Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - ตอนที่ 352 - เก็บเกี่ยวครั้งใหญ่

เมื่อเห็นแบบนั้น มันก็ทําให้เขารู้สึกตกใจมาก แต่ก็รู้สึกสบายใจที่เจ้าไห่สามารถเคลื่อนตัวเองไปในที่ไกลๆได้ แต่มันก็จําเป็นต้องเป็นที่ที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาตอนที่จะใช้เท่านั้น ถ้ามันได้เป็นแบบที่บอก มันก็จะทําให้เจ้าไห่หลงเข้าไปในมิติที่ปั่นป่วน

เจ้าไห่อาจจะไม่รู้ว่า พลังที่เขาใช้นั้นสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระ ขณะที่การมองเห็นก็น่าจะ 2 กิโลเมตร ซึ่งมันก็เป็นที่ที่เง่าไห่สามารถเคลื่อนที่ไปได้ และก็ไม่มีใครที่สามารถหยุดเขาได้

ในขณะที่นักเวทย์ธาตุน้ําที่อยู่บนเรือก็ตกใจมากที่เจ้าไห่มาอยู่ตรงกลางของเรือพร้อมกับพายุใบมีด ก่อนที่นักเวทย์จะสามารถออกจากความรู้สึกนั้นได้

มันก็เป็นหลังจากที่เจ้าไห่ฆ่าเขาไปแล้ว เขารีบพาพวกเขาเข้าไปในมิติ หลังจากที่พวกเขาเข้าไปในมิติแล้ว เจ้าไหก็พูดว่า “น้ําพิษร้ายแรงได้เข้าสู่มิติแล้ว ตอนนี้น้ําในมิตินั้นเย็นแล้วมีพิษที่แรงมาก มิติก็ได้ดูดน้ําใหม่เข้ามาเพื่อให้น้ํานั้นหายไป”

เท่าไหก็มองไปที่เจ้าฉินอี้แล้วถามว่า “เกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ? นักเวทย์ธาตุน้ํามีพิษอยู่ในตัวเขา ตอนนี้น้ําที่นี่เป็นพิษที่แรงมาก น้ํานี้สามารถเพิ่มขีดความสามารถของมิติเพื่อที่จะดูดน้ําและสร้างน้ําเย็นๆ และน้ําที่อยู่ในฤดูใบไม้ผลิก็เป็นเหมือนกับน้ําที่เป็นพิษและเย็นแบบนี้”

เจ๋าไร่ก็รู้สึกประหลาดใจมากและเขาก็ทําให้นักเวทย์กลายเป็นซอมบี้ทันที แล้วเขาก็จะถามเรื่องทั้งหมด นักเวทย์นั้นไม่ได้หนีเจ้าไห่ เขาก็บอกว่าพวกนี้เป็นหนึ่งในพลังของนักเวทย์ธาตุน้ํา มันเรียกว่า “น้ําแข็งพิษ” บอกได้เลยว่าพลังนี้จะมีพิษและก็เย็นมาก ถ้าจะพูดจริงๆมันก็น่าจะเย็นกว่าน้ําแข็งอีก แต่ที่แปลกเลยก็คือถึงแม้ว่ามันจะเย็นกว่าน้ําแข็งแต่มันก็ไม่ได้แข็งและเหมือนกันน้ําทั่วไป

อย่างไรก็ตามถ้าน้ํานี้สัมผัสกับวัตถุอื่นๆก็จะทําให้น้ํานั้นแข็งทันที เราอาจจะบอกได้ว่าถ้านักเวทย์ธาตุน้ําสามารถรับมือกับสิ่งนี้ได้ ความแรงของพวกมันจะเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 5 ระดับ

เหล่านักเวทย์ธาตุน้ําทั้ง 5 คน มีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับที่ 7 และนี้ก็จะทําให้รู้ว่าพวกเขามีพลังนี้จริงๆ พวกเขาจึงสามารถสร้างความอัปยศได้ทั่วทั้งทวีป นี่คือเหตุผลที่บอกได้ว่า พวกเขาเป็นผู้ใช้พลังโบราณมาก่อน

บังเอิญที่พวกเขาได้หลบภัยกับลออนในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ตอนนี้พวกเขาก็ถูกสังโดยลิออนให้ไปจัดการกับเจ่าไห่ พวกเขารู้ว่าเจ้าไห่ไม่ได้อ่อนแอ และเพื่อให้แน่ใจว่าจะทํางานนี้สําเร็จ พวกเขาจําเป็นต้องใช้พลังโบราณที่ชื่อว่า น้ําแข็งพิษ และพวกเขาก็ไม่ได้คิดว่าพวกเขาจะทํางานนี้ล้มเหลว นอกจากนี้พวกเขาก็ได้เอาน้ําแข็งพิษนี้ให้กับเจ้าไฟอีกด้วย

เจ้าไห่มีความสุขมาก เขากลับไปที่เรือ นักเวทย์นั้นก็มองเจ้าไห่ด้วยความไม่เข้าใจ เมื่อเห็นแบบนั้น เจ้าไร่ก็ไม่ได้แสดงท่าทางอะไร แต่เขาก็ยิ้มและพูดว่า “ตอนนี้พลังโบราณแบบนั้นจะทําอะไรฉันไม่ได้อีกต่อไป”

โซเทคและไมค์ไม่ได้ถามอะไรพวกเขา เรือแล่นไปตามแม่น้ําและไม่นานก่อนที่พวกเขาจะเห็น เรือนั้นใหญ่กว่าเรือของโซเทค แต่เรือนั้นก็ยังคงต้องใช้น้ําเป็นจํานวนมากถึงจะลอยได้ แม้ว่าเรือนั้นจะไม่ได้มีสินค้าอยู่ แต่มันก็ยังคงมีปืนใหญ่จํานวนมากอยู่บนเรือ

และความทรงจําที่เคยเป็นทหาร เรือนั้นก็น่าจะยังมีทหารจํานวน 5,000 คน

เมื่อเห็นเรือรบนั้น ใบหน้าของพวกเขาก็ไม่ได้อะไร แต่ดูจะไม่ชอบเอามาก และพูดว่า “เรือนั้นน่าจะเป็นของจักรวรรดิโรเซ่นไม่ใช่หรอ? มันจะปรากฏที่นี่ได้ยังไง? เป็นค่าสั่งของลออนงั้นหรอ?”

ในตอนนี้เจ้าไห่เป็นว่าเรือนั้นหันปืนใหญ่มาตรงกับเรือของพวกเขา และดูเหมือนว่าพวกเขากําลังเตรียมพร้อมที่จะยิงเจ้าไห่แน่นอน และเจ้าไหก็จะไม่ให้เรื่องนี้เกิดขึ้น ถ้าปืนใหญ่นั่นยิงมา มันก็จะทําให้เรือของพวกเขาไฟไหม้ และจมลงแน่นอน

เจ๋าไร่ก็โบกมือของเขา และซอมบี้จํานวนมาก็โผล่ออกมา บนเรือของทหาร ทหารเรือพวกนั้นไม่ได้มีเวลาที่จะทําความเข้าใจ และซอมบี้ก็ฆ่าพวกเขา

หลังจากที่ทหารได้รับมือกับเจ่าไห่ เรือของพวกเขากฌถูกดูดเข้าไปในมิติทันที แต่ในสายตาของนักเวทย์ เขาก็ดูเหมือนกับว่าเจ้าไห่กลืนกินเรือรบ โดยใช้มิติของเขา

เมื่อเจ้าไห่จัดการเสร็จ เขาก็รีบก้าวไปข้างหน้าสองก้าว เข่าไห่ส่ายหัวและพูดว่า “ฉันสบายดี ฉันต้องพักสักหน่อย ฉันจะกลับไปและพักผ่อน” จากนั้นเจ้าไห่ก็เดินหายไป

จริงแล้วเข่าไฟไม่ได้เหนื่อย เขาแค่อยากจะไปที่มิติและไปดูการเก็บเกี่ยวที่ยิ่งใหญ่ของเขา ตอนนี้เขาได้รับประโยชน์อย่างมาก เขาไม่คิดว่าลิออนจะเป็นคนใจกว้างมากที่ส่งเรือรบมาให้

เห็นได้ชัดว่าเรือรบนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อเดินทางไปทางน้ําจืด เห็นได้ชัดว่าเรือนสามารถแล่นในทะเลได้ ตอนนี้แม่น้ําริเวอร์กําลังจะติดกับทะเล ซึ่งเรือรบนี้ก็สามารถเข้าถึงที่นี่ได้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเดินทางไปตามแม่น้ําริเวอร์ เพราะปริมาณน้ําที่เคลื่อนมันไป

ทหารที่อยู่บนเรือก็ได้กลายเป็นซอมบี้โดยเจ้าไห่แล้ว เขาไม่เพียงแต่ได้รับเรือรบ แต่เจ้าไห่ก็ยังได้คนด้วย สิ่งที่สําคัญยิ่งกว่านั้นก็คือเจ้าไม่ได้เรียนรู้พลังเวทย์น้ําแข็งพิษมาอีกด้วย

เมื่อเข้าสู่มิติแล้ว เจ้าไหก็ไปดูที่น้ําในฤดูใบไม้ผลิ น้ําพุร้อนอยู่กับกับน้ําพุแห่งชีวิต และน้ําพุร้อนในฤดูใบไม้ผลิมันก็ดูใส่กว่า แต่แม้ว่าจะดูธรรมดามาก แต่ก็รู้สึกได้ถึงพลังของมันฤดูใบไม้ผลิกัฤดูหนาวนั้นแสดงให้เห็นถึงลักษณะที่แตกต่างกันมาก มันแสดงให้เห็นสีชัดมาก

เจ้าไห่ลองเอาไม้ลงไปในน้ํา และก้านไม้นั้นก็กลายเป็นน้ําแข็งทันที เมื่อมันลงไปในน้ํา เจ้าไร่ก็รีบดึงก้านไม้ออกมาและแตะเบาๆ แต่มันก็แตกกลายเป็นเศษแล้ว เจ้าไห่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ก็พูดว่า “ฉันไม่ได้คิดว่าน้ําแข็งพิษนี้จะมีพลังมาก มันน่าตื่นเต้นจริงๆ”

ลอร่าและคนอื่นๆ ก็พยักหน้าพวกเขาไม่คิดว่าพลังนี้จะน่ากลัวขนาดนี้ มันทําให้ก้านไม่แตกได้อย่างง่ายดาย และก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพลังเวทย์น้ําแข็งพิษนี้เป็นที่แพร่หลายในทวีปเห็นงแค่มีพลังนี้ก็แข็งแกร่งมากแล้ว

และทุกคนก็เดินไปที่เรือรบ ตอนนี้ตรงที่เรืออยู่นั้นมันทําให้แม่น้ําขยายใหญ่ขึ้น ที่เป็นแบบนั้น ก็เพราะเพื่อที่จะให้เรือลอยได้

เจ้าไห่และคนอื่นก็ขึ้นเรือไป และเดินดูรอบๆ บนเรือนั้นมีคนมากกว่า 5,000 คน ภายในเรือมีปืนใหญ่ 120 กระบอก รอบทั้งกระสุน 360 ลูก เรือนี้ยังมีสินค้าและอาหารที่เพียงพอกับคน 5,000 คนอีกด้วย มันก็เพียงพอที่จะอยู่ได้ถึง 3 เดือน เพื่อให้แน่ใจว่าเรือรบที่สามารถเดินเรือได้เป็นเวลานาน
ชั้นบนของเรอรอบ มีเสาเรือและมีใบเรือถึง 25 ใบ ซึ่งก็บอกได้เลยว่าเรือรบนี้เป็นเรือที่สามารถไปได้ด้วยความรวดเร็ว และถือเป็นเรือที่เป็นกองทัพเรือหลักของจักรวรรดิโรเซ่น แม้ว่าจะไม่ใช่เรือรบที่ใหญ่ที่สุดก็ตาม แต่มันก็เป็นเรือที่ภาคภูมิใจมาก

เจ้าไม่รู้สึกรู้สึกชอบเรือรบนมาก จุกสําคัญอีกอย่างหนึ่งเกี่ยวกับเรือรบนี้ก็คือคุณภาพของไม้ที่ใช้ในการสร้างเรือนั้น ไม้ชนิดนี้เป็นไม้ที่สามารถทนต่อการเดินเรือได้เป็นเวลานาน มันเป็นวัสดุที่ดีมากเลย

หลังจากที่อยู่ภายในมิตินั้น ตอนเช้าเจ้าไหก็ออกมารับประทานอาหารกลางวันและเห็นโซเทคและไมค์ เจ้าไห่เดินไปทางพวกเขาและถามว่า “เป็นยังไงบ้าง? พวกนายกําลังมองหาอะไรอยู่ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” ทั้งสองคนก็เห็นเจ้าไห่เดินมาและโซเทคก็ยิ้ม

โซเทคยิ้มและพูดว่า “ไม่ได้เป็นอะไร ตอนนี้เราอยู่ในน่านน้ําของเมืองสกายแล้ว ไม่มีใครที่จะทําอะไรทุกอย่างในที่นี่แม้แต่ลออนก็เหมือนกัน นั่นคือตระกูลแคลซี่และเรือรบของพวกเขา”

เจ้าไห่มองตามโซเทคไป ซึ่งมันไม่ได้ไกลจากเรือของพวกเขา นั้นคือแบร็ค มันคือชื่อของเรือที่ทั้งลํามีแต่สีดําและมันก็มีขนาดที่พอดีกับการที่จะเดินทางไปในน้ําจืด เมื่อมันอยู่ที่นี่มันก็เหมือนกับผี

โซเทคก็พูดว่า “อย่าคิดว่าตระกูลแคลซีจะอ่อนกว่าเรือรบที่เราเจอ เพราะขนาดของมัน ที่มีความพร้อมในการโจมตีเวทย์ หากนักเวทย์เผชิญหน้ากับมัน ในทะเลก็จะเสียโอกาสชนิดไปได้เลย”

เจ๋าไร่ก็ถามว่า “เรือรบไม่ได้อยู่ในการสั่งการของกองทัพเรือของจักรวรรดิโรเซ่นหรือไม่?”

โซเทคพยักหน้าและพูดว่า “พวกเขาไม่ใช่คนของจักรววรดิโรเซ่น แต่เป็นคนคุ้มกันส่วนตัวของตระกูลแคลซี พวกเขาจึงไม่ได้อยู่ในจักรววรดิโรเซ่น มีหลายตระกูลที่ยิ่งใหญ่ในอาณาจักรที่มีกองทัพเรือของตนเอง สิ่งเหล่านี้ถูกใช้เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของตระกูลและเอาเรือเหล่านี้ออกไปในทะเล พวกเขาไม่ค่อยใช้โจมตีใคร แต่พวกเขาเพื่อแค่ต้องการปกป้องสินค้าของพวกเขา”

เจ้าไหก็พยักหน้าดูเหมือนว่าจักรววรดิมีพลังมากกว่าที่เขาคิดไว้ การที่ตระกูลเหล่านี้สร้างเรือไว้ ก็เพื่อความแข็งแกร่งโดยรวมของประเทศได้

การเดินทางของพวกเขาไม่ได้เจอกับปัญหาใดๆ พวกเขายังคงเห็นเรือสินค้าบางลํา หลังจากที่แล่นเรือไปครึ่งวัน ปริมาณของเรือที่พวกเขาเห็นก็ประมาณ 20 ล่า ซึ่งมันก็ไม่ใช่น้อย

เมื่อพวกเขามาถึงแล้ว เรือของพวกเขาก็ชะลอลง ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขาไม่ได้ทําอะไร แต่เรือก็แล่นช้าลงเรือไหลไปตามแม่น้ํา มันดูเหมือนกับความมีชีวิตชีวาที่เหมือนกับป้อมปราการสายนํา ซึ่งมีท่าเรืออยู่ทุกที่ และเรือจะไปที่นั้น เพื่อบรรทุกและขนสินค้าของพวกเขาที่นี้ยุ่งมาก

จบบทแล้วนะครับ ขอบคุณครับ