรดิจะส่งคนมา

อาจารย์หลายสํานักในเมืองฮวงดู คาดว่าจะรีบไปที่ซีสงหลินในเวลาอันสั้น พระเจ้ารู้ดีว่าครั้งต่อไปที่สิ่งมีชีวิตอย่างนางฟ้าภูเขา จะปรากฏตัวขึ้นที่ไหน?

ไม่ว่าจะปรากฏที่ใด มันคือโศกนาฏกรรมของมนุษย์

จูมิงหลางไม่ได้ไปไกลเช่นกัน ท้ายที่สุดราชามังกรสวรรค์ต้องการอิ่มท้อง

เมื่อนางฟ้าและผีปรากฏตัว การกระทําของวิญญาณนับหมื่นปีก็ทวีความรุนแรงขึ้นเช่นกัน ในช่วงสองสามวันที่จูมิงหลางอยู่ที่โรงแรม เขาจับรอยเท้าของวิญญาณหมื่นปีได้

ภูติภูเขาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย การกระทําของมันได้แพร่กระจายไปไกล ผู้คนหลายร้อยล้านคนอาศัยอยู่ภายใต้เงาของภูติภูเขาแห่งนี้ มันเป็นการติดเชื้อที่ป่าเถื่อนและแม้แต่นิกายพลังที่ผู้ปฏิบัติงานคิดว่าตนเองกังวล

ในที่สุด บุคคลระดับหัวหน้าบางส่วนจากสี่นิกายหลักก็มาถึง รวมทั้งบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองหลวงของจักรวรรดิด้วย

พวกเขายังเริ่มมองหาร่องรอยของภูติภูเขา

ทุกวันนี้ จูมิงหลางส่วนใหญ่กําลังตามล่านางฟ้าแม่น้ํา ฐานการเพาะปลูกของ นางฟ้าแม่น้ํามีมากกว่าหมื่นปี และนางฟ้าแม่น้ํา ที่แตกต่างกันมีฐานการเพาะปลูกที่แตกต่างกัน

มิงหลางจะไล่ตามวิญญาณศักดิ์สิทธิ์หมื่นปีในเวลานี้ เป็นไปได้ที่หัวเดียวจะถึงหมื่นปีแห่งการฝึกฝน

ราชามังกรอสูรสวรรค์ ต้องการเลือดของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์หมื่นปีเป็นอาหาร แม้ว่าเขาจะรู้ว่ามีภูตินางฟ้า ที่น่าสะพรึงกลัวมากกว่านี้ แต่เขาต้องให้อาหาร ราชามังกรอสูรสวรรค์ ก่อน

ร่องรอยของภูตินางฟ้าเป็นระยะๆ และจูมิงหลางก็ไม่ต้องกังวลอะไรมาก และสิ่งที่เรียกว่าการติดตาม ในความเป็นจริงเขาต้องรอให้พวกมันปรากฏขึ้นในครั้งต่อไป

นางฟ้าซ่อนตัวอยู่ในแม่น้ํา ป่าไม้ และดิน และพลังเวทย์มนตร์ของท้องฟ้าหาไม่พบ

ในฐานะนักล่า จูมิงหลางก็อดทนเช่นกัน เขาวางแผนที่จะกลับไปที่โรงแรมก่อนเพื่อเติมพลัง พิจารณาจากการติดตามของเขาในทุกวันนี้ วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ 13,000 ปีที่เขากําลังมองหาจะปรากฏขึ้นในไม่ช้า

หลังจากมาถึงโรงแรมแล้ว จูมิงหลางไปเยี่ยม เหวินเหมิงรู และไปฉินอัน

มีคนอื่นอยู่ในบ้านของผู้หญิงสองคน ผู้ชายหนึ่งคนและผู้หญิงอีกหนึ่งคน ผู้ชายแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่สง่างามและมีเกียรติ

พวกเขามีเครื่องประดับทุกชนิดรวมถึงดาบประดับรอบเอวแม้ว่าบุคคลนี้จะไม่ใช่นักดาบก็ตาม

การแต่งกายของผู้หญิงนั้นเรียบง่ายและเย็นชา ผมของนางขดงอและถูกมัดด้วยปิ่นปักผมรูปแบบที่เรียบง่ายที่สุดเท่านั้น

แก้มของนางขาวและละเอียดอ่อน แดนเฟิงมีตา และนางถือดาบยาวที่ดูแก่ไปหน่อยในมือขอ งนาง

“ขอบคุณนะ พักก่อนเถอะทั้งสองคน” ดูเหมือนชายคนนั้นจะถามจบ ทักทาย แล้วหันหลังเดินจากไป

เมื่อทั้งสองกําลังจะจากไป พวกเขาเห็นจูมิงหลางที่ประตู

ชายที่แต่งตัวหรูหราดูแปลกใจเล็กน้อยเมื่อมองไปที่จูมิงหลาง

ผู้หญิงที่เย็นชาและหยิ่งยโสก็มองมาที่เขาด้วย ดวงตาของนางสั่นเล็กน้อย

“ยินดีที่ได้พบ ” ผู้หญิงคนนั้นพูดก่อน

ด้านข้าง ปูชิมมิ่งเปิดปากของเขา เขาต้องการจะพูด แต่สุดท้ายเขาก็เก็บรอยยิ้มที่สุภาพไว้และยืนอยู่ข้างๆ

“น้าเสวี่ยเฮิน” จูมิงหลาง ก็ประหลาดใจเช่นกัน คนที่เห็นกลายเป็นจูเสวี่ยเฮิน

เมืองหลวงของจักรวรรดิส่งนางไปสํารวจภูติภูเขาหรือไม่??

แต่พวกเขาไม่ใช่ผู้สั่งการจากโลกเสฉวนใช่หรือไม่

ลมหายใจของจูเสวี่ยเฮินเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดจากครั้งสุดท้ายที่ได้พบ

ไม่ถูกต้อง

ในตอนแรก ระดับการฝึกฝนของเขาไม่สูงพอ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สังเกตุเห็นออร่าที่นางซ่อนไว้

ปรากฏว่านางผ่านอุปสรรคนั้นไปแล้ว

ถ้าไม่ได้เป็นเจ้าของมังกรระดับราชาในตอนนี้ และปรับปรุงความสามารถในการเข้าใจของเขาโดยอ้อม เขาคงไม่สังเกตุเห็นฐานการเพาะปลูกที่ซ่อนอยู่ของนาง

ไม่น่าแปลกใจที่เมืองหลวงจะส่งนางไป

ขอบเขตดาบของนางมีความพิเศษและศักดิ์สิทธิ์ และตอนนี้การฝึกฝนของนางได้มาถึงระดับราชาแล้ว ความแข็งแกร่งของนางยิ่งน่ากลัวมากขึ้นไปอีก!