Chronicles of Primordial Wars – ตำนานของสงครามแรกเริ่ม - ตอนที่ 380

ตอนที่ 380 : ความสามารถของเครื่องมือหิน

ฉาวซวนเป็นผู้อาวุโสหนุ่มที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ ในวันนี้ของพิธีต้อนรับ ให้เผ่าเขาเพ ลิงนี้ดูฉากที่น่าจดจําของชีวิตนี้ถ้าให้ฉาวซวนเป็นผู้อาวุโสก่อนจะมีคนที่เกิดความสงสัยหลังจากพิธีในคืนนี้ความไม่พอใจและความสงสัยทั้งหมดก็ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง การเปลี่ยนแปลงเป็นไปอย่างรวดเร็ว

รองจากตําแหน่งระดับสูงของแม่มดและหัวหน้าเผ่าเท่านั้น ไม่มีใครคัดค้าน แต่สํา หรับฉาวซวนเผ่าได้เพิ่มความเคารพต่อหัวใจของพวกเขา ทุกครั้งที่พวกเขาเห็นฉาวซวนพวกเขาจะคิดถึงมันร่างยักษ์เพลิงที่ปรากฏขึ้นจากเปลวไฟของฉาวซวน

หลังจากพิธีต้อนรับ คิดจะแนะนําฉาวซวนกับทุกคนอย่างเป็นทางการ สําหรับความ เป็นมาที่เฉพาะเจาะจงของฉาวซวนมันไม่สําคัญสําหรับเผ่า ตราบใดที่เจ้ารู้ว่าฉาวซวนเป็นผู้อาวุโสของเผ่าและคนอื่นๆแม่มดและหัวหน้าเผ่าไม่พูด พวกเขาจะไม่ถามมากเกินไปมันคล้ายกับตัวตนของเขาเพลิงเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง

“จะมีการออกล่าสัตว์หลังจากเจ็ดวัน ฉาวซวนไปกับทุกคนด้วย” หัวหน้าเผ่าเจิ้งเหอก ล่าวกับฉาวซวน

กิจกรรมกลุ่มเป็นวิธีเพิ่มความเร็วในการรวมตัวกัน ผ่านการล่าสัตว์ ฉาวซวนสา มารถปรับตัวเข้ากับเผ่าได้ดียิ่งขึ้นนอกจากนี้ เจิ้งเหอยังเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของฉาวซวน สา มารถมาถึงที่นี่ได้อย่างปลอดภัยและยังเป็นนักรบสัญลักษณ์ระดับสูงทักษะการล่าสัตว์นั้นต้องไม่เลว

“เยี่ยม!” ฉาวซวนพยักหน้า

เจิ้งเหอยังต้องการที่จะส่งโลหะสัมฤทธิ์บางอย่างแก่ฉาวซวน ซึ่งถูกฉาวซวนปฏิเสธ ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ฉาวซวนยังมีความเข้าใจทั่วไปเกี่ยวกับสถานการณ์ของเผ่า แม้ว่าเผ่าหลายเผ่าจะใช้วัตถุที่เป็นโลหะแต่ส่วนใหญ่จะถูกแลกเปลี่ยนจากเจ้าของทาส

เมล็ดนิวเคลียสอยู่ในมือของเจ้าของทาส และเมล็ดนิวเคลียสที่นี่มีขนาดใหญ่กว่าอีกฝั่งหนึ่งของทะเลทราย เจ้าของทาสที่ถูกเนรเทศออกไปเมื่อหลายพันปีก่อนมีเพียงสามเมล็ดนิวเคลียสขนาดเล็ก และอยู่ในค่ายฐานหลัก มันเป็นทั้งหมดและทุกคนเป็นหุ้นส่วน แหล่งที่มาของโลหะมีเพียงพอไม่เช่นนั้นจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทําให้เผ่าแลกเปลี่ยนโลหะสัมฤทธิ์อย่างไม่เห็นแก่ตัว

อย่างไรก็ตาม ราคาของโลหะสัมฤทธิ์เหล่านี้ยังสูง และต้องใช้หลายสิ่งหลายอย่างแลกเปลี่ยนเด็ก ๆ ของเผ่าจะได้รับดาบโลหะสัมฤทธิ์หรือของใช้อื่น ๆ จากพ่อแม่ก่อนการออกล่าสัตว์ครั้งแรกบางครั้งอุปกรณ์ดังกล่าวจะอยู่กับพวกเขาตลอดชีวิต ดาบหรือขวานเป็นต้น หากมีเวลาว่างจากการล่าสัตว์ ในเผ่ามีช่างทําโลหะสัมฤทธิ์ แม้ว่าความสามารถจะไม่ได้อยู่ในระดับต้นๆไม่ดีเท่าความสามารถของเจ้าของทาส แต่มันก็ยังรับได้กับการที่จะรับมือกับสถานการณ์พื้นฐานบางอย่างทองแดงสามารถนําไปหลอมเป็นอาวุธมีคมได้

ในบ้านนักรบอย่างเจิ้งเหอ เนื่องจากความสามารถในการล่าสัตว์ที่เหนือกว่า พวกเขา สามารถเปลี่ยนไปใช้เป็นโลหะได้มากขึ้นแต่ฉาวซวนสามารถออกล่าสัตว์ได้หากปราศจากโลหะการแลกเปลี่ยนโลหะเขาสามารถพึ่งพาความสามารถของตัวเขาเอง

ดังนั้น เมื่อเจิ้งเหอและคนอื่น ๆ สงสัยว่าฉาวซวนจะจัดการกับการล่าสัตว์ต่อไปได้อย่า งไรเขาเห็นฉาวซวนเคลื่อนหินก้อนหนึ่งมาที่บ้านของเขา

ตั้งแต่โลหะทองแดงเข้าสู่เผ่า ผู้คนมากขึ้นตระหนักถึงความสะดวกสบายของโลหะ และอุปกรณ์หินก็เลือนหายไปเป็นปกติธรรมดาแม้ว่ามันจะยังคงใช้อยู่ในตอนนี้ แต่ก็ไม่ใช่เครื่องมือที่จําเป็นอีกต่อไป เมื่อเห็นว่าฉาวซวนเคลื่อนย้ายหิน แม่มดและหัวหน้าเผ่าและคนอื่น ๆ มองดู อย่างเศร้ามากจนตอนนี้พี่น้องอีกฝากหนึ่งยังคงใช้เครื่องมือหิน

แม่มดและหัวหน้าเผ่าและผู้เฒ่าผู้แก่ถูกปฏิเสธเจตนาที่หวังดี ฉาวซวนจดจ่ออยู่กับ การขัดเครื่องมือหินที่บ้าน

ฉาวซวนปฏิเสธที่จะรับโลหะของแม่มดและหัวหน้าเผ่า อีกเหตุผลหนึ่งก็คือ เขาคุ้นเค ยกับสิ่งที่เขาขัดเกลาจากตัวเองเขาอาจไม่คุ้นเคยกับของที่คนอื่นทํา และเขาก็ไม่สบายใจมันง่ายที่จะผิดพลาดเมื่อออกล่า

หลายคนในเผ่าไม่สามารถแยกแยะหินได้อย่างถูกต้องแม่นยํา แต่ฉาวซวนสามารถมอ งเห็นได้อย่างรวดเร็วหินที่เขาค้นพบนั้นถูกกระแทกนําออกมาจากสถานที่ภายนอกเผ่า คุณภาพ ของหินอยู่ตรงกลางและไม่ดีเกินไป แต่มันก็ยังรับได้ และถ้าเจ้าต้องการ เจ้าจะพบหินที่ดีเมื่อเจ้าออกล่า

ดังนั้น ทุกวันเมื่อทุกคนไปที่ตรงหน้าบ้านของฉาวซวน พวกเขาสามารถได้ยินเสียงจากข้างใน

โตคังและหวางยอยากรู้อยากเห็น วิ่งเข้าไปดูเครื่องมือหินของฉาวซวน

เมื่อมองไปที่ฉาวซวนจัดการหินก้อนใหญ่แยกออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ขัดและเจีย โตคัง และหวางยี่ผู้ใช้โลหะสัมฤทธิ์มาตลอดรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่แปลกใหม่เมื่อบรรพบุรุษไม่ได้มีโลหะสัมฤทธิ์ มันคือการเอาตัวรอดจากทักษะดังกล่าว!

นอกจากเครื่องมือหินขัดขนาดใหญ่และขนาดเล็กแล้ว ยังมีเครื่องมือทําจากกระ ดูก,ไม้ต่าง ๆ เข็ม,ตะปูและบูมเมอแรงเป็นต้น ฉาวซวนพร้อมแล้ว คราวนี้ เขาวางแผนที่จะออก ล่าให้มาก เมื่อเขามาถึงครั้งแรกเขาได้รับประโยชน์อย่างมากจากทุกคนเขาจะตอบแทนคืนให้กับทุกคนด้วยวิธีการจดบันทึกสิ่งของและจะตอบแทนสิ่งอื่น ๆ ในภายหลัง

หลังจากเจ็ดวัน บางคนจะรวมตัวกับนักรบที่ออกไปล่าสัตว์ พบกันบนพื้นที่เปิดโล่งที่ ตีนเขาและพร้อมที่จะไป

ฉาวซวนวาดสีลงบนใบหน้าของเขา ซึ่งคล้ายกับประสบการณ์ของเขาในอีกฝั่งหนึ่ง เขาจะวาดลวดลายบนใบหน้าก่อนออกล่าสัตว์

เมื่อนักรบที่นี่ใช้พลังสัญลักษณ์ ลวดลายบนร่างกายจะสว่างขึ้น ยิ่งลวดลายที่ทรงพลังจะส่องสว่างมากยิ่งขึ้น ดังนั้นก่อนการล่าสัตว์จะมีการใช้โคลนสีเพื่อปกปิดใบหน้า,แขนและตําแหน่งอื่นๆ ที่เผยออกมาจะถูกทาสี

โคลนสีชนิดนี้ถูกทําขึ้นมาเป็นพิเศษจากแม่มด เมื่อบรรพบุรุษเขาเพลิงมาที่นี่ พวกเขา ลองโคลนชนิดหนึ่งเพื่อทําการปลอมตัว มันไม่ง่ายที่จะแห้งเหมือนโคลนธรรมดา และมันจะถูกนําไปใช้กับใบหน้า เนื่องจากการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อใบหน้ามันจะไม่หลุดแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจึงสามารถคงอยู่ได้อย่างน้อยสิบวัน

ทีมล่าสัตว์ยังคงเป็นหัวหน้าทีมล่าสัตว์โตคัง และเดินทางไปกับหวางยี่ คนที่ไม่ได้ มีส่วนร่วมในการล่าสัตว์ครั้งล่าสุด หากไม่มีการหมุนเวียนสลับเปลี่ยนหน้าที่เกิดขึ้น เวลานี้ที่ทุกคนมาเผ่ารุ่นเยาว์มีชื่อเสียงเช่น อู่ชาง เต่าเจิ้ง,ซุย และคนอื่นๆ ในเวลานี้คงมีความมั่นใจกันมากด้วยความแตกต่างของฉาวซวน พวกเขายังมีการแข่งขันด้านความแข็งแกร่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งซุยในใจที่ถูกกําราบในทันทีทันใด

หลังจากที่นับจํานวนคนเสร็จสิ้น จัดทีมเข้าแถวและโตคังโบกมือ: ออกเดินทาง!”

“เฮ้

– ทีมส่งเสียงกู่ร้อง จากนั้น เป็นประเพณีของการล่าสัตว์ เผ่าร้องเพลงล่าสัตว์

“บรรพบุรุษของเราดํารงอยู่ตั้งแต่กําเนิดสรวงสวรรค์และพื้นพิภพ เราพึ่งพาการ ล่าสัตว์เมื่อเผ่าของเราตื่นขึ้น ฤดูใบไม้ผลิที่แสนอบอุ่น ด้วยน้ําแข็งและหิมะทั้งหมดจากไปพร้อมกับสายลมเหล่าสัตว์ปีกและสัตว์ปาล้วนเต้นรํา ขณะที่นกกาและฝูงสัตว์ร่วมร้องเพลงและเหล่านักรบร่าเริงไปกับการล่า … “

ฉากที่คุ้นเคย ความรู้สึกที่คุ้นเคย แม้ว่ามันจะค่อนข้างแตกต่างจากประสบการณ์ที่ผ่า นมาเพลงเดียวกันบรรยากาศเดียวกัน ทําให้ฉาวซวนดูเหมือนจะกลับไปสู่สถานการณ์ที่ติดตามที่มล่าสัตว์และเดินไปตามเส้นทางแห่งความรุ่งโรจน์ และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกปลุกเร้าตื่นเต้น

ในอีกด้านหนึ่งของเผ่าไท่อี้ พวกเขาวางแผนที่จะออกไปล่าสัตว์ หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาได้ยินว่าเขาเพลิงเริ่มร้องเพลงอีกครั้ง ทันใดนั้นหัวใจของพวกเขาก็รู้สึกว้าวุ่นใจแม่งเอ้ยคนเขาเพลิงนั้นเป็นผู้อุทิศตนให้กับผู้คน! การล่าสัตว์ทําให้สดชื่น

โชคดีที่พื้นที่ล่าสัตว์ของทุกคนแยกกัน ดังนั้นพวกเขาไม่จําเป็นต้องจองพื้นที่ล่าสัตว์ มิฉะนั้นเผ่าไที่จะรู้สึกว่าอาหารเช้าจะขย้อนออกมาในเช้านี้