Dragon tamer - ตอนที่ 280

บทที่ 280: เกมส์แมวจับหนู

มังกรน้ำแข็งขาว อยู่ข้างหน้า มีหมอกน้ำแข็งสีขาวราวหิมะแผ่กระจายไปทั่วหน้าผาที่นี่

ก็ยังแปลกที่จะพูด หากพืชพรรณธรรมดาพบน้ำแข็งที่รุนแรง มันจะแข็งตัวเป็นเถาวัลย์น้ำค้างแข็งทันที แต่เถาวัลย์ที่
รองรับเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบ แต่เปลือกเถาวัลย์สีเขียวแกมเขียวติดอยู่ เป็นน้ำค้างแข็งเล็กน้อย

มังกรหลงทาง ความสามารถในการต้านทานความหนาวเย็นนั้นไม่แข็งแกร่งเท่าเถาองุ่นที่แข็งแกร่ง พวกมันจ้องมองที่
มังกรน้ำแข็งขาว บินอย่างระมัดระวัง จนกระทั่งพบ มังกรน้ำแข็งขาว พวกมันก็ส่งเสียงร้อง !

ในไม่ช้ามังกรหลงทาง เหล่านี้จะออกมาต่อสู้ พวกมันขึ้นไปบนความสูงต่างๆ ของเถาวัลย์ลอยฟ้า บางตัวปีนกลับเข้าไป
ในหน้าผาเร็วขึ้น และมังกรหลงทางปีกค้างคาว ก็เหินไปโดยตรง ออกมาต้อนรับแขกที่ไม่ได้รับเชิญนี้!
เห็นได้ชัดว่าผลไม้เถาวัลย์ เหล่านี้ถือเป็นสมบัติ และไม่มีสิ่งมีชีวิตใดได้รับอนุญาตให้มาแข่งขัน

“กรี๊ด!!!”

เมื่อบิน ร่างของมังกรหลงทางปีกค้างคาว จะแบนมาก ซึ่งทำให้ดูเหมือนใบมีดสีดำที่แหลมคม ที่ยอดของต้นไม้ กิ่งและใบ
จะถูกตัดออกโดยตรง

พวกมันรักษารูปแบบการเล่นที่ยาวนานโดยเปิดเกมรุกเป็นจังหวะ
แต่จังหวะการโจมตีแบบนี้ในสายตาของ จู มิงหลาง เป็นการตายอย่างเป็นระเบียบ
มังกรน้ำแข็งขาว มีปีกรอง ซึ่งหมายความว่ามันไม่เพียงแต่สามารถกางปีกและบินได้สูงเหมือนนกอินทรี ทะยานอย่างทรง
พลัง แต่ยังโบยบินอย่างนุ่มนวล ฉลาดเหมือนแมลงปอและผีเสื้อเหล่านั้น หลบการโจมตีของศัตรูได้อย่างสมบูรณ์แบบใน
ขณะที่โจมตีคู่ต่อสู้โจมตีถึงตาย
ในอากาศ มังกรหลงทางปีกค้างคาว เหล่านั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ มังกรน้ำแข็งขาว เลย มังกรน้ำแข็งขาว ไม่จำเป็นต้องร่าย
เวทมนต์ใดๆ เลย โดยอาศัยการต่อสู้ของตัวเองและใช้กำลังกายเพียงเล็กน้อย ก็สามารถฆ่าได้หมด

“เจ้าเล่ห์พวกนี้ อย่าไปเสียเวลากับ มังกรหลงทางปีกค้างคาว พวกนั้น พวกมันกำลังกินผลของเถาวัลย์!” จู มิงหลาง
สังเกตุเห็นสิ่งนี้อย่างรวดเร็ว

ปรากฎว่ามังกรหลงทางปีกค้างคาว กำลังจะหายตัว

พวกมันสูดดมกลิ่นอายของราชามังกรที่ทรงพลังของ มังกรน้ำแข็งขาว พวกมันยังรู้ด้วยว่า มังกรหลงทางปีกค้างคาว ไม่ใช่
คู่ต่อสู้ แต่ด้วยวิธีนี้พวกมันสามารถซื้อเวลาให้ มังกรหลงทาง ตัวอื่นเพลิดเพลินไปกับผลของเถาวัลย์

ตราบใดที่มันกิน มังกรหลงทาง จะกลายเป็นเงาเวทย์มนตร์ที่หายไปซึ่งมีความแข็งแกร่งหลัก
ด้วยความได้เปรียบด้านปริมาณ พวกมันสามารถต่อสู้กับ มังกรน้ำแข็งขาว ได้

“ โยวว ~~~”

มังกรน้ำแข็งขาว ได้ยินคำสั่ง ปีกที่สง่างามและทรงพลังของมันกางออกและเห็น มังกรน้ำแข็งขาว เหมือน ดาวบนท้องฟ้า
บินลงมากระแทกใต้หน้าผาที่ลอยอยู่ตรงเข้าไปในกลุ่ม มังกรหลงทาง
ผลของเถาว้ลย์เหล่านั้นไม่ได้ห้อยอยู่บนเถาวัลย์ตามใจชอบ รอบๆ ผลของเถาวัลย์แต่ละอย่าง จะมีตะกร้อคล้ายกรง ซึ่ง
คอยปกป้องผลเถาวัลย์ ข้างใน มังกรหลงทาง ต้องพยายามอย่างมากที่จะใช้ขอเกี่ยวตะกร้อเพื่อที่จะได้เพลิดเพลินกับผล
ของเถาวัลย์
ด้วยวิธีนี้ จู มิงหลาง ซื้อเวลา หากปราศจากเงาวิเศษ มังกรหลงทาง เหล่านี้เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตระดับทั่วไป เมื่อเผชิญกับ
อำนาจระดับราชา พวกมันไม่มีที่ว่างที่จะต่อต้าน
อย่างไรก็ตาม มังกรหลงทางเหล่านี้ก็ฉลาดมากเช่นกัน และจุดประสงค์ของพวกมันที่นี่คือการตระหนักถึงผลของเวทมนตร์
และพวกมันยังรู้ด้วยว่าพวกมันจะสามารถต่อสู้กับ มังกรน้ำแข็งขาว ได้ก็ต่อเมื่อพวกมันกินผลของเวทมนตร์ ดังนั้นพวกมัน
จึงแยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางเถาวัลย์ที่รองรับท้องฟ้าเหล่านี้ซ่อนตัวเหมือนเฟอร์ในโพรงขนาดกลาง

“พวกมันเหมือนเล่นเกมแมวกับหนู กับพวกเรา แต่น่าเสียดายที่พวกมันเลือกคู่ต่อสู้ผิด” จู มิงหลาง หัวเราะ
หากมังกรน้ำแข็งขาว เป็นประเภทที่หนักเช่นเขี้ยวดำใหญ่ มันยากมากที่จะจัดการกับวิธีการเผชิญปัญหาแบบนี้ต่อหน้า
มันอาจจะไล่ล่าเป็นเวลานานและฆ่าเพียงไม่กี่หัวและในที่สุดก็รู้สึกถึงมาร ผลไม้ก็ถูกขโมยโดยสิ่งฉลาดแกมโกงเหล่านี้
เช่นกัน

มังกรน้ำแข็งขาว นั้นยืดหยุ่น เฉียบคม และว่องไว รูม่านตามังกรของมันสามารถหมุนได้ในวงกว้าง ต่างจากมนุษย์ เขา
สามารถเห็นได้ทั้งข้างหน้าและข้างตัวเอง และจุดบอดนั้นเล็กมาก
ประสาทรับกลิ่นและการได้ยินขง มังกรน้ำแข็งขาว นั้นอยู่ในระดับเดียวกับการล่าสัตว์ มังกรหลงทาง ฝังร่างของมันไว้ใต้
เถาวัลย์และยังคงนิ่งอยู่ แต่กลิ่น น้ำลาย และสะเก็ดผิวหนังจากกิจกรรมก่อนหน้านี้ จะยังคงอยู่บนเถาวัลย์ และสิ่งเหล่านี้
จะมีกลิ่น ไม่ต้องพูดถึง มังกรหลงทาง บางตัว อันที่จริงพวกมันยังกลัวสิ่งมีชีวิตที่สูงกว่าอีกด้วย เมื่อ มังกรน้ำแข็งขาว บิน
เข้าใกล้พวกมัน ร่างกายของพวกมันก็จะสั่นสะท้านและเปล่งเสียงขู่ มังกรน้ำแข็งขาว

มังกรน้ำแข็งขาวเหยียบเถาวัลย์ที่ค้ำยัน โดยแทบไม่ต้องก้าวเดิน และเถาวัลย์ก็ไม่งอเพราะน้ำหนักของมัน

เดินไปข้างหน้าอย่างสง่างาม ด้านหน้า มังกรน้ำแข็งขาว มีผลไม้แห่งเวทมนตร์ รอบด้วยตาข่าย และบนตาข่าย ยังคงมี
เครื่องหมายกัดของมังกร

จมูกของ มังกรน้ำแข็งขาว ขยับ มองหากลิ่นและเดินไปข้างหน้า

ด้านหลังของ ไป๋ฉี มีเถาวัลย์แขวนอยู่แถวหนึ่ง มังกรหลงทาง ที่ซ่อนอยู่หลังเถาวัลย์ เมื่อเห็น มังกรน้ำแข็งขาว ไล่ตาม
น้ำลาย มังกรหลงทาง เจ้าเล่ห์ตัวนี้ถึงกับยิ้มเยาะ!
“ฮะ!!” ทันใดนั้น มังกรน้ำแข็งขาว ที่ผ่านไปแล้ว ยกหางขึ้นและแทงไปที่หัวของ มังกรหลงทาง ด้วยความแม่นยำที่หาที่
เปรียบมิได้!

หางที่เรียวยาวและอ่อนนุ่มในตอนแรกเริ่มแข็งและแหลมขึ้นด้วยบางอย่าง และสามารถเจาะหน้าผากของมังกรหลงทาง
ได้อย่างง่ายดาย
มังกรหลงทาง ที่ซ่อนตัวอยู่หลังเถาวัลย์ยังคงยิ้ม เผยให้เห็นฟันที่น่าเกลียด ร่างของมันปรากฏขึ้นอย่างช้า ๆ และการซ่อน
ตัวของมันก็ถูกกำจัดโดยอัตโนมัติเพราะชีวิตของมันลอยผ่านไป!

“ฮู้~~”
มังกรน้ำแข็งขาว เปิดปากของเขาและพ่นอนุภาคน้ำแข็งบางส่วนออกจากลำคอของเขา หลังจากที่อนุภาคเหล่านี้สัมผัสอากาศ พวกมันก็กลายเป็นพลังในทันที การตกผลึกของปีศาจ และห่อตะกร้อไว้รอบๆ ผลของเถาว้ลย์
เขาตบตะกร้ออีกครั้งด้วยอุ้งเท้า มังกรน้ำแข็งขาว วางแผนที่จะใช้วิธีนี้เพื่อทุบชั้นป้องกันนอกผลของเถาวัลย์ และนำผลของเถาวัลย์ ออกมา แต่ ไป๋ฉี ทุบเพียงเท่านั้น มันคือผลึกน้ำแข็งที่คายออกมา ตะกร้อที่แกร่งมากไม่ถูกบดขยี้

” โยวว????”

เสี่ยวไป๋ฉี ยังแปลกใจ เป็นไปได้ไหมที่ลูกตะกร้อ นี้จะถูกกัดด้วยฟันเท่านั้น?

จากนั้นในการถอนผลของเถาวัลย์ทั้งหมดที่นี่ ฟันจะต้องขัดให้เรียบเหมือนก้อนกรวด

“ โยวว~~~” เสี่ยวไป๋ฉี เรียกเรียก จู มิงหลาง เพื่อหาทาง

สิ่งที่ใช้สมองของเขา ยังคงเป็นของเจ้านาย

“น้ำแข็งของเจ้าไม่เย็นพอ ไม่สามารถแช่แข็งลูกตะกร้อเหล่านี้เหรอ?” จู มิงหลาง ก็มีปัญหาเล็กน้อยเช่นกัน

ไม่น่าแปลกใจเลยที่มังกรหลงทาง เหล่านั้นจะอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน และมีเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่กินผลไม้ของเถาวัลย์ได้
จริงๆ

“ โยวว~~~~”
เสี่ยวไป๋ฉี กล่าวว่าข้าจะรับผิดชอบในการล่ามังกร ข้าสัมผัสได้ถึงผลของมาร และเขาหวังว่า มิงหลางจะหาทางได้
“ตกลง เจ้าพยายามฆ่ามังกรเหล่านี้ที่ยังไม่ได้เงาปีศาจ ข้าจะเรียก ชิงจั่ว มา” จู มิงหลาง กล่าว