Carefree Path of Dreams - ตอนที่ 231

Chapter 231: ผู้ป้องฝัน

ในโลกแห่งความฝัน การแลกเปลี่ยนข้อมูลนั้นใช้เวลาเล็กน้อย

ตราบใดที่มีการจ่ายคะแนนภารกิจ การแลกเปลี่ยนข้อมูลก็จะปรากฏขึ้นทันทีในรูปแบบของม้วนคาถาหยกที่ป้องกันโดยจิตวิญญาณของอาณาจักรซึ่งยืนยันความเป็นของแท้

“ทฤษฎีพื้นฐานของจ้าวแห่งฝัน ซื้อ!”

“สิบคําถามเกี่ยวกับจ้าวแห่งฝัน, สือหูจื่อ ซื้อ!”

“บันทึกแม่น้ําแห่งความฝัน ซื้อ!”

“เส้นทางสู่สวรรค์มายา เขียนโดย เทียนหลาน ผู้รอบรู้ ต้องการคะแนนภารกิจ 50 คะแนน! ชี้โอ้ ข้ามีคะแนนภารกิจไม่พออีกแล้ว!”

ฟางหยวนมองคะแนนภารกิจที่ลดลงไปบนป้ายหยกของเขากับตําราทั้งสามในมือ เขารู้สึกจนปัญญาและรู้สึกอึ้งไป “ขายตําราเพื่อทําความเข้าใจการฝึกตนนี่มันราวกับปล้นกันกลางวันแสก ๆ เลย…. หากมีจ้าวแห่งฝันซื้อข้อมูลนี้มากกว่าหนึ่งคน พวกเขาก็ยังได้รับคะแนนภารกิจเพิ่มอีกส่วน”

แต่ว่า เขาก็รู้ดีว่านอกจากผู้ที่มีพรสวรรค์หรือมีชื่อเสียง มันก็คงเป็นแค่ความคิดไปเองว่าจ้าวแห่งฝันจะกลายเป็นร่ํารวยได้เพียงแค่ขายตําราอย่างเดียว

ฟางหยวนออกจากจัตุรัสมาและมาถึงในตรอกแห่งหนึ่ง เขาดึงเอา “สิบคําถามเกี่ยวกับจ้าวแห่งฝัน” ออกมาพลิกดู

หน้ากระดาษของตําราโบราณนี่เริ่มเป็นสีเหลืองและปกก็แข็งมาก มันดูเงาและไม่ว่าเขาจะมองอย่างไร มันก็ดูเหมือนของวิเศษ ขณะที่มือของฟางหยวนเอื้อมไปหาตํารา ก็มีแสงแวบออกมาแล้วพุ่งเข้าใส่หน้าผากของฟางหยวน

“โอ้”

ฟางหยวนรู้สึกมึนงงและในทะเลแห่งจิตสํานึก กําแพงอักษรก็ปรากฏขึ้น “จ้าวแห่งฝันผู้สามารถใช้พลังของฟ้าและดินได้ย่อมเป็นจ้าวแห่งสิ่งมีชีวิตทั้งปวง! ในตอนแรก จ้าวแห่งฝันจะประสบ ความสําเร็จนั้นต้องตระหนักถึงคําถามสิบข้อ…”

คําถามสิบข้อนั้นเรียบง่ายและมีหลักการ ฟางหยวนสามารถบอกได้ว่าผู้เขียนนั้นอยู่ที่จุดสูงสุดของการเป็นจ้าวแห่งฝันได้จากการอ่านตํารา

หลังจากอ่านจบ เขาก็หันไปสนใจ ทฤษฎีพื้นฐานของจ้าวแห่งฝัน” ขณะที่ตําราอธิบายเรื่องยากด้วยคําง่าย ๆ ก็ทําให้ฟางหยวนมีพื้นฐานที่แข็งแกร่งขึ้นและยังบันทึกเส้นทางหลังจากระดับสวรรค์มายาเอาไว้อย่างชัดเจน ดังนั้นฟางหยวนจึงสามารถเข้าใจความแข็งแกร่งและจุดอ่อนของตนได้ดีขึ้น

แต่ว่า สิ่งที่ทําให้ฟางหยวนอึ้งไปก็คือ “บันทึกแม่น้ําแห่งความฝัน” ซึ่งปรากฏขึ้นในรูปแบบของลายมือเขียน!

ตํารานี้ค่อนข้างยับเยินและเต็มไปด้วยภาษาพูดไม่เป็นทางการ แต่ว่ามันกลับพรรณนาถึงปัญหาที่จ้าวแห่งฝันต้องเผชิญ

“ หลังจากได้เป็นจ้าวแห่งฝันและเดินทางไปทั่วอาณาจักรต้าเฉียน ข้าก็ได้ศึกษาเพลงกระบี่กับจ้าวแห่งกระบี่เปรียบดาบกับผู้หลงใหลดาบ ควบคุมสัตว์ป่า ยังคงไร้พ่ายและศึกษาวิถีทางต่าง ๆใต้แผ่นฟ้า ทําให้ข้าเข้าใจได้ลึกซึ้งว่าหนทางของจ้าวแห่งฝันคือการใช้พลังจากฟ้าและดินและอาจจะไม่ใช่แค่เพียงโลกใบนี้”

“เมื่อคนผู้หนึ่งเกิดมาและเติบใหญ่ขึ้นก็มักจะมีความสงสัยว่าตนมาจากไหน และจากนี้ตนจะไปที่ไหน พวกเรา จ้าวแห่งฝันเล่ามาจากที่ใด? พลังธาตุฝัน ความสามารถที่สามารถสร้างวัตถุมาได้ทําให้ข้าสนใจมาก!”

หลังจากการเปรียบเทียบนับพัน ๆ ข้ากล้าสรุปว่าทุกเส้นทางของการฝึกตนนั้นจําเป็ นต้องใช้พลังแห่งฟ้าและดินเพื่อให้คนผู้หนึ่งเก่งกล้าเหนือธรรมดาขึ้นมาได้ เหตุใดจ้าวแห่งฝันจึงต้องการทรัพยากรมากมายนัก? มีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น! ความแตกต่างระหว่างจ้าวแห่งฝันและอู่จงหรือนักรบศักดิ์สิทธิ์! พลังธาตุฝันที่พวกเราต้องใช้นั้นไม่ได้กําเนินจากโลกใบนี้! มันมาจากมิติอื่น ซึ่งสูงกว่าซึ่งสามารถรองรับความสามารถในการสร้างวัตถุของจ้าวแห่งฝันได้พวกเราอาจจะพูดได้ว่าระดับสวรรค์มายานั้นเป็นระดับพื้นฐานที่สุดของแห่งพลังนิรนามนั่น!”

“ผลลัพธ์สุดท้ายของเส้นทางการฝึกตนใด ๆ ล้วนกลับไปที่รากฐานของแต่ละคน ค้นหาแหล่งที่มาของพลัง… ข้าขอเดาว่า เพื่อที่จ้าวแห่งฝันจะสามารถเอาชนะตนเองได้ เขาต้องค้นหารากของตนเอง จุดกําเนิดของทุกสรรพสิ่ง!”

บันทึกมีเพียงไม่กี่หน้าแต่เพียงพอที่จะทําให้ฟางหยวนตกตะลึง

“มันกลายเป็นว่าจ้าวแห่งความฝันทั้งปวงจะรู้เรื่องการมีอยู่ของโลกอื่นแล้วและยังเริ่มสํารวจโลกต่าง ๆ ไปแล้วด้วย!”

“ดูเหมือนว่าความสามารถในการสร้างวัตถุในระดับสวรรค์มายาจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับการ ฝึกฝนของแต่ละคนเพียงอย่างเดียว มันยังต้องมีแหล่งพลังของจ้าวแห่งฝัน…”

ฟางหยวนสัมผัสถึงเรื่องนี้ได้นานแล้ว

หากเขาทําสิ่งต่าง ๆ ตามวิถีทางนี้ก่อนหน้าเพื่อที่จะเป็นจ้าวแห่งฝันที่สามารถสร้างวัตถุได้เขาย่อมต้องเข้าใจกฎแห่งโลกใบนี้แจ่มแจ้งโดยตลอดซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่ใครจะทําได้สําเร็จ

แต่ว่า จากประวัติศาสตร์แล้ว มีจ้าวแห่งฝันมากมายที่ไปถึงระดับสวรรค์มายา ความเป็นไปได้เดียวก็คือมีพลังจากภายนอกช่วยเสริมซึ่งทําให้การเข้าถึงระดับสวรรค์มายานั้นง่ายขึ้นเป็นอย่างมาก

จิตใจของฟางหยวนล่องลอยไป และเขาก็เริ่มคิดภาพตัวเองบรรลุผ่านระดับสวรรค์มายารัศมีแสงสีขาวมอบความสามารถในการสร้างโลกแห่งความฝันและความสามารถในการสร้างวัตถุให้แก่เขาและประตูมหึมาบานนั้นก็ถล่ม!

“โลกของจ้าวแห่งฝัน!”

“นี่คือชื่อที่ผู้เขียนใช้เรียกโลกซึ่งจ้าวแห่งฝันกําเนิดมา! ตั้งแต่งานเขียนนี้ถูกเผยแพร่ จ้าวแห่งฝันทั้งปวงก็ต้องการค้นหาโลกใบนี้ แต่ว่า จนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีใครสามารถทําได้สําเร็จ…”

เพียงแค่รอยแตกเล็ก ๆ จากโลกของจ้าวแห่งฝันก็เพียงพอที่จะมอบพลังให้แก่จ้าวแห่งฝันและทําให้เขาสามารถสร้างวัตถุได้

หากมีผู้ใดสามารถค้นพบโลกของจ้าวแห่งฝัน มิใช่ว่าคนผู้นั้นจะกลายเป็นเก่งกาจเหนือธรรมดาราวกับเทพเจ้าและไม่จําเป็นต้องกังวลเรื่องใดอีกต่อไปเลยหรอกหรือ?

นี่ย่อมเป็นเพราะการคาดเดานี้ที่กระตุ้นจ้าวแห่งฝันรุ่นหลัง ๆ ศึกษาหาโอกาสที่จะได้พบโลกของจ้าวแห่งฝัน

“มีผู้มีพรสวรรค์อยู่ในทุกชั่วคน และยังมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วของเหล่าจ้าวแห่งฝันในต้าเฉียนในเวลาไม่กี่ปีที่อาจารย์ของข้าเข้าเก็บตัว”

ฟางหยวนพยักหน้าและรู้สึกตื่นเต้น “แต่ว่า… ข้าชอบบรรยากาศเช่นนี้เ”

ก่อนหน้านี้นั้นฟางหยวนไล่ตามหาความอมตะเป็นนิรันดร์ แต่มันก็เหมือนกับไล่ตามควันกับกระจกเงา

ตอนนี้ จู่ ๆ เขาก็มองเห็นความเป็นไปได้ที่จะทําได้สําเร็จ

ความตื่นเต้นนั้นคล้ายกับความรู้สึกของนักเดินทางที่เดินทางในความมืดมาเป็นเวลานานและจู่ ๆ ก็มองเห็นแสงสว่าง ความรู้สึกเช่นนั้นเลย

“แน่นอนว่า… โลกของจ้าวแห่งฝันหรืออะไรคล้ายกันนั้นยังอยู่เหนือความสามารถของข้ามาก นักข้าควรจะคิดถึงหนทางการไปให้ถึงจุดสูงสุดของระดับสวรรค์มายาก่อน!”

ฟางหยวนจริงจังขึ้น

หลังจากบรรลุผ่านระดับสวรรค์มายา ก็จะมีหนทางต่างกันไปให้เลือกเดิน ที่ง่ายที่สุดก็คือเป็นผู้สะกดฝันตามมาด้วยผู้ป้องฝัน นักแปรธาตุฝัน จ้าวกลไก นักสะกดสัตว์ และนักทํานายฝันที่ลึกลับที่สุดมีวิถีทางและความสามารถที่แตกต่างกันมากมายแม้ว่าจุดหมายสุดท้ายจะเป็นการสร้างโลกแห่งความฝันที่แท้จริง เส้นทางที่เลือกต่างกันไปและดังนั้น แต่ละเส้นทางย่อมมีจุดเด่นของตนเอง

“นี่เป็นเพราะว่าการสร้างโลกแห่งความฝันทั้งใบนั้นยากเกินไปและดังนั้น จ้าวแห่งความฝันทั้งหลายจึงเริ่มด้วยกฎเล็ก ๆ ส่วนหนึ่งแล้วขยายจากนั้นออกมา ดังนั้น ความสามารถของพวกเขาจึงแตกต่างกันออกไปเช่นกัน!”

ฟางหยวนคิดถึงมรดกของอาจารย์ของเขา

อาจารย์เจว์ซินเลือกเส้นทางผู้ป้องผันหลังจากถึงระดับสวรรค์มายา

ผู้ป้องฝันสร้างทหารเวทย์ในโลกแห่งความฝันของตนเองโดยที่แรกเลยก็สร้างทหารเวทย์นมาก่อนด้วยการควบรวมพลังธาตุฝัน ความสามารถของกองทัพก็เพิ่มขึ้นและความคิดของพวกเขาก็สามารถเปลี่ยนเป็นความจริง พวกเขาสามารถถล่มภูผาพลิกทะเล พวกเขาสามารถปรับตัวและตอบสนองกับสถานการณ์ทุกรูปแบบได้ สุดท้ายแล้ว ผู้ป้องฝันก็สามารถใช้วิถีทางนี้ทําความเข้าใจโลกใบนี้ให้ลึกซึ้งมากขึ้นได้!

ส่วนผู้สะกดฝัน เขาสามารถสร้างคาถาสะกดนับพัน ๆ ได้เพียงแค่มีความคิดขึ้นครั้งเดียวจ้าวกลไกสามารถสร้างค่ายกลในความฝันได้เพียงพริบตาเดียว หากผู้อาวุโสของตระกูลซูเป็นจ้าวกลไกและสามารถเรียกใช้ค่ายกลของเขาจากในโลกแห่งความฝันของตนเอง เขาย่อมไม่พบกับจุดจบอันน่าเศร้าเช่นนั้น

“ผู้สะกดสัตว์สร้างเส้นทางของตนโดยการใช้คาถาอัญเชิญ เขาใช้พลังธาตุฝันสร้างสัตว์ร้ายได้ทุกชนิดและอัญเชิญกองทัพสัตว์ประหลาดออกมาได้ แน่นอนว่า วิถีทางนี้ยังมีสาขาแยกย่อยเป็นเชี่ยวชาญการเปลี่ยนร่างไปเป็นสัตว์ดึกดําบรรพ์หรืออื่น ๆ สืบทอดความสามารถของมันมาและในเวลาเดียวกันก็ยังมีสํานึกของการเป็นจ้าวแห่งฝันนี่ยากมากที่จะบรรลุได้…”

บทแนะนําพื้นฐานของจ้าวแห่งฝันก็เพียงพอให้ฟางหยวนมึนงง

“นอกจากนี้ ทุกวิถีทางยังมีความพิเศษเฉพาะตัวและส่งเสริมกันและกันได้ เพียงแค่การฝึกหมดต้องใช้เวลาเป็นหลายเท่า และยังมีเรื่องของความถนัดของผู้ฝึกฝนและต้องคํานึงถึงผลดีผล เสีย…”

ด้วยความสามารถในตอนนี้ของเขา เขาเพียงแค่สามารถใช้เคล็ดวิชาของผู้สะกดฝันได้ไม่กี่อย่าง แม้ว่าจ้าวแห่งฝันวิถีทางอื่นยังไม่ปฏิเสธการใช้พลังธาตุฝันในการสร้างคาถาสะกดฝันเพื่อช่วยเหลือตนเองในวิถีทางที่เลือกเดินแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับผู้สะกดฝันที่แท้จริงที่สามารถเรียกใช้คาถาสะกดฝันได้เป็นพัน ๆ เพียงแค่คิดนั้นก็นับว่าจืดชืดยิ่ง

มีเพียงแค่การอุทิศความพยายามและตั้งใจทั้งหมดถึงจะได้รับผลลัพธ์เช่นนั้น

ไม่ว่าจะเป็นวิถีทางใด ผลลัพธ์ก็เป็นเช่นเดียวกัน เส้นทางทั้งหมดล้วนมุ่งสู่จุดหมายเดียวกันและดังนั้น มันจึงเป็นการเสียแรงเปล่าที่จะเดินหลายเส้นทาง

“แล้วเส้นทางของข้าเล่า?”

ฟางหยวนถอนหายใจ บอกตามตรง เขาไม่มีทางเลือกมากนัก

ขณะที่ผู้ป้องฝันไม่อาจะนับว่าเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาจ้าวแห่งฝัน แต่ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามรดกที่อยู่ในมือเขานั้นมันสมบูรณ์ที่สุด

“อย่างแรกเลย ข้ามีคะแนนภารกิจไม่เพียงพอที่จะค้นหาเคล็ดการฝึกของวิถีทางอื่น อย่างที่สองเคล็ดวิชาเหล่านั้นอาจจะไม่สามารถเทียบได้กับที่อาจารย์มอบให้ข้า… อย่างไรเสียงมรดกเกี่ยวกับผู้ป้องฝันของอาจารย์ของข้าก็เป็นเคล็ดวิชาลับและเต็มไปด้วยความลึกลับนอกจากนี้มันยังเข้ากันได้ดีกับตัวข้าเอง…”

ฟางหยวนสายหน้าและตัดสินใจ

ฟางหยวนนั้นประสบความสําเร็จมากในวิถีทางของผู้ฝึกยุทธ์และไม่ยินยอมที่จะสละมันทิ้ง การเลือกเส้นทางผู้ป้องกันนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะทําให้เขาใช้ความสามารถในฐานะผู้ฝึกยุทธ์ได้อย่างเต็มที่

“วิถีทางของผู้ป้องฝันของอาจารย์ของข้านั้นเป็นเคล็ดวิชาลับที่เรียกว่า “ค่ายกลดาบแปดประตู” ซึ่งแฝงลักษณะของค่ายกลเวทย์บางส่วนเอาไว้ สร้างทหารเวทย์ 8 คนเอาไว้ในโลกแห่งความฝันเพื่อสร้างเป็นค่ายกล และเมื่อต้องการ ก็สามารถอัญเชิญออกมารับมือกับศัตรูหรือทําหน้าที่เป็นเสมือนเกราะปกป้องผู้เรียก! มันเข้ากันได้ดีกับวิทยายุทธ์ของข้า!”

ค่ายกลดาบแปดประตูนั้นมีแปดอักษรเป็นรากฐานซึ่งครอบคลุมทุกสรรพชีวิตบนฟ้าและดินการเปลี่ยนแปลงได้จํากัด

“แม้ว่าค่ายกลดาบแปดประตูจะใช้การได้ดี แต่มันก็ยังมีข้อเสีย คุณลักษณะของมันเด่นชัดเจนไปหากศัตรูของอาจารย์ข้าพบเห็นมันเข้า ข้าคงจะประสบกับปัญหาใหญ่”

“นอกจากนี้ วิทยายุทธ์ของข้ายังเป็นข้อจํากัดอีกประการ!”

เคล็ดอินทรียักษ์กายาเหล็กของฟางหยวนนั้นพัฒนาขึ้นโดยตัวฟางหยวนเองและตอนนี้ก็อยู่ในระดับเริ่มต้นของการสร้างชีพจรศักดิ์สิทธิ์ที่สี่ แต่ว่าเขากลับไม่สามารถพัฒนาต่อไปได้

เพื่อที่จะบรรลุ เขามีตัวเลือกเพียง 2 อย่าง

ตัวเลือกแรกก็คือต้องได้เคล็ดวิชาของตระกูลหยาง เคล็ดลมปราณยิ่งใหญ่เฉียนคุน ฉบับสมบูรณ์มาและผสานมันเข้าไปเพื่อเติมเต็มช่องโหว่ของเคล็ดอินทรียักษ์กายาเหล็ก

ตัวเลือกที่สองก็คือใช้คะแนนภารกิจ ของความช่วยเหลือจากจ้าวแห่งฝันที่มีความสามารถเพื่อทําให้เคล็ดวิชานี้สมบูรณ์

เพราะมีโลกแห่งความฝันอันแท้จริงของแต่ละคน จ้าวแห่งฝันจึงสามารถสร้างเคล็ดวิชายุทธ์

ฟางหยวนเผชิญหน้ากับความลําบากแล้วและไม่สามารถที่จะพัฒนาเคล็ดอินทรียักษ์กายาเหล็กของเขาต่อไปได้ แต่ว่า นั่นไม่ได้หมายความว่าจ้าวแห่งฝันอื่น ๆ จะทําไม่ได้ด้วย!

ถ้าเป็นอย่างนั้น มันก็ยากที่เก็บเคล็ดวิชาเอาไว้เป็นความลับ ดังนั้นฟางหยวนจึงไม่เต็มไปที่จะ มองหาความช่วยเหลือจากจ้าวแห่งฝันอื่น ๆ

“บางที ข้าอาจจะต้องลองขอซื้อเคล็ดลมปราณยิ่งใหญ่เฉียนคุนฉบับเต็มแทน?”

ฟางหยวนพึมพํากับตัวเอง

ตระกุลหยางนั้นถูกชิงชุ่ยกําจัดไป ดังนั้น เคล็ดวิชาของตระกูลอาจจะถูกแพร่ออกไปสู่คนภายนอก

อย่างไร ก็มีจ้าวแห่งฝันอยู่ในต้าเฉียนตั้งมากมายรวมทั้งสมบัติล้ําค่าและข้อมูลตราบใดที่สามารถจ่ายได้

TL note: แปดอักษร ทางภาษาอังกฤษใช้ว่า 8 Trigrams ผู้แปลลองหารายละเอียดดูพบว่า 8 อักษรที่ว่า ประกอบด้วย ฟ้า ดิน น้ํา ไฟ ลม สายฟ้า ภูผา และทะเลสาบ (Heaven, Earth, Water, Fire, Wind, Thunder, Mountain and Lake) ทั้ง 8 จะวางตัวอยู่ตรงข้ามกันเป็นคู่ ๆ บนยันต์ 8 เหลี่ยมที่ชื่อ ปากว้า (ปา-กว้า) (ยันต์แปดเหลี่ยมสีแดง ๆ ที่มักพบวางไว้เหนือประตูหน้าต่าง)