Complete Martial Arts Attributes – คุณสมบัติแห่งนักสู้ - ตอนที่ 76

บทที่ 76: ตามล่าหาสัตว์กลายพันธุ์ระดับสูง

 

การประเมินการต่อสู้จริงดําเนินไปเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงแล้ว

 

ในป่าบนเกาะที่ปิดสนิท ผู้เข้าสอบทุกคนก็ได้กระจัดกระจายไปและกําลังล่าสัตว์และต่อสู้กับสัตว์กลายพันธุ์ต่างๆ

 

ระดับของสัตว์กลายพันธุ์นั้นสอดคล้องกับระดับของศิษย์นักสู้ มันแบ่งออกเป็นระดับต่ํา ระดับกลาง และระดับสูง

 

ผู้เข้าสอบทั้งหมดล้วนเป็นศิษย์นักสู้ขั้นกลางและขั้นสูง

 

ดังนั้นทางเลือกที่ดีที่สุดคือการฆ่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับต่ําที่อ่อนแอที่สุด

 

หลายคนรู้ว่าการประเมินการต่อสู้จริงนี้ไม่ใช่แค่การสอบเท่านั้น อันที่จริงมันเป็นการฝึกจิตของผู้เข้าสอบและความสามารถในการเอาตัวรอด

 

ท้ายที่สุด หากพวกเขากลายเป็นนักสู้ในอนาคตและมุ่งหน้าไปยังทวีปซินหวู่ สภาพแวดล้อมนั้นก็จะเลวร้ายยิ่งกว่าป่าแห่งนี้มาก

 

ในอนาคต พวกเขาอาจจะไม่มีโอกาสที่จะได้สู้กับสัตว์กลายพันธุ์แบบนี้ และอาจจะต้องสู้กับสัตว์อสูรดาราแทน

 

ปัจจุบันหวังเต็งกําลังนั่งยองๆอยู่บนต้นไม้ใหญ่และจ้องมองไปที่กิ้งก่าป่ายักษ์ที่อยู่ด้านล่างเขา

 

นี่เป็นสัตว์กลายพันธุ์ตัวแรกที่เขาพบ

 

และมันก็เป็นสัตว์กลายพันธุ์ระดับสูง!

 

เขาไม่รู้ว่าเขาโชคดีหรือไม่ เขานั่งมองไปรอบๆอยู่เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง แต่เขาก็ไม่พบสัตว์กลายพันธุ์เลย และทันทีที่เขาพบมัน มันก็ดันเป็นสัตว์กลายพันธุ์ระดับสูง

 

สัตว์กลายพันธุ์ตัวนี้กลายพันธุ์มาจากกิ้งก่าป่า ร่างกายของมันถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดที่หนาและหนัก มันทําให้เกิดประกายระยิบระยับที่เป็นเหมือนโลหะ กรงเล็บของมันแหลมราวกับมีด และเขี้ยวของมันก็ดูเหมือนหนามแหลม พวกมันสามารถเจาะทะลุร่างกายคนได้ในทันที

 

ตอนแรกหวังเต็งคิดว่ามันยังไม่สังเกตเห็นเขา ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะลอบโจมตีมัน อย่างไรก็ตาม นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับสัตว์กลายพันธุ์ ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะลงมือในทันที

 

และในขณะที่เขากําลังคิดอยู่นั้นเอง กิ้งก่ายักษ์ก็ได้เหวี่ยงหางมาที่เขา แรงมหาศาลได้ตัดต้นไม้ที่เขาใช้นั่งอยู่ออกเป็นสองท่อน

 

บู้มมม!

 

ต้นไม้ระเบิดและล้มลง

 

“ ไอ้เหี้ย มันแรงขนาดนั้นเลยหรอ?”

 

หวังเต็งรีบเหยียบพื้นและกระโดดขึ้นไปในอากาศ จากนั้นเขาก็เหวี่ยงดาบออกไป

 

กรรร!

 

กิ้งก่ายักษ์อ้าปากและคํารามออกมา มันเหวี่ยงหางเข้ามาอีกครั้ง

 

หางของมันมีพลังมหาศาล และแม้แต่อากาศรอบๆก็ยังส่งเสียงระเบิด

 

คิ้วของหวังเต็งขมวดขึ้นเล็กน้อย โดยธรรมชาติแล้วเขาไม่ได้โง่ ดังนั้นเขาก็จะไม่รับการจู่โจมที่ร้ายแรงแบบนี้แน่นอน เขาใช้เทคนิคฟุตเวิร์คขั้นผู้รู้แจ้งของเขาในการเคลื่อนไหวและกระโดดหลบการโจมตีของกิ้งก่าไปได้อย่างง่ายดาย

 

ทันทีที่หวังเต็งลงมาถึงพื้น เขาก็พุ่งเข้าไปที่กิ้งก่ายักษ์และโจมตีมันด้วยหมัดของเขาอย่างเต็มแรง

 

ปัง!

 

ความแข็งแกร่งของเขาช่างน่ากลัว หมัดนี้ทําให้เกราะเกล็ดของกิ้งก่ายักษ์แตกออก และกระทั่งทําให้กระดูกด้านในของมันแตกหัก

 

กรรรร!

 

กิ้งก่ายักษ์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด มันเปิดปากและต้องการจะกลืนหวังเต็งเข้าไป จากนั้นกลิ่นปากที่เหม็นอับของมันก็พุ่งเข้าใส่หน้าของหวังเต็ง

 

“ ฮึ่ม!”

 

หวังเต็งกลิ้งหลบ ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นและเขาก็หลบเลี่ยงการโจมตีของกิ้งก่ายักษ์ไป จากนั้นเขาก็ยกดาบในมือขึ้นแล้วพุ่งไปข้างหน้า

 

เฉือน!

 

เลือดพุ่ง!

 

ดาบของเขาฟันเข้าไปที่ปากของกิ้งก่ายักษ์ มันตัดหัวของกิ้งก่ายักษ์ไปในทันที วินาทีต่อมากิ้งก่ายักษ์ก็ล้มลงกับพื้นด้วยเสียงดังตุ๊บ มันตายแล้ว

 

“ เฮ้อ!”

 

หวังเต็งถอนหายใจ สัตว์กลายพันธุ์ระดับสูงนั้นจัดการยากมากกว่าที่เขาคิด อย่างไรก็ตามมันก็ยังไม่สามารถต่อกรกับเขาได้อยู่ดี

 

เขาเดินไปที่กิ้งก่ายักษ์เพื่อดู

 

ความแข็งแกร่ง*20

 

ค่าคุณสมบัติเปล่า*5

 

หวังเต็งรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาในทันที

 

ค่าคุณสมบัติเปล่า!

 

เขาเห็นค่าคุณสมบัติที่เปล่าดรอปออกมา!

 

หลังจากที่หวังเต็งหยิบมันขึ้นมา เขาก็ไม่ได้ใช้มันในทันที เขาเลือกที่จะเก็บมันไว้ก่อน

 

หวังเต็งมองไปที่ศพของกิ้งก่ายักษ์และคิดลึก

 

เป็นไปได้หรือไม่ที่สัตว์กลายพันธุ์และสัตว์อสูรดาราทุกตัวจะดรอปค่าคุณสมบัติเปล่าออกมา?

 

เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงอีกายักษ์ที่ถูกฆ่าตายในคราวก่อน สัตว์อสูรดาราตัวนั้นได้ดรอปค่าคุณสมบัติเปล่าออกมาทั้งหมด 60 คะแนน ในทางตรงกันข้าม กิ้งก่ายักษ์ตัวนี้ก็ดรอปออกมาเพียง 5 คะแนนเท่านั้น

 

เขาเคยเก็บค่าคุณสมบัติเปล่าจากศิษญ์นักสู้มาก่อน แต่ความน่าจะเป็นนั้นต่ํามาก นอกจากนี้ มันก็ยังดรอปออกไม่มาก

 

เห้อ ทําไมฉันถึงต้องมานั่งคํานวณอะไรแบบนี้กันด้วยนะ

 

หวังเต็งถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เขาตัดสินใจพิสูจน์ความคิดของเขากัยสัตว์กลายพันธุ์อีกสองสามตัว หากการเดาของเขาถูกต้อง สถานที่สอบแห่งนี้ก็จะกลายมาเป็นสวรรคของเขา

 

รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาในทันที

 

เกือบพร้อมกัน สัตว์กลายพันธุ์ทั้งหมดในปาก็รู้สึกได้ถึงเจตนาร้ายที่กลืนกินพวกมัน

 

….

 

“รายงานครับ ผู้เข้าสอบได้ฆ่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับสูงไปแล้วครับ”

 

ในเวลาเดียวกันในห้องควบคุมส่วนกลางขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่บนพื้นที่ตั้งแคมป์ของเกาะ หน้าจอคอมพิวเตอร์ทั้งหมดก็ได้แสดงภาพของผู้เข้าสอบที่อยู่ในป่า

 

พนักงานสองสามร้อยคนจ้องไปที่หน้าจอโดยไม่กระพริบตา ทันใดนั้นพนักงานคนหนึ่งก็ตะโกนเสียงดัง

 

ผู้นําจากกระทรวงศึกษาธิการ รวมทั้งผู้อํานวยการการเหอตลอดจนเจ้าหน้าที่ระดับสูงจากสถาบันสอนศิลปะการต่อสู้สามอันดับแรกและประธานสมาคมศิลปะการต่อสู้ฉินหานหยวนต่างก็มารวมตัวกันในห้องนี้

 

ตอนแรกพวกเขาก็คุยกันอย่างสบายๆ แต่เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงตะโกนนี้ พวกเขาก็หันหน้าไปทางนั้นพร้อมกันในทันที

 

พนักงานคลิกไปที่คอมพิวเตอร์และส่งภาพบนหน้าจอไปที่ผนังเพื่อให้ทุกคนมองเห็นได้อย่างชัดๆ

 

เขาเล่นฉากนี้ซ้ําๆ

 

“ ฮ่าๆ เป็นเด็กคนนั้นจริงๆด้วย” ผู้อํานวยการเหออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นชายหนุ่มยืนอยู่หน้ากิ้งก่ายักษ์บนหน้าจอ

 

“ ผู้อํานวยการเหอ คุณรู้จักเด็กคนนี้อย่างงั้นหรอ?” เจียงหง อาจารย์ใหญ่ของสถาบัน สอนศิลปะการต่อสู้เหล่ยติงสาขาตงไห่ถาม

 

“ เด็กหนุ่มคนนี้ไม่เลวเลย การรับรู้และการต่อสู้ของเขาถือว่าดีมาก” กู่เหอเฟยอาจารย์ใหญ่ ของสถาบันสอนศิลปะการต่อสู้ไบ่เหลียงสาขาตงไห่กล่าวชมหวังเต็ง

 

“ ผู้เข้าสอบคนนี้เป็นศิษย์ชั้นยอดคนเดียวของตงไห้ในปีนี้” ผู้อํานวยการเหอยิ้ม เขาแอบมองไปที่ชายอีกสองคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้

 

ฉินหานหยวนและฝูเทียนเต๋าแลกเปลี่ยนสายตากัน พวกเขาไม่ได้พูดอะไร

 

ชายคนหนึ่งเหลือบมองหน้าจออย่างใจเย็น เขาไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรออกมา อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้ยินว่านี่เป็นศิษย์ชั้นยอด เขาก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

 

“ ศิษย์ชั้นยอด? ไม่เป็นไร คอยดูกันต่อไปเถอะ” ชายคนนั้นพูดอย่างสงบเสงี่ยม

 

เจ้าหน้าที่ต่างก็ปลื้มใจ ประโยคนี้เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าผู้ว่าราชการเจียงนั้นกําลังสนใจในตัวหวังเต็ง

 

ชายคนนี้เป็นผู้ว่าการของตงไห่!

 

ครั้งสุดท้ายที่ฉินหานหยวนและฝูเทียนเต๋าพูดถึงเขา เขาก็ยังอยู่ในการบุกทะลวงระดับของเขา อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาก็ได้มาอยู่ที่นี่แล้ว

 

หลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก เพราะการสอบเพิ่งเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น

 

อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะให้ความสนใจกับหวังเต็งมากขึ้น

 

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ การต่อสู้อันน่าสยดสยองเกิดขึ้นในมุมต่างๆของปา

 

ผู้เข้าสอบเหล่านี้ไม่ได้มีช่วงเวลาที่ง่ายดายอย่างหวังเต็ง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเผชิญหน้ากับสัตว์กลายพันธุ์ บางคนไม่สามารถแม้แต่จะปลดปล่อยศักยภาพได้ถึงหนึ่งในห้าของพวกเขา

 

สําหรับศิษย์นักสู้ขั้นกลาง แม้จะเป็นการฆ่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับต่ํา แต่พวกเขาก็ยังต้องใช้กําลังและมันสมองอย่างมาก ตามทฤษฎีแล้ว พวกเขารู้ว่าจะต้องเล็งไปที่จุดอ่อน แต่ในการต่อสู้จริง ทุกสิ่งทุกอย่างก็กลับถูกโยนทิ้งไปหมด

 

บางคนถึงกับวิ่งหนีตั้งแต่เห็นพวกมัน

 

ภายในสองถึงสามชั่วโมง ผู้เข้าสอบเกือบครึ่งหนึ่งก็ได้ถูกคัดออกไป

 

15.00 น.

 

บนพื้นที่ว่างเปล่าในป่า ร่างสีดําสองร่างกําลังต่อสู้กัน

 

เฉือน!

 

หลังจากแสงวาบอันเย็นเยียบ ร่างทั้งสองก็แยกออกจากกัน หวังเต็งกระโดดลงบนพื้นอย่างมั่นคง ขณะที่ดาบในมือของเขาชี้ไปในแนวทแยงมุม

 

ร่องรอยของเลือดหยดลงบนปลายดาบและตกลงบนพื้นดินที่ปกคลุมไปด้วยใบไม้

 

ร่างสีดําอีกตัวกระแทกลงกับพื้นอย่างแรง อย่างไรก็ตาม หัวของมันก็ลอยสูงก่อนจะตกลงมา เลือดจํานวนมากพุ่งออกมาเหมือนกับน้ําพุ

 

“ พวกมันทั้งคู่เป็นสัตว์กลายพันธุ์ระดับสูง แต่งูเหลือมสีเขียวตัวนี้รับมือยากกว่ากิ้งก่ายักษ์ตัวนั้น”

 

หวังเต็งพึมพัมกับตัวเอง จากนั้นเขาก็ไปต่อ

 

ความเร็ว *15

 

ค่าคุณสมบัติเปล่า*6

 

ตามที่คาดไว้ ค่าคุณสมบัติเปล่าดรอปออกมาอีกครั้ง หวังเต็งมีความสุขอยู่ในใจ

 

เขาเก็บมันขึ้นมา

 

ทันทีที่เขาเก็บฟองสบู่ค่าคุณสมบัติเสร็จ หัวงูเหลือมที่อยู่ด้านข้างก็กระโจนขึ้นและอ้าปากกว้าง มันแยกเขี้ยวของมัน และต้องการที่จะกัดไปที่หวังเต็ง

 

“ กําลังรออยู่เลย” หวังเต็งเยาะเย้ย เขาเหวี่ยงดาบออกไปด้านข้างและตัดหัวงูเหลือมออกเป็นสองส่วน

 

ใน ‘การสอบศิลปะการต่อสู้ห้าปี เอกสารจําลองสามปี’ มันก็ได้มีการกล่าวไว้ว่างูกลายพันธุ์นั้นมีพละกําลังที่แข็งแกร่ง และแม้ว่าศีรษะของพวกมันจะถูกตัดออกแล้ว แต่ระบบประสาทส่วนกลางก็ยังคงทํางานอยู่ในช่วงเวลาสั้นๆ ดังนั้นมันจึงยังก่อให้เกิดปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณบางอย่าง และถ้าไม่ระวังให้ดี เขาก็อาจจะถูกโจมตีได้เมื่อมันใกล้ตาย

 

ต้องรู้ไว้ว่าหากสัตว์กลายพันธุ์มีพิษก่อนที่มันจะกลายพันธุ์ มันก็ไม่เพียงแต่ขนาดของมันจะใหญ่ขึ้นเท่านั้น แต่พิษของมันก็จะยิ่งร้ายแรงขึ้นไปอีกด้วย

 

ถ้าคนถูกกัด เขาก็อาจจะตายได้ในทันที

 

ด้วยเหตุนี้เอง พวกเขาจึงจําเป็นต้องระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง

 

หวังเต็งหันกลับมาและเตรียมที่จะจากไป ทันใดนั้น มันก็มีเสียงของบางสิ่งที่ตัดผ่านอากาศดังขึ้นข้างหลังเขา

 

ฟิ้ว!

 

เมื่อฟังจากเสียง ใครๆก็สามารถคาดเดาได้นั้นที่ว่าสิ่งที่พุ่งมานั้นรวดเร็วขนาดไหน

 

หวังเต็งตอบสนองเกือบจะในทันที

 

ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ และเขาก็ใช้ฟุตเวิร์คของเขาอย่างเต็มที่ ร่างกายของเขาขยับห่างจากตําแหน่งเดิมเล็กน้อย

 

บู้มมม!

 

ลูกศรคมตัดผ่านอากาศข้างขาของเขา มันเจาะเข้าไปในต้นไม้ใหญ่และเกิดเป็นรูขนาดใหญ่ในนั้น

 

ผู้เข้าสอบไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้การโจมตีที่เป็นอันตรายต่อชีวิตของกันและกัน แต่พวกเขาก็สามารถเอาชนะกันและกันได้ และด้วยวิธีนี้ สัตว์กลายพันธุ์ที่อีกฝ่ายฆ่าก็จะถูกนับเป็นของผู้ชนะ

 

ตอนนี้ลูกศรนั้นไม่ได้มุ่งไปที่จุดสําคัญของหวังเต็ง ถึงกระนั้น หากเขาโดนมันเข้าจังๆ มันก็จะทําให้ความสามารถในการต่อสู้ของเขาลดลงไปมาก

 

หวังเต็งมองไปที่ผู้เข้าสอบที่อยู่บนต้นไม้ที่อยู่ห่างไกลซึ่งยิงลูกศรนี้ เขารีบวิ่งเข้าไปในพุ่มไม้และใช้ทักษะฟุตเวิร์คของเขาอีกครั้ง

 

งูเลื้อย!

 

ด้วยวิธีนี้ อีกฝ่ายก็จะไม่สามารถล็อคเป้าเขาได้ จากนั้นหวังเต็งก็พุ่งไปยังทิศทางที่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่

 

“ ไอ้เชี่ยเอ้ย!”

 

“ แกกําลังเล่นกับความตายแล้ว!”