Commanding Wind and Cloud - ตอนที่ 108
ตอนที่ 108 : สุดยอดคําภีร์ฝึกฝน 108อ่างพลังงาน
แกนเวท! เฉินจิ้นในที่สุดก็รู้ว่าอะไรหายไป ปรากฎว่าเมื่อเขากำลังอยู่ในโลกไรจุดจบ กลอเรียตื่นขึ้นมาแล้วเอาแกนเวทของเขาไป แม้ว่ามันจะไร้ประโยชน์สำหรับนักรบ แต่มันมีค่ามากสำหรับผู้วิเศษ
ฉินจิ้นยักไหล่ ชั่งมัน เขาหันไปมองอัจฉริยะนักเวทษ์ด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ ไม่อยากจะเชื่อว่านางจะใช้พลังวิญญาณกลั่นพลังเวทจากแกนเวท นักเวทคนอื่นต้องใช้ค่ายกลกลั่นพลังเวท!”
หลังจากเฉินจิ้นมองกลอเรียนั่งสมาธิอยู่พักหนึ่งเขาก็รู้สึกเบื่อ เขายืนขึ้นยืดเส้นยืดสายร่างกาย เขาตระหนักว่าการเชื่อมต่อพลังงานในร่างกายของเขามีขนาดเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับก่อนเพิ่งก้าวเข้าสู่นักรบระดับ 10 ขนาดการเชื่อมต่อพลังงานของเขาตอนนี้หนากว่าการเชื่อมต่อพลังงานเริ่มต้นประมาณสิบเอ็ดเท่า แม้แต่ความแข็งแกร่งของร่างกายก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อยเช่นกัน
เฉินจิ้นเดินออกจากถ้ำอย่างเงียบๆ เขามองไปยังทิศทางสถาบันอ๊อคแลนจากนั้นมองขึ้นไปยังดวงดาวบนท้องฟ้า เขาคิด“ ใครจะคิดว่ามีคนอย่างข้าที่ล้มเหลวในพิธีปลุกสายเลือดสามารถเปลี่ยนแปลงไปได้อย่างมากในช่วงเวลาสั้นๆ นี้? ตอนนี้ข้าแทบรอไม่ไหวที่จะออกจากหุบเขา!”
หนึ่งคืนยาวนานแค่ไหน?
อย่างมากมันแค่ประมาณครึ่งวันเท่านั้น
ความยาวของกลางคืนทำให้ไม้ไผ่เติบโตได้จากไม่กี่นิ้วไปจนถึงความสูงครึ่งคน กลางคืนต้นฮอร์ตันสามารถเติบโตจากครึ่งฟุตไปถึงความสูงของชายสามคนและมันก็โตหนาพอที่ผู้ใหญ่กอดมันได้
ความรู้นี้ไม่มีอะไรใหม่สำหรับมนุษย์ในอาณาจักรเซน บาบาเรียนทางทิศเหนือ หรือแม้แต่เด็กๆในเผ่าปีศาจ
อย่างไรก็ตามในคืนสั้นๆ นักรบระดับ 10 กลับความคืบหน้าอย่างรวดเร็ว มันเป็นการก้าวหน้าที่ใหญ่มาก!
ผู้เฒ่าประหลาดใจ ในช่วงเวลาสั้นๆความแข็งแกร่งของเฉินจิ้น พลังงานนักรบและร่างกายครึ่งล่างของเขาซึ่งอ่อนกว่าส่วนบนกลับเพิ่มขึ้นอย่างมาก!
“ เจ้า…” ผู้เฒ่าเดินวนรอบๆเฉินจิ้นสองรอบและสังเกตเขาอย่างรอบคอบราวกับว่าไม่เคยพบไม่เคยเจอเฉินจิ้นมาก่อน เขาขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัว
“ เจ้าเด็กนี้เป็นสัตว์ประหลาดหรือไง” ผู้เฒ่าคิด เขาคิดว่าเฉินจิ้นกว่าจะสำเร็จระดับกายาหินของกายาเมฆาวายุทองคำต้องใช้เวลาฝึกฝนอีกเล็กน้อยก่อนที่จะเชี่ยวชาญระดับนี้อย่างแท้จริง “ แต่เขาฝึกสำเร็จกายาหินในคืนเดียวได้อย่างไง มันทำไปอีท่าไหน แม้แต่ข้ายังต้องใช้เวลาเป็นเดือน”ผู้เฒ่าคิด
“ หนึ่งคืน…” ผู้เฒ่ายิ้มอย่างขมขื่น “…นี่มันกระทบต่อความมั่นใจของข้าอย่างยิ่ง เมื่ออาจารย์สอนข้า เขาเรียกข้าว่าอัจฉริยะในอัจฉริยะ…”
ผู้เฒ่าไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น คิ้วของเขาผ่อนคลายลงพร้อมแสดงรอยยิ้มที่ดูสนุกสนาน
เฉินจิ้นรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เขากำลังยืนอยู่ข้างทะเลสาบร้อน แต่เขากลับขนลุกเหมือนยืนอยู่ข้างทะเลสาบน้ำแข็งแทบ
“ น่าสนใจ เป็นเรื่องที่น่าสนใจจริงๆ” ผู้เฒ่ายิ้มขณะพยักหน้า “ ข้าคิดว่าเจ้าพร้อมใช้ค่ายกลพลังงานนักรบหลังจากการฝึกอีกสักหน่อย แต่ข้าคาดไม่ถึงว่าเจ้ามาถึงจุดๆนี้อย่างรวดเร็ว”
“ ค่ายกลพลังงานนักรบ?” เฉินจิ้นรู้ว่าวันนี้จะมาถึง แต่เขาก็ยังรู้สึกตื่นเต้นและกังวลเมื่อได้ยิน
ก้าวไปสู่นักสู้ปีศาจ! การก้าวข้ามนี้เป็นเรื่องยากพอๆกับการก้าวขึ้นจากพื้นดินสู่ท้องฟ้าในสายตาของนักรบหลายๆคน!
“ ข้าคิดว่าเจ้ารู้ถึงสิ่งที่ต้องทำก่อนเข้าค่ายกลพลังงานนักรบ” ผู้เฒ่าพูดด้วยน้ำเสียงราวกับว่าเขาเป็นผู้คุมสอบพยายามทดสอบเฉินจิ้น
เฉินจิ้นพยักหน้าอย่างภาคภูมิใจ ในฐานะคนที่ทำงานในห้องสมุดตระกลูเฉิน เขาได้อ่านหนังสือมามากมาย
ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างนักรบระดับ 10 และนักสู้ปีศาจคือระหว่างพลังงานนักรบและพลังนักรบ! หากนักรบไม่มีทักษะลับในการฝึกพลังงานนักรบเปลี่ยนเป็นพลังนักรบ นักรบก็ยังคงเป็นนักรบระดับ 10 เท่านั้น!
หากนักรบต้องการเป็นนักสู้ปีศาจ เขาจะต้องเรียนรู้ทักษะพิเศษที่สามารถแปลงพลังงานนักรบเป็นพลังนักรบ ทุกตระกลูใหญ่ในราชวงศ์ สถาบันการศึกษาทุกแห่งและแม้แต่ทหารก็มีคำภีร์ฝึกฝนพิเศษในการฝึกและทั้งหมดนี้เก็บเป็นความลับจากภายนอก
“ เด็กน้อย เจ้ารู้สิ่งต่างๆมากมายจริงๆ” ผู้เฒ่ายกย่องในขณะพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจเล็กน้อย “ แล้วเจ้ารู้ไหมว่าคำภีร์ฝึกฝนนักรบแบบไหนที่อยู่ในสถาบันนักรบที่มีชื่อเสียงและดีที่สุดในอาณาจักรเซน?” ผู้เฒ่าถาม
เฉินจิ้นขมวดคิ้วขณะถอนหายใจและส่ายหัว แม้ว่าข้อมูลประเภทนี้จะเป็นความลับ แต่บุคคลภายนอกบางคนมีข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับทักษะของตระกูลใหญ่ๆ อย่างไรก็ตามคนที่รู้ข้อมูลนี้หายากมาก แม้แต่ตระกลูเฉินก็ทำตามกฎที่ไม่เขียนและบันทึกอะไรไว้ในห้องสมุด
“ มีทักษะลับไม่กี่อย่างที่สามารถรวมพลังงานนักรบแปลงเป็นพลังนักรบได้” ผู้เฒ่ากล่าวขณะมองหิมะที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ความรู้สึกที่มั่นใจมากออกมาจากร่างกายของเขา “ มีทักษะลับเช่น ทักษะ10อ่างเก็บพลังงาน ทักษะ36อ่างเก็บพลังงาน …”
เฉินจิ้นพยักหน้าอย่างไม่รู้ตัวขณะฟังคำพูดของผู้เฒ่า แหล่งพลังงานทั้งหมดในร่างกายของมนุษย์สามารถแบ่งออกเป็นสองประเภทคืออ่างเก็บน้ำที่มีชีวิตและอ่างเก็บที่ตายแล้ว มีอ่างเก็บที่มีชีวิตทั้งหมดหนึ่งร้อยแปดแห่งและอ่างเก็บน้ำที่ตายแล้วหนึ่งร้อยแปดแห่ง
นอกจากเมื่อนักรบระดับ 10 พยายามรวมพลังงานนักรบแปลงเป็นพลังนักรบกำหนดว่าเขามีอนาคตได้ไกลแค่ไหน แต่อีกหนึ่งปัจจัยที่สำคัญมากคือจำนวนอ่างเก็บพลังงานที่คำภีร์สามารถฝึกได้!
นักรบทุกคนรู้ถึงความสำคัญของคำภีร์ฝึกฝนว่า“ เมื่อควบแน่นพลังงานนักรบแปลงเป็นพลังนักรบคำภีร์ฝึกฝนที่สามารถพัฒนาอ่างเก็บพลังงานได้มากเท่าไรก็ส่งผลให้อนาคตได้ดีขึ้นเท่านั้น”
“ นักเรียนที่ดีที่สุดและมีความสามารถมากที่สุดในสถาบัน นักรบที่มีชื่อเสียงที่สุดสามารถเรียนรู้…” ผู้เฒ่าลากเสียงของเขาขณะแสดงตัวเลขบนมือ“ คำภีร์ฝึกฝน72อ่างเก็บพลังงาน…”
“ คำภีร์ฝึกฝน72อ่างเก็บพลังงาน?” ร่างกายเฉินจิ้นสั่นไหวอย่างประหลาดใจ เขาเกือบกัดลิ้นตัวเอง! เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน!
แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นคำภีร์ฝึกฝนใดๆมาก่อน เฉินจิ้นรู้ชัดเจนว่าเป็นการยากที่จะเพิ่มอ่างเก็บพลังงานอีกหนึ่งแห่งลงในคำภีร์ฝึกฝนเพื่อผลลพที่ดีกว่า
สถาบันที่ดีจะมีคำภีร์ฝึกฝนอ่างเก็บพลังงาน12แห่ง อย่างไรก็ตามคำภีร์ฝึกฝนประเภทนี้สามารถเปิดแหล่งพลังงานเพิ่มได้อีก2แห่งในนักรบระดับ 10 เท่านั้น สิ่งนี้จะจำกัดอนาคตของนักรบที่ฝึกฝน โดยทั่วไปแล้วนักรบที่เลือกเส้นทางนี้จะลำบากในอนาคตจนยากที่จะจินตนาการ
คำภีร์ฝึกฝนใดๆก็ตามที่อสามารถฝึกได้24อ่างพลังงานนั้นถูกเก็บรักษาเป็นความลับโดยราชวงศ์ ตระกลูใหญ่และสถาบันนักรบที่มีชื่อเสียง ถึงแม้ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงคำภีร์ฝึกฝน24แอ่งพลังงานแต่วิธีฝึกฝนก็ต่างกันได้ผลลับที่ต่างกัน
คำภีร์ฝึกฝนเช่นคำภีร์ฝึกฝน72อ่างพลังงานหายาก คำภีร์ฝึกฝนเหล่านี้จะไม่ให้กับใครก็ได้ ถ้าเขามีแต่ความสามารถเท่านั้น สิ่งเดียวที่จะได้รับคำภีร์ฝึกฝนหายากเหล่านี้คือผู้ที่ผ่านการทดสอบหลายอย่างเพื่อทดสอบความภักดีต่อตระกลูหรือสถาบัน
นักรบผู้ใดที่ฝึกฝนโดยใช้คำภีร์ฝึกฝน72อ่างพลังงานคือคนที่พักดีที่สุดในตระกลู!
[คำภีร์ฝึกฝนเมฆาวายุ]สามารถฝึกได้108อ่างพลังงาน! เฉินจิ้นรู้สึกเหมือนจะเป็นลมเนื่องจากความสุขที่มากเกินไป คำภีร์ฝึกฝน108อ่างพลังงานนั้นประเมินค่าไม่ได้!
ผู้เฒ่ามองเฉินจิ้นอย่างภูมิใจ เขารู้สึกตกใจความคืบหน้าของเฉินจิ้นในหนึ่งคืน แต่ในที่สุดเขาก็ทำให้เฉินจิ้นตกใจบ่างในเวลานี้ นี่เป็นการแก้แค้นเล็กน้อยสำหรับเขา
“ รับไป” ผู้เฒ่าสบัดข้อมือพร้อมมีหินสีแดงปรากฏขึ้นในมือของเขา เขาขว้างมันไปหาเฉินจิ้น “ฉีดพลังงานนักรบของเจ้าเข้าไป จดจำทุกอย่างอย่างรอบคอบแล้วกระโดดลงไปในทะเลสาบแปลงพลังงานนักรบของเจ้าเป็นพลังนักรบซะ”
“โอ้ใช่ นอกจากนี้นียังเป็นรหัสปลดล็อคสำหรับหินหน่วยทรงจำ” ในขณะที่ผู้เฒ่ากล่าวเขาพลิกข้อมือของเขาอีกครั้งและหยิบกระดาษออกมาจากที่ไหนสักแห่ง
มือของเฉินจิ้นที่ไม่ได้สั่นเมื่อถือค้อนหนักหลายร้อยปอนด์เริ่มสั่นเมื่อเขาลูบหินสีแดงในมือของเขา เขาตื่นเต้นเหลือเกินจนไม่สามารถควบคุมได้หลังจากที่ได้รับแผนภาพจากผู้เฒ่า
หินหน่วยความทรงจำ! หนึ่งในข้อกำหนดในการปลดล็อคคือต้องมีพลังงานนักรบระดับ 10 หากนักรบไม่มีพลังหินก้อนนี้ก็จะกลายเป็นขยะ
ระดับความยากในการปลดล็อกหินหน่วยความทรงจำมีความสัมพันธ์กับพลังของนักรบที่สร้างหินหน่วยความทรงจำเหล่านี้ หินหน่วยความทรงจำที่สร้างโดยเหล่านักรบระดับสูงล้วนมีเส้นทางปลดล็อคที่ไม่เหมือนใคร ซึ่งหากไม่มีใครรู้เส้นทางและวิธีต้องการปลดล็อกที่ถูกต้องสุดท้ายหินจะทำลายตัวเองแม้ว่าบุคคลนั้นจะเป็นนักรบสายเลือดตื้นขั้นสุดยอด
เฉินจิ้นเริ่มเชื่อสิ่งที่ผู้เฒ่าพูดเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของผู้สร้าง[คำภีร์ฝึกฝนเมฆาวายุ]อีกเล็กน้อย
หลังจากจดจำเส้นทางปลดล็อคในใจ เขาฉีดพลังงานนักรบระดับ 10 ลงในหินหน่วยความทรงจำ
ทันใดนั้นแสงไฟสลัวสว่างขึ้นภายในหินสีแดงราวกับไฟที่ลุกไหม้อยู่ข้างในอย่างช้าๆ “ไฟ” แพร่กระจายออกไปเป็นลำธารหลายสายและพวกมันก็บิดพันกันขณะล่อยออกมาจากหิน หลังจากที่มันหมุนวนรอบข้อมือเฉินจิ้น มีกระดาษปรากฏขึ้นเป็นแผ่นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส แต่ละข้างยาวสามเมตร มีตัวอักษรเขียนไว้มากมาย แต่กลับไม่ได้รู้สึกว่าอ่านไม่ได้แม้แต่นิด
เมื่อเฉินจิ้นมองดู เขารู้สึกเหมือนตัวอักษรเหล่านี้ถูกจารึกไว้ในหัวของเขาแล้ว
“ ตัวอักษรที่อัดแน่นไปด้วยพลังเหล่านี้ดูเหมือนว่ากำลังมีชีวิตอยู่จริงๆ” เฉินจิ้นยกย่อง “ มีงานเขียนสะสมของอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญการประดิษฐ์ตัวอักษรมากมายที่ตระกูลเฉิน แต่พวกเขาทั้งหมดดูอ่อนแอเมื่อเทียบกับงานเขียนนี้”
ในตรงกลางของแผ่นกระดาษมีนักรบผมยาวสง่างามลอยอยู่บนท้องฟ้าปรากฏขึ้น แสงสีแดงทั้งหมดกลายเป็นเมฆพร้อมกับล้อมรอบนักรบผู้นี้ ทำให้เฉินจิ้นรู้สึกเหมือนว่านักรบคนนี้ไม่สามารถเอื้อมไปถึง
มือและเท้าของนักรบเริ่มขยับ ทันใดนั้นการเคลื่อนไหวของเขาก็แข็งเหมือนหิน บ่างครั้งก็เคลื่อนไหวเหมือนลม สะเปะสะปะเหมือนเมฆ แม้ว่าวิธีการเคลื่อนไหวของนักรบนี้มักจะเกินการคาดเด่าเฉินจิ้น แต่หลังจากเฉินจิ้นคิดเกี่ยวกับการคลื่อนไหวนี้เขารู้สึกว่าทุกการเคลื่อนไหวที่นักรบใช้นั้นเต็มไปด้วยเหตุผล เหมือนธรรมชาติพัดผ่าน
“ ลม-ไรรูปร่างไรล้มเงา หากพัดผ่านทะเล ทะเลจะเกิดคลื่นปกคุมท้องฟ้า หากพัดผ่านทะเลทราย มันจะฆ่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมด เมฆ-มันตั้งอยู่บนท้องฟ้า มันเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา มันไรรูปร่างที่แน่นอน มันจะหายไปเมื่อเจอกับลมและฝน…”