Carefree Path of Dreams - ตอนที่ 230

Chapter 230: เฟิงซินจือ

 

หลังจากสังเกตอยู่ชั่วระยะหนึ่ง ฟางหยวนก็เดินต่อไปและดึงป้ายหยกของตัวเองออกมาและวางแนบไปกับป้ายหิน

 

“ครืน!”

 

ทันใดนั้น ก็มีข้อมูลแสดงขึ้นตรงหน้าเขา มันเหมือนกับป้ายหินนี้เป็นมหาสมุทรขนาดใหญ่ และข้อมูลนับพันก็เหมือนปลาที่กําลังว่ายไปมาอยู่ตรงหน้าเขา

 

ทั้งหมดที่เขาต้องทําก็คือ “ตก” เอาข้อมูลใด ๆ ที่เขาสนใจเอาไว้

 

พื้นฐานของข้ายังอ่อนแอนัก!?

 

ฟางหยวนรู้ชัดเจนถึงจุดอ่อนของตัวเอง โดยเฉพาะเรื่องการฝึกตนในฐานะจ้าวแห่งฝันของ้า ข้าไร้ประสบการณ์เป็นที่สุดเพราะไม่มีอาจารย์และไม่มีจ้าวแห่งฝันอื่น ๆ ที่สามารถปรึกษาเรื่องการฝึกตนได้ แม้ว่าข้าจะอยู่ในระดับสวรรค์มายา ทุกอย่างย่อมใช้การไม่ได้หากข้าไม่มีพื้นฐานที่ถูกต้อง!”

 

“ข้าต้องการข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับพื้นฐานของการเป็นจ้าวแห่งฝัน!”

 

เมื่อความคิดของเขาไหลออกไป มันก็เหมือนเหยื่อ ดึงดูดปลามากมายมาที่เขา

 

“ ทฤษฎีพื้นฐานของจ้าวแห่งฝัน, ต้องการคะแนนภารกิจ 5 คะแนน!”

 

“ <สิบคําถามเกี่ยวกับจ้าวแห่งฝัน เขียนโดย สือหูจือ ต้องการคะแนนภารกิจ 20 คะแนน!”

 

“<เส้นทางสู่สวรรค์มายา> เขียนโดย เทียนหลาน ผู้รอบรู้ ต้องการคะแนนภารกิจ 50 คะ แนน!”

 

“ <บันทึกแม่น้ําแห่งความฝัน เขียนโดย นิรนาม และเป็นฉบับไม่สมบูรณ์ ต้องการคะแนนภารกิจ 10 คะแนน!”

 

ทันใดนั้น ข้อมูลทุกรูปแบบเกี่ยวข้องกับการฝึกตนเป็นจ้าวแห่งฝัน บันทึกประสบการณ์ และ คําถามที่พบบ่อยก็ปรากฏขึ้น มันเป็นข้อมูลอันมหาศาลจริง ๆ

 

ฟางหยวนนั้นถูกข้อมูลทั้งหมดดึงดูดแต่เมื่อเขามองไปที่ป้ายหยกหน้าตาธรรมดาของตัวเอง แล้วเขาก็อารมณ์เสีย

 

“อ่า… ข้าไม่มีอะไรเลย คําเดียวที่ใช้ได้ก็คือ จน!”

 

เขาพบว่าตัวเองไม่มีคะแนนภารกิจ! ขาดแคลนเป็นยิ่งนัก!

 

“จ้าวแห่งฝันในอาณาจักรต้าเฉียนนั้นมีประสบการณ์ของโลกภายนอกมากมาย พื้นฐานของพวกเขาย่อมแข็งแกร่งกว่าข้า หากข้าอยากไล่ตามให้ทัน ข้าต้องใช้ความพยายามอีกมาก!”

 

ส่วนที่ดีก็คือมีการติดต่อสัมพันธ์กันเป็นจํานวนมากระหว่างจ้าวแห่งฝันในอาณาจักรต้าเฉียน เพียงแค่จ่ายคะแนนภารกิจ ก็สามารถครอบครองสิ่งอันสามัญหลายอย่างได้โดยง่าย

 

“คะแนนภารกิจนั้นได้มายากนัก และยังไม่รับแลกเปลี่ยนลูกแก้วพลังธาตุกับคะแนนภารกิจด้วย.. เหมือนว่าเพิ่งเหลียนจะได้คะแนนภารกิจสูงมากกับการแนะนําข้าสู่อาณาจักรแห่งฝัน…”

 

ถึงตอนนี้ ฟางหยวนรู้สึกเหมือนตัวเองถูกเมิ่งเหลียนโกง

 

ในเมื่อเขาไม่สามารถแลกคะแนนภารกิจได้ เขาจึงทําได้เพียงขายของที่มีหรือทําภารกิจให้สําเร็จเท่านั้น

 

“สมบัติของข้า…”

 

ภารกิจนั้นอันตรายและอาจทําไม่สําเร็จ ฟางหยวนจึงคิดถึงการขายของที่มี

 

ด้วยดินแดนศักดิ์สิทธิ์และทักษะการดูแลพืชที่เขามี เขาน่าจะสามารถได้อะไรบ้าง

 

“มองหาภารกิจ – ขายพืชวิญญาณ!”

 

ในใจเขา ทุกอย่างกะพริบวาบผ่านไป

 

เมื่อข้อความหนึ่งของเขาลอยออกไป ปลาตัวเดิม ๆ ก็หายไป และปลาตัวใหม่ผ่านเข้ามา

 

“ตามหาบุปผาหางนกเพลิง ราคาคุยกันได้!”

 

“ต้องการไผ่ทมิฬพันปียาวมากกว่า 3 นิ้ว 1 ท่อน ยินดีจ่ายคะแนนภารกิจ 100 แต้ม!”

 

“สะสมดอกไม้และพืชวิญญาณกลายพันธุ์ทุกชนิด ราคาคุยกันได้หลังจากนัดเจอ!”

 

ข้อมูลมากมายผ่านฟางหยวนไป และมันก็สะดวกอย่างยิ่งสําหรับเขาที่จะกรองหาสิ่งที่เขามองหา

 

ขณะที่เขาค่อย ๆ เลือก เขาเลือกข้อความที่เกี่ยวกับการสะสมพืชและดอกไม้วิญญาณกลายพันธุ์

 

“ฝูบ!”

 

เจตจํานงเวทย์ของเขาสั่น ข้อมูลชิ้นนั้นลอยออกมาและรายละเอียดที่มากขึ้นก็ปรากฏ “สะสมพืชวิญญาณเพื่อศึกษาในระยะยาว ยิ่งหายากยิ่งดี! ยินดีให้ราคางาม!”

 

บนหน้าต่างข้อมูลการติดต่อ มีชื่อ “เฟิงซินจือ” อยู่บนนั้นและยังมีสัญลักษณ์ของสายลมอยู่ด้วย

 

“นี่น่าจะเป็นวิธีการติดต่อกับคนผู้นั้นแล้ว!”

 

ฟางหยวนลองแตะมันผ่านทางความคิด ภายในไม่กี่วินาที ความคิดอันเกรี้ยวกราดสายหนึ่งก็ดังมา “นั่นใคร? อย่ารบกวนตอนข้าแปรธาตุได้หรือไม่!?”

 

“สวรรค์มายา! ผู้แปรธาตุฝัน? ดูเหมือนพลังเวทย์ของเขาจะแข็งแกร่งยิ่งนัก! เขาแข็งแกร่งกว่าข้าอย่างแน่นอน!”

 

แม้ว่าหัวใจของเขาจะกระตุก แต่เขาก็ยังรักษาอากัปกริยาไว้ “ข้าได้ยินว่าท่านต้องการพืชและดอกไม้วิญญาณ? ข้าบังเอิญมีเก็บไว้กับตัวเล็กน้อย และพืชวิญญาณที่ข้ามีเหล่านี้ไม่สามารถหาได้ในต้าเฉียน”

 

“โอ้ มั่นใจทีเดียวนะ!”

 

เฟิงซินจื่อหยุดสิ่งที่กําลังทําอยู่และบอกจุดนัดหมาย “รอข้าที่จัตุรัส หากข้าพบว่าเจ้าโกหกข้า เหอเหอ! เจ้าไม่อยากรู้หรอกว่าข้าจะทําอะไรกับเจ้า”

 

“ข้าเพียงเกรงว่าท่านจะมีคะแนนภารกิจไม่เพียงพอมากกว่า!”

 

ฟางหยวนเต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาตัดการสื่อสารและไปที่จุดนัดพบที่จัตุรัส

 

ไม่นานหลังจากนั้น ผู้ชายในชุดสีเขียวคนหนึ่งก็ตรงมาหาเขา มีกระไอยาลอยอวนอยู่รอบตัว เขาเกิดเป็นรูปร่างของหลินจือ เพียงแค่ได้กลิ่นก็เพียงพอให้ฟางหยวนรู้ว่าเขาเป็นผู้แปรธาตุฝันระ ดับสูง เมื่อคิดดูแล้ว กระทั่งลู่เหรินเจียยังอาจจะไม่สมควรเป็นคนเช็ดรองเท้าให้คนผู้นี้เลยด้วยซ้ํา

 

“ข้าคือเฟิงซินจือ เจ้าคือคนที่ทิ้งข้อความไว้ใช่หรือไม่? ข้าหวังว่าสิ่งที่เจ้าจะเสนอให้ข้าจะมีค่าพอให้ข้าออกห่างจากกระถางยาของข้านะ ไม่อย่างนั้น…”

 

เฟิงซินจือจ้องฟางหยวนแล้วหันกลับ “ตามข้ามา!”

 

“ทําไมพวกคนที่มีชื่อเสียงและมีพลังถึงได้แปลกประหลาดเช่นนี้?”

 

ฟางหยวนยักไหล่และตามหลังไป

 

ทั้งคู่มาถึงโรงน้ําชาแห่งหนึ่ง เห็นชัดว่าเฟิงซินจือนั้นคุ้นเคยกับที่นี่เป็นอย่างมาก โดยไม่ลังเล เขาจองห้องส่วนตัวและนั่งลงขัดสมาธิ “เอาละ… ด้วยขอบเขตเวทย์ รับรองว่าสิ่งที่พวกเราคุยกันที่นี่จะไม่เล็ดลอดออกไป ต่อให้เจ้ามีพืชวิญญาณระดับฟ้า ข้าก็ยังมีความสามารถซื้อมันได้!”

 

“ข้าเกรงว่าจะทําให้ท่านผิดหวังแล้ว พืชวิญญาณทั้งหมดของข้านั้นเป็นแค่ระดับปริศนาหรือระดับเหลืองเท่านั้น แต่ว่า พวกมันล้วนมีเอกลักษณ์ และข้าแน่ใจว่านี่เป็นครั้งแรกที่ท่านได้พบเห็น!”

 

ฟางหยวนยิ้ม ทันใดนั้น ในโลกแห่งความฝันที่แท้จริงของเขา พืชวิญญาณหลายชนิดปรากฏขึ้น เขาสร้างมันขึ้นมาในอาณาจักรแห่งฝันอย่างรวดเร็ว

 

“นี่คือ…”

 

เฟิงซินจือกวาดตามองพืชหลายชนิดนั้นอย่างเร็ว ๆ  และท่าทางสบาย ๆ ของเขาก็เปลี่ยนเป็ เคร่งขรึม

 

“น่าสนใจ ยอดเยี่ยมมาก…”

 

เขาลูบข้าวหยกแดงในมืออย่างรู้สึกไม่อยากเชื่อ “จริงนั่นแหละ ข้าไม่เคยเห็นพืชวิญญาณชนิดนี้มาก่อน! เจ้าไปได้มันมาจากที่ใดกัน?”

 

ฟางหยวนยิ้มแต่ไม่ตอบ

 

อย่างแรกเลย ต้าเฉียนนั้นแยกตัวออกจากแผ่นหยวนและอู่ การติดต่อระหว่างกันก็ยาก ดังนั้นก็เป็นปกติที่จะมีความแตกต่างกันในส่วนของพืชวิญญาณ

 

นอกจากนี้ เฟิงซินจือจะเคยพบเจอพืชชนิดนี้ที่กลายพันธุ์ไปเพราะฟางหยวนได้อย่างไร?

 

“คุณภาพของข้าววิญญาณนี้อยู่ในระดับเหลือง มันเป็นธาตุไฟและมีคุณสมบัติของธาตุโลหะเล็กน้อย ที่สําคัญที่สุดก็คือพืชชนิดนี้ไม่สามารถพบได้ในอาณาจักรต้าเฉียน มันสามารถปลูกในปริมาณมาก และเพราะคุณสมบัติอันโดดเด่นเหล่านี้ มันจึงจัดอยู่ในระดับปริศนา!”

 

เฟิงซินจื่อหลับตาอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะให้ราคา “ถ้าเจ้ายินดีขาย ข้าก็ยินดีให้ราคาที่ 30 คะแนนภารกิจ!”

 

“เยี่ยม!”

 

ฟางหยวนพยักหน้า

 

เขารู้ว่าสําหรับพืชวิญญาณระดับปริศนา นี่เป็นราคาที่ดีทีเดียว

 

นี่เป็นเพราะอย่างแรก ข้าวนี่สามารถปลูกได้ในจํานวนมากซึ่งเป็นประโยชน์ต่อคนจํานวนมากเช่นกัน อย่างที่สอง เฟิงซินจ่อเองเป็นคนใจกว้าง ทําให้เขาเสนอราคาสูงให้

 

“นี่ต่างไปจากคนที่โน่นและในต้าเฉียนนี่”

 

เฟิงซินจื่อเก็บข้าวหยกเพลิงเอาไว้อย่างดี เขาดึงป้ายหยกของตัวเองออกมา ป้ายหยกของฟางหยวนก็มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย มันมีตัวเลข 30″ สีทองจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนป้าย

 

ที่แผ่นดินหยวนอู่ ข้าวหยกเพลิงนั้นเป็นอาวุธสังหารที่สามารถช่วยสนับสนุนสํานักยุทธ์ได้ทั้งสํานัก แต่ว่า ในต้าเฉียน หลายตระกุลนั้นมีข้าววิญญาณระดับปริศนาหรือกระทั่งระดับดินอยู่แล้ว หากไม่เพราะว่านี่เป็นข้าวชนิดใหม่ ก็คงไม่มีราคาถึงครึ่งหนึ่งที่เฟิงซินจื่อเสนอให้

 

“ข้าพอใจกับข้อเสนอของท่านมาก ท่านยังสนใจดูพืชวิญญาณชนิดอื่น ๆ ที่ข้ามีหรือไม่?”

 

เห็นเฟิงซินจือมีท่าที่จะกลับแล้ว ฟางหยวนก็ยิ้มและดึงพืชวิญญาณอื่น ๆ ออกมา

 

“เอ๋?”

 

เฟิงซินจ่ออุทาน เขาตรวจดูพืชวิญญาณใหม่ ๆ หลายชนิดนั่น ทันใดนั้น เขาก็มองฟางหยว นด้วยสีหน้าประหลาด “ทั้งหมดนี้ไม่มีในต้าเฉียนมาก่อน! เจ้ามาจากอาณาจักรอื่นหรือว่าจากโล กอื่นกัน?”

 

“อาณาจักรอื่น? โลกอื่น?”

 

ฟางหยวนตกใจอยู่ข้างใน “จ้าวแห่งฝันในต้าเฉียนเริ่มสํารวจภายนอกต้าเฉียนแล้วหรือ?”

 

หลังจากได้รับข้อมูลชิ้นสําคัญ เขาก็ยังรักษาสีหน้านิ่งเฉยและส่งสัญญาณให้เฟิงซินจือ พิจารณาพืชวิญญาณของเขา

 

หลังจากนั้นเป็นนาน เฟิงซินจือก็หงุดหงิดที่ฟางหยวนหลีกเลี่ยงที่จะตอบคําถามเขา เขาเริ่มตรวจดูพืชวิญญาณของฟางหยวนอีกครั้งอย่างช้า ๆ

 

ทั้งหมดนี้เป็นพืชวิญญาณสายพันธุ์พิเศษที่พัฒนามาตลอดหลายปีของการฝึกของฟางหยวน

 

ส่วนมากแล้วเป็นระดับปริศนาและระดับเหลือง ผลของมันประหลาดแต่ว่าโดดเด่นด้วยตัวเอง แต่ไม่มีการใช้งานที่สําคัญนัก

 

“อืม… ไม่เลวจริง ๆ!”

 

แม้ว่าเฟิงซินจือจะมีกระไอยาล้อมอยู่และใบหน้าถูกปิดบังเอาไว้ แต่ก็มีความยินดีในน้ําเสียง “ไม่เคยได้ยินหรือเห็นพืชวิญญาณพวกนี้มาก่อน ข้าให้เจ้า 50 คะแนน ภารกิจสําหรับพวกมันทั้งหมดเป็นอย่างไร?”

 

“ได้แน่นอน!”

 

ฟางหยวนตกลงทันทีและเริ่มเก็บพวกมันส่งให้

 

พร้อมกับเสียงหัวเราะ เฟิงซินจื่อเก็บพืชวิญญาณเอาไว้อย่างดี “หากเจ้ามีพืชวิญญาณอื่น ๆ อีกครั้งหน้า อย่าลืมติดต่อข้าเล่า! ข้าเสนอของข้านั้นดีกว่าที่ผู้อื่นเสนออย่างแน่นอน!”

 

พร้อมกันนั้น สัญลักษณ์รูปสายลมก็ลอยมาตกอยู่ในมือฟางหยวน

 

“แน่นอน!”

 

ฟางหยวนเก็บสัญลักษณ์นั่นและประทับมันเอาไว้บนป้ายหยกประจําตัวของเขา มันเทียบได้กับการแปลกเปลี่ยนหมายเลขติดต่อกับเฟิงซินจือหากเป็นในชีวิตก่อนของเขา

 

“ลาก่อน!”

 

“ค่อยพบกันใหม่!”

 

พวกเขาชนหมัดกัน แล้วเงาร่างของเฟิงซินจือก็หายไป

 

ที่มุมหนึ่งของอาณาจักรต้าเฉียน

 

ภายในห้องแปรธาตุใต้ดินแห่งหนึ่ง

 

เฟิงซินจ่อลืมตาขึ้น ดวงตาเป็นประกาย “สร้างวัตถุ!”

 

บนโต๊ะตรงหน้าเขา แสงพลังวิญญาณเรืองรองขึ้นและข้าวหยกเพลิงและพืชวิญญาณอื่น ๆ ก็ปรากฏขึ้น

 

“ดีมาก ข้าคงไม่ผิดหวังกับของพวกนี้แล้ว!”

 

แม้ว่าพวกมันจะเป็นพืชวิญญาณระดับต่ํา เฟิงซินจือก็ยังคงตื่นเต้นเป็นอย่างมาก “พืชวิญญาณกลายพันธุ์! ข้าไม่ผิดแน่! ด้วยพืชวิญญาณพวกนี้ เตาหลอมหมื่นโอสถย่อมต้องพัฒนาขึ้นเป็นแน่! ฮ่าฮ่า ฮ่าฮ่าฮ่า…”

 

อาณาจักรแห่งฝัน

 

“เฟิงซินจือเป็นจ้าวแห่งการแปรธาตุ จุดประสงค์ที่เขาซื้อพืชวิญญาณทั้งหมดของข้าไปซ่อม เพื่อศึกษาและสร้างเม็ดยาวิญญาณใหม่ ๆ ข้าเชื่อว่าอย่างนั้น?”

 

ฟางหยวนกลับไปที่จัตุรัส ยังคงคิดอะไรอยู่ในใจ

 

โลกแห่งความฝันที่แท้จริงสามารถอํานวยความสะดวกให้จ้าวแห่งฝันเป็นอย่างมาก!”

 

โลกแห่งความฝันที่แท้จริงของจ้าวแห่งฝันทุกคนนั้นเป็นพื้นที่ส่วนตัวเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง พวกเขาสามารถใช้พลังธาตุฝันในการสร้างวัตถุทุกชนิดและสร้างมันขึ้นมาในโลกจริง พลังธาตุฝันที่ใช้ไปนั้นก็ต่างไปในแต่ละคนและแต่ละวัตถุ

 

แต่ว่า หากทําในทางกลับกัน อย่างเช่นนําวัตถุจริงเข้าไปในโลกแห่งความฝันอันแท้จริง วัตถุนั้นก็สามารถแลกเปลี่ยนกับจ้าวแห่งฝันคนอื่น ๆ แล้วพวกเขาก็ยังใช้พลังธาตุฟันเพียงแค่เล็กน้อยในการส่งและให้จ้าวแห่งฝันผู้อื่นรับเอาไป นี่จะเป็นวิธีการแลกเปลี่ยนที่สะดวกที่สุดแล้ว แต่ว่า ข้อเสียก็คือเงื่อนไขของการทําเช่นนี้นั้นสูงนัก จ้าวแห่งฝันต้องอยู่ในระดับสวรรค์มายา หรือเหนือกว่าเท่านั้น

 

“เหตุใดข้าจึงรู้สึกราวกับเป็นคนส่งของกันนะ?

 

เมื่อเขาเข้าไปถึงกลางจตุรัศ ดวงตาของเขาก็เป็นประกายขึ้น “ค้นหา – พื้นฐานของจ้าวแห่งความฝัน!”