Cultivation Online อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 174

ตอนที่ 174 ทําไมเธอถึงอยู่ที่นี่?

“เจ้าเรียกใครว่าหมา! ข้าคือซวนหวู่ฮั่นศิษย์หลัก!”

ซวนหวู่ฮั่นตอบรับคําพูดของเฟยยู่หยาน

“ศิษย์ซวน?”

ดวงตาของเฟยยู่หยานเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยของซวนหวู่ฮั่นยืนอยู่ตรงหน้าเธอ และเธอพูดต่อ

“เจ้ามาทําอะไรที่นี่ ตอนนี้ดึกมากแล้วนะ?”

“เอ๋? ศิษย์เฟย?”

ดวงตาของซวนหวู่ฮั่นก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

จากนั้นเธอก็มองไปที่หมายเลขอาคารเพื่อให้แน่ใจว่าเธออยู่ในสถานที่ที่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นเธอก็จําได้ว่าพวกเขาอยู่ที่นิกายชั้นนอก แม้ว่านี่จะไม่ใช่อาคารของหยวน แต่ศิษย์หลักอย่างเฟยยู่หยานกําลังทําอะไรที่นี่?

“เจ้านี่คือบ้านของศิษย์หยวนใช่ไหม?”

ซวนหวู่ฮั่นตัดสินใจถามเธอ

เฟยยู่หยานเริ่มมีเหงื่อออกอย่างเย็นชาทันที และเธอจ้องมองไปที่ซวนหวู่ฮั่นด้วยสีหน้าประหม่า เธอลังเลที่จะบอกความจริงอย่างชัดเจน อย่างไรก็ตามเนื่องจากซวนหวู่ฮั่นเอ่ยชื่อหยวน ซวนหวู่ฮั่นมีความเกี่ยวข้องกับเขาไม่ทางใดก็ทางหนึ่งอย่างชัดเจน ดังนั้นจึงไม่มีทางที่เธอจะโกหกในสถานการณ์นี้ได้

“ใช่นี่คือบ้านของศิษย์หยวน…”

เฟยยู่หยานตอบหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งซวนหวู่ฮั่นก็พูดว่า

“ถ้าเจ้าไม่รังเกียจ ข้าขอถามว่าเจ้ากําลังทําอะไรในบ้านของศิษย์คนอื่นตอนดึก และก็เป็นศิษย์ชายอีกด้วย”

อย่างไรก็ตาม เฟยยู่หยานไม่ตอบคําถามของเธอและถามกลับไปว่า

“ข้าสามารถถามเจ้าได้เหมือนกัน…ทําไมเจ้าถึงมองหาศิษย์หยวนในตอนดึก ข้าคิดว่าเจ้าจะไม่กลับมาที่นิกายจนกว่าจะถึงสัปดาห์หน้า?

ซวนหวู่ฮั่นขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า

“เอาละ ตารางเวลาของข้าเปลี่ยนไปแล้ว และข้าก็กลับมาแล้ว ตกลงไหม? แล้วทําไมข้าถึงมาที่นี่ไม่ได้ ข้าเป็นคนแนะนําหยวนให้รู้จักกับวิหารแก่นมังกร แน่นอนข้าอยากเห็นว่าเขาเป็นอย่างไรบ้างในนิกายตอนนี้ ตอนที่ข้ากลับมาแล้ว ”

” อะไรนะ! เจ้าเป็นคนพาหยวนมาที่นิกาย นี่หมายความว่าเจ้ารู้ภูมิหลังของเขาหรือเปล่า?”

ดวงตาของเฟยยู่หยานเบิกกว้างหลังจากได้ยินคําพูดของซวนหวู่ฮั่น

“ถูกต้อง ข้ารู้ภูมิหลังของเขา ข้ารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา!”

ซวนหวู่ฮั่นโกหกเฟยยู่หยานโดยไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้

“เจ้าบอกข้าได้ไหม ข้าพยายามหาภูมิหลังของเขา แต่ข้าสามารถสันนิษฐานได้ว่าเขามาจากหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่เท่านั้น”

เฟยยู่หยานถอนหายใจ

“สี่ตระกูลโบราณงั้นหรอ? หยวนเนี่ยนะ?”

ซวนหวู่ฮั่นมองเฟยยู่หยานด้วยสีหน้าตกใจ

“เอ๊ะ! หมายความว่าเขาไม่ใช่งั้นเหรอ?”

เฟยยู่หยานเลิกคิ้วมองปฏิกิริยาของซวนอู่ฮั่นอย่างสงสัยเล็กน้อย

” ข้าไม่ได้บอกอะไรเจ้าเลย! อย่างไรก็ตาม ข้าสัญญากับเขาว่าจะไม่เปิดเผยตัวตนของเขาให้ใครรู้! ถ้าเจ้าอยากรู้ขนาดนี้ ทําไมเจ้าไม่ถามเขาเองล่ะ?”

ซวนหวู่ฮั่นตัดสินใจเล่นไพ่ มันเป็นความลับ” รอดจากหลุมที่เธอขุดมาได้อย่างหวุดหวิด

“อืมม…”

เฟยยู่หยานหรี่ตาของเธอมองที่ชวนหวู่ฮั่น ก่อนจะส่ายหัวในเวลาต่อมา และพูดว่า

” อย่างไรก็ตาม ข้าไม่มีเวลาหรือพลังงานที่จะสร้างความบันเทิงให้เจ้าในตอนนี้ หากเจ้ากําลังมองหาศิษย์หยวน ตอนนี้ดึกแล้ว ค่อยกลับมาพรุ่งนี้เช้าแล้วกัน”

เฟยหยานดําเนินการปิดประตูใส่ใบหน้าของซวนหวู่ฮั่น แต่ปฏิกิริยาที่รวดเร็วจากเท้าของซวนหวู่ฮั่นทําให้ประตูไม่สามารถปิดได้

“รอสักครู่ ข้าตอบคําถามของเจ้าแล้ว แต่เจ้ายังไม่ได้ตอบของข้า เจ้ามาทําอะไร ศิษย์หลักกําลังทําอะไรอยู่ในที่พักอาศัยของหยวนในเวลานี้ อย่าบอกนะว่าเจ้าอยู่ที่นี่?”

“ทําไม? มันสําคัญนักหรอ? ไม่ใช่เรื่องของเจ้าที่ข้าจะทําอะไรกับศิษย์คนอื่น แต่ถ้าการตอบคําถามเจ้าจะทําให้เจ้าหายไปในตอนนี้ใช่ไหม ข้าตอบให้ก็ได้ ใช่! ข้าอยู่ในบ้านของศิษย์หยวนในขณะ

ซวนหวู่ฮั่นกัดฟันใส่เฟยยู่หยาน แม้ว่าจะไม่มีความเป็นศัตรูกันระหว่างทั้งสองคนมาก่อน แต่สถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขาได้ทําให้เขาต้องไม่ถูกกันแน่นอน

“ตอนนี้ถ้าเจ้าไม่มีอะไรอีกแล้ว โปรดออกไป ข้าอยากจะกลับไปที่เตียงและนอนหลับ เจ้ารบกวนการนอนของข้าด้วยการเคาะประตูอย่างหยาบคาย”

เฟยยู่หยานพูดขณะที่เธอพยายามปิดประตูอีกครั้ง

อย่างไรก็ตามซวนหวู่ฮั่นปฏิเสธที่จะขยับเท้าของเธอ และกันเฟยยู่หยานไม่ให้ปิดประตูใส่เธอ

“ปัญหาของเจ้าคืออะไรศิษย์ซวน เจ้าอาจเป็นหลานสาวของผู้อาวุโสสูงสุด แต่ถึงกระนั้นเจ้าก็ต้องปฏิบัติตามกฎของนิกาย และสิ่งที่เจ้ากําลังทําอยู่ตอนนี้มันผิดกฎของนิกายอย่างแน่นอน”

“ใครกันแน่ที่แหกกฎของนิกาย?”

ชวนหวู่ฮั่นถามเธออย่างไร้ยางอาย

“เจ้า…”

เฟยยู่หยานพูดไม่ออก เธอจํากฏไม่ได้ ด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่สามารถตอบคําถามของซวนหวู่ฮั่นได้

” แล้วยังไงล่ะ เพื่อให้แน่ใจว่าเจ้าไม่ได้ทําให้เพื่อนที่บริสุทธิ์ของข้าเป็นมลทิน ข้าจะอยู่ในบ้านหลังนี้เพื่อเฝ้าดู”

ชวนหวู่ฮั่นก็แนะนํา

“มลทินงั้นหรอ?! กล้าดียังไง! เจ้าคิดว่าข้าเป็นใคร?! ทําไมข้าจะทําให้ใครแปดเปื้อน?!”

เฟยยู่หยานอุทาน

“แล้วเจ้าเป็นหมาเฝ้าบ้านหรือไง?!”

“เจ้ากําลังทําตัวน่าสงสัยอย่างมากศิษย์เฟย ทําไมเจ้าไม่บอกเหตุผลของเจ้าที่มาที่นี่ ถ้าเจ้าไม่มีอะไรต้องปิดบัง”

ซวนหวู่ฮั่นกล่าวพร้อมหรี่ตา

“เพราะข้า…”

เฟยยู่หยานขยี้ตาแล้วถอนหายใจ

” ก็ได้ ข้าจะบอกเจ้า แล้วเจ้าจะปล่อยให้ข้าอยู่คนเดียวใช่ไหม?”

“แน่นอน”

ซวนอู่ฮั่นพยักหน้า

เฟยยู่หยานหายใจเข้าลึกๆก่อนจะอธิบายให้ซวนหวู่ฮั่นฟังเกี่ยวกับการแข่งขันพิณ และหยวนก็กลายมาเป็นคู่หูของเธอ ด้วยเหตุนี้เธอจึงอยู่ที่บ้านของเขา เพื่อให้พวกเขาฝึกฝนได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ซวนหวู่ฮั่นพูดไม่ออกหลังจากรู้สถานการณ์ แม้จะรู้สึกผิดต่อพฤติกรรมของเธอ

“ข้าขอโทษที่เข้าใจผิด แต่ถ้าเป็นแค่เรื่องแบบนี้ทําไมเจ้าถึงพยายามซ่อนมันเหมือนกับว่าเจ้ากําลังทําสิ่งที่ผิดศีลธรรม”

ชวนหวู่ฮั่นกล่าวในภายหลัง

“ข้าข้าไม่รู้”

เฟยยู่หยานพูด

“อย่างไรก็ตามข้าเหนื่อยเกินไปแล้ว และข้ายังคงซ้อมกับศิษย์หยวนในวันพรุ่งนี้เช้า ข้าจะนอนแล้วลาก่อน”

“รอสักครู่! อีกอย่างหนึ่ง!”

ซวนหวู่ฮั่นกล่าวอย่างรวดเร็ว

“มีอะไร?”

เฟยยู่หยานมองเธอด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า

“พรุ่งนี้ข้ามาดูเจ้าสองคนซ้อมได้ไหม”

ชวนหวู่ฮั่นถาม

” ทําทุกอย่างที่เจ้าต้องการ ตราบเท่าที่มันไม่รบกวนการซ้อมของเรา”

เฟยยู่หยานพูดก่อนจะปิดประตู ทิ้งซวนหวู่ฮั่นที่ยืนอยู่ข้างนอกพร้อมกับสีหน้างุนงง