Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - บทที่ 361 - ธุรกิจปลาไฟ

เจ่าไห่ยิ้มและพูดว่า “แน่นอนมันต้องมากมายอยู่แล้ว และฉันก็ยังหาผักเวทย์บางอย่างที่ไม่เคยเห็นในทวีปนี้ได้อีกด้วย ถ้านายสนใจ ฉันสามารถหาผักเหล่านั้นให้นายได้พร้อมกับสูตรต่างๆด้วย และนี่ก็จะกลายเป็นธุรกิจสําหรับนายเท่านั้น นายสนใจไหม?”

แววตาของแมริออทสนใจข้อเสนอของเจ่าไห่มาก เขามองไปที่เจ่าไห่และพูดว่า “จริงงั้นหรอ? ถ้านายน้อยมีผักที่ไม่มีอยู่ในทวีปนี้ ฉันก็ยินดีที่จะร่วมธุรกิจมากๆ”

เจ่าไห่ก็หัวเราะและพูดว่า “แมริออท นายคงต้องการมันมากเลยนะ ฉันชอบคนแบบนี้มาก และก็ไม่ต้องเป็นห่วงเมื่อฉันกลับไปฉันจะทําการผลิตผักเท่าที่ฉันจะสามารถผลิตได้แต่ละวัน แล้วฉันก็จะบอกนายเมื่อฉันพร้อม นายคิดว่ายังไง?”

แมริออทพยักหน้าและพูดว่า “มันดีมากเลยนายน้อยเวลส์ แต่จะดีกว่านั้นถ้านายน้อยทําในได้เร็ว

เจ่าไห่พยักหน้ามองที่แมริออทและพูดว่า “แมริออท ฉันยังมีธุรกิจอีกหลายอย่าง ฉันก็ไม่รู้หรอกว่า…” ขณะที่เจ่าไห่ยังพูดไม่จบ แมริออทก็พูดมาว่า “แน่นอน ไม่เป็นอะไร”

เจ่าไห่ก็พูดต่อว่า “ฉันยังไม่ได้บอกนายเลยว่าธุรกิจมันคืออะไร ธุรกิจนี้มันเป็นธุรกิจที่มีความเสี่ยง ถ้านายไม่ได้อยู่กับตระกูลเซี่ก็คงไม่อาจจะจัดการกับเรื่องนี้ได้”

ท่าทางของแมริออทก็ดูไม่ค่อยดีนัก แล้วเขาก็ถามเจ่าไห่ว่า “ไม่เป็นไรยังไงมันก็คือธุรกิจของนายน้อย พวกเรายินดีที่จะร่วมมือกับนายน้อยเวลส์”

เจ่าไห่ยิ้มและพูดว่า “ยังไงก็เถอะ ธุรกิจนี้ก็ยังถือได้ว่าเป็นธุรกิจที่ยังไม่มีใครเคยทํา แต่ฉันเองที่จะทําให้คนจํานวนมากอิจฉาด้วยปลาไฟ!”

แมริออทลุกขึ้นยืนมองเจ่าไห่ แมริออทถามด้วยความจริงจังมากว่า “ปลาไฟงั้นหรอ? นายน้อยมีมากน้อยแค่ไหนกัน?”

เจ่าไห่ก็ยิ้มและพูดว่า “10,000 ตัวต่อเดือน

แมริออทพูดกับตัวเองเบา “10,000 ตัวเลยหรอ?” ขณะที่เขากําลังเดินไปมาด้วย เจ่าไห่ก็เห็นใบหน้าของเขาและก็ไม่อาจจะยิ้มออกมาได้ จากนั้นเขาก็หันกลับไปด้วยความประหลาดใจและพูดว่า “ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเข้าไปอีกมิติแล้ว”

หลังจากที่ได้ยินเจ่าไห่พูด ทั้งสองคนก็หลุดจากอาการนั้นทันที พวกเขามองไปที่เจ่าไห่ด้วยแววตาที่สดใสเหมือนกับดวงอาทิตย์ แมริออทวิ่งไปหาเจ่าไห่และพูดว่า “นายน้อย แน่ใจกับสิ่งที่พูดออกมาแล้วใช่ไหม? นายน้อยสามารถหาปลาไฟให้กับตระกูลได้ 10,000 ตัวได้ไหม? มันไม่ใช่แค่ 100 หรือ 1,000 แต่เป็น 10,000 ตัวนะ”

เจ่าไห่ยิ้มและก็ยืนยันว่า “ใช่แล้ว 10,000 ตัว นายกล้าจะทําธุรกิจนี้ไหม?”

แมริออทหัวเราะและพูดว่า “แน่นอน! ฉันต้องถูกฆ่าตายแน่ๆถ้าฉันปฏิเสธธุรกิจนี้ นายน้อย คุณเป็นคนที่ทําให้ฉันโชคดีจริงๆ! คุณเป็นคนที่ทําให้ตระกูลรู้สึกโชคดีมากๆ”

เจ่าไห่ทําได้แค่ยิ่งและพูดว่า “ไม่ขนาดนั้นหรอก มันก็เป็นเพียงปลาไฟเท่านั้น หากนายมีมันอยู่เยอะมากๆ นายก็จะเบื่อมันได้ง่ายๆ ฉันอยากจะบอกความจริงกับนาย ฉันแทบจะไม่กินมันเลยตอนนี้”

แมริออทไม่ได้รู้สึกโกรธกับสิ่งที่เจ่าไห่เพิ่งพูดไป เขาเพียงแค่พูดว่า “ถ้าเป็นคนอื่นก็คงทําร้ายนายน้อยไปแล้ว นายน้อยเวลส์ไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ของตระกูลเซรี่ พวกเราถูกกดดันจากลีออนในจักรวรรดิโรเซ่น ธุรกิจของเราในส่วนอื่นๆของทวีปก็มีผลกระทบด้วยเช่นกัน แม้ว่าธุรกิจของโรงแรมจะสามารถจัดการกับล็ออนได้ แต่ธุรกิจโรงแรมของเราก็ยังคงตกต่ํามานานแล้ว แต่ในเวลานี้ก็มีนายน้อยที่จะหาปลาและผักมาให้กับเรา ทําให้พวกเราสามารถใช้ของพวกนั้นเพื่อส่งเสริมโรงแรมของเราและจะทําให้ธุรกิจดีขึ้น นี่คือเหตุผลที่ฉันบอกว่านายน้อยเป็นความโชคดีของตระกูลเซรี่ แล้วราชาสมิธรู้ว่านายน้อยมีปลาไฟไหม? เขาจะไม่ทําธุรกิจนี้ใช่ไหม?”

ในฐานะที่ฉันคือแมริออทฉันต้องการขายปลาไฟเหล่านั้นให้กับคนในทวีปนี้ และเหตุผลที่ปลาไฟนั้นมีค่าก็เพราะว่าพวกมันหากินได้ยาก ถ้ามันสามารถหาได้ทุกที่เหมือนกับหัวไชเท้าข้างทางก็จะไม่มีประโยชน์อะไรเลย

และธุรกิจปลาไฟนี้ แน่ใจได้เลยว่ามันจะสามารถทํากําไรได้มากแน่ๆ โปรดส่งปลาให้กับเรา 10,000 ตัวต่อเดือน หลังจากส่งแล้ว โรงแรมจะสามารถหารายได้จากเหรียญทองได้ไม่น้อยกว่า 4,000 เหรียญ และก็น่าจะได้ถึง 50,000 เหรียญต่อวัน และก็สําหรับคนอื่นที่เห็นกําไรที่ได้จากการขายปลาไฟ พวกเขาจะให้เรามากว่าที่คิดไว้

เมื่อได้ยินค่าถามของแมริออท เจ่าไห่ส่ายหัวและตอบว่า “เรื่องนี้ราชาสมิธไม่รู้ แต่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงเมื่อฉันกลับไปฉันจะไปบอกให้ราชา ตราบใดที่ปลาพวกนั้นยังเป็นของฉัน ฉันก็เลือกได้ว่าจะขายให้กับใคร ราชาจะไม่ห้ามฉัน ฉันสามารถหาปลาไฟให้กับนายได้ 10,000 ตัวต่อเดือน แต่นายต้องแน่ใจก่อนว่านายมีที่ไว้ให้ปลาแล้ว นายน่าจะรู้ว่าปลาพวกนี้ไม่ได้แข็งแรงมากนัก”

แมริออทพยักหน้าและพูดว่า “ใช่ ฉันว่าฉันมีที่อยู่ ไม่ต้องกังวลฉันจะมีพร้อมในเร็วๆนี้”

เจ่าไห่ก็ยิ้มและพูดว่า “ได้เลย ในอีกสองวันฉันคิดว่าฉันน่าจะพร้อมแล้ว นอกจากนี้นายต้องบอกฉันว่าฉันต้องเอาไปส่งให้ที่ไหน แต่ฉันก็ต้องการส่งพวกปลาที่นี่ การขนไปยังเมืองสกายนั้นทําได้สะดวกมาก”

แมริออทพยักหน้าและพูดว่า “โอเคเลย แล้วนายน้อยจะขนส่งปลาไฟได้ยังไง? จะส่งมันในครั้งเดียวเลยหรือเปล่าหรือต้องขนหลายรอบ?”

เจ่าไห่ยิ้มและตอบว่า “เราจะขนส่งเป็นรอบๆไป ทุกรอบจะใช้เวลา 10 วัน รอบแรกและรอบสองจะมีปลาไฟ 3,000 ตัวและรอบสุดท้ายจะมีปลา 4,000 ตัว นายคิดว่าไง?”

แมริออทยิ้มและพูดว่า “ดีจัง เราจะรอที่นี่” เจ่าไห่พยักหน้าแล้วลุกขึ้นยืนพูดว่า “งั้นฉันจะกลับไปก่อน ฉันยังต้องไปบอกราชาสมิธเรื่องธุรกิจปลาไฟและธุรกิจอื่นๆด้วย” จากนั้นเขาก็เดินออกไปจากห้องของแมริออท

เมื่อเจ่าไห่ออกจากโรงแรมแล้ว แมริออทและไมค์ก็กลับมาที่ห้องทํางาน แมริออทมองไมค์และพูดว่า “ไมค์ที่นายพูดว่านายน้อยมาจากไหนงั้นหรอ? นายน้อยมีสิ่งดีๆมากมายในมือของเขาได้ยังไง?”

ไมค์ก็ตอบว่า “คุณไม่ได้หาข้อมูลจากตระกูลงั้นหรอ? ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ เราไม่ได้รู้ข้อมูลอะไรของเขามากนัก จากสิ่งที่ตระกูลพบครั้งแรกที่เจ่าไห่ปรากฏตัวขึ้นเมื่อเขามาจากป้อม นี่เป็นสิ่งเดียวที่ทําให้เราได้รับจากการปรากฏตัวของเขา วิธีการของเขานั้นน่าตื่นเต้นมากและเขาก็ยังมีสิ่งที่ดีๆอยู่ในมือด้วย นี่เป็นเพราะสินค้าเหล่านี้ทําให้เขาไม่สามารถอยู่ในจักรวรรดิอาร์ซูได้ เนื่องจากบอริสโลภในสิ่งที่อยู่ในมือของเขา และแม้กระทั่วทําให้เจ่าไห่เป็นคนที่ไม่ดีต่อตระกูลมาร์กี้ ตอนนั้นเองลอร่าก็ออกจากตระกูลและไปกับเจ่าไห่ เธอได้หมั้นกับเขาอาจจะบอกได้ว่าเขาได้รับสองสิ่งที่ดีประสบการณ์ทางธุรกิจของลอร่าและจํานวนเงินที่เขามี หลังจากนั้นพวกเขาก็ไปที่ทุ่งหญ้า ไม่รู้ว่าเขาไปท่าอะไรที่ทุ่งหญ้า เขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งในชื่อของเวลส์และเดินทางมาที่นี่”

แมริออทพยักหน้าและพูดว่า “เขาเป็นคนที่ลึกลับจริงๆ นอกจากนี้เขายังมากจากป้อมปราการ ซึ่งเป็นสถานที่ที่วุ่นวายมาก ไม่ต้องแปลกใจเลยว่าใครวามารถหาเขาได้ ฉันสงสัยว่าเขามาจากอิทธิพลที่มีอํานาจส่งไปรับการฝึกและโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการสะสมเงินเป็นจํานวนมาก ไม่งั้น ราชาสมิธจะทําอย่างไรดีกับเขา เราทุกคนรู้ดีว่าราชาสมิธเป็นคนที่ค่อน้างหยิ่ง”

ไมค์ก็พูดว่า “เรื่องนี้มันแปลกจริงๆด้วย ถ้าเขามีความสัมพันธ์กับเขา เขาน่าจะไปที่จักรวรรดิโรเซ่นในตอนแรก ทําไมเขาต้องวิ่งไปที่จักรวรรดิอาร์ซูโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานที่เช่นเพอร์ เซลล์? นอกจากนี้เมื่อเขาถูกไล่ออกจากขุนนางตระกูลเพอร์เซลล์ก็ไม่เคยให้ความช่วยเหลือ ถ้าตระกูลแคลซี่กดดันบอริสไม่มีทางใดที่เจ่าไห่จะต้องทนทรมานมาก นี่เป็นเรื่องแปลกจริงๆ”

แมริออทพยักหน้าและพูดว่า “เจ่าไห่คนเดียวเท่านั้นที่สามารถบอกเรื่องนี้ได้ แต่สิ่งที่ฉันแปลกจริงๆก็คือเขาสามารถเข้าไปหาสมิธได้ยังไง?”

ไมค์ยิ้มและพูดว่า “สมิธไม่ใช่คนโง่ เจ้าเป็นนัะกเวทย์มิติ เขาจะไม่ถือว่าเขาเป็นเรื่องสําคัญ”

แมริออทพยักหน้าและพูดว่า “โอ้ ฉันลืมเรื่องนี้ไปเลย จริงๆแล้วเราโชคดีมากที่ได้ติดต่อกับเจ่าไห่ ใช่นายถามว่าจะสามารถซื้อสินค้าจากมิติได้หรือไม่?”

ไมค์ยิ้มและพูดว่า “ฉันจะหาโอกาสในอนาคตที่จะถามเขา อย่างไรก็ตามจะดีต่อการติดต่อกับนักเวทย์มิติ บางทีเราอาจจะได้เล่นมิติในภายหลัง” จากนั้นทั้งคู่ก็ยิ้ม
ในตอนนี้เจ่าไห่นั่งอยู่ในรถของเขาและกําลังไปที่ลานพลัมหวาน หลังจากที่เขามาถึงลานบ้าน เขารีบไปที่มิติและกลับไปที่ป้อมปราการเหล็ก เขาถามกรีนเพื่อดูสินค้าของตนเพื่อดูว่าพวกเขาสามารถจัดหาได้มากแค่ไหน หลังจากเสร็จแล้วพวกเขก็เริ่มทําธุรกิจกับสมิธและตระกูลเซรี่ได้

วันนี้ลอร่าและเม็กกําลังเล่นกับเมแกน นี่เป็นสิ่งที่ต้องการของเจ่าไห่ เขาต้องการให้ผู้หญิง สองคนพักวันในหยุดสั้นๆ ทั้งสองติดตามเจ่าไห่มานาน พวกเขาอยู่ภายใต้ลมหนาวในทุ่งหญ้า เช่นเดียวกับความตึงเครียดของการรีบเร่งพร้อมเพราะการโจมตีพวกเขาไม่ได้มีเวลาที่จะผ่อนคลายใดๆ

ตอนนี้พวกเขามาถึงเมืองสกาย พวกเขาได้พบกับเมแกนที่พวกเขาไปรอบๆ ด้วยเจ้าหญิงน้อยกับพวกเขาความปลอดภัยของพวกเขาไม่ได้เป็นปัญหา ดังนั้นเจ่าไห่เพียงแค่ปล่อยให้พวกเขาสนุกกับวันหยุดของพวกเขา

ลอร่าและเม็กต่างมีความสุขมากพอสมควรเป็นเวลานานแล้วที่พวกเขาสามารถเล่นไปได้ ซึ่งต่างจากนรก พวกเขาไม่ได้อยู่ในบ้านเสมอ พวกเขาชอบผู้หญิงพวกเขาชอบการช้อปปิ้งและซื้อเสื้อผ้า มันเป็นเพียงความสงสารที่เพราะสถานการณ์ของพวกเขาพวกเขาไม่สามารถทําเช่นนั้นได้ แต่วันนี้เนื่องจากพวกเขามีโอกาสที่จะทําเช่นนั้นธรรมชาติพวกเขาจะสนุกกับตัวเองได้ดี

เมแกนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่อายุเท่ากันมาก นอกจากนี้ลอร่าเคยเป็นนักธุรกิจมาเป็นเวลานานแล้วเธอรู้ว่าจะมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นอย่างไรและด้วยความอ่อนโยนของเม็กที่ใกล้เคียงกับน้ําที่สงบแล้วผู้หญิงทั้งสามคนนี้ก็สนิทกันได้เป็นอย่างดี

แต่เมแกนก็สับสนว่าทําไมผู้หญิงที่สวยเช่นเม็กและลอร่าถึงชอบเจ่าไห่ เธอไม่เห็นว่าเจ่าไห่จะมีดีอะไร

เมแกนอายุแค่ 17 ปี อายุของเธออยากจะเพ้อฝัน ในความเห็นของเธอคนรักของเธอควรมีสถานะสูงผมยาวและอารมณ์อ่อนโยน กับเจ่าไห่ค่อนข้างน้อยของคุณภาพเหล่านั้นไม่ได้มีอยู่ เธอไม่เข้าใจว่าทําไมลอร่าและเม็กจึงชอบเจ่าไห่

จบบทแล้วนะครับ ขอบคุณมากๆนะครับ