Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - บทที่ 363 - โกรธ

ในตอนนี้หน้าต่างของห้องก็แตกเป็นเสี่ยงๆ เหมือนกับโดนอะไรกระแทกจนแตกออก ซึ่งมันก็อยู่ใกล้กับเมแกนด้วย

เสียงของเจ่าไห่พุ่งขึ้นมาถึงหูของเม็กอย่างกระทันหันว่า “ระวังตัวด้วย มีทหารอยู่ข้างหลังเมแกน เป้าหมายของพวกมันคือเมแกน”

หลังจากที่เจ่าไห่พูดจบ ไม้เท้าทูตในมือของเม็กก็พลิกใบมีดออกมาเป็นจํานวนมาก พุ่งไปยังด้านหลังของเมแกน

เม็กรีบตะโกนว่า “ลอร่าระวังตัวด้วย ตอนนี้มีทหารอยู่หลังของเมแกน เธอเป็นเป้าหมายของพวกมัน!”

ลอร่ามีประสบการณ์ในการต่อสู้และเมื่อได้ยินสิ่งที่เม็กพูด ลอร่ารีบหันไปหาเมแกนและปกป้องเธอด้วยดาบในมือ

มีดที่มาจากไม้เท้าทูตพุ่งไปเร็วขึ้น เร็วขึ้น! และไม่นานนักตรงหน้าของลอร่าก็มีเงาคนปรากฏออกมา เงาคนนั้นเหมือนจะได้รับบาดเจ็บจากมดลมอย่างเห็นได้ชัด

ลอร่าไม่ได้ปล่อยโอกาสนผ่านไป เธอรีบหันดาบและโจมตีเข้าไปอย่างจัง ลอร่านั้นก็เหมือนกับอัศวินทักษะการฟันดาบของเธอนั้นเป็นสิ่งที่น่ากลัวจริงๆ ดาบของเธอฟันไปในเงาคนอย่างแรง

สําหรับทหารที่ถูกฝึกในเงามืด การเผชิญหน้าแบบนี้ไม่ได้เป็นจุดแข็งของพวกมัน ไม่ต้องพูดถึงดาบของลอร่าเพียงอย่างเดียว เพราะพลังเวทย์ของเม็กก็ทําให้พวกมันทําอะไรไม่ได้เหมือนกัน

เขาไม่รู้ว่าพลังเวทย์ของเม็กเกิดจากเจ่าไห่ ในการควบคุมไม้เท้าทูต เวทย์นี้มีความเร็วและทรงพลังมาก

ในที่สุดทหารก็ไม่อาจจะต้านทานการโจมตีจากลอร่าและเม็กได้ ไม่นานก่อนที่มันจะถูกสังหารโดยลอร่า ร่างของทหารนั้นก็ถูกควันดาปกคลุมไปทั้งร่าง ก่อนที่มันจะหายไป

ลอร่าและเม็กเป็นคนแปลกหน้าในสถานการณ์แบบนี้ พวกเขารู้ว่าสิ่งนี้ทําโดยเจ่าไห่ เมแกนนั้นดูเหมือนจะกลัวมากๆ

เมแกนนั้นเป็นนายหญิงที่ได้รับการดูแลตั้งแต่ยังเด็ก มันจึงทําให้เมื่อเธอเจออะไรแบบนี้ เธอจึงกลัวซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ปกติ เมื่อเห็นศพและเลือดที่ออกมาเมแกนถึงกับอาเจียนออกมา

เมื่อลอร่าเห็นเมแกนยืนนิ่ง ลอร่ารีบเอาน้ําแห่งชีวิตและพยุงเมแกนขึ้นนั่งบนเก้าอี้ใกล้ๆ ลอร่าปลอบเมแกนด้วยน้ําเสียงที่เบาๆ ว่า “เราโอเคแล้ว เมแกนไม่ต้องกลัวแล้ว เราจัดการพวกมันไปแล้ว ดื่มน้ํานี้ก่อนแล้วจะดีขึ้น”

หลังจากที่เมแกนได้ยินลอร่าปลอบ เธอก็ร้องไห้ออกมาจริงๆ เพราะเธอกลัวจริงๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เจอกับเรื่องที่ใกล้กับความตายแบบนี้

ภายใต้เสียงปลอบของลอร่าเมแกนรู้สึกดีขึ้นมาก จากนั้นเธอก็ได้ดื่มน้ําจากลอร่า และดื่มไวน์เข้าไปนิดหน่อย เมื่อน้ําถึงกระเพาะอาหาร ร่างกายของเมแกน เธอสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอบอุ่นในทันที ความรู้สึกกลัวมันหายไปตอนนี้ร่างกายของเธอดูเหมือนจะไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว

ในตอนนี้ก็มีคนเคาะประตูห้องของพวกเขา เธอทั้งสามเริ่มหงุดหงิดทันที จากนั้นพวกเธอก็ได้ยินเสียงของซูกะว่า “นายหญิงลอร่า คุณเม็ก พวกคุณเป็นยังไงกันบ้าง โปรดเปิดประตู

ลอร่ามองเม็ก เมกก็ก้มหน้าลง เธอกําลังรอค่าสั่งจากเจ่าไห่ เมื่อเธอได้ยินค่าสั่งจากเจ่าไห่ เธอมองไปที่ลอร่าและพยักหน้า เมื่อลอร่าเห็นสิ่งที่เม็กทํา เธอก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่เธอกับรู้สึกโล่งใจ

เม็กใช้เวทย์เพื่อเอาเก้าอี้ออกจากประตู ลอร่าเปิดประตูออกและเห็นว่าซูกะยืนอยู่ดูเหมือนจะเป็นห่วงมาก เมื่อซูกะเห็นลอร่าเปิดประตูเขาก็รู้สึกโล่งใจมาก อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นหน้าต่าง ที่แตกภายในห้อง เขาก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เขาคํานับและพูดว่า “ฉันทําให้นายหญิงกลัว โปรดลงโทษฉัน”

ลอร่าโบกมือให้เธอพูดว่า “พวกเราไม่ได้เป็นอะไร พวกศัตรูถูกจัดการไปแล้วงั้นหรอ?”

ซูกะพยักหน้าและพูดว่า “จัดการไปแล้ว คนที่คิดจะทําแบบนั้นก็เหมือนกับการฆ่าตัวตาย”

ลอร่าก็พูดว่า “พวกมันคิดว่าการทําแบบนี้จะเป็นประโยชน์งั้นหรอ? พวกมันคงลืมไปสินะว่าตระกูลแคลซี่เป็นนักเวทย์แห่งความมืด ซึ่งมีวิธีที่จะสอบสวนคนตายได้”

ซูกะพยักหน้าแล้วก็มีกลุ่มทหารเกราะได้เดินเข้ามา ซึ่งมีชายคนนึงเดินนํามา ซูกะมองชายคนนั้นและเปิดประตูให้เขา เขารู้ว่าชายคนนี้เป็นพี่ชายของเมแกน นามว่าคริส

เห็นได้ชัดว่าพี่คริสรู้สึกผิดกับเมแกนมาก เขาละทิ้งทุกอย่างและรีบวิ่งที่หาน้องของเขา เมื่อเขามาถึงเชสเห็นซูกะจับประตูอยู่และลอร่าอยู่ข้างๆของน้องสาวเขา เมื่อเห็นลอร่าคริสก็รู้สึกดีขึ้น เขาเช็ดเหงื่อของเขา และถามว่า “ลอร่าเมแกนเป็นยังไรบ้าง?”

ลอร่ายิ้มและพูดว่า “เธอดีขึ้นแล้ว ไม่ได้เป็นอะไร แต่เธอก็กลัวอยู่เล็กน้อย” แล้วซูกะก็เปิดประตูและเชิญคริสเข้าไปในห้องก่อน

ภายในห้องมีเม็กนั่งข้างๆเมแกนที่กําลังปลอบเมแกนด้วย คริสเดินเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว และมองดูรอบๆห้อง เมื่อเขาเห็นหน้าต่างที่แตกสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เขาคิดว่าเมแกนนั้นไม่ได้ถูกโจมตี แต่ดูเหมือนว่ามันไม่เป็นเช่นนั้น มีคนเข้ามาทางหน้าต่างและทําร้ายพวกเธอ
เมื่อเมแกนเห็นคริสเดินเข้ามา เธอรีบลุกขึ้นยืนและรีบวิ่งไปกอดพี่ชายของเธอและร้องไห้เธอพูดไปด้วยว่า “พี่คริส ฉันกลัวมาก คนเลวมันกระโดดขึ้นมาจากหน้าต่างและมันจะฆ่าฉัน”

คริสกอดเมแกนและปลอบเธอทันทีพูดว่า “ไม่เป็นอะไรแล้ว พี่อยู่นี่แล้ว เมแกนไม่ต้องกลัวอีกแล้ว”

หลังจากที่ปลอบเมแกนมานานพอสมควร เมแกนก็สงบลง ในตอนนี้ก็มีเสียงดังขึ้นมาว่า “นายน้อยเจมส์มา”

สีหน้าของคริสเปลี่ยนไปทันที เขาตอบว่า “ให้เขาเข้ามา”

ไม่นานก่อนที่เจมส์จะเข้ามา ท่าทางของเขาไม่ค่อยสบายใจมากนักและหัวของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ เมื่อเขาเห็นเมแกนไม่เป็นอะไร เขาก็รู้สึกโล่งใจมาก แต่เมื่อเห็นหน้าต่างที่กระจัดกระจาย หัวใจของเขาก็เต้นเร็วขึ้น

เจมส์เห็นคริสขณะที่เขาค่านับ “มันเป็นความผิดของเราเอง ฉันขอโทษที่ไม่อาจจะดูแลและปกป้องนายหญิงได้”

คริสก็ไม่ได้ยิ้มและพูดว่า “ดีนะที่น้องสาวของฉันไม่ได้เป็นอะไร ไม่งั้นฉันคงไม่ให้อภัยนายแน่ๆ” หลังจากที่เขาพูดจบ คริสหันหน้าไปหาเมแกนและพูดว่า “เมแกนกลับไปที่คฤหาสน์กัน พ่อเป็นห่วงมากแล้ว”

คริสไม่ได้ลืมลอร่าและเม็ก เมื่อพวกเขาออกไป คริสรู้ว่าเมแกนไม่ได้มีประสบการณ์ต่อสู้ ที่น้องสาวของเขาปลอดภัย ก็น่าจะเป็นเพราะลอร่าและเม็กเป็นแน่นอน นอกจากนี้ทั้งสองก็ยังเป็นแขกของพวกเขา เขาจึงไม่กล้าที่จะลืมพวกเธอ

เมื่อเห็นออกจากห้อง สีหน้าของเจมส์ก็หันไปเสียใจแล้วเขาก็ตะโกนว่า “มีคนขึ้นมาที่นี่ได้ยังไง!!!” ทหารรีบวิ่งเข้ามาและยืนตรงหน้าเจมส์ และทหารก็ถามว่า “นายน้อยเจมส์ต้องการอะไรหรือไม่?”

เจมส์สั่งออกไปว่า “ไปหาคนที่ทําเรื่องแบบนนี้ในร้านอาหารของฉันมา ฉันจะฉีกเป็นชิ้นๆเลย” เจมส์ไม่ได้แสดงความไม่พอใจกับคริส เขาเข้าใจว่าในเมืองสกาย สถานการณ์ของคริสก็เหมือนกับเจ้าชายกรีก การกระทําก่อนหน้านี้ของคริสได้รับการพิจารณาอย่างสุภาพแล้ว หากเขาถูกแทนที่โดยความโกรธแล้ว เขาคงต้องพบกับความน่ากลัวแน่ๆ

ตระกูลคราวเจมส์มีการพบปะกับตระกูลแคลซ่บ่อยครั้ง และพวกเขาก็ได้พบกับราชาสมิธด้วย เขาจึงรู้ตําแหน่งเมแกนในตระกูลของสมิธ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเมแกน แล้วคริสจะทํายังไง?

เมื่อคิดเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ เจมส์ก็ไม่รู้จะต้องทํายังไง แต่ก็มีเหงื่อไหลออกมา เขาเชื่อว่าถ้าเมแกนเป็นอะไรขึ้นมาที่นี่จริงๆ สมิธจะทําให้ความโกรธของเขาถึงขีดสุดและก็คงทําให้ตระกูลของเขาพังพินาจเป็นอย่างแน่นอน

อานาจของสมิธในเมืองสกายเป็นที่รู้กันดีของชาวเมืองทั้งหมด เมื่อได้ยินว่ามีคนทําร้ายลูกสาวของสมิธ ในเมืองสกายพวกเขารู้ว่ามีพายุกําลังจะมาถึง ทุกคนที่นี่รู้ดีว่าพวกเขาต้องรับมือกับความโกรธของสมิธได้ไม่ว่าจะมีส่วนเกี่ยวขังหรือไม่ก็ตาม นี่เป็นเพราะเมืองสกายเป็นของสมิธ

คริสและคนอื่นๆมาถึงที่คฤหาสน์ด้วยความเร็ว ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในประตูของคฤหาสน์สมิธก็ยืนอยู่ที่นั่น เมื่อเมแกนเห็นพ่อของเธอ เธอบ่นและน้ําตาก็ไหลทันที สมิธกอดเธอและปลอยเมแกน

ลอร่าและคนอื่นๆก็มาถึงที่ห้องนั่งเล่น ในตอนนี้เจ่าไห่ก็มาถึง เจ่าไห่ถามลอร่าเบาๆเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเธอ เนื่องจากเขาไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ เขาจึงเป็นกังวลเกี่ยวกับพวกเธอว่าเป็นอะไรไหม?

ในตอนนี้เมแกนก็รู้สึกตัวขึ้น สมิธก็ปลอบเมแกน จากนั้นลอร่ากับเม็กก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้กับทุกคนฟังถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อทหารที่เข้ามาจากหน้าต่าง

จากนั้นเม็กก็ปล่อยศพของชายคนนั้นและไม่ได้ทําอะไร สมิธยังไม่ถามมากเกินไป เขาคิดว่าเม็กมีบางอย่างเกี่ยวกับเธอ ซึ่งเป็นเรื่องของมิติ

ทหารนั้นไม่ได้แตกต่างจากทหารทั่วไป แต่เขาก็ไม่ไดปิดหน้าแม้แต่อย่างใด

สมิธมองศพและกลายเป็นคนบ้า ในขณะที่เขาพูดว่า “มีคนใช้มาและเพื่อประโยชน์ เพื่อดูหลังจากสามวันโยนเขาลงไปในน้ําเพื่อเป็นอาหารปลา”

เจ่าไหรับพูดขึ้นมาว่า “พี่สมิธ เรายังคงต้องหาข้อมูลบางอย่างจากปากของมันโดยตรง” สมิธมองเจ่าไห่และพูดว่า “นายต้องการมันงั้นหรอ?”

สมิธเป็นนักเวทย์แห่งความมืด เขาจึงรู้ความหมายของเจ่าไห่ว่าเจ่าไห่ไม่ได้ซ่อนความจริงใดๆ เขาพยักหน้าและพูดว่า “ได้เลย ฉันจะเปลี่ยนเขาเป็นญซอมบี้แล้วลองหาคนที่กล้าทําร้ายเมแกนภายในเมืองสกาย”

จบบทแล้วนะครับ ขอบคุณที่ติดตามนะครับ