Carefree Path of Dreams - ตอนที่ 242
Chapter 242: วางเหยื่อล่อและสังหาร
เกาะเทพมังกร
เกาะนี้ตั้งอยู่ลึกสุดในทะเลสาบมังกรทองบนนั้นมีวัดขนาดใหญ่มหึมาสร้างเพื่อเป็นการสักการะแด่เทพมังกรทองมันอยู่ภายใต้การปกป้องของผู้ศรัทธาที่แข็งแกร่งมากมายที่อาศัยอยู่ใกล้ ๆ
ชาวเกาะเหล่านี้อาศัยอยู่บนเกาะมากมายในทะเลสาบและพึ่งพาเทพมังกรทองในการดําเนินชีวิตรากฐานของพวกเขาบนเกาะนั้นน่าตะลึงและกระทั่งราชาแห่งประเทศเลี่ยยังทําอะไรไม่ได้ในเรื่องนี้
“แค่บนเกาะเทพมังกรเองแล้ว ก็มีคนอาศัยอยู่บนนั้นกว่าหมื่นคนและยังมีกองทัพประจําการ!
ฟางหยวนและจ้าวแห่งฝันอีกสองคนไปถึงที่เกาะ และดวงตาของพวกเขาก็เป็นประกาย
หนึ่งเดือนผ่านไปแล้วตั้งแต่พวกเขาทั้งสามพบกัน
ด้วยเคล็ดวิชาลับของพวกเขา ผู้อาวุโสมังกรเพลิงและดอกบัวสวรรค์พิสุทธิ์พยายามอย่างที่สุดและสามารถฟื้นคืนพลังกว่าครึ่งหนึ่งของที่เคยมีได้ ในการเรียกคืนความสามารถของพวกเขาให้มากที่สุดพวกเขาต้องพบ กับข้อจํากัดมากมาย เทียบกับความสามารถอันเฉพาะของฟางหยวนแล้วความแตกต่างนั้นมากนักที่จุดเดียวกันเขากระทั่งรู้สึกว่าสามารถจัดการกับทั้งสองคนนี้ลงได้แน่นอนว่านั่นยังคงเป็นแค่ความคิดหนึ่งเท่านั้น
หนึ่งเดือนผ่านไป พวกเขาเก็บข้อมูลเกี่ยวกับทะเลสาบมังกรทองได้ค่อนข้างมาก
ในที่สุด พวกเขาทั้งสามคนก็ไม่รั้งรออีกต่อไปแล้วเริ่มแผนการโจมตี” ภายในทะเลสาบและโดยเฉพาะที่เกาะเทพมังกร เทพมังกรทองจะสามารถใช้พลังของมันได้อย่างเต็มที่และเขายังแข็งแกร่งมากขึ้นจากพลังแห่งอาณาจักร…“ฟางหยวนส่ายหน้า”พวกเราไม่ควรสู้กับเขาที่นี่”แน่นนอนว่าไม่ควร! “ผู้อาวุโสมังกรเพลิงมองเกาะเทพมังกรด้วยสายตาจริงจังและยกมือขึ้น”แกว์ก!แกบ็ก! “นกกระจิบสีแดงหลายตัวร่อนลงเกาะแขนของเขาและส่งเสียงร้องอย่างร่าเริง
แต่ว่า ผู้อาวุโสมังกรเพลิงยังคงมีสีหน้าเคร่งเครียด ขณะรับข้อมูลใหม่”เป็นอย่างไร? “ดอกบัวสวรรค์พิสุทธิ์ถาม” การป้องกันของเกาะเทพมังกรแน่นหนามาก กระทั่งเคล็ดวิชาลับที่ใช้สอดแนมพวกเขายังถูกพบแล้ว! พวกเราไม่สามารถบุกเข้าไปด้วยกําลังได้! “ผู้อาวุโสมังกรเพลิงยังคงมีสีหน้าเคร่งขรึมและส่ายหน้า”ถ้าอย่างนั้นวิธีเดียวก็คือดึงเขาออกจากรังของเขาเสีย!“ทั้งคู่มองฟางหยวน
เห็นปฏิกิริยาของพวกเขาแล้วฟางหยวนก็กลอกตา”พวกท่านจะรักษาสัญญาใช่หรือไม่?”แน่นอน!“ผู้อาวุโสมังกรเพลิงตบหน้าอกตัวเอง”ข้าจะส่งคะแนนภารกิจ 100 คะแนนให้เจ้าเมื่อพวกเรากลับไป! ““ข้าจะมอบเคล็ดชาผนึกพลังแห่งอาณาจักรให้เดี๋ยวนี้!“ดอกบัวสวรรค์พิสุทธิ์ส่งป้ายจารึกสีขาวให้”ยอดเยี่ยม! “ฟางหยวนรับป้ายจารึกมาและแนบมันเข้ากับหน้าผากตัวเอง ทันใดนั้นเขาก็ได้รับบันทึกวิชาขนาดใหญ่มาก”ข้าจะตรวจสอบด้วยตนเองหากไม่มีปัญหาใดพวกเราจะดําเนินการตามแผนได้หลังจากนี้สามวัน
“ดี!”
ผู้อาวุโสมังกรเพลิงแลกเปลี่ยนสายตาอันเป็นปริศนากับดอกบัวสวรรค์พิสุทธิ์
สามวันให้หลัง บนเกาะเทพมังกร
“โฮก! โฮก!”
ในวัด เงาร่างหนึ่งที่มีหัวเป็นมังกรและร่างกายแบบมนุษย์ปล่อยเสียงคํารามน่าเกรงขามออกมา
มันคล้ายกับเสียงคํารามของเสือหรือสิงโต และยังแผ่บรรยากาศแบบเทพเจ้า
บนเกาะเทพมังกร ผู้คนและสัตว์ล้วนคุกเข่าลงและคารวะเทพมังกรทอง
“เทพมังกรมาแล้ว!”
ในวัด นักบวชคนหนึ่งในชุดหนังมีเกล็ดหลากสี และยังมีเกล็ดอยู่บนใบหน้า เขากําลังเข้าญาณราวกับได้ยินเสียงบางอย่าง ทันใดนั้น เขาหันกลับมาและประกาศ
“ท่านเทพมังกรทองผู้ยิ่งใหญ่บัญชาลงมา! คนที่สังหารบุตรชายของเขาปลาหลีสีทองนั้นอยู่ที่นี่ที่ทะเลสาบมังกรทองแล้ว… หาตัวเขาและสังหารเขาเสีย!นําหัวของเขากลับมาเป็นบรรณาการ!”
“อูวว! อู่ววว!”
ชาวเกาะหลายคนคํารามออกมาด้วยความโกรธจัดขณะที่เริ่มพายเรือออกไปจากเกาะ
ที่ริมทะเลสาบมังกรทอง
“ซึ้ง!”
ฟางหยวนชี้นิ้วตนเองออกเหมือนดาบและที่มออกไปสุ่ม ๆ
ตรงหน้าเขานั้นเป็นเต่าตัวยักษ์ตัวหนึ่ง ขณะที่ปราณดาบแทงผ่านกระดองของมันเข้าไปเลือดสีเขียวก็เริ่มไหลออกมา
“ห้าทิศสิบดินแดน ผนึก!!!”
เขากระแทกฝ่ามือซ้ายลงไปที่กระดอกเต๋
“ซ่า!”
มีแสงส่องเรืองขึ้นและเห็นพลังแห่งอาณาจักรปริมาณเล็กน้อย ขณะที่มันพยายามดิ้นรนหนีมันก็ถูกกักเอาไว้ด้วยอักขระยันต์รอบ ๆ พื้นที่รอบ ๆ หดลงอย่างช้า ๆ และในที่สุดมันก็เปลี่ยนเป็นเหมือนไส้เดือนดินซึ่งถูกโยนเข้าไปในโลกแห่งความฝันอันแท้จริงของฟางหยวนในเวลาต่อมา
“เคล็ดวิชานี้เรียบง่ายจริง ๆ…”
แผนการที่ดอกบัวสวรรค์พิสุทธิ์และผู้อาวุโสมังกรเพลิงคิดจะใช้ก็คือใช้ตัวตนของฟางหยวนเป็นเหยื่อ เขาสามารถเข้าไปในทะเลสาบมังกรทองและดึงดูดชาวเกาะออกมาก่อนที่จะสังหารพวกเขาเสีย
ตราบใดที่ความเสียหายที่พวกเขาก่อขึ้นนั้นใหญ่โตพอแม้จะไม่ได้ทําให้เทพมังกรทองหวาดกลัว แต่เขาย่อมปรากฏตัวออกมาหยุดพวกเขาอย่างแน่นอน!
แต่ถ้าเขาเกิดตัดสินใจจะทําตัวเป็นเต่าหดหัวเล่า? พวกเขาย่อมลงมือสังหารไปตลอดทางจนกว่าเทพมังกรทองจะทนไม่ไหว
ก่อนหน้านี้ ตอนที่ฟางหยวนสังหารปลาหลีสีทอง เขาผนึกรัศมีพลังของตนเองเอาไว้ทําให้เขาคล้ายล่องหน
เมื่อจู่ ๆ เขาก็เผยตัวออกมา เขาก็ดึงดูดเต่ายักษ์ตัวนี้และกองทัพกระดองแข็งอื่น ๆ
“นี่ไม่ถูกต้อง… เจ้ากําลังทําเกินไป!”
ที่ด้านข้างเขา นกกระจิบสีแดงร้อง “เจ้าต้องสู้ไปหนีไป หลอกล่อให้เทพมังกรทองคิดว่าตนมีความสามารถจะจัดการกับเจ้าได้ ถ้าจะให้ดี เจ้าต้องทําให้ตัวเองบาดเจ็บ และกดดันให้เขาออกมาจากที่ซ่อนทําให้เขาถูก โจมตีได้ง่ายขึ้น!”
“ข้ารู้แล้ว…”
ฟางหยวนโบกมืออย่างรําคาญแต่ในใจกลับตระหนก
หากผู้อาวุโสมังกรเพลิงไปเป็นพวกต้มตุ้น เขาน่าจะทําได้เป็นอย่างดีทีเดียว
“และยัง… พลังแห่งอาณาจักร…”
นกกระจิบสีแดงจ้องฟางหยวนราวกับอยากขอไส้เดือนดินตัวนั้นมากิน
“ใครลงมือสังหารย่อมต้องได้ค่าตอบแทน!”
ฟางหยวนปฏิเสธโดยไม่ลังเล หันหลับกลับแล้วเดินออกมา
“ฝบ!”
ที่ลําน้ําสายเล็กใกล้ ๆ พวกเขา มีพรายน้ําแตกกระจายและกุ้งสีเขียวตัวยักษ์คลานขึ้นมาบนฝั่งด้วยก้ามใหญ่ยักษ์สองอัน มันเริ่มพุ่งมาตะครุบใส่ฟางหยวน
“พวกอยากตายอีกตัวหนึ่งสินะ!”
ฟางหยวนมองข้ามทะเลสาบไปและเห็นเงาของเรือไม้ลําหนึ่ง เขายิ้ม
“จ็บ! จ็บ!”
คราวนี้ นกสีแดงกระโดดขึ้นบนไหล่เขาและร้องใส่หูเขา
“เอาละข้ารู้แล้วสู้พลางหนีพลาง!”
ฟางหยวนเหวี่ยงดาบของเขาออกไป เกิดเป็นพระจันทร์เสี้ยวสีแดงกลางอากาศ เพียงไม่กี่วินาทีเขาก็สับหัวกุ้งนั่นออกมาแล้วและเริ่มลากกุ้งตัวนั้นไปกับเขาด้วย“มันยากนักที่จะเห็นกุ้งน้ําจืดตัวใหญ่ยักษ์เพียงนี้!พวกเรามีอาหารดี ๆกินแล้วคืนนี้”
เมื่อเขาเดินเข้าไปในป่า ก็มีรอยเลือดตามหลังเขาเป็นทาง
ไม่นานหลังจากนั้น ข่าวของคนผู้ทําลายความสงบสุขของทะเลสาบมังกรทองก็กระจายออกไป
ชาวประมงลากอวนได้ปลาตัวยาวกว่าสิบนิ้วและกระดองเต่าขนาดยักษ์มากมาย แน่นอนว่าพวกเขายังพบซากเรือของพวกชาวเกาะด้วย
ชาวประมงหลายคนบอกว่าตนพบปิศาจ และปิศาจนั่นเป็นแค่เด็กหนุ่มผู้หนึ่ง
ในเวลาเดียวกัน อันตราการตายของเกาะเทพมังกรก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
ในที่สุดก็ถึงวันที่เจ็ด
“โฮก! โฮก!”
เสียงมังกรคํารามดังมาให้ได้ยิน พื้นดินสั่นสะเทือน ประกายแสงสีทองพุ่งออกจากวัดมุ่งหน้าไปทางทิศใต้
ทิศใต้ของทะเลสาบมังกรทอง
“เทพเจ้าของข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไป!”
ชาวเกาะคนหนึ่ง ซึ่งเป็นอู่จง กระอักเลือดออกมา
เขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูงและยังอยู่ในระดับอู่จง ด้วยความช่วยเหลือจากของวิเศษอีกหลายชิ้นเขาเทียบได้กับอู่จงขอบเขตเปิดชีพจร
แต่ตอนนี้ เขานอนอยู่บนพื้นราวกับสุนัขตาย ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็หมดลมหายใจและตายจากไป
“ข้าจะรอ!”
ฟางหยวนหอบหายใจหนัก สภาพร่างกายของเขาเริ่มทรุดลง
ชาวเกาะผู้นี้นั้นมีวิทยายุทธ์สูงและยังนับเป็นศัตรูอันร้ายกาจ นี่ทําให้ฟางหยวนได้รับบาดเจ็บหลายแห่งและยังมีเลือดออกไปทั่วตัวเสื้อผ้าชุ่มไปด้วยโลหิต
แน่นอนว่า นี่ไม่สําคัญ
หากเขายังมุ่งหน้าไปทางใต้และเมื่อข้ามเขาลูกนี้ไป เขาก็จะออกจากเขตแดนของทะเลสาบมังกรทอง
หากราชามังกรทองต้องการลงมือ มันต้องลงมือตอนนี้แล้ว
ฟางหยวนมีท่าทางหมดแรงและเริ่มหลับตาลงเพื่อเข้าญาณ
รอบตัวเขา มีศพของชาวเกาะมากมายเกลื่อนอยู่ ราวกับการสังหารหมู่และโลหิตมากมายสาดกระจายไปทั่วพื้นจนเปลี่ยนเป็นสีดําและให้ความรู้สึกน่าสะอิดสะเอียน
ในสภาพรอบด้านที่ราวกับนรก ฟางหยวนนั่งอยู่ตรงกลางอย่างสงบ ให้ความรู้สึกน่าสับสน
หลังจากครูสั้น ๆ ฟางหยวนก็ลุกขึ้นยืนและเตรียมจากไป
“ครืน!”
ในตอนนี้เอง แสงสีทองปรากฏขึ้นและพลังอันแข็งแกร่งก็ระเบิดออก!
ที่ริมธารน้ําสายเล็กใกล้ ๆ กับที่ฟางหยวนยืนอยู่ มีเงาดํา ๆ เงาหนึ่งอยู่ด้านใน มันทอดตัวยาวราวกับงูยักษ์ตัวหนึ่ง
“โฮก! โฮก!”
หลังจากเสียงคํารามดังมา น้ําก็แตกกระจายออกเป็นวงใหญ่ และมังกรน้ําตัวมหึมาก็ปรากฏขึ้น
มังกรน้ําตัวนี้มีรูปร่างคล้ายงูและมีขาสี่ข้าง มันมีสีเขียวที่มีสีทองแทรกอยู่ตรงหลางหลังดวงตาเกรี้ยวกราดจับจองที่ฟางหยวน“มนุษย์เป็นจ่าที่สังหารบุตรชายของข้าและยังทําลายกองทัพกระดองแข็งของข้าด้วย?”
“ทําไมพวกเทพเจ้าทั้งหลายถึงชอบอารัมภบทเช่นนี้กันนะ?”
ฟางหยวนแคะหู “นอกจากนี้… เจ้ายังเป็นแค่มังกรน้ํา ไม่ใช่มังกรจริงเสียหน่อย!”
ฟางหยวนแน่ใจแล้วว่านี่คือเทพมังกรทอง
แม้ว่ามันจะได้รับการสนับสนุนจากราชวงศ์และยังมีชีวิตอยู่มาหลายร้อยปีแล้ว มันก็ยังมีการฝึกตนไม่เพียงพอที่จะเป็นมังกรแท้จริงได้
ตรงกันข้าม จากสายตาของมังกรน้ํา มันเพียงรู้สึกแค่ว่าเขาคือปิศาจโหดเหี้ยม
“ดูเหมือนว่าเทพเจ้าในอาณาจักรนี้จะมีปัญหา ถ้าเจ้ายังใช้ความกลัวควบคุมคนของเจ้า เจ้าจะคิดที่จะบรรลุถึงสิ่งยิ่งใหญ่ต่อไปเบื้องหน้าได้อย่างไร?”
ฟางหยวนส่ายหน้าและมองเจ้านกกระจิบสีแดง
“เอาละ เจ้าลงมือก่อนเลย ดอกบัวสวรรค์พิสุทธิ์กับข้าจะจัดการปิดเส้นทางหนีของมันเอาไว้”
ฟางหยวนได้ยินเสียงของผู้อาวุโสมังกรเพลิงที่ในใจ
“ไร้มารยาท!”
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ท่าทีไม่สนใจของฟางหยวนทําให้เทพมังกรทองโกรธ
พร้อมกับเสียงคํารามของมังกรน้ํา เทพมังกรทองก็ขยายขนาดตัวขึ้นและตวัดกรงเล็บใหญ่โตใส่ฟางหยวน
“โครม!”
ฟางหยวนหลบกรงเล็บนั้นอย่างรวดเร็ว ตรงที่เขาเคยยืนอยู่นั้นมีรอยกรงเล็บขนาดใหญ่อยู่บนพื้น
“เจ้าได้รับการสนับสนุนจากพลังแห่งอาณาจักรของทะเลสาบมังกรทองจริง ๆ สินะ…”
ฟางหยวนเบิกตากว้าง“ร่างกายของเจ้า พลังและเลือดล้วนอยู่ที่ระดับสูงสุด! รับดาบของข้าดู!”
ขณะที่เขากล่าวชื่นชมเทพมังกรทอง ก็มีประกายแสงปรากฏที่มือขวาของเขา
เงาอันเป็นมายาของดาบวิเศษสีแดงปรากฏขึ้นในมือของเขา
“ดาบเพลิง ไป!”
“ฝบ!”
ประกายแสงแรงกล้าตวัดไปที่กลางอากาศและกระแทกใส่มังกรน้ํา ฉีกเกล็ดของมันหลุดออกเกิดเป็นบาดแผล
“โครม!”
ไม่เพียงเท่านั้น เปลวไฟดวงเล็ก ๆ เริ่มแผดเผาร่างของมังกรน้ํา
“อ๊าก… เจ้ากล้าดีอย่างไร…”
ขณะที่เทพมังกรคําราม มันก็ใช้เคล็ดวิชาธาตุน้ําออกเพื่อดับไฟ
ก่อนหน้านี้ ฟางหยวนนั้นผนึกความสามารถแท้จริงของตนเอาไว้ แต่ตอนนี้ เมื่อเขาใช้พลังอย่างเต็มที่เขาก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไป
“เจ้าเป็นใครกันแน่?”
เทพมังกรทองเปลี่ยนร่างไปเป็นชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมยาวและเริ่มลอยขึ้นกลางอากาศ เขามีท่าที่เคร่งขรึม
“ข้าคือคนที่จะรับผิดชอบในการสังหารเจ้า! ไป!”
ฟางหยวนคํารามออกมา
“ครืน!”
เลือดบนพื้นไหลมารวมกัน คาถาเวทย์เริ่มปรากฏ สร้างเป็นค่ายกลขนาดใหญ่กักเทพมังกรไว้ภายใน!