Dragon tamer - ตอนที่ 248

บทที่ 248: ความก้าวหน้าตามธรรมชาติ

เมื่อพูดถึงการแต่งตัว พวกเขาไม่เคยมีสไตล์ที่แน่นอน บางครั้งก็เรียบง่ายและแปลกตา บางครั้งก็งดงามและมีสีสัน ไม่ต้อง
พูดถึงวิญญาณฝาแฝดอย่าง น่านหลิงซาและ น่านหยูซู ที่ไม่เปลี่ยนแปลงหลังจากนอนหลับ บางทีนางอาจจะยังคง
โต้เถียงกับ น่านหยูซู รองลงมา น่านหลิงชา มองตัวเองเหมือนคนงี่เง่า ทำให้การโต้เถียงนี้น่าเบื่อ

ดังนั้น จู มิงหลาง มองดูพี่สาวน้องสาวและไม่สามารถบอกได้ว่าใครเห็นด้วย หรือแม้แต่ใครพูด จู มิงหลาง จำไม่ได้

“อันที่จริง ไม่ต้องกังวลไป มันเป็นสัญญาที่ว่างเปล่า” จู มิงหลาง กล่าว

สองปีต่อมา
หาก เหมิงบิงซี สามารถค้นพบเขาได้ ก็มาคุยกันเถอะ

แม้ว่าหากหาพวกเขาพบ แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาในเวลานั้นไม่ใช่สิ่งที่สามารถจำกัดได้หากต้องการ

เมื่อถึงเวลาหุงข้าวและข้าวสุก บางทีเขาอาจมีทารกจะอยู่ที่นั่น ไม่ว่าศิลปะการต่อสู้ของ เหมิงบิงซี จะสูงแค่ไหน นางจะ
ทำอะไรได้อีก?

“สัญญาอะไร”

“เอ่อ เจ้าไม่รู้อะไรเลยว่าเจ้าสัญญาอะไร” จู มิงหลาง ถาม

“ข้าแค่ต้องการเอาชนะนางสนม เหวินหลิง”

จู มิงหลาง สูดลมหายใจ ใบหน้าของเขาแข็งทื่อด้วยความเย็นชา

ชอบที่จะต่อสู้และรูปลักษณ์ที่คาดเดาไม่ได้ของนางฟ้าสำเนาแรกในโลก

น่านหลิงซา ไม่ต้องสงสัย!

“ สาววาดดาว เจ้าค่อยๆอธิบายกับ สาวหลิงชา ได้หรือไม่” จู มิงหลาง ถาม

“ใครคือผู้หญิงคนนั้นในตอนนี้ ที่มีระดับการฝึกฝนที่สูงมาก” น่านหลิงซา กล่าวต่อ
เมื่อมองไปที่ดวงตาอันเงียบสงบของ น่านหลิงชา มีความกระตือรือร้นเล็กน้อยและ มิงหลาง มีความรู้สึกไม่ดี

น่านหลิงชา จะต้องไม่เป็นเหมือน เหมิงปิงซี และต้องการที่จะเอาชนะกัน?

เขาไม่รู้ว่าการเพาะปลูกของ เหมิงบิงซี คืออะไร

ต้องใจเย็น ๆ.
อย่างไรก็ตาม หยกโคมโบราณชิ้นที่สองอยู่ที่นี่แล้ว

นำหยกตะเกียงโบราณชิ้นก่อนหน้าออกจาก เหมียนซานเจียนสง และนำหยกที่หยิบมา เอามารวมกัน อย่างที่คาดไว้ หยก
ทั้งสองชิ้นถูกแบ่งออกจากกัน และนำทั้งสองส่วนมาเจียระไนเข้าเป็นชิ้นเดียวจบ.

วางหยกเป็นสร้อยข้อมือแล้วสวมบนข้อมือของ หลี่ซิงหัว เขาเชื่อว่าหลังจากนั้นไม่นาน หัวใจและจิตวิญญาณของ หลี่
หยุนซี จะได้รับการฟื้นฟู

อาจมีเซอร์ไพรส์ที่คาดไม่ถึง
ตามข้อตกลงก่อนหน้านี้ของ หวูเฟิง จู มิงหลาง พาหญิงทั้งสองไปที่เมืองไทรมินอล ห่าวเย่ และ ฟางเนี่ยเหนียน รออยู่ที่
นั่นแล้ว
เหวินหลิงเฟย เป็นเจ้าหญิงและเป็นผู้ปกครองประเทศนี้โดยชอบธรรม จู มิงหลาง ไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับนางอีกต่อไป
ดังนั้นเขาจึงปลอมตัว ตามการเดินทาง และค่อยๆ นั่งรถม้าไปตลอดทางจนถึง นีไห่

จุดหมายปลายทางคือเมืองรันยู ซึ่งมีหยกโคมไฟโบราณชิ้นที่สาม และตอนนี้มีหยกโคมไฟโบราณสองชิ้น จิตใจของ หลี่
หยุนซี ค่อยๆ ฟื้นตัวซึ่งทำให้เขาสบายใจไปมากเช่นกัน ด้วยความโล่งอก ไม่จำเป็นต้องวิตกกังวลเหมือนเมื่อก่อน ไม่ต้อง
พูดถึงความยากลำบากในการได้รับหยกโคมโบราณชิ้นที่ 3 นี้ ดูเหมือนว่าจะยากน้อยกว่าการขโมยจาก เหมียนซาน เจียน
สง และจับเจ้าหญิง มิงกั๋ว

หลังจากข้ามเมืองไทรมินอล เขาก็ซื้อรถม้ามังกร ภายใต้การแนะนำของ ห่าวเย่ พวกเขาอยู่ไกลจากเมืองหลวงของ
ประเทศ
เดินทางช้าๆ ชมทิวทัศน์ระหว่างทาง มิงหลาง ค้นพบโดยบังเอิญว่าไทแรนโนซอรัส เล่ยชาง ได้ก้าวไปด้วยตัวเอง!
เมื่อพวกเขามาถึงที่ทำการหนึ่ง มีแสงแวบเข้ามาในแดนวิญญาณของ จู มิงหลาง ซึ่งหลุดออกมาจากเกล็ดฟันดำใหญ่
ในขณะที่ฟันดำใหญ่ยังคงหลับอยู่ เมื่ออิ่มแล้ว นอนเหมือนหมู โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังแปลงร่างและก้าวหน้า!

“โอ้????”

เมื่อตื่นขึ้น ไทแรนโนซอรัส เล่ยชาง ก็ตื่นตระหนกและพบว่าเกล็ด กล้ามเนื้อผิวหนัง และร่างกายของเขาเปลี่ยนไป แม้แต่
เขาของมังกร มันยังเปลี่ยนไปเพราะว่าไม่ได้ปรับให้เข้ากับขั้นสูง มันยังคงตกหล่นไปบ้างในแดนวิญญาณ!

เขามีความสามารถและแข็งแรงขึ้นเมื่อเขานอนหลับ? ?

ไทรันโนซอรัส เล่ยชาง คำรามด้วยความปิติ ราวกับว่าการไล่ตามฐานการเพาะปลูกของ เสี่ยวไป๋ฉี นั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อม
“ควรเป็นบทบาทของ ดวงตาวิญญาณหลิงฉวน” จู มิงหลาง กล่าว
เขาเคยให้ ฟันดำใหญ่ ได้ลิ้มรสการเสริมความแข็งแกร่งของทรัพยากรทางจิตวิญญาณมาก่อน ในความเป็นจริง จู มิง
หลาง ไม่เคยหยุดฝึกมังกรหลายตัวตลอดทาง ด้วยเงินทุนที่เพียงพอ สัตว์เลี้ยงมังกรเป็นพื้นฐานที่ย่อยมัน แหล่งช่วยเสริม
ความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณใหม่จะถูกเพิ่มขึ้นทันที จำเป็นต้องพูด ปันส่วนจะต้องดีที่สุดที่จะซื้อ

การรับเอาสิ่งฝ่ายวิญญาณจากภายในและนำพลังงานทางวิญญาณไปใช้ภายนอก ผลลัพธ์นั้นน่าทึ่งจริง ๆ และฟันดำ
ใหญ่ ก็ก้าวขึ้นสู่ระดับหลักโดยธรรมชาติแล้ว!

“ถ้าข้าสามารถปลุกพลังของจารึกบนเกราะไฟหลอมเหลวได้ ฟันดำใหญ่ควรจะกล้าหาญมากขึ้น !”

ชุดเกราะไฟหลอมเหลวสร้างขึ้นโดย จูติงกวน เอง จริงๆ แล้ว ยังมีช่องว่างอีกมากสำหรับการปรับปรุงชุดเกราะหนัก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งลายจารึกที่ฝังไว้ จนถึงตอนนี้ จู มิงหลาง ยังไม่ได้ออกคำสั่งรูปแบบจารึกไฟหลอมละลาย

ในอีกด้านหนึ่ง การปลูกฝัง ฟันดำใหญ่ นั้นไม่สูงพอ และรูปแบบการจารึกที่แข็งแกร่งจะทำให้มันท่วมท้น ในทางกลับกัน
จู มิงหลาง ไม่พบคริสตัลไฟหลอมเหลวที่เหมาะสมที่จะเติมมัน รูปแบบการจารึกถูกใช้ไป

“รอให้ฐานการฝึกฝนของเจ้ามีเสถียรภาพมากขึ้น หาวิธีปลุกจารึกบนเกราะหลอมเหลว เพื่อที่เจ้าจะสามารถต้านทานการ
โจมตีของสัตว์ร้ายมังกรระดับราชาได้” จู มิงหลาง พอใจมาก
ฐานซ่อมไม่พอ อุปกรณ์มาคู่กัน
การฝึกฝน ฟันดำใหญ่ นั้นยากโดยธรรมชาติเมื่อเทียบกับสัตว์เลี้ยงมังกรที่มีพรสวรรค์เพียงไม่กี่ตัว แต่มีคนเลี้ยงแกะมังกร
ที่มีฝีมือที่ยอดเยี่ยมเช่นเขา เพียงเพื่อหาวิธีที่เหมาะสมในการปรับปรุงเกราะมังกรตามลำพัง ฟันดำใหญ่ ก็เก่งได้ !
ศาลชั้นในของ จู มิงหลาง ได้รับการชื่นชมอย่างแม่นยำเพราะชุดเกราะมังกรที่ใส่ในศาลชั้นในสามารถเพิ่มความแข็งแกร่ง
ของสัตว์มังกรได้ในระดับสูง!
จูติงกวน ทิ้งช่องว่างไว้มากมายในการสร้างเกราะหนักของ ไทแรนโนซอรัส จำเป็นต้องได้รับการปรับและเสริมความ
แข็งแกร่งด้วยการซ่อมแซมเกราะของ ฟันดำใหญ่ และการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติ แน่นอน สิ่งสำคัญที่สุดคือการจารึก
การฉีดลวดลาย หากสามารถฉีดลวดลายจารึกที่สองและสามได้ จะสามารถเอาชนะความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ได้!
“นายน้อย นายน้อย ข้าเพิ่งถามผู้คนเหล่านั้น พวกเขาบอกว่าเมืองรันยู ไปทางนี้ แต่เมืองรันยู นั้นซับซ้อนมาก” ห่าวเย่
เดินไปที่รถม้าอย่างรวดเร็ว แต่ไม่เห็น จู มิงหลาง
ในขณะนั้น ม่านของรถม้าก็ถูกเปิดออกอย่างนุ่มนวล และ หลี่ชิงหัว ก็ออกมาจากข้างใน ต้องการสูดอากาศบริสุทธิ์

ห่าวเย่ รีบทำความเคารพและกล่าวว่า “ แม่นางน่าน นายน้อยอยู่ที่ไหน”

“เจ้าคือ?” หลี่ซิงหัว ไม่เคยเห็น ห่าวเย่ เพียงแต่รู้ว่ามีคนคุ้มกันเขาในทุกวันนี้

ตั้งแต่ออกจากเมืองหลวง นางสนม เหวินหลิง ได้ออกคำสั่งขัดขวางไปยังเมืองใหญ่ๆ
ดังนั้นพวกเขาจึงอยู่ในรถเกือบตลอดเวลา แม้ว่าพวกเขาจะเข้าไปในโรงแรม พวกเขาก็เข้าจากประตูหลังและตรงไปที่
ห้องพัก ห่าวเย่ มีหน้าที่รับผิดชอบในการจัดหารถม้า

จนถึงตอนนี้ ห่าวเย่ ยังไม่รู้ว่ามีผู้หญิงสองคนอยู่ในรถม้าจริงๆ

“ในสำนักดาบภูเขาเหยาซาน เดินทางไปรอบๆ ปรมาจารย์ดาบ ห่าวเย่ ข้าได้เห็นเจ้าในการแลกเปลี่ยน ที่สำนักดาบ
เหมียนซาน” ห่าวเย่เป็นคนตรงไปตรงมา และไม่คิดอะไรมาก คิดว่าศิลปินสาวจำตัวเองไม่ได้ เขาจึงแนะนำตัวอีกครั้ง
หลี่ซิงหัว พยักหน้าโดยไม่พูดอะไรมาก
แม้แต่ จู มิงหลาง ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าพวกนางเป็นใคร ดังนั้นจึงไม่สามารถคาดหวังให้คนที่เพิ่งมาถึงได้คิดออก