Chronicles of Primordial Wars – ตำนานของสงครามแรกเริ่ม - ตอนที่ 342

เขาต้องยอมรับว่า คําพูดของซื่อซูทําให้ฉาวซวนคิดมากอย่างมาก ดังนั้น เวลานี้ ฉาวซวนก็วางแผนที่จะใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายในทะเลทราย เพื่อหาข้อมูลที่เป็นประโยชน์ ท้ายที่สุดมันเป็นเรื่องความอยู่รอดของเผ่า

ซื่อซูกล่าวว่า “ ชนเผ่ากําลังจะมุ่งไปสู่ความตกต่ำ” ถูกต้อง และไม่ถูกต้อง

บอกว่าเขาพูดถูก จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนในช่วงเวลาสั้น ๆ ไม่สามารถเห็นได้ ไม่สามารถระบุได้ – บอกว่าเขาไม่ถูกต้อง แต่ก็มีตํานานที่แสดงให้เห็นว่า มีสัญญาณดังกล่าวจริง ๆ อย่างไรก็ตาม ข่าวลือก็ยังคงเป็นข่าวลือหลังจากนั้นทั้งหมด และฉาวซวนไม่สามารถรู้ความจริงได้ ไปถามเผ่าอื่น ๆ ? ฉาวซวนมั่นใจมาก พวกเขาจะไม่พูดความจริง

เขาเข้าไปในส่วนลึกของทะเลทรายอีกครั้ง หลังจากได้เรียนรู้ว่าสงครามถูกยั่วยุปลุกปั่นฉาวซวนวางแผนที่จะไปที่เมืองผลัดใบก่อนเพื่อดู อย่าลืมว่าเขาได้ร่วมมือกับซูกู ถ้าเขาสามารถพูดล่วงหน้า บางทีมันอาจทําให้เขาเตรียมพร้อมมากขึ้น และกินน้อยลง

อย่างไรก็ตาม เมื่อฉาวซวนอยู่ใกล้เมืองผลัดใบ เขาพบว่าเมืองผลัดใบได้ส่งกองทัพไปยังเมืองหินขาวเพื่อทําสงคราม ทาสอยู่ในแถวเป็นระเบียบเรียบร้อย และอุปกรณ์บนตัวทาส ทั้งหมดไม่น่าจะเป็นการทํางานที่เร่งด่วน เช่นนี้ มันเป็นเหมือนการเตรียมความพร้อมตอบสนองอย่างรวดเร็ว?

พวกเขารู้หรือไม่ว่าเต่าหนูตาย? รู้หรือไม่ว่าเมืองหินขาวในเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายและอ่อนแอที่สุด?

ไม่อนุญาตให้ฉาวซวนคิดมากเกินไป

เตือนให้นึกถึงทัศนคติของซูหลุนก่อน ดูการตอบสนองของเมืองผลัดใบที่รวดเร็ว ฉาวซวนมองไปที่ตึกสูงในเมืองผลัดใบ ทันที่สายตาหรี่แคบลง

ซูหลุนยังเป็นคนฝั่งเดียวกับซื่อซูด้วยหรือไม่? หรือว่าทั้งสองคนร่วมมือกันไหม?

ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉาวซวนไม่ต้องกังวลมากเกินไป ไม่น่าแปลกใจที่เมื่อเขาได้ยินว่าทะเลทรายกําลังวุ่นวาย ซูหลุนยังคงสงบและไม่เป็นกังวลแต่อย่างใด

ในกรณีนี้ ฉาวซวนจะไม่ปรากฏตัว หลังจากสังเกตุไปรอบ ๆ เมืองผลัดใบ แล้วออกไป

ค้นหาสถานที่ที่ไม่มีใคร ฉาวซวนเรียกหา “ไพลิน”

“ไพลิน” นอกจากจะเป็นจ่าฝูงนํากลุ่มแมลงที่จะมองหาอาหารแล้ว ยังติดตามฉาวซวนเสมอ นอกจากนี้ยังมีการเชื่อมต่อบางอย่างกับฉาวซวน รู้สึกถึงความคิดของฉาวซวน

ไม่ต้องรอนาน ฉาวซวนก็เห็นด้วงสีน้ำเงินที่โผล่ออกมาจากทราย

ทีนี้ ถ้าด้วงสีน้ำเงินกําลังยืนอยู่บนพื้นดิน ความสูงด้านหลังถึงเข่าของฉาวซวน และความหิวกระหายอาหารของมันมีขนาดใหญ่มาก นอกจากนี้ยังเป็นจ่าฝูงแมลง ดังนั้นฉาวซวนไม่ต้องมองดูก็สามารถเดาการสังหารใต้ผืนทรายได้ แมลงและสัตว์ทะเลทรายตัวเล็ก ๆ ซ่อนตัวอยู่ในทราย ตัวที่สามารถหลบหนีได้นั้นโชคดีและตัวที่ไม่สามารถหลบหนีได้พวกมันถูกกวาดออกไป

มองไปรอบ ๆ เมื่อรวมกับสถานที่ที่ฉาวซวนเรียนรู้เกี่ยวกับเมืองต่างๆ มันอยู่ไม่ไกลจากเมืองอื่น และมีคนไม่กี่คนที่ปรากฏในสถานที่นี้

“เจ้ามูลน้อย” ฉาวซวนมองด้วงตรงหน้าเขา

ก่อนที่มันจะถูกกดขี่ให้เป็นทาส ด้วงนั้นมีขนาดเล็กมาก และตอนนี้มันเกินความคาดหมายและมันโตขึ้นเช่นนี้

ด้วงสีน้ำเงินไม่เข้าใจสิ่งที่ฉาวซวนต้องการจะทํา จนกระทั่งฉาวซวนยื่นมือออกมา และเปลวไฟสีน้ำเงินปรากฏ เข้าใจในทันที ตื่นเต้นเสียจนแสดงพฤติกรรมเขย่าขาหลังของมัน มันไม่ได้ผลักลูกบอลมูลเป็นเวลานาน แต่เมื่อมันตื่นเต้น มันก็ยังอดไม่ได้ที่จะสะบัดขา นี่เป็นนิสัยที่ฝังลึกเข้าไปในกระดูก

ฉาวซวนตัดสินใจปลดโซ่อันที่สองสําหรับ “ไพลิน” เมื่อก่อนรู้สึกว่ายังไม่ถึงเวลา ด้วงนี้จําเป็นต้องมีพื้นที่เพียงพอที่จะปรับตัวและเติบโต ในเวลาเดียวกัน ก็ยังมีตัวแปรมากเกินไป แต่ตอนนี้ฉาวซวนพบว่าด้วงนี้ปรับตัวเร็วกว่าสัตว์ตัวอื่นๆ และมันเวลานานมากแล้วที่มันอาจจะนํามาซึ่งด้วงมากมายเปลี่ยนเป็นด้วงที่กินเนื้อ และไม่มีส่วนรวมผลักดันลูกบอลมมูล ดังนั้นฉาวซวนจึงตัดสินใจที่จะปลดล็อคอีกครั้ง หากเป็นเช่นนี้ฝูงสามารถพัฒนาไปได้ดี มันสามารถช่วยตัวเองได้

ไม่นานมานี้ “ไพลิน” ได้พาฝูงแมลงไป หากผ่านไประยะหนึ่ง มันจะพัฒนาไปสู่ขนาดที่ใหญ่ขึ้นหรือไม่? ฉาวซวนคิดเกี่ยวกับมันยังมีความตื่นเต้นเล็กน้อย

เมื่อฉาวซวนปลดล็อคที่สองให้ “ไพลิน” กลับไปที่บ้านหินในชั้นที่สองของเมืองเหยียนหลิง

ซื่อซูกลับมาที่เมืองพร้อมกับเต่าหยู แล้วส่งมอบซากร่างให้แก่ชายชรา

ฉาวซวนเคยถามซูกูว่า มีคนอย่าง “หมอผี” อยู่ท่ามกลางเจ้าของทาสไหม คําตอบของซูกูคือ “มี” แต่หายากมาก จากที่ว่า หากกลายเป็นหมอผี ไม่สามารถเป็นเจ้าของทาสได้ และหมอผีของเจ้าของทาสนั้น แตกต่างจากหมอผีของเผ่า ส่วนใหญ่เป็นมรดกทางสายเลือดโดยตรง และไม่สามารถตกเป็นทาสได้ ไม่มีหมอผีในหลายๆ เมือง เช่นเมืองผลัดใบ

ในเวลานี้ ชายชราผู้ถูกมัดด้วยลายแส้สีขาวตรงหน้าซื่อซู ซึ่งชายชรามีลวดลายแปลก ๆ เป็นหมอผี ผู้เฒ่าผู้แก่ของเขา นอกจากนี้ หมอผีเป็นครอบครัวพิเศษในเมืองเหยียนหลิง สถานะไม่ต่ำกว่าจ้าวนายน้อย

ชายชราไม่ว่างจัดการกับร่างของเต่าหยู ในขณะที่ยังยุ่งอยู่ เขายังคงประหลาดใจ

“แน่นอนว่าพวกทาสสามารถทําลายโซ่ตรวน กระดูกนี้แข็ง ดี ดีมาก หากว่าได้พวกทาสแบบนี้เพิ่มมากขึ้นก็ยิ่งดี”

นั่งเงียบ ๆ และดู ทันใดนั้นซื่อซูก็พูดว่า: “หมอผี ท่านว่า ข้าจะมีทาสเป็นแมลงได้ไหม?”

ชายชราที่งานยุ่งกําลังหยิบอวัยวะภายในออกจากร่างของเต่าหยู คิดว่าจะหาทาสที่ทรงพลังเมื่อไร ทันใดนั้นก็ได้ยินคําพูด และเกือบจะตกใจที่จะจับสิ่งต่าง ๆ ในมือ

“ไร้สาระ!” หลังจากที่ชายชราพูด น้ำเสียงดังมากเกินไป หลังจากที่ทุกคนหันหน้าไปทางซื่อซูไม่ใช่รุ่นน้องและลูกน้องของเขา ลดเสียงลง ให้คําแนะนํา: “จ้าวนายน้อย ท่านจะจับแมลงระดับต่ำมาเป็นทาสได้อย่างไร? สัตว์ธรรมดาเป็นสัตว์ที่อยู่ในระดับต่ำ และสัตว์ตัวเล็ก ๆ เหล่านี้ยิ่งน่าอับอายกว่านี้อีก! “

ชายชราดูตื่นเต้น ถ่มน้ำลายและพูดเยอะแยะไปหมด ความหมายก็คือการให้ซื่อซูเลือกทาสที่ทรงพลัง เช่นพวกสัตว์ร้ายในทะเลทราย สัตว์ร้ายดูดทราย กิ่งก่า ฯลฯ หรือล่อลวงชนเผ่าบางคนให้เข้ามาในทะเลทรายเพื่อเป็นทาส หากยังไม่ดีพอยังสามารถเลือกบางสิ่งที่สามารถดึงดูดผู้คนได้ แมลงคืออะไร? นั่นเป็นทางตกต่ำ มีเพียงบางคนที่ไร้ความสามารถถึงจะเล่นกับตัวด้วง ไม่ได้อย่างแน่นอน!

หากอยู่ต่อหน้าชายชราคือผู้เยาว์หรือผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ณ จุดนี้มันอาจจะเป็นฝ่ามือออกไปในทันที อาจกล่าวได้ว่านี่คือซื่อซู จ้าวนายน้อย ชายชราคัดค้านอีก อารมณ์เกิดความตื่นเต้นอีกครั้ง ในการสนทนายังมีการใช้ดุลพินิจมากขึ้น

โชคดีที่ผู้อาวุโสยุยังคงมีคุณค่ามาก ชายชราพูดอะไรบางอย่างเขาสามารถฟังได้ ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไร อย่างน้อยบนใบหน้าก็ยังคงสอนอย่างถ่อมตน

แมลงเป็นทาสที่ไม่ดีหรือ?” ซื่อซูถามคําถาม

“ แย่มาก!” ชายชราตอบอย่างมั่นใจ

“ด้วงเป็นระดับฐานที่ต่ำที่สุด? “ซื่อซูถามอีก

“ใช่ จ้าวนายน้อยจะสูญเสียตัวตนหลัก!” ชายชราพูดอย่างเอาจริงเอาจังมาก

“มันเป็นไปไม่ได้จริง ๆ ที่จะเป็นทาส? “ ซื่อซูไม่ต้องการยอมแพ้

“ได้โปรดจ้าวนายน้อยพิจารณาเรื่องนี้อีกครั้ง!”

ชายชราขว้างสิ่งของในมือไปที่ตู้ถัดจากเขา และเขาไม่สนใจที่จะเช็ดมือ หันไปทางซื่อซูมีงานใหญ่ การโน้มน้าวใจอย่างจริงจัง เขาหวังว่าจ้าวนายน้อยคนนี้จะทิ้งความคิดที่ไม่ดีนี้ไปได้

ซื่อซูมองหมอผีชราที่อยู่ตรงหน้า บุคคลนี้สบายดีและมีพลังมากพอ มิฉะนั้นเขาจะไม่ได้รับการยกย่องจากคุณปู่ พ่อและตัวเขาเอง แต่ค่อนข้างดื้อรั้นเกินไป สิ่งที่กําหนดไว้ จะพูดยังไงก็จะไม่เปลี่ยนใจ เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะพูดถึงแมลง แต่ปฏิกิริยานั้นรุนแรงมาก

ดังนั้น ซื่อซูไม่ได้พูดอะไรมาก ถอนหายใจ และพูดว่า “ ก็ได้!” เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับแมลงของฉาวซวน ไม่มีประโยชน์ที่จะพูด เขาจะปล่อยให้หมอผีชราพูดมากขึ้น และให้ความสนใจมากขึ้น

เมื่อหมอผีชราได้ยินคําพูดนั้น หัวใจที่ถูกแขวนไว้ก็ถูกวางลง เขาดูถูกสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่นิ้วมือสามารถขยี้ด้วยนิ้วเดียว

ชายชราผู้เชื่อในความสําเร็จของการตักเตือน ได้หันตัวตรงแล้วหมุนไปรอบ ๆ และทํางานต่อไป นํายาไปใช้กับศพที่ได้รับการรักษาเกือบเสร็จแล้ว จากนั้นวางไว้ในห้อง เมื่อยาแห้ง ห่อผ้าและวางลงในแพ

เริ่มต้นจากพ่อของพ่อซื่อซู เพียงแค่รวบรวมร่างของทาสอาวุโสที่ตายแล้ว ทําให้กลายเป็นศพทาส นี่เป็นปริศนาที่ถูกค้นพบจากการศึกษาของหมอผีรุ่นต่อ ๆ ไป

ทุกวันนี้ ในวังใต้ดินซึ่งเป็นที่เก็บศพทาส มีศพทาสหลายพันร่าง เมื่อสงครามเกิดขึ้น มีความจําเป็นเร่งด่วนในการเสริมกําลัง ศพทาสเหล่านี้จะถูกนํามาใช้นี้ยังเป็นไพ่ในมือของซื่อซูที่คนภายนอกไม่รู้

“ใช่, เจ้าน้อยน้อย, เผ่าที่มีศักยภาพที่ท่านพูด, จะมาไหม?” ชายชราถาม

“จะมาแน่นอน” ข้ามั่นใจมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ “ไม่มองหาข้า จะเป็นใครที่เขามองหา?”

ซื่อซูคิดว่าเขาได้ขุดหลุมและรอให้คนกระโดด เขาไม่ได้คาดคิดว่า ฉาวซวนไม่ได้ตั้งใจจะไปที่เมืองเหยียนหลิงทันที แต่ไปที่เมืองอื่นแทน