Complete Martial Arts Attributes – คุณสมบัติแห่งนักสู้ - ตอนที่ 116

บทที่ 116: ก้าวแห่งวายุ

หวังเต็งหอบเล็กน้อยขณะที่มองไปยังหมาป่าวายุที่อยู่ใต้เท้าของเขา

การโจมตีครั้งนี้ดูง่ายก็จริง แต่เขาก็ได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาในการเคลื่อนไหวที่ระเบิดออกมา

โชคดีที่ความเร็วของเขาไม่ได้ไปกว่าหมาป่าวายุ และฟุตเวิร์คขั้นพื้นฐานของเขาอยู่ในขั้นผู้รู้แจ้งแล้ว และพลังการต่อสู่โดยรวมของเขานั้นก็ใกล้เคียงกับจุดสูงสุดของนักสู้ระดับทหารหนึ่งดาว ดังนั้นเมื่อรวมความสามารถทั้งสองเข้าด้วยกันแล้ว เขาจึงสามารถจัดการหมาป่าตัวนี้ได้อย่างง่ายดาย

นอกจากนี้หมาป่าวายุที่หวังเต็งเพิ่งจะฆ่าไปก็ยังไม่ถึงระดับ 1 ดาวขั้นสูงเลย เมื่อพิจารณาจากความสามารถของมันแล้ว มันก็น่าจะอยู่แค่ระดับหนึ่งดาบขั้นกลางเท่านั้น

ต่อหน้าคําชมของหลินซาน หวังเต็งก็ดูเฉยเมยมาก เขาไม่ได้ดูถูกตัวเองและก็ไม่ได้ภาคภูมิใจมากนัก

“ไม่เลวน้องหวัง ความสามารถและทักษะการต่อสู้ของนายไม่ได้อ่อนแอเลย” หลิวหยานกระโดดลงจากต้นไม้และตบไหล่ของหวังเต็งด้วยความประหลาดใจ

“ดูเหมือนว่าเราจะมองนายผิดไป ในฐานะปราชญ์ชั้นยอดแห่งการสอบศิลปะการต่อสู้และการที่ได้เป็นนักสู้ ตั้งแต่อายุยังน้อย นายก็ไม่ได้อ่อนแอเลย” หยานจินหมิงยิ้มและกล่าว

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกับสัตว์อสูรดารา ในช่วงเวลานั้น พวกเขาก็ไม่ได้ดูผ่อนคลายเหมือนกับหวังเต็ง พูดตามตรง ตอนนั้นพวกเขาค่อยข้างที่จะตื่นตระหนกด้วยซ้ํา

พวกเขาไม่สามารถเทียบกับหวังเต็งได้เลย

พวกเขานึกถึงสิ่งที่หวังเต็งพูดเมื่อครู่ก่อน หวังเต็งบอกพวกเขาว่าพวกเขาไม่จําเป็นต้องดูแลเขา ในตอนแรกพวกเขาก็คิดว่าหวังเต็งนั้นอาจจะไม่ต้องการความช่วยเหลือเพราะเขาเป็นคนที่หยิ่ง อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้….

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคิดมากเกินไป!

ให้ตายสิ มือใหม่ทุกคนมีพลังขนาดนี้เลยหรอ?

“เอาล่ะ ไปจัดของแล้วรีบออกไปกันเถอะ กลิ่นเลือดจะดึงดูดสัตว์อสูรดาราตัวอื่นๆให้เข้ามา” หลินซานออกคําสั่ง

สมาชิกในทีมไม่ได้พูดอะไร พวกเขาจัดการกับซากศพของหมาป่าวายุในทันที ส่วนใหญ่เป็นกรงเล็บและฟันของพวกมัน จากนั้นพวกเขาก็ตรวจสอบว่ามันมีแกนดาราหรือไม่

สําหรับส่วนอื่นๆของร่างกายเช่น ผิวหนังและเนื้อ พวกมันอาจจะมีค่าก็จริง แต่มันก็ไม่ได้มีค่ามากขนาดนั้น ดังนั้นการเอาพวกมันไปด้วยจึงมีแต่จะกินแรงซะเปล่าๆ

หวังเต็งทําตามคนอื่นๆในทีม เขาเก็บกรงเล็บและเคี้ยวของพวกมันออกมา ในเวลาเดียวกัน เขาก็ได้เปิดใช้งานพลังแห่งจิตวิญญาณของเขาอย่างลับๆเพื่อดูดฟองสบู่ทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเขา

พลังฟอร์สธาตุลม*1

พลังฟอร์สธาตุลม*1

ค่าคุณสมบัติเปล่า*4

พลังฟอร์สธาตุลม!

มันมีพลังฟอร์สธาตุลมทั้งหมด 11 คะแนน

หวังเต็งรู้สึกปลาบปลื้มใจ ตอนนี้เขามีธาตุพลังฟอร์สเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งธาตุแล้ว

เขาได้สัมผัสกับความเร็วของหมาป่าวายเป็นการส่วนตัวแล้ว พวกมันสามารถเดินทางได้อย่างรวดเร็วด้วยพลังฟอร์สธาตุลมนี้ ดังนั้นพลังฟอร์สธาตุลมนี่ก็จะต้องเพิ่มความเร็วให้กับเขาได้มากขึ้นอย่างแน่นอน

เมื่อมองดูศาสตร์ศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดบนโลก มันก็มีเพียงความเร็วเท่านั้นที่ไม่อาจเอาชนะได้

สิ่งเดียวที่น่าเศร้าก็คือ เขามีพลังแต่ไม่มีพรสวรรค์ที่เข้ากันได้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถใช้พลังฟอร์สธาตุลมได้ในตอนนี้

“นี่มันน่ารู้สึกอึดอัดเล็กน้อยแฮะ”

หวังเต็งส่ายหัวและเก็บฟองสบู่ต่อไป

พลังฟอร์สธาตุดิน*1

พลังฟอร์สธาตุไฟ*1

พลังฟอร์สธาตุไฟ*1

ค่าคุณสมบัติเปล่า*2

พลังฟอร์สธาตุน้ํา*1

นอกจากพลังฟอร์สธาตุน้ําแล้ว ค่าคุณสมบัติอื่นๆทั้งหมดก็ถูกดรอปออกมาโดยเพื่อนร่วมทีมของเขา เขารวบรวมพลังฟอร์สธาตุดิน 2 คะแนน พลังฟอร์สธาตุไฟ 2 คะแนน 

และพลังฟอร์สธาตุน้ํา 3 คะแนน

น่าเสียดายที่มันไม่มีพลังฟอร์สธาตุโลหะเลย!

ดูเหมือนว่าหลินซานจะใช้กําลังกายเพียงอย่างเดียวในการสังหารราชาหมาป่าวายุระดับ 2 ดาวและหมาป่าวายุระดับ 1 ดาวสองตัวระหว่างการต่อสู้เมื่อกี้ เขาไม่ได้ใช้พลังฟอร์สแต่อย่างใดเลย

นี่คือบุคคลที่ทรงพลังของจริง!

หวังเต็งส่ายหัว เขาเก็บกรงเล็บและฟันของหมาป่าวายไปในกระเป๋าเป้สะพายหลังเพื่อแยกกลิ่นเหม็นของเลือด

สําหรับแกนดารา เขาก็ยังไม่พบวี่แววของมัน

ในไม่ช้า เขาก็เก็บฟองสบู่ฟองสุดท้ายขึ้นมา

ก้าวแห่งวายุ 1

หวังเต็งตกตะลึง

“นี่คืออะไร?” สายตาของเขาจ้องไปที่หน้าต่างค่าคุณสมบัติในทันที เขาเลื่อนลงมาและหยุดลงที่แถบเทคนิคการต่อสู้ในที่สุด

ก้าวแห่งวายุ (พื้นฐาน 1/100)

นี่คือเทคนิคการต่อสู้

หวังเต็งรู้สึกตื่นเต้นและประหลาดใจไปในเวลาเดียวกัน เขาไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าหมาป่าวายจะดรอปเทคนิคการต่อสู้ออกมาด้วย

ก้าวแห่งวายุ!

มันเป็นเทคนิคฟุตเวิร์คอย่างงั้นหรอ?

ถ้าเป็นฟุตเวิร์คจริงๆ นี่ก็คงจะเป็นเซอร์ไพรส์น่าดู

เขาเคยตรวจสอบราคาของเทคนิคฟุตเวิร์คในเว็บของสถาบันสอนศิลปะการต่อสู้จีซิน พวกมันมีราคาแพงกว่าเทคนิคการต่อสู้ด้วยซ้ํา และราคาของมันก็จะเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณเมื่อระดับของมันสูงขึ้น

หวังเต็งต้องการซื้อทักษะฟุตเวิร์ค อย่างไรก็ตาม ด้วยความมั่งคั่งในปัจจุบันของเขา ถ้าเขาต้องการเทคนิคฟุตเวิร์คดีๆ เขาก็จะต้องหมดงเนิไปเยอะมาก และมันก็อาจจะทําให้เขาไม่สามารถเอาเงินไปซื้อของอย่างอื่นได้

ดังนั้นนี่จึงเป็นสิ่งที่ดี!

ก้าวแห่งวายุนี้อาจไม่ปรากฏบ่อยนัก แต่เนื่องจากเขาได้เก็บมันมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้ค่าคุณสมบัติเปล่าของเขาเพื่อเพิ่มระดับมันได้ในอนาคต

หวังเต็งเริ่มนับจํานวนค่าคุณสมบัติเปล่าที่เขาได้รับมาในตอนนี้ มันมีทั้งหมด 16 คะแนน และเมื่อรวมทั้งหมดที่เขามีอยก่อนนั้นก็กลายเป็น 51 คะแนน

ในเวลานี้ สมาชิกในทีมที่เหลือก็ได้เคลียร์ซากหมาป่าเสร็จแล้วเช่นกัน

มันมีหมาป่าวายุทั้งหมดเก้าตัว แต่มันไม่มีแกนดาราเลยแม้แต่ชิ้นเดียว แม้แต่ราชาหมาป่าวายุก็ไม่มี

หวังเต็งตกตะลึง ดูเหมือนว่าเขาจะโชคดีมากจริงๆที่ได้รับแกนดารามาจากซาลาแมนเดอร์ภูเขาไฟ

หลินซานรียกรวมพลก่อนที่พวกเขาจะดําเนินการสํารวจต่อไป

คืนนั้นมืดมิด ในป่าหมอกทมิฬ เสียงคํารามของสัตว์ร้ายไม่เคยเงียบไป

โฮกก

วืด…

คุณยังสามารถได้ยินแม้กระทั่งเสียงร้องโหยหวนของนก!

หวังเต็งสังเกตว่ายิ่งเวลาผ่านไป หมอกก็เริ่มก่อตัวขึ้นรอบตัวพวกเขาทีละน้อยๆ และมันทําให้ป่าดูอันตรายมากขึ้น นี่คือที่มาของชื่อป่าหมอกทมิฬ

“หัวหน้า มันเริ่มมีหมอกแล้ว” หลิวหยานขมวดคิ้ว

“วันนี้พอแค่นี้แหละ หาที่พักได้” หลินซานหยุดและพูด

ไม่มีใครคัดค้าน หวังเต็งก็เหมือนกัน

มือใหม่ไม่มีสิทธิ์แสดงความคิดเห็น!

และเขาก็เป็นมือใหม่ในหมู่มือใหม่

เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนตื่นขึ้นบนต้นไม้

สมาชิกทุกคนเลือกกิ่งของตนและพักบนกิ่งนั้น พวกเขาผลัดกันเฝ้าระวังในเวลากลางคืนเพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์อสูรดาราเข้ามาโจมตีพวกเขา

“นายตื่นแล้ว ฮาวะ มันเป็นการทรมานที่ต้องเฝ้าดูพวกนายทุกคนหลับใหล” หยานจนหมิงกระโดดลงจากกิ่งไม้ที่สูงที่สุดและหาว น้ําเสียงของเขาค่อนข้างอิจฉา

เขาเป็นคนสุดท้ายที่เฝ้ากะยามกลางคืน

“ฉันจะเป็นคนสุดท้ายในครั้งต่อไป” หยางเฟยยิ้ม

“กินนี่ซะสิ เราจะมุ่งหน้าไปยังหุบเขาสายลมเพื่อล่าเติ้งหลงเขาเดียว!” หลินซานกล่าว

“เติ้งหลงเขาเดียว!”

“หัวหน้า คุณไม่คิดว่ามันยังเร็วเกินไปที่เราจะล่าเต็งหลงเขาเดียวหรอ?” หยานจินหมิงลังเลและถาม

“ในตอนแรกฉันก็วางแผนที่จะล่าเติ้งหลงเขาเดียวหลังจากที่หวังเต็งคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่นี่แล้ว ซึ่งฉันก็คิดว่าเขาน่าจะต้องใช้เวลาสักสองถึงสามวัน อย่างไรก็ตาม หลังจากได้เห็นการแสดงของเขาเมื่อคืนนี้ ฉันก็รู้สึกว่าฉันสามารถเลื่อนแผนของฉันให้เร็วขึ้นได้” หลินซานกล่าว

“หัวหน้า แม้ว่าการแสดงของหวังเต็งเมื่อวานนี้จะไม่เลว แต่นั่นก็ยังเป็นสัตว์อสูรดาราระดับ 3 ดาวเลยนะ และมันก็ยังเป็นหนึ่งในสัตว์ร้ายระดับ 3 ดาวที่ล่าได้ยากที่สุดอีก ซึ่งแม้ว่าเราจะร่วมมือกัน เราก็อาจจะไม่สามาร เอาชนะมันได้ก็ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เราก็มีหวังเต็งอยู่กับเรา ถ้าเราไม่ระวังเขาก็อาจจะเสียชีวิตได้นะ” หลิว ยานขมวดคิ้วและกล่าว

“ใช่แล้ว หัวหน้า ฉันรู้สึกว่าคําพูดของหลิวหยานนั้นสมเหตุสมผล เติ้งหลงเขาเดียวนั้นอันตรายเกินไป” หยางเฟยยังสนับสนุนความคิดเห็นของเธอ

หยานจินเยวมองกลับไปกลับมาระหว่างสมาชิกในทีมของเธอและเลือกที่จะเงียบ เธอตัดสินใจที่จะล่องหนต่อไป ในทีมนี้ ตําแหน่งของเธอก็คือมนุษย์ล่องหน

“หวังเต็ง นายว่าไง?” หลินซานยิ้มและถามเขา

“ไม่มีความคิดเห็น” หวังเต็งพูดไม่ออก

เมื่อเขาเห็นการแสดงออกที่น่าอึดอัดใจของหลินซาน เขาก็พูดต่อ “ฉันไม่รังเกียจที่จะไปดูเติ้งหลงเขาเดียวที่คุณพูดถึง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมันเป็นสัตว์อสูรดาราระดับ 3 ดาว ดังนั้นฉันจึงไม่มีประโยชน์อะไรมากนัก อย่างมากที่สุดฉันก็อาจจะจัดหาที่กําบังให้พวกคุณที่ด้านข้างได้”

เขารู้ข้อจํากัดของเขาดี นี่คือสัตว์อสูรดาราระดับ 3 ดาวที่ใกล้เคียงกับ 4 ดาว ดังนั้นฉันจึงทําอะไรมันไม่ได้