Chronicles of Primordial Wars – ตำนานของสงครามแรกเริ่ม - ตอนที่ 383

ตอนที่ 383 : ผู้อาวุโสผู้ทรงพลัง

เมฆบนท้องฟ้าปิดกั้นแสงอาทิตย์ และพื้นดินเริ่มมืดครึม

ผืนป่าที่ปกคลุมด้วยดวงอาทิตย์ดูเหมือนจะเงียบลงเล็กน้อย

ต้นไม้ที่อยู่ถัดจากหินทรายนั้นสูงมาก ซึ่งเป็นสถานที่ที่น่าพึงพอใจที่สุดสำหรับฉาวซวนชนิดของต้นไม้, คุณภาพเนื้อไม้, รากยึด และอื่นๆ ได้รับการพิจารณาจากฉาวซวน และเวลาที่เขาอยู่บนต้นไม้นั้น ในความเป็นจริง เขากำลังมองหาสถานที่ที่ดีที่สุดในการเริ่มต้น

สำหรับสัตว์ร้ายที่เป็นปัญหา มันย่อมเสียเปรียบมากกว่าและแน่นอนคือพลังที่ดุร้าย ตอนนี้มันกำลังออกล่า และฉาวซวนตั้งใจที่จะลองฉากต่อไป

สภาพอากาศในวันนี้และสภาพแวดล้อมโดยรอบเหมาะสำหรับฉากต่อไป ซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้ ฉาวซวนมองดูสัตว์กระดูกหินบนฝั่ง รอยหยักของสมองกำลังทำงานร่วมกัน รวบรวมสภาพภูมิประเทศเพื่อกำหนดแนวทาง และในที่สุดก็ปะติดปะต่อเข้าด้วยกัน

อย่างไรก็ตาม ทฤษฎียังคงเป็นทฤษฎี การปฏิบัติยังคงต้องระมัดระวังเป็นอย่างมาก คราบของแมลงที่ถูกสวมใส่ที่ด้านหน้าเป็นเกราะป้องกันร่างกาย ไม่ได้ถูกสวมใส่ ในทะเลทราย ฉาวซวนใช้มันเพื่อห่อหุ้มเมล็ดนิวเคลียส ให้ถ้วนำมันกลับไปที่เผ่า เพื่อทำการป้องกันผิวหนังข้างหน้า เป็นธรรมดาที่จะระมัดระวังมากขึ้นหากเจ้าได้รับบาดเจ็บ เจ้าจะทุกข์ทรมานมาก

เกราะหายไปแล้ว แต่เส้นไหมยังคงมีอยู่ ค้นหาตำแหน่งแรกก่อนที่จะจัดการติดตั้งกับดักทั้งหมด ฉาวซวนผูกเล็บหินมัดไว้กับเส้นไหม

เล็บหินที่สร้างเสียงบนพื้นทำให้สัตว์กระดูกหินที่กินอาหารตื่นตัว กระดูกที่ขยายนั้นหดตัวลงทันที และรูปร่างของร่างกายจะหดตัวเป็นวงกลม แต่ดูเหมือนจะแข็งแรงขึ้นเหมือนเกราะป้องกัน

มันพบว่าเป็นเพียงมนุษย์ตัวเล็กๆ ที่รีบวิ่งไปเท่านั้น และสัตว์ร้ายกระดูกหินคราม และกรงเล็บก็ถูกยึดและตวัดออกไป

ฉาวซวนแอบย่องออกไป และอยู่ไม่ไกล มือของเขายกขึ้นอีกครั้ง บูมเมอแรงนั้นผูกเส้นไหมข้ามส่วนโค้งคดเคี้ยวล้อมรอบลำต้นไม้หนาบนริมเนินทราย

ฉาวซวนไม่ได้ขยับมีดในทันที แม้ว่าเขาจะมีโอกาสลงมีดบนตัวสัตว์กระดูกหิน แต่การทำเช่นนี้ เขาก็ไม่สามารถทำร้ายสัตว์กระดูกได้จริง ๆ อย่างมากที่สุดทำลายผิวที่หนาของมัน และผลที่ได้ออกมาไม่ดีนักเป็นธรรมดาที่ไม่อาจจินตนาการได้ถึงความโกรธเกรี้ยวของสัตว์ร้ายตัวนี้ที่จะลงมือทำอะไร คาดเดาไม่ได้สูงเกินไป ฉาวซวนไม่เสียง

หลบหลีกสัตว์กระดูกหินอย่างรวดเร็ว ร่างนั้นวูบไหวพล่าเบลอในสายตาของคนอื่น ทุกครั้งที่พวกเขามองการเคลื่อนไหว และเขาก็ซ่อนตัวอีกครั้ง

เต่าเจ๋งและคนอื่น ๆ ดูการเคลื่อนไหวของฉาวซวน และสมองของพวกเขากำลังทำงานอย่างหนัก ในมุมมองของพวกเขา เป็นที่น่าตกใจจริง ๆ เมื่อฉาวซวนอยู่บนลานเวทีของชีวิตและความตาย ไม่ใช่วิญญาณของฉาวซวน เต่าเพิ่งที่เป็นคนดูสถานการ์ณรู้สึกกลัว เพราะกลัวว่าถ้าประมาท ฉาวซวนจะกลายเป็นปลาที่ถูกเหยียบลงไปในโคลนจากสัตว์ร้ายกระดูกหิน

ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ฉาวซวนหลบหนี สัตว์กระดูกหินหงุดหงิดและความแข็งแกร่งของแขนที่เหวี่ยงออกไปก็มากขึ้นเช่นกัน แขนข้างหนึ่งอัดปะทะกับลำตัวไม่ใหญ่ที่ถูกดึงออกมา และถึงแม้ว่ามันจะไม่หัก แต่มีพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ ยอดไม้หักโค่น

แคร๊ก!

ต้นไม้อีกต้นถูกตัดออกไป

อย่างไรก็ตาม ฉาวซวนยังไม่ได้ลงมีด ยังคงหลบหลีกได้ ด้วยสัตว์กระดูกหินที่กระโจนตามไปทุกที่

“เขากำลังทำอะไรอยู่? ” ซุยอดไม่ได้ที่จะพูด

เต่าเจ๋งและคนอื่น ๆ ที่อยู่ถัดจากซุยก็ประหลาดใจเช่นกัน ความวิตกกังวลในตอนแรกจางลงไปมากมองวิธีการหลบหลีกของฉาวซวน จะเห็นได้ว่าเขามีความสามารถในการหลีกเลี่ยงการไล่ตามของสัตว์ร้ายกระดูกหิน และยังวนไปรอบๆ ตัวมัน

“มาดูกันต่อไป ถึงแม้มันรู้สึกผิดปกติ แต่ฉาวซวนมีความสามารถในการหลบหลีก นอกจากนี้ ฉาวซวนไม่อนุญาตให้เราเข้าไปแทรกแซงในตอนนี้ “เต่าเจ๋งกล่าว

“เขากำลังเขวี่ยงอะไร?”คู่ชางที่เงียบไปซักพักได้เอ่ยถาม

“มีด? หัวหอก? มองดูไม่เหมือนจะเป็นอย่างนั้น มีการเขวี่ยงสิ่งเหล่านี้ไปยังสถานที่อื่นๆ แทนที่จะเผชิญหน้ากับเกมที่ไล่ตามมา “เต่าเจ๋งส่ายหัว

เมฆหนาจำนวนมากยังคงปิดกั้นดวงอาทิตย์ มีความมืดอยู่ในป่า มันไม่ชัดเจนที่จะมองเห็น และมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นรายละเอียดทุกอย่าง นั่นไม่เพียงแต่จะขัดขวางแผนการของฉาวซวนเท่านั้น แต่ยังสัมผัสได้ถึงการมุ่งโจมตีของสัตว์ร้าย

ดังนั้นแม้ว่าทุกคนจะเดาในใจพวกเขา แต่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้อย่างใกล้ชิด

ในเวลานี้ ที่นั่น ฉาวซวนเหยียบขึ้นต้นไม้และวิ่งขึ้นไปไม่กี่ก้าว พลิกตัวและกระโดดลงมาที่ด้านล่างสัตว์กระดูกหินเปิดปากของมัน และเขี้ยวแหลมในปากของมันก็กำลังรออยู่

“ห่ะ? นักรบหนุ่มเห็นภาพนี้ และไม่สามารถอดใจได้นอกจากส่งเสียงร้อง ความสามารถในการเคลื่อนที่ในอากาศนั้นไม่ได้เลวร้ายไปกว่าพื้นดิน เป็นการยากที่จะหลีกเลี่ยงได้

เต่าเจิ้งเป็นกังวลอยากที่จะพุ่งตัวออกไป ยังคงบ่นในใจของเขาว่า เวลานี้แล้ว ทำไมไม่ขอความช่วยเหลือ?

ฉาวซวนมีการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วไปยังสถานที่ที่เชื่อมโยงไปถึงตัวเขาที่อยู่ข้างใต้ สัตว์ร้ายอ้าปากเพื่อรอเหยื่อไปที่ปากของมัน ในดวงตามีรอยยิ้ม บางครั้ง การเปลี่ยนใจของนักล่าและเหยื่อก็เป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ

เข้ามาสู่วงล้อม!

ร่างของฉาวซวนที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ใกล้กับสัตว์ร้ายมากขึ้น เขาสามารถได้กลิ่นเลือดจากลมหายใจสัตว์กระดูกหิน เขาสามารถเห็นขนนกที่ยุ่งเหยิงติดที่ฟันของมัน

อย่างไรก็ตาม เมื่อสัตว์ร้ายกำลังเตรียมที่จะเปิดปากและกลืนเหยื่อเข้าไป เหยื่อของมันนี้ก็กระโดดขึ้นอีกครั้ง!

เต่าเพิ่งซึ่งเป็นกังวลเหงื่อไหลอาบ ไม่เห็นฉาวซวนตกสู่ปากของสัตว์ร้าย แต่เขาเห็นว่าเมื่อฉาวซวนเข้าใกล้สัตว์ร้าย เขากระโดดขึ้นไปอีกครั้ง

กระโดดขึ้นไปบนอากาศอีกครั้งหรือ?

เป็นไปได้อย่างไร?

ทุกคนลืมตาให้โตขึ้นอีกครั้ง และต้องการจะเห็นให้ชัดเจนยิ่งขึ้น

ที่นั่น ฉาวซวนไม่เพียงแต่กระโดดขึ้น แต่ยังคงกระโดดขึ้นไปทีละก้าว! ดูเหมือนว่ามีบันไดหนึ่งขั้นลอยสนับสนุนอยู่บนอากาศ

ไม่เพียงแต่สัตว์กระดูกหินที่ตะลึงงัน แต่เต่าเจ๋งและคนอื่น ๆ ก็เกลียดชังที่จะกระพริบตาเป็นไปได้อย่างไร?!

ลมกำลังพัด

บนท้องฟ้า มีเมฆหนาขนาดใหญ่ลอยพริ้วไป แสงแดดที่ถูกปิดกั้นเผยตัวออกมาอีกครั้ง และแสงสีทองถูกส่งกลับไปที่ภูเขา

เต๋เจิ้งเห็นว่า มีเส้นบาง ๆ ที่สะท้อนแสงสีทอง รอบ ๆ สัตว์กระดูกหิน

เส้น?!

ฉาวซวนกระโดดขึ้นอีกก้าว! เส้นใยเหล่านี้ที่เขาเหวี่ยงออกไป?

อย่างไรก็ตาม ทำไมฉาวซวนถึงสร้างเส้นใยเหล่านี้

แสงสีทองล้อมรอบสัตว์กระดูกหิน และฉาวซวนได้กระโดดขึ้น

เวลานี้ช่างถูกต้อง

หินก้อนหนึ่งกลิ้งลงบนฝ่ามือ และเลื่อนระหว่างนิ้วมือของเขา นิ้วมือของฉาวซวนดีดออก และยิงหินก้อนเล็ก ๆ นี้

ปัง!

เส้นใยที่จึงแน่นสั่น

เช่นเดียวกับการสัมผัสสวิตช์ จากนั้นตามด้วยเสียงที่ถือองใกล้เข้ามา เช่นการเคลื่อนย้ายเสียงระเบิดอย่างต่อเนื่อง เหมือนเสียงตะปูบนวัตถุที่แข็งกระด้าง ฟังเสียงแล้วเต่าเจ๋งและคนอื่นๆ ขนลุกและมองออกไปโดยไม่สามารถช่วยอะไรได้

เช่นเดียวกับกุญแจมือที่หลวมและกระชับ สัตว์กระดูกหินนั้นถูกมัดด้วยสายรัดแน่น

พลังของสัตว์ร้ายกระดูกหินนั้นมีความรุนแรง และยิ่งเจ้าออกแรงมากเท่าไหร่มันจะรัดเจ้าแน่นมากขึ้นเท่านั้น

ดูเหมือนว่ามีกลิ่นไหม้จากไม้ที่ไหม้อยู่รอบ ๆ

ตุ้ม ตุ้ม ตุ้ม!

เมื่อเสียงเริ่มดัง ต้นไม้ที่สูงรอบเนินหินทรายก็ถูกตัดออก บางส่วนถูกตัดออกจากส่วนที่อยู่ใกล้กับพื้นดิน ในขณะที่บางส่วนถูกตัดออกใกลยอดไม้

โฮกกก

ความแข็งแกร่งของสัตว์ร้ายกระดูกหินจะทำลายต้นไม้ยักษ์ทั้งสิบต้น และมันจะตกลงสู่พื้นเพราะความไม่สมดุล

และในช่วงเวลานี้!

ฉาวซวนไม่ต้องการพึ่งเส้นไหมเหล่านี้เพื่อมัดสัตว์ร้ายยักษ์ที่ดุร้ายและกระดูกแข็งอย่างแน่นหนา เขาเพียงต้องการใช้วิธีนี้ในการขัดจังหวะเกมขนาดใหญ่นี้และดักมัน

พลังของเส้นไหมเพิ่มขึ้นจากการรัดไปรอบๆ ต้นไม้ และพลังสัญลักษณ์ในร่างกายของฉาวซวนถึงจุดสูงสุด โคลนสีที่วาดบนผิวหน้าไม่ได้ครอบคลุมลวดลายสัญลักษณ์ที่เผยออกมาอย่างหมดจด กล้ามเนื้อที่ยกขึ้นบนแขนทั้งสองข้างกระตุก ขาสะสมแรงพลังจากแรงระเบิด ในทันทีทันใด ลำต้นที่ฝ่าเท้าส่งเสียงแหลม และร่างกายได้ผลักดันตัวเองออกไปแล้ว

ความแข็งแกร่งของสัตว์ร้ายกระดูกหินจะทำลายต้นไม้ยักษ์ทั้งสิบต้น และมันจะตกลงสู่พื้นเพราะความไม่สมดุล

และในช่วงเวลานี้!

ความเร็วที่ผ่านมาของฉาวซวนนั้นเร็วมาก ในพริบตาเขาก็วิ่งจากต้นไม้ไปหาสัตว์กระดูกหินและชกมัน

สัตว์กระดูกหินที่จังหวะการเดินสะดุดลงได้ยกหัวขึ้น และทักทายกับลมหมัดที่พัดเข้ามาปะทะใบหน้ากระแสลมที่สั่นสะเทือนกระทบดวงตาของมัน

ปัง!

เมื่อเต่าเจิ้งและคนอื่นๆ ที่เห็นฉากนี้ตัวสั่น แค่ฟังเสียงเขาก็รู้ว่ามันเป็นการชกที่ดุเดือด

ซุยมองดูสัตว์ร้ายกระดูกหินที่หัวติดอยู่ในลานหินทราย เขาคิดเมื่อครั้งที่อยู่ในเผ่าและนึกถึงกล้ามเนื้อบนหัวสัตว์ร้ายเมื่อมันอยู่ในเผ่า ในเวลานั้น เขาไม่เห็นด้วยตาของเขาเอง ตอนนี้ เขาเห็นแล้ว และความรู้สึกในใจของเขาแรงกล้ามาก กำปั้นนั่นมันช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!

“นี่ นี่ ” หินแตกและหัวของสัตว์กระดูกหินยังดีอยู่

ยังคงดิ้นรน?

ได้ จัดไปอีกครั้ง!

เมื่อมองไปที่ก้อนหินของฉาวซวนที่ใช้เป็นก้อน และหินก่อนอื่นที่ใช้ทุบมาก่อน เต่าเจ๋งและคนอื่นๆ อดไม่ได้ที่จะเห็นอกเห็นใจแทนสัตว์กระดูกหินในใจ ทำไมต้องสะสมหินจำนวนมาก? พฤติกรรมช่างโง่เง่า!