Dragon tamer - ตอนที่ 341

บทที่ 341: สูญพันธุ์?

ที่โรงเตี้ยม คนที่ถูกเรียกว่าคนชอบธรรมดูตกตะลึง!

เหตุใดออร่าแห่งแม่น้ําจึงปรากฏให้เห็นถึงความน่ากลัวเมื่อก่อน น่ากลัวมากจนทุกคนสูญเสียความสมบูรณ์และความ

ตั้งใจ ยืนอยู่ในระยะไกลเหมือนคนขี้อาย เพียงถอนหายใจและไม่เข้าใกล้

ในขณะนี้ ภูตินางฟ้าแม่น้ํา เป็นเหมือนวิญญาณตัวเล็ก ๆ ที่ถูกมังกรของชายคนนั้นกัดเหมือนตุ๊กตา

นางฟ้าแม่น้ํา อ่อนแอเกินไปหรือชายตรงหน้าเขาแข็งแกร่งเกินไป!

คําตอบคืออย่างหลัง ความแข็งแกร่งของ นางฟ้าแม่น้ํา คนเหล่านี้เคยเห็นด้วยตาของพวกเขาเอง

มีเหตุผลเดียวเท่านั้นที่สามารถแก้ไขได้ง่าย!

“กล้าถามท่านผู้เลี้ยงมังกรผู้นี้ เจ้าเป็นราชามังกรระดับสูงหรือไม่? ที่น่าตื่นตาตื่นใจ ” ชายในวัยสามสิบ กล้าเข้าใกล้เขาและถามด้วยเสียงต่ํา

* มังกรท่านฆ่านางฟ้าแม่น้ําอย่างง่ายดาย มังกรที่น่าเคารพจะต้องเป็นเจ้ามังกรผู้สูงสุดท่านผู้นับถือเป็นคนของ ซีสงหลิน

หรือไม่?” ชายผู้ขี่มังกรสัตว์เสือโคร่ง ถาม

เมื่อ จูมงหลาง ได้ยินคนเหล่านี้คุยกัน เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้ม แต่ไม่ตอบ

เขาเดินไปหา เหวินเหมิงรู และ ไปฉินอัน ซึ่งติดอยู่ตรงกลางกระแสน้ํา

การแสดงออกของป้าดาบทั้งสองแตกต่างกันอย่างมาก และพวกเขารู้สึกหงุดหงิดอย่างมากเหมือนกับนกในป่าที่เพิ่ง

ประสบกับพายุ อาการช็อกยังไม่จางลงจนหมดและอาจดําเนินต่อไปอีกนาน

จู มิงหลาง ถอดถุงน้ําออกแล้วยื่นให้กับพวกนาง เพื่อให้พวกนางสงบลงก่อน

จู มิงหลาง ก็สับสนเช่นกัน นางฟ้าแห่งแม่น้ํา นี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดมาก ทรงพลังและแปลกประหลาด ทรมาน

จิตใจของผู้คน ดูเหมือนจะทําให้นักดาบสองคนที่ฝึกฝนจิตใจหวาดกลัว

ด้วยความแข็งแกร่งของ ไปฉินอัน นางควรจะสามารถรับมือกับภูตินางฟ้านี้ได้

“ตามข้าไปที่โรงเตี้ยมเพื่อพักผ่อนก่อน ค่อยคุยกันว่าเกิดอะไรขึ้นอย่างช้าๆ” จู มิงหลางช่วยนักดาบทั้งสองขึ้น

“ ข้า ข้าเห็น”

“ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องรีบ พักผ่อนเถอะ ไม่ต้องคิดมากกับสิ่งที่เห็น” จู มิงหลาง เตือนสติ

ป้าดาบทั้งสองกระสับกระส่าย จูมงหลาง สามารถเห็นสิ่งนี้ได้จากรูปลักษณ์และ สภาพของพวกนางนี่ไม่ใช่เรื่องง่าย

อย่างแน่นอน จู มิงหลาง รู้สึกว่าพวกนางกําลังพยายามป้องกันตัวเอง สติแตก

ในกรณีนี้ ให้พวกนางระลึกเท่ากับผลักพวกนางเข้าไปในขุมนรกแห่งความกลัว

ไปฉินอัน และ เหวินเหมินรู ตกใจมาก

แม้แต่ ไปฉินอัน ซึ่งให้อารมณ์สงบกับ จู มิงหลาง มาโดยตลอด ได้แสดงให้เห็นความกระปรี้กระเปร่า

ผู้คนจะทรุดโทรมและร้องให้เหมือนเด็ก ๆ เมื่อพวกเขาพบฉากที่น่ากลัวและเมื่อพวกเขาพบกับสิ่งที่หัวใจของพวกเขาไม่สามารถทนได้

จู มิงหลาง มีวิธีจัดการพวกนางได้ดี และอีกอย่าง เขาถามคนอื่นๆ ในสถานีว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

“ภูติผี?” จู มิงหลาง เลิกคิ้วขึ้น แต่เหมือนเขา เคยได้ยินเรื่องนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง

“ใช่ นางฟ้าภูติผีปีศาจนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากสัตว์ประหลาดและปีศาจที่เคยพบเจอโดยพื้นฐานแล้ว ภูติผีเหล่านี้มี

หนทางไปถึงท้องฟ้า ไม่ว่าจะขับในแม่น้ํากว้างหรือกลิ้งไปในป่าใหญ่ ข้ายังได้ยินมาว่ามีผีอมตะชนิดหนึ่งที่สามารถบดขยี้

เมืองให้เป็นฝุ่นได้ด้วยการตบ” ชายผู้มีหูใหญ่ในวัย 30 ปีกล่าว

“ผู้คนกล่าวว่าพวกเขาเป็นเทพเจ้าแห่งแม่น้ํา เทพเจ้าแห่งภูเขา เทพเจ้าแห่งแผ่นดิน ฯลฯหลายปีที่ผ่านมาผู้คนไม่ได้

เสียสละเพื่อพวกเขา ไม่ซ่อมแซมวัด และไม่ประดิษฐานพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงลงโทษผู้คน!”

“ในเมืองและหมู่บ้านใกล้เคียงหลายสิบแห่ง ชาวบ้าน จากบ้านหนึ่งไปอีกบ้านหนึ่ง เพื่อขอเงินและสร้างวัดในแม่น้ํา เพียง

เพื่อระงับความโกรธของเทพเจ้าแห่งแม่น้ํา และถ้าฆ่าเทพแห่งแม่น้ํา ผู้คนยิ่งกลัวมากขึ้นเพราะพวกเขาคิดว่ามันเป็นเพียง

อวตารของเทพเจ้าแห่งแม่น้ําที่แท้จริง ถ้าผู้ใดทําลายอวตารของเทพแห่งสายน้ํา เทพแห่งสายน้ําจะโกรธ!”

ในสายตาของผู้ฝึกหัดหลายคน มีเพียงสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังเท่านั้น ไม่ใช่เทพเจ้าที่สมบูรณ์

แต่ในพื้นบ้าน ใครก็ตามที่ควบคุมชะตาของตนได้ถือเป็นเทพเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเห็นผู้ฝึกหัดหลายคนถูก

เทพยดาฆ่าตาย พวกเขาเชื่อในเทพเจ้าแห่งแม่น้ํา ภูเขา และแผ่นดิน

“มันไม่ดี! มันไม่ดี! วิ่งเพื่อชีวิตของตัวเอง ไม่ต้องกังวลกับคําสั่งการชุมนุม!” ทันใดนั้นมีชายนุ่งห่มจีวรเข้ามาพักอยู่ใน

โรงเตี้ยม นักปฏิบัติของทุกสาขาอาชีพกล่าวว่า

“ เจ้ากําลังพูดถึงอะไร แม้ว่าภูตินางฟ้าจะทรงพลังและโหดร้าย แต่เนื่องจาก ซีสงหลินเรียกร้องให้พวกเราทํางานร่วมกัน

เพื่อจัดการกับภูตินางฟ้า พวกเราจะเป็นเต่าหัวหดได้อย่างไร? เจ้าไม่ฝึกหัดให้เสี่ยวลี่ตัวจิ๋วจิตใจของเขาไม่มีความชอบ

ธรรมหรือ?” คนหล่อพูดด้วยใบหน้าที่ตรงไปตรงมา

“ ซีสงหลิน , กวงชานซีสงหลิน ที่เรียกหาพวกเราถูกทําลาย ราชา เทพเจ้า และ มนุษย์ส่วนใหญ่เสียชีวิตใน ซีสงหลิน ใน

กวงชาน และผู้คนรวมตัวกันในเมืองกวงหลิน หลบหนีภายในข้ามคืน” บุคคลในเสื้อคลุมของพระกล่าว

“เรื่องไร้สาระทั้งหมด ซีสงหลิน จะถูกทําลายได้อย่างไร? มีคนเก่งเป็นพัน มีมังกรสีม่วงทรงพลังนับไม่ถ้วนในสงหลิน เว้น

แต่พระเจ้าจะลงมายังพื้นดิน ไม่มีทางที่ สงหลิน จะถูกทําลาย!” ชายหนุ่ม จุนยิ กล่าว

มีคนจํานวนมากอยู่ในโรงเตี้ยม ท้ายที่สุด พวกเขาเคยได้ยินคําสั่งเวทย์มนตร์ให้ไปที่เมืองกวงหลิน

พูดตรงๆ เป็นโอกาสหายากที่จะสังหารปีศาจและขับไล่ปีศาจด้วยนิกายหลักสี่นิกาย คนเหล่านี้จากกองกําลังที่แตกต่าง

กัน นิกายต่าง ๆ เทพเจ้าและมนุษย์ต่างต้องการแสดงตัว ความแข็งแกร่งของผู้ฝึกฝนสร้างชื่อเสียงเพียงเล็กน้อยในโลกของ

ผู้ฝึกหัดนี้

สําหรับพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถมีส่วนร่วมในการกระทําได้ แต่ก็คุ้มค่าที่จะไปสักการะนิกายที่ยิ่งใหญ่สี่นิกาย

เป็นผลให้ก่อนที่ผู้คนจะมาถึง มีข่าวว่า กวงซานซีสงหลิน ถูกเหยียบย่ําและเจ้านายของสี่นิกายหลักหลายคนรวมตัวกันใน

ห้องโถงใหญ่เสียชีวิตอย่างน่าเศร้า? ?

มนต์เสน่ห์ยังไม่เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ แต่ผู้จัดงานเสียชีวิตกระทันหัน!

“สองสาวบินออกจาก ซีสงหลิน ใน กวงซาน ไม่ใช่หรือ? ถามนางสิว่าเป็นความจริงหรือไม่”ชายหูใหญ่กล่าว

“ใช่ เมื่อพิจารณาจากการแต่งกาย ดูเหมือนว่าพวกนางจะเป็นของนิกายดาบ”

“พวกนางเป็นของนิกายดาบเหมียนซาน มีคนบอกว่าชอบใส่หน้ากาก”

มิงหลางดูจริงจัง

จริงหรือที่

ปา กวงซานซีสงหลิน ถูกทําลาย?

ตามฐานและสถานะของการเพาะปลูกของ เหวินเหมิงรู และ ไปฉินอัน หากมีคํา สั่งชุมนุมปีศาจนางควรจะอยู่ในห้องโถง

ของ กวงซานซีสงหลิน เพื่อหารือเกี่ยวกับมาตรการรับมือกับผู้เชี่ยวชาญ สงหลิน คนอื่น ๆ

“ ข้าจะถามพวกนางเอง ทุกคนขอให้อยู่ในความสงบ ” จู มิงหลาง ก็รู้ว่าทุกคนตื่นตระหนกดังนั้นเขาจึงลุกขึ้น

คนอื่นไม่แน่ใจว่าจริงหรือเท็จ อย่างไรก็ตาม พวกเขาอยู่ห่างจากปา กวงซานซีสงหลินพอสมควรและพวกเขาไม่มีพลัง

วิเศษที่มีญาณทิพย์

บอกตามตรงว่าถ้าข่าวนี้ไม่ได้เห็นกับตาก็ไม่มีใครอยากจะเชื่อ

“อย่ากลัวไปเลย ทุกคน ชายหนุ่มผู้นี้มีลอร์ดมังกรระดับสูงสุด แม้ว่าจะมีภูติผีที่ทรงพลังกว่าพวกเราก็ปลอดภัยแน่นอน”

ชายหูใหญ่กล่าว

“ กวงซานซีสงหลิน ก็คงจะมีราชาระดับสูงสองสามคนที่ตายด้วย” มีคนกระซิบ

เมื่อ จู มิงหลาง ได้ยินคําพูดเหล่านี้ เขาก็หันกลับมาและพูดอย่างจริงจังว่า “เจ้าคิดแบบนี้ถ้าสิ่งที่เป็นจริงไม่มีความ

แตกต่างระหว่างการวิ่งและการไม่วิ่ง จะดีกว่าที่จะนั่งลงและสั่ง อย่างน้อยก็มีไวน์ชั้นดีและอาหารดีๆ ให้ได้ดื่มก่อนตาย”