Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - บทที่ 362 - ร้านอาหารถูกโจมตี

สายตาของเมแกนมองไปที่ลอร่าและเม็กซึ่งดูน่าตื่นเต้นมากๆ เมแกนมองแม้กระทั่งเนียร์ เมแกนคิดว่าพวกเขานั้นเป็นคนที่น่ารักมากๆเลย

ทั้งสามคนเป็นคนของเจ่าไห่งั้นหรอ? ซึ่งมันไม่น่าเชื่อเลย เมแกนก็ไม่ได้เข้าใจว่าทําไม เมแกนเห็นว่าเจ่าไห่นั้นสูงไม่เท่ากับลอร่าและเจ่าไห่ก็ดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไปด้วย ถ้าเป็นปกติแล้วเข่าไม่เป็นผู้ชายที่ดูน่าเบื่อมาก แต่ถ้าเจ่าไห่ไม่คู่ควรกับลอร่าและเม็กก็คงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะได้คู่กัน

ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงสิ่งที่เมแกนคิดอยู่ภายในใจ แต่เธอก็ไม่ได้พูดออกมา ไม่ว่ายังไงก็ตาม ลอร่าและเม็กไม่ได้คุยเรื่องนี้ขึ้นมาเลย

เมืองสกายนั้นเป็นสวรรค์ของเหล่าผู้หญิงที่รักในการช็อปปิ้งในร้านค้า เมื่อมาที่นี้คุณสามารถซื้อทุกสิ่งได้จากที่นี่เลย ทั้งสามคนเดินไปที่ร้านค้าในเมืองพร้อมกับทหารหลายคน พวกเขาเข้าไปในร้านและออกมา และก็ซื้อของมามากมายและให้ทหารถือของที่พวกเขาซื้อ และยิ่งไปกว่านั้นก็คือรถที่พวกทหารลากมาด้วยก็เต็มไปด้วยของที่พวกเธอทั้งสามคนซื่อ

ผู้หญิงชอบช้อปปิ้งก็เหมือนกับผู้ชายที่ชอบดื่มไวน์ ผู้หญิงหลายคนไม่เข้าใจว่าทําไมพวกผู้ชายถึงชอบดื่มไวน์ ก็เหมือนกับที่ผู้ชายไม่เข้าใจผู้หญิงว่าทําไมถึงชอบที่จะช้อปปิ้งในร้านค้า บางครั้งที่ออกไปซื้อก็ได้ของกลับมามากมาย แต่บางครั้งก็ไม่ได้อะไรเลย เหมือนกับการไปเดินเล่น

ซูกะยังได้ตามลอร่าและเม็กไปด้วย เจ่าไห่ส่งเขาไปเฝ้าลอร่าและเม็ก เจ่าไห่เองจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงหาเกิดเรื่องอะไรขึ้น

เพื่อความปลอดภัยมากกว่านั้น เจ่าไห่ยังให้ไม้เท้าทูตไปกับพวกเธอไปด้วย ถ้าหากเกิดอะไรขึ้น เจ่าไห่จะได้ไปที่นั้นให้เร็วที่สุด

พวกเขาเดินซื้อของกันจนถึงเที่ยง เมื่อเมแกนเห็นว่าตอนนี้มันไม่ใช่ตอนเช้าแล้ว เมแกนหันไปหาลอร่าและพูดว่า “ลอร่าเราไปหาที่พักและกินอะไรกันก่อนเถอะ”

ลอร่าก็เงยหน้ามองท้องฟ้าและพูดว่า “จริงด้วยๆ ฉันเริ่มหิวแล้วไปกันเถอะ”

เมแกนยิ้มและพูดว่า “ฉันคิดว่าตอนนี้ไหนๆเราก็อยู่ข้างนอกแล้ว เราควรไปที่หัวเมืองทางตะวันออกเถอะ ที่นั้นมีร้านอาหารทะเลที่มีชื่อเสียงอยู่ ที่นั่นมีชื่อเสียงมากของเมืองสกาย”

ปกติแล้วลอร่าและเม็กจะไม่ปฏิเสธเธอ พวกเขาไม่ค่อยมีโอกาสที่จะได้ไปไหน พวกเธอจึงอยากที่จะเดินเล่นไปรอบๆก่อน ถือว่านี่เป็นการพักผ่อนไปด้วย

ไม่นานมากนักหลังจากที่พวกเธอได้ขึ้นรถ พวกเธอก็มาถึงที่ด้านหน้าของร้านอาหาร ชื่อร้านว่าบ้านทะเล ร้านนี้เป็นร้านที่ใหญ่มากมีตึกสูงถึง 7 ชั้น ที่นี่เป็นหนึ่งในร้านอาหารที่ได้เป็นอันดับ 1 ด้านอาหารทะเล และซึ่งภายในตึกนั้นเป็นร้านอาหารทั้งหมด

วันนี้ลอร่าและเม็กมากับรถของเมแกน ซึ่งรถของเมแกนนั้นถูกลากโดยม้าเวทย์ซึ่งมีความแข็งแกร่งระดับ 4 เหมือนกับม้าที่ลอร่าใช่ก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าผู้หญิงจะชอบม้าที่มีสีขาวแบบนี้ ก็ไม่แปลกเพราะมันมีสีที่สวยงามมาก

ทันทีที่รถของพวกเธอหยุดที่หน้าร้านอาหาร ก็มีชายคนนึ่งเดินออกมาจากร้าน ชายคนนั้นแต่งตัวเหมือนนักธุรกิจและดูธรรมดามาก แต่ยังไงก็เถอะรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาคือสิ่งที่ทําให้ผู้คนมากมายสนใจเขา

เมื่อชายคนนั้นเห็นเมแกนลงจากรถ เขาก็ก้าวมาข้างหน้าเมแกนและคํานับพูดว่า “ข้าน้อยดีใจมาก ที่นายหญิงเมแกนมาร้านอาหารของเราได้รับเกียรติมาที่วันนี้นายหญิงมา”

เมแกนยิ้มด้วยความสุภาพและพูดว่า “ผู้จัดการดูดีจริงๆนะ วันนี้ฉันมากับเพื่อนอีกสองคน ฉันอยากให้นายเตรียมอาหารทะเลให้กัยฉันและเพื่อนๆ”

ผู้จัดการของร้านอาหารก็พูดว่า “ตอนนี้อาหารได้เตรียมพร้อมอยู่ที่ชั้น 6 ภายในนั้นมีอาหารทะเลมากมาย และไม่เพียแค่นายหญิงเท่านั้น เพื่อนของนายหญิงก็สามารถกินอาหารได้อย่างเต็มที่เลย และนี่ก็เป็นห้องที่ดีที่สุดของร้านอาหารของเรา”

เมแกนยิ้มและพูดว่า “ฉันขอขอบคุณผู้จัดการจริงๆ ได้โปรดพาพวกเราไปที่ห้องอาหารด้วยเถอะ” จากนั้นผู้จัดการก็ทําท่าทางเชิญเมแกนและคนอื่นๆเข้าไปในร้านอาหาร

ผู้จัดการพาเมแกนไปที่ลิฟต์และขึ้นไปที่ชั้น 6 จากนั้นก็เข้าไปในห้องที่ชื่อว่าน้ําทะเล ห้องอาหารนี้มีความสวยงามมาก ห้องน่าจะกว้างกว่า 40 ตารางเมตรมีพื้นที่พักผ่อนและก็พื้นที่กินอาหารโต๊ะอาหารนั้นเมื่อนั่งกิน จะสามารถมองเห็นทะเลที่สวยงามได้ ซึ่งมันน่าตื่นเต้นมาก

ทะเลสีน้ําเงินมีเรือซึ่งสามารถมองเห็นได้จากที่นี่ เรือบางลําก็เล็กบางลําก็ใหญ่ ซึ่งลําที่ใหญ่มันก็ดูสวยมากๆ

เนื่องจากเมืองสกายอยู่ติดทะเลแต่มันก็ยังค่อนข้างอบอุ่นกว่าที่อื่นแม้ว่าจะเป็นฤดูหนาวอยู่ วันนี้ท้องฟ้าของเมืองสวมมาก ดวงอาทิตย์กําลังขึ้นเต็มที่ ถึงแม้จะไม่มีเตาผิงเวทย์อยู่ภายในห้อง ห้องอาหารแห่งนี้ก็ยังอบอุ่นไม่ได้ร้อนหรือเย็นเกินไป เป็นอุณภูมิที่กําลังพอดี

หลังจากที่เมแกนเข้าไปในห้อง ผู้จัดการก็ถามขึ้นมาว่า “นายหญิง โปรดนั่ง อาหารจะเริ่มเสริฟทันที”

เมแกนตอบด้วยความสุภาพ “ขอบคุณผู้จัดการที่ดูแลฉันดีแบบนี้ และก็เพื่อนของฉันด้วย” ผู้จัดการพยักหน้าและก็ยิม แล้วเขาก็หันออกจากห้องไป

ลอร่ามองไปที่ด้านหลังของผู้จัดการแล้วเธอก็ยิ้มและพูดว่า “ผู้จัดการคนนี้น่าสนใจจัง เขามีมารยาทที่ดีมาก เมแกนรู้จักกับเขาไหม?”

เมแกนยิ้มและพูดว่า “ไม่เลย แต่เขาน่าจะเป็นคนที่มาจากตระกูลคราวเจมส์ ซึ่งความสัมพันธ์ของตระกูลแคลซี่และคราวเจมส์นั้นก็ไม่ได้เลวนัก”

ลอร่าเข้าใจเรื่องที่มแกนพูด เธอก็พูดว่า “นั่นสินะ ธุรกิจส่วนใหญ่ในเมืองถูกควบคุมโดยตระกูลของเธอ ตระกูลของเธอทําธุรกิจเกี่ยวกับอะไรงั้นหรอ?”

เมแกนส่ายหัวและพูดว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะฉันไม่ได้สนใจกับเรื่องพวกนี้เลย แต่ธุรกิจของตระกูลน่าจะต้องยิ่งใหญ่มาก เพราะจะต้องแบกรับหน้าตาของตระกูลไว้ ฉันคิดว่ามันก็คงไม่ใช่อะไรที่เข้าใจได้ยากหรอก”

ลอร่าพยักหน้าและพูดว่า “ใช่เลย จากสิ่งที่เธอบอกตระกูลของเธอน่าจะมีมากว่า 100 ธุรกิจในเมืองเพียงจากสิ่งที่ฉันนับในวันนี้ มันมีอะไรที่น่าตื่นเต้นหลายอย่างมากๆ”

มองเมแกนมองด้วยความไม่เต็มใจเพราะเธอไม่เข้าใจ เธอพูดว่า “ทําไมฉันถึงไม่ได้สังเกตุเหมือนเธอเลย เฮ้….ทําไมเธอนับธุรกิจของเรา เธอต้องการยึดธุรกิจของตระกูลของฉันหรือเปล่า?”

ลอร่าตอบว่า “ฉันกลัวว่าฉันจะต้องเหนื่อยถ้าฉันทําเพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพย์สินของตระกูล ฉันแค่อยากดูธุรกิจที่ตระกุลของเธอมีอยู่ เธอน่าจะรู้ว่าพี่ไห่มาที่นี่เพื่อทําธุรกิจและเขาจะยังเป็นพันธมิตรกับตระกูลของเธอ ฉันยังต้องการเรียนรู้ธุรกิจที่ตระกูลของเธอทําอยู่”

เมแกนมองไปที่ลอร่าและถามว่า “ทําไมเธอถึงสนใจเรื่องพวกนี้มากขนาดนี้? คู่หมั้นของเธอจะช่วยให้เธอจัดการกับเรื่องเหล่านี้ได้ไหม? แล้วเขาจะทําอะไรกันแน่?”

ลอร่ายิ้มและพูดว่า “เขามีวิธีของเขา และร่างกายของเขาไม่แข็งแรง ฉันไม่ต้องการให้เขาเหนื่อยเกินไป เหตุนี้ฉันอยากจะถามเธอว่าเธอมีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม?”

เมแกน “ฉันไม่ได้มีความเห็นเกี่ยวกับเขา ฉันเพียงแค่ไม่เข้าใจว่าทําไมสาวสวยแบบลอร่าต้องการให้คนอื่นมองว่าเขาไม่ดีเท่าเธอ”

เมื่อลอร่าได้ยินว่าเมแกนพูดอะไร เธอก็ช่วยอะไรไม่ได้ แต่หัวเราะและพูดว่า “เรื่องราวของเรามันยาวมาก แต่พี่ไห่เป็นคนดี เขาไม่ได้ชอบทําในสิ่งที่เธอคิด เธอต้องรู้ว่าผู้ชายคนไหนดี ปกติแล้วสถานะและลักษณะของเขาจะไม่สําคัญหากสาวต้องการแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่ง เธอน่าจะแต่งงานกับคนที่จะดีต่อเธอ ไม่ใช่เพราะคุณสมบัติหรือสถานะหรือความสามารถของเขา ซึ่งมันไม่สําคัญหรอก เป็นคนร่ํารวยที่สุดของโลกหรือคนที่มีอานาจมากที่สุด ถ้าพวกเขาไม่สามารถทําให้เธอมีความสุขได้ล่ะ”

เมแกนมองไปที่ลอร่าและพูดว่า “เธอบอกว่าเขาเป็นคนดีงั้นหรอ? แต่ถ้าเขารักเธอจริงๆ และยังดีกับเธอ ทําไมเขาถึงหมั้นกับเม็ก?”

ลอร่าก็ยิ้มและตอบว่า “พี่ไห่เติบโตมาพร้อมกับเม็ก ความสัมพันธ์ของพวกเขานั้นก็ต้องสนิทมากๆ แล้วถ้าพี่ไฟไม่ยอมรับเม็ก ฉันคิดว่าเม็กคงจะเสียใจมาก เพราะเม็กได้อยู่ข้างๆเขามาหลายปี ถ้าถูกทิ้งไว้ข้างหลังก็ไม่ใช่สิ่งที่คนอยากให้มันเกิดขึ้น เมแกนบางครั้งความรับของคนเราไม่ได้ เป็นสิ่งที่ไม่ดี ตรงกันข้ามมันเป็นเรื่องที่ดีสําหรับผู้ชาย

เม็กมองไปที่เมแกนและพูดว่า “เมแกนแล้วเธอมีคนที่ชอบยัง? พาพวกเราไปดูหน่อยได้ไหม?”

สีหน้าของเมแกนแดงทันที เธอมองเม็กและตอบว่า “อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ดูจํานวนคนในเมืองก่อนสิ ฉันจะหาคนที่ฉันชอบได้ยังไง”

ในขณะที่พวกเธอคุยกัน ก็มีเยงดังขึ้นมาว่า “นายหญิงคุณเจมส์ต้องการเจอคุณ”

เมแกนมองแล้วเธอก็พยักหน้าและพูดว่า “ให้เข้ามาได้เลย” ประตูเปิดออกแล้วก็มีชายอายุประมาณ 20 ปีเข้ามา

นายน้อยคนนี้ดูเหมือนจะเป็นลูกชายของตระกูลที่ร่ํารวย เขาสูงประมาณ 1.8 เซนติเมตร และดูดีมากๆ เข้าดูเหมือนประติดมากรรมของนายพล นอกจากนี้เขายังสวมชุดสูทที่เหมาะกับตัวมาก เม็กยืนขึ้นและคํานับพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าทําไมนายน้อยถึงมาที่นี่กัน?”

นายน้อยเจมส์ตอบกลับด้วยความสุภาพว่า “ฉันได้ยินมาว่า นายหญิงเมแกนที่สวยๆมาที่นี่ ฉันก็ต้องมาทักทายเธอก่อนสิ เพราะยังไงร้านนี้ก็อยู่ในความรับผิดชอบของฉัน”

เมแกน “นายน้อยสภาพไปแล้ว ฉันเพิ่มมาที่นี่เพื่อกินอาหารกับเพื่อน ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เป็นเกียรติสําหรับฉันมากที่นายน้อยมาต้อนรับที่นี่”

เจมส์ก็ยิ้มและพูดว่า “นายหญิงมากินอาหารภายในร้านอาหารของฉัน ถ้าฉันจะบอกว่าเมแกนไม่ต้องจ่ายค่าอาหารหรอก เดี๋ยวฉันจะเป็นคนจัดการค่าอาหารให้เอง”

เมแกนส่ายหัวและพูดว่า “ไม่หรอก ไม่ต้องทําแบบนั้น วันนี้ฉันตั้งใจจะพาเพื่อนของฉันมากิน ถ้าเจมส์จ่ายค่าอาหารให้ฉันก็จะไม่เป็นเรื่องปกติกับเพื่อนของฉัน นอกจากนี้ก็ดูเหมือนจะเป็นนายน้อยที่เชิญเรามากินอาหาร

เจมส์ยิ้มและมองไปที่เม็กและลอร่า เนื่องจากทั้งสองคนไม่ได้สวมผ้าคลุมหน้า เจมส์จึงเห็นหน้าพวกเขาได้ชัดมากๆ และเขาก็พูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าเพื่อนของเมแกนจะเป็นผู้หญิงที่สวยแบบนี้ นี่สําหรับกลุ่มผู้หญิงสวยๆ ที่มาร้านอาหารของฉัน ฉันจะไปที่ห้องครัวและบอกให้พ่อครัวเตรียมอาหารของเธอเร็วๆ” หลังจากนั้นเขาก็หันกลับและออกจากห้องไป

หลังจากรอให้เจมส์ออกจากประตูลอร่าหันไปหาเมแกนและพูดว่า “เมแกนเจมส์ดูเหมือนว่าจะชอบเธอ เธอรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร?”

เมแกนพยักหน้าและพูดว่า “แน่นอนฉันรู้ว่าเขาเป็นลูกชายคนที่สองของตระกูลคราวเจมส์ ไม่คิดว่าเขาจะน่าสนใจ เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์มากแม้ว่าความสามารถทางธุรกิจของเขาจะเป็นสิ่งที่ดีมาก ความปรารถนาของเขามีชื่อเสียงมากขึ้น ในเมืองฉันได้ยินมาว่าเขามีแฟนมากกว่า 10 คนแล้ว”
ลอร่ายิ้มและพูดว่า “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดาในหมู่คนอื่นหรือเปล่า มันเป็นเรื่องจริงไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย”

เมแกนก็พูดว่า “ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ฉันไม่ชอบมัน” ขณะที่เธอพูด พนักงานเสิร์ฟเริ่มเสิร์ฟอาหารแล้ว อาหารทั้งหมดทํามาจากทะเลและอาหารนั้นงดงามมาก มันกระตุ้นความอยากอาหารของทุกคนมาก

ความอดทนของผู้หญิงกับอาหารที่อร่อยนั้นน้อยมาก แม้แต่ลอร่าก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น ตอนนี้พวกเขามีโอกาสที่พวกเขาจะได้กินอย่างแน่นอน พวกเขาไม่คิดที่จะเอาอาหารกลับเลย เพราะพวกเธอจะกินให้หมดที่นี่เลย

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้จากหลายปีของการฝึก พวกเขากินแต่ก็ไม่อาจจะกินได้มานัก

หลังจากกินอาหารแล้ว พวกเขาก็ไม่ได้ออกจากร้านไปทันที แต่พวกเขานั่งอยู่ส่วนของที่พัก และดื่มชาในขณะที่พูดคุยกันอยู่ เจมส์ไม่ได้มาและรบกวนพวกเขา ดูเหมือนว่าเจมส์ยังคงมีความรู้สึกบางอย่างในตัวเขา เขาเห็นว่าเมแกนไม่ได้ชอบเขา

ขณะที่พวกเธอคุยกันอยู่ก็มีเสียงดังขึ้นมาก สีหน้าของลอร่าและเม็กเปลี่ยนไปทันที พวกเธอเป็นคนที่มีประสบการณ์กับการต่อสู้ ชีวิตและความตาย เธอเข้าใจทันทีว่าพวกเธอกําลังถูกโจมตีลอร่ารีบดึงเมแกนไว้ข้างหลังเธอ

เม็กใช้เวทย์ธาตุลมเพื่อเอาเก้าอี้ไปรวมที่ประตูของห้อง ในเวลาเดียวกันเธอก็มองไปที่ประตูอย่างระวังมาก ไม้เท้าทูตก็เตือนไปยังเจ่าไห่

เมแกนไม่เคยเจอกับเรื่องแบบนี้มาก่อน เธอจึงยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเธอมองท่าทางของลอร่าและเม็ก ด้วยความเป็นห่วง เมื่อโต๊ะและเก้าอี้ถูกผลักเข้าไปรวมที่ประตูเธอถามทันทีว่า “ลอร่ามีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรอ?”

ลอร่ามองไปที่เมแกน และพูดว่า “เราต้องอยู่เฉยๆ มันเป็นเพียงเรื่องเล็ก เราจัดการกับเรื่องนี้ในอดีตที่ผ่านมาไม่ต้องกลัวเพราะยังมีฉันและเม็กอยู่ที่นี่” หลังจากพูดจบเธอเอาดาบของเธอออกมา

แม้ว่าลอร่าจะเป็นนักรบระดับ 5 แต่ทักษะการใช้ดาบของเธอก็ยังค่อนข้างดี นอกจากนี้ในห้องเล็กๆ น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว

เมแกนกลัวการกระทําของพวกเขา เธอไม่คิดว่าเธอจะได้เจอกับสถานการณ์แบบนี้ในเมืองสกาย ตั้งแต่ตอนที่เธอยังเป็นเด็กมา นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกทําร้าย แม้ว่าเธอจะเป็นนักเวทย์ที่ดี แต่เธอก็ไม่มีประสบการณ์มากนัก เธอจึงไม่รู้ว่าจะทํายังไงในสถานการณ์แบบนี้ เธอยืนอยู่ข้างหลังลอร่าซึ่งหน้าซีดมาก

เสียงของอาวุธยิ่งดังขึ้น ในตอนนี้แม้แต่ถนนด้านนอกก็วุ่นวาย ขณะที่กลุ่มผู้บริหารเมืองมาถึง ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็มาพร้อมกับทหาร เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

เมื่อเห็นสถานการณ์แล้วลอร่าก็ไม่รู้จะต้องทํายังไง เธอเห็นว่าเมื่องทหารมาถึง ผู้บุกรุกก็รีบหนีทันที ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เมแกนเป็นลูกสาวของราชาสมิธ คนที่กล้าทําเรื่องแบบนี้ ในเมืองสกายก็มีเยอะแยะมากมาย แต่ในเวลาเดียวกันพวกเขาต้องการที่จะทําหน้าที่อย่างรวดเร็ว ไม่มีความรอดสําหรับพวกเขาหากพวกเขาพลาดโอกาสนี้
จบบทแล้วนะครับ ขอบคุณที่ติดตามนะครับ