Carefree Path of Dreams - ตอนที่ 229

Chapter 229: สํารวจ

 

“อะไรคือจิตวิญญาณแห่งอาณาจักร?”

 

“มันเคยเป็นจิตสํานึกของคู่น แต่มันถูกจ้าวแห่งฝันเปลี่ยนให้มาเป็นผู้ดูแลอาณาจักรแห่งฝัน มันมีสถานะเป็นกลาง!”

 

เพิ่งเหลียนตอบยิ้ม ๆ เห็นได้ชัดว่านางกําลังยินดีที่ได้รับคะแนนก้อนใหญ่

 

“ผู้ดูแลกึ่งอัตโนมัติ?”

 

ฟางหยวนกลอกตา “โลกนี้มันเป็นแบบใดกัน?”

 

“คะแนนภารกิจนั้นใช้แทนเงินตราในอาณาจักรแห่งฝันนี้ ท่านสามารถใช้มันซื้อของ เคล็ดวิชา ข้อมูล หรือกระทั่งจ้างจ้าวแห่งฝันผู้เก่งกาจไปช่วยเจ้าทําภารกิจ ทุก ๆ คะแนนภารกิจนั้นได้มายากนัก ดังนั้น ท่านต้องให้คุณค่ามันเท่า ๆ กับคุณค่าของดวงตาของท่านเลยนะ!”

 

เพิ่งเหลียนเตือนเขา

 

“ขอบคุณสําหรับคําเตือน!”

 

ฟางหยวนประสานหมัด

 

“ที่ปลายถนนเส้นนี้เป็นตลาดภารกิจ จ้าวแห่งฝันทุกคนจะประกาศภารกิจที่ต้องการความช่วยเหลือเอาไว้ และท่านก็ไปลองดูที่นั่นได้”

 

“แล้วก็ ในอาณาจักรแห่งฝันนี้ ผู้ที่มีพลังนั้นจะตั้งตัวเป็นกลุ่มก้อนและยังมีอํานาจในระดับหนึ่ง ท่านเป็นคนฉลาดและน่าจะรู้ผลที่จะตามมาหากไปทําให้พวกเขาโกรธใช่หรือไม่?”

 

เพิ่งเหลียนกะพริบตา “แม้ว่าอาณาจักรแห่งฝันจะเป็นสถานที่สงบสุข แต่ต้าเฉียนไม่ หากท่านไม่ต้องการถูกเอาเปรียบในฐานะหน้าใหม่ มันจะดีกว่าหากร่วมมือกับผู้ที่มีพลัง… สํานักที่ข้าทํางานด้วยนั้นมีอิทธิพลในระดับหนึ่งเลย หากท่านสนใจก็บอกข้าแล้วกัน”

 

“รับทราบ!”

 

ฟางหยวนยิ้ม เขาสามารถสัมผัสได้ว่านอกจากคะแนนภารกิจที่นางได้รับแล้ว นี่ต่างหากจึงเป็นจุดประสงค์แท้จริงที่เพิ่งเหลียนนําเขามาที่นี่

 

การหาสมาชิกใหม่ให้แก่สํานักนั้นเป็นสิ่งสําคัญ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาเองก็เป็นจ้าวแห่งฝันที่มีความสามารถผู้หนึ่ง

 

นอกจากนี้ เพียงป้ายประจําตัวของนางก็เพียงพอให้ตระกูลฉินหวาดกลัว ดังนั้น เขาจึงสามารถประเมินอิทธิพลของจ้าวแห่งฝันที่นางทํางานให้ได้

 

แน่นอนว่า ฟางหยวนยังไม่ต้องการเอาตัวเองเข้าไปในปัญหาและดังนั้นจึงตอบปฏิเสธคําเชื้อเชิญของนางไปง่าย ๆ  และแยกตัวออกมาเดินไปตามถนน

 

“คนผู้นี้

 

มองเงาร่างของฟางหยวนที่ลับตาไป ดวงตาของนางเป็นประกาย “เขาระแวงข้านัก แต่นี่ก็เป็นเรื่องธรรมดา ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สามารถอยู่รอดมาได้ถึงตอนนี้ เคล็ดดอกบัวผลาญสวรรค์ของข้าควรต้องมีผลต่อจิตใจของเขา แต่กลับไม่ได้ผลเลย! เขาไม่ใช่คนธรรมดา และก็น่าเสียดายที่อาณาจักรแห่งฝันห้ามพวกเราใช้การสะกดฝันที่นี่ ไม่อย่างนั้นข้าคงจะลองฝังประทับดอกบัวบนตัวเขาดูแล้ว!?

 

“เคล็ดวิชาที่ยอดเยี่ยม!”

 

เดินไปตามถนน ฟางหยวนมองเห็นคนหลายคนแต่เขาก็ไม่ลดความระวังตัวลง

 

ทุกคนที่นี่นั้นเป็นจ้าวแห่งฝัน ดูจากจํานวนแล้ว จ้าวแห่งฝันทั้งต้าเฉียนน่าจะอยู่ที่นี่

 

เมื่อคิดถึงการกระทําของเมิ่งเหลียน ฟางหยวนก็ตัวสั่น

 

“ความเย้ายวนและอิทธิพลจากนางไม่ใช่แค่หมอกสะกดทั่วไปแล้ว มันมาจากธรรมชาติและความต้องการของนาง มันต่างไปจากคาถาชั่วร้ายและข้าไม่สามารถรับมือได้ แม่นางผู้นี้มีความคิดบางอย่างแอบแฝงอยู่!”

 

“แม้ว่าอาณาจักรแห่งฝันนี้จะยอดเยี่ยม ข้าก็ไม่ได้โง่จนถูกที่นี่ล่อลวงให้อยู่ได้

 

เขายิ้ม และเลือกที่จะจากมา

 

“เพล้ง!”

 

หมอกสีขาวระเบิดออกและชายเต็มวัยผู้หนึ่งจู่ ๆ ก็หายตัวไปจากบนถนน แต่ว่า จ้าวแห่งฝันที่รอบ ๆ ก็ไม่ได้ตระหนกราวกับคุ้นเคยกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว

 

ในโลกแห่งความจริง

 

ไอน้ําที่ด้านนอกกลั่นตัวเป็นหยด รอบด้านสงบสุข ที่ติดกับก้อนหินสีเขียวมีแม่นางงดงามผู้หนึ่งนั่งหลับอยู่ ราวกับนางเพิ่งหลับใหลลงไป

 

“โอ้! ดูเหมือนว่าการไหลของเวลาในอาณาจักรแห่งฝันกับในโลกจริงจะเท่า ๆ กัน! มันดูเหมือนว่าเวลาเพิ่งผ่านไปครู่เดียวเท่านั้น”

 

ฟางหยวนพยักหน้าและยิ้มเมื่อมองไปที่เพิ่งเหลียนที่ยังอยู่ในอาณาจักรแห่งฝัน

 

ในฐานะอู่จง รัศมีพลังของเขาแข็งแกร่งขึ้น ดังนั้นเขาจึงตอบสนองมากกว่าและตื่นขึ้นมาได้เร็วกว่า

 

แต่ว่า การที่นางกล้าหลับอยู่ในที่รโหฐานเช่นนี้หมายความนางย่อมมีสิ่งที่คอยปกป้องอยู่ในรูปของอุปกรณ์พลังเวทย์

 

“ฝูบ!”

 

หูของเขากระดิก ฟางหยวนตรวจจับเสียงลม

 

ดูเหมือนจะมีผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูงหลายคนมุ่งหน้ามาที่นี่

 

ลืมไปเสียเถิด…”

 

ฟางหยวนมีสีหน้าเป็นปริศนาขณะมองเมิ่งเหลียน “แม้ว่าท่านจะมีความคิดแอบแฝงอื่น แต่ท่านก็แนะนําให้ข้ารู้จักอาณาจักรแห่งฝัน ข้าจะปล่อยท่านไปในครั้งนี้!”

 

“ครืน!”

 

ชีพจรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามปรากฏขึ้นที่รอบตัวเขา เกิดเป็นเกราะพลังเวทย์

 

ผู้ฝึกยุทธ์หลายคนนั้นรู้ได้ทันทีว่าพวกเขาถูกพบตัวแล้ว จากนั้น พวกเขาก็ออกจากที่ซ่อนและ พุ่งตรงมาที่ถ้ําโดยใช้พลังธาตุ

 

ฟางหยวนตรวจพบว่าคนที่อยู่ด้านหน้าสุดนั้นเป็นคนขับรถม้าของเมิ่งเหลียนเมื่อวันนั้น

 

ด้วยความสามารถตอนนี้ของเขา ฟางหยวนจะจับพวกเขาทุกคนไว้เลยก็ได้ แต่ว่า เมิ่งเหลียนนั้นมีของวิเศษจากจ้าวแห่งฝันผู้มีอํานาจอยู่บนร่าง ดังนั้น มันจึงไม่คุ้มค่าที่จะเสี่ยงก่อความขัดแย้งกับจ้าวแห่งฝันผู้มีอํานาจนั่น

 

ดังนั้น ฟางหยวนจึงถอนหายใจและแตะเท้ากับพื้นเบา ๆ เขาลอยขึ้นไปบนกิ่งไม้อย่างรวดเร็ว และหายลับไปในไม่ช้า

 

“คุณหนู!”

 

ขณะที่อู่จงหลายคนนั้นมาถึงริมแม่น้ํา พวกเขาทั้งหมดก็ผ่อนลมหายใจโล่งอกเมื่อเห็นเพิ่งเหลียนไม่ได้รับบาดเจ็บใด พวกเขารีบยืนปกป้องอยู่รอบ ๆ

 

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง คิ้วของเมิ่งเหลียนก็ขมวดขณะที่นางลืมตาขึ้น “เขาอยู่ไหน?”

 

“พวกเราไร้สามารถ เขาหนีไปแล้ว!”

 

คนที่อยู่ด้านหน้าคุกเข่าลงและกล่าวขออภัย

 

“พวกเจ้าตั้งหลายคนร่วมมือกันเอาชนะอู่จงระดับเปิดชีพจรได้ด้วยซ้ํา! ทําไมถึงปล่อยเขาหนีไปได้? และมันยังประหลาดที่เขาฟื้นจากโลกแห่งความฝันได้เร็วถึงเพียงนี้อีก…”

 

เพิ่งเหลียนกะพริบตา “มีผู้มีพรสวรรค์อยู่ทุกที่จริง ๆ”

 

นางไม่ได้คิดถึงความจริงที่ว่าหากนางไม่มีความคิดร้ายกาจต่อฟางหยวน เขาก็คงไม่ระแวดระวังถึงเพียงนี้

 

“คนผู้นั้นมีวิทยายุทธ์ระดับสูงและยังอยู่ในระดับเปิดชีพจร ธิดาเทพได้โปรดระวังตัวด้วย!”

 

เมื่อเหล่าคนรับใช้ของนางรายงาน สีหน้าของเมิ่งเหลียนก็เปลี่ยนไป

 

“เข้าใจแล้ว… ฟางหยวนสินะ?”

 

มองไปทางที่ฟางหยวนจากไป ดวงตาของนางก็เต็มไปด้วยความสงสัย

 

คนผู้นี้ฝึกฝนทั้งวิทยายุทธ์และนักรบศักดิ์สิทธิ์ถึงระดับนี้ทั้งสองด้านได้อย่างไรกัน?

 

ฟางหยวนผู้นี้เป็นใครกัน?

 

วันที่ 15 ตระกูลฉินจัดการประชุม

 

เมื่อพี่น้องฉินปรากฏตัวขึ้น พวกเขาก็ได้รับการต้อนรับ ฉินอวิ่นนั้นได้รับแนะนําให้ขึ้นรับตําแหน่งทายาทและหัวหน้าตระกูลคนถัดไปอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง และทุกอย่างก็เป็นไปอย่างราบรื่น ราวกับฝัน

 

ส่วนฮูหยินใหญ่ฮูหยินซู ข่าวแพร่ออกไปว่านางปวยตาย แน่นอนว่า พี่น้องฉินรู้สาเหตุที่แท้จริงของการตายของนางและจากนั้น พวกเขาก็ยิ่งนับถือและหวาดเกรงฟางหยวนมากขึ้น

 

“เมล็ดพันธุ์ในที่สุดก็ออกดอกและผล ต่อไปก็รอให้พวกเขาสุกงอมพร้อมให้เก็บเกี่ยว!”

 

ฟางหยวนนั้นจับตาดูทุกการเคลื่อนไหวของพี่น้องฉินจากในเงา

 

เมื่อฉินอวิ่นได้รับตําแหน่งหัวหน้าตระกูล เขาก็ไม่ปรากฏตัวขึ้นอีกและดูเหมือนจะจากไปแล้ว

 

“เอาละ ตอนนี้ได้เวลาสํารวจอาณาจักรแห่งฝันแล้ว!”

 

ในถ้ําใต้ดินแห่งหนึ่ง ฟางหยวนมีสีหน้าเคร่งขรึม หลับตาลง เขาร่ายเคล็ดแฝงฝัน

 

โลกแห่งความฝันมากมายปรากฏขึ้นและอยู่ในรูปฟองอากาศ ทันใดนั้น ทั้งหมดก็ระเบิดออก

 

รัศมีพลังอันคุ้นเคยปรากฏขึ้น เขาเดินตรงไปโดยไม่รั้งรอ

 

การป้องกันของอาณาจักรแห่งฝันแทบจะไม่ปรากฏ

 

“ฝูบ!”

 

เมื่อประกายแสงปรากฏขึ้น ในครรลองสายตาก็เป็นมุมถนนอันคุ้นเคย

 

“หากข้าเข้าร่วมสํานัก ข้าก็จะปรากฏตัวขึ้นที่สํานักนั้น แต่ตอนนี้ ข้าเป็นผู้ฝึกตนตัวคนเดียว และทําได้เพียงพึ่งพาโชคชะตาว่าข้าจะไปโผล่ที่ไหนสินะ?”

 

ฟางหยวนดีดนิ้วแล้วหมอกชั้นหนึ่งก็เข้าล้อมตัวเขา

 

จ้าวแห่งฝันทุกคนที่มาที่นี่ใช้เคล็ดวิชาเพื่อปิดบังตัวตน ทําให้ทุกอย่างในอาณาจักรแห่งฝันนั้นลึกลับ

 

ขณะที่เขาเดินไปตามถนน เขาก็เริ่มสังเกตทุกอย่าง

 

“ของวิเศษ? เคล็ดวิชา?”

 

ฟางหยวนพูดไม่ออกเมื่อเข้าไปดูในร้านขายพืชวิเศษแห่งหนึ่ง

 

บนชั้น พืชวิญญาณจํานวนมากถูกวางเอาไว้ง่าย ๆ ส่วนมากแล้วเป็นระดับเหลือง และยังมีพืชระดับปริศนาด้วย ทั้งหมดขายตามน้ําหนัก และมีเพียงพืชวิญญาณระดับดินและเหนือกว่าถึงจะ…

 

“นี่มัน… ของจริง! พวกมันไม่ได้สร้างโดยจ้าวแห่งฝัน!”

 

เมื่อฝึกถึงระดับสวรรค์มายา เขาก็จําแนกความแตกต่างได้ทันทีที่หยิบดอกม่วงสามกลีบขึ้นมา มันไม่ใช่สิ่งของที่ถูกสร้างขึ้นโดยจ้าวแห่งฝัน

 

“ของจริง?”

 

เขาพึมพําออกมาโดยไม่รู้ตัว

 

“เจ้าเป็นคนใหม่ที่นี่ริว”

 

ด้านหลังตู้ จ้าวแห่งฝันสวมหน้ากากผีหัวเราะ “หากอาณาจักรแห่งฝันทําได้เพียงแลกเปลี่ยนซื้อขายข้อมูล แล้วมันจะมีประโยชน์ใดนักเล่า? หากเจ้าเป็นจ้าวแห่งฝันทั่วไป พวกเราสามารถส่งมันไปที่มณฑลใดก็ได้ในอาณาจักรต้าเฉียน ตราบใดที่เจ้าจ่ายลูกแก้วพลังธาตุมากพอ แน่นอนว่าหากเจ้าเป็นจ้าวแห่งฝันระดับสวรรค์มายา เจ้าสามารถรับมันไปได้โดยตรงสู่โลกแห่งความฝันอันแท้จริงของเจ้า เจ้าเข้าใจที่ข้ากําลังพูดใช่หรือไม่?”

 

รับเข้าไปโดยตรงสู่โลกแห่งความฝันอันแท้จริง ย่อมหมายความว่ามันสามารถเปลี่ยนเป็นของจริงได้ทันที และพลังธาตุฝันที่ต้องใช้ยังไม่ใช่ของฟางหยวนเองอีกด้วย

 

เขาเข้าใจ แต่ภายใต้สายตาสงสัยของเจ้าของร้าน เขาก็รีบออกมา

 

“สามารถส่งเข้าไปในโลกแห่งความฝันอันแท้จริงได้ทันทีโดยตรง?”

 

เดินไปตามถนนและมองไปที่ภาพมีชีวิตชีวาที่สองข้างถนน ฟางหยวนก็อึ้งไป

 

“โลกแห่งความฝันอันแท้จริงยอมรับวัตถุจริงเข้าไปได้ด้วย? ทําให้วัตถุจริงถูกสร้างขึ้นมาอีกครั้งนั้นทําได้อย่างไรกัน?”

 

จู่ ๆ ฟางหยวนก็รู้ตัวว่ารู้เรื่องเกี่ยวกับวิชาของตนเองในฐานะจ้าวแห่งฝันน้อยเหลือเกิน

 

งบนถนน มีร้านขายของมากมายต่างกันไปตั้งแต่ร้านขายอาวุธ ไปจนถึงขายยาเม็ดยาน้ํา และยังมีค่ายกลเวทย์และทุกอย่าง แต่ว่า ที่ราคาถูกที่สุดก็หนึ่งลูกแก้วพลังธาตุ ส่วนของที่แพงขึ้นไปก็ต้องใช้คะแนนภารกิจด้วย

 

แม้ว่าเขาจะมีของวิเศษอยู่มากระดับหนึ่ง และยังมีดินแดนศักดิ์สิทธิ์เป็นของตัวเอง เขาก็ยังไม่นับว่าร่ํารวย

 

ที่สุดถนน เขามาถึงจัตุรัสว่างเปล่าแห่งหนึ่ง

 

“ฝูบ!”

 

ไอร้อนพุ่งเข้าใส่หน้าเขา พาเขาไปที่อีกโลกหนึ่ง

 

จ้าวแห่งฝันหลายคนเดินอยู่ในจตุรัศ บางคนปกคลุมด้วยหมอกอยู่ชั้นหนึ่ง บางคนกระทั่งสวมหมวกและบางคนก็ไม่ บางครั้งก็เหลือบมองมาที่กลางจัตุรัส และทุกคนก็พูดคุยด้วยเสียงอันดัง มันมีชีวิตชีวามาก

 

“นี่คือ…”

 

ที่กลางจัตุรัส มีป้ายหินขนาดมหึมา มันเป็นรูปเหลี่ยมโดยธรรมชาติและมีสีดําสนิท

 

ที่บนผิวของป้ายหิน อักษรต้าเฉียนถูกสลักเอาไว้ และเป็นประกายด้วยพลังเวทย์ มันระยิบระยับและดึงดูดความสนใจมาก

 

“หาซื้อหญ้าสามตาหนึ่งต้น จ่ายด้วยคะแนนภารกิจ 5 คะแนน!”

 

“ต้องการจ้าวแห่งกลไก สนใจเข้ากลุ่มติดต่อข้า!”

 

“อาจารย์ตันเฟิงมีภารกิจ สร้างกลุ่ม! ต้องการความช่วยเหลือสํารวจโลกแห่งความลับ ต้องการจ้าวแห่งฝันระดับสวรรค์มายาหรือเหนือกว่า รับฟังคําสั่ง และยอมรับการแบ่งส่วนของที่ได้…”

 

“ขายยาสร้างรยางค์ หนึ่งเม็ดต่อคะแนนภารกิจ 20 คะแนน! สร้างขึ้นโดยจ้าวแห่งการเล่นแร่แปรธาตุผู้มีชื่อเสียง รับรองคุณภาพ!”

 

ข้อความมากมายที่ปรากฏขึ้นทําให้ฟางหยวนสับสนไปครู่หนึ่ง

 

ตอนที่เขากําลังอ่านข้อความ เขาก็เห็นจ้าวแห่งฝันหลายคนเดินตรงเข้าไป พวกเขาวางป้ายหยกประจําตัวลงบนป้ายหินและกลับออกไปอย่างรวดเร็ว จากตรงนั้น เขาก็พอเดาได้คร่าว ๆ ว่าทุกอย่างทํางานอย่างไร