Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - ตอนที่ 314

บทที่ 314 – พบกันครั้งแรก

ลูหยางยืนอยู่ข้างหน้าวัว วัวตัวนี้มีลักษณะเหมือนกับวัวทั่วไป เพียงแค่ตัวใหญ่เท่านั้น ในขณะที่วัวตัวนั้นเดินอยู่มันก็สามารถรับฟังคําสั่งได้ มันรู้ดีว่าใครเป็นนายของมัน

หลังจากที่ได้เห็นวัวแล้วน้ํามันทําให้ลหยางพูดอะไรไม่ออกเลย แต่มันก็ทําให้ดวงตาของเธอโตขึ้น เธอค่อยๆเดินไปที่ด้านหน้าของวัวและค่อยๆเอามือจับไปที่เขาของมัน

พนักงานค่อยๆออกมาด้วยความกลัว ถึงแม้ว่าวัวตัวนั้นจะดูไม่ดุร้าย แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันกําลังคิดอะไร พนักงานเห็นแบบนั้นก็รีบเดินไปหยุดเธอ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว ลูหยางจับไปที่ตามตัวของวัว

แต่อย่างไรก็ตามวัวนั่นก็ไม่ได้ทําอะไรเธอ ตอนนี้มันไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น วัวยืนที่นั่นเพื่อกินอาหารของมันเท่านั้น

เมื่อจิลล์และพนักงานเห็นแบบนั้นทั้งสองคนก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น และทั้งสองก็อยากลองสัมผัสวัวตัวนี้บาง ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ทั้งสองเอามือไปจับตามตัวของมัน

วัวไม่ได้ทําอะไรที่ดูเหมือนจะเป็นอันตรายพวกเขาเลย ถึงแม้ว่าจะมีคนอยู่รอบๆตัวมันเป็นจํานวนมาก แต่มันก็ยังคงเดินไปข้างหน้าและกินอาหารของมันต่อไป

ยิ่งลูหยางมองไปที่วัวนั่น มันกับดูน่ารักมาก มันทําให้เธอชอบมันมากๆ เธอหันไปหาพนักงานและถามว่า “ใครกันที่..เป็นเจ้าของวัวตัวนี้? บอกฉันที่ฉันต้องการจะซื้อมัน”

พนักงานยิ้มด้วยความไม่เต็มใจและพูดว่า “ท่านน่าจะรู้กฎของโรงแรมเรานะ เราไม่อาจจะเปิดเผยชื่อของแขกที่มาพักได้ ถึงแม้ว่าฉันจะบอกได้ แต่ฉันก็ไม่คิดว่าแขกคนนั้นจะขายวัวนี้หรือไม่?”

ลูหยางขอร้องกับพนักงาน “สิ่งที่แกบอกมันไม่ได้มีประโยชน์เลย ฉันไม่ได้ถามด้วย แกก็แค่บอกให้ฉันรู้ว่าแขกคนนั้นอยู่ที่ไหน ฉันจะจัดการเรื่องทั้งหมดเอง”

พนักงานยิ้มออกมาและเขารู้ดีว่านายหญิงคนนี้กําลังหงุดหงิดมากๆ นายหญิงคนนี้เอาใจยากมากๆ แต่มันก็จริงกับที่พนักงานได้บอกว่าโรงแรมของเขาไม่อาจจะเปิดข้อมูลของแขกได้ แต่ก็มีบางกรณีที่มีเพื่อนมาด้วย จึงต้องบอกข้อมูลของแขก

เมื่อพนักงานคิดได้แบบนั้น เขาก็บอกเลขห้องของเจ่าไห่ทันที่ลูหยางเข้าใจว่าโรงแรมแห่งนี้เป็นโรงแรมที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง

อย่างไรก็ตามเธอก็รู้สึกโล่งใจ แม้ว่าลหยางจะไม่กล้า แต่เธอก็ไม่ใช่คนโง่อะไร ในใจของเธอนั้น การหาห้องของเจ่าไห่มันไม่ใช่เรื่องยากมากนัก ถ้าไม่งั้นเธอจะเช่าลานด้านหลัง

จริงแล้วคนคิดของเธอมันถูกแล้ว ห้องของเจ่าไหไม่ได้หายากเลย แต่เนื่องจากที่เขาไม่อานจะใช้สถานะของตระกูลบูดาได้ และลอร่าไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเธอได้พวกเขาก็ไม่มีสถานะของตัวตนเก่า มีเพียงนักเวทย์มันก็จะทําให้คนอื่นๆไม่สงสัยพวกเขา

จิลล์เข้าใจสิ่งที่นายหญิงของเธอมากกว่าพนักงาน ดังนั้นมันทําให้เขาไม่ได้ขัดขวางสิ่งที่ลูหยางขอ ลูหยางเดินต่อไปยังโรงแรมทันที

โรงแรมแห่งนี้มีอยู่ทั้งหมด 6 ชั้น ชั้นที่ห้องนั้นจะเป็นห้องที่ดีที่สุด ชั้นล่างลงมาก็จะยิ่งแย่ลง ส่วนชั้นที่ 3 ก็จะมีร้านอาหาร ชั้นที่ 2 ก็มีห้องประชุม และชั้นล่างสุดก็คือชัยที่มีพนักงานต้อนรับ ห้องของเจ่าไห่นั้นอยู่ที่ชั้น 6 และชิวและบล็อคอยู่ที่ชั้น 5 ถึงแม้ว่าชิวจะมีสถานะสูงกว่าบล็อค แต่เขาก็รู้ดีว่าเจ่าไห่ไม่ได้คิดเช่นนั้น บล็อคกับเจ๋าไร่ก็เติบโตมาพร้อมกับเจ่าไม่ตั้งแต่ยังเล็ก และเขาก็พร้อมจะสละชีวิตเพื่อเจ่าไห่ เจ๋าไม่ถือว่าร็อคและบล็อคเป็นพี่น้องของตัวเอง ดังนั้นแม้ว่าชิวจะทําตัวเหมือนเขามีความสําคัญมากกว่าบล็อค แต่เขาก็ไม่อาจจะทําแบบนั้นได้จริงๆ

เจ่าไห่ไม่ได้สั่งงานอะไรพวกเขา เพราะเจ่าไห่ต้องการเพียงแค่ดูสถานการณ์ของเมื่อคาซ่าเท่านั้น พวกเขาไม่ได้ต้องการที่จะอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน พวกเขาต้องเดินทางไปยังโอกิสะ และนั่นก็จะทําให้พวกเขามีข้อมูลน้อยมาก

อย่างไรก็ตามแม้ว่าเจ่าไห่จะต้องการที่จะรู้ข้อมูล แต่ก็มีบางคนที่ไม่ต้องการให้เขาได้มันไป เหมือนกับที่คนอื่นๆพูด “แม้ว่าจะอยู่ที่บ้าน ภัยพิบัติก็จะมาถึง” นี่เป็นสถานการณ์ปัจจุบันของเจ่าไห่

ลอร่าไม่ได้ทําอะไรเลย เธอมองไปนอกหน้าต่างที่ผู้คนกําลังยุ่งๆกันอยู่ข้างนอก เธออยู่ในที่สูงเมื่อมองออกไปก็เห็นว่ามีทิวทัศน์ที่ดูสวยงามมาก

เจ๋าไร่กําลังถือไวน์อยู่ ขณะที่ลอร่ายืนอยู่ข้างๆเขา พวกเขาก็กําลังมองหาคนที่อยู่ข้างล่างผ่านหน้าต่าง ทันใดนั้นเจ่าไหก็ถอนหายใจ “ฉันต้องการสร้างอาคารที่มีความสูงที่ป้อมภูเขาหิน เพื่อที่เราจะได้เห็นทิวทัศน์ทั้งหมดของดินแดนของเรา”

ลอร่ายิ้ม “ใช่ฉันก็คิดเช่นนั้น เราจําเป็นต้องสร้างอาคารสูง”

ขณะที่เธอบอก ก็มีเสียงเคาะประต ลอร่าสวมผ้าคลุมหน้าของเธอทันที แล้วทําเสียงหวานๆและอ่อนโยน และบอกให้เนียร์ไปดูว่าใครมา

เสียงพนักงานก็พดมาว่า “นายน้อยกระผมคิดว่ามีคนต้องการจะเจอกับท่าน”

เห็นได้ชัดว่านั้นเป็นเสียงของชิว เธอจึงเปิดประตูให้เขาเข้ามา เมื่อชิวเข้าห้องมา เจ่าไหก็มองไปที่เขมใน ขณะที่เก็บไวน์ของเขาไว้และพูดว่า “มาหาฉันหรอ? ฉันคิดว่าน่าจะไม่มีใครรู้จักฉันที่เมืองคาซานี่นะ ทําไมถึงมีคนอยากจะพบฉัน”

ชิวลุกขึ้นมองลอร่าและคนอื่นๆ จากนั้นก็แสดงสีหน้าแปลกๆ เขาตอบว่า “คนที่ต้องการมาหานายน้อยก็น่าจะเป็นเรื่องพิเศษมาก นายหญิงของเพอร์เซลล์ ลูหยางเพอร์เซลล์”

เมื่อชิวได้บอกชื่อนี้ เจ่าไห่และคนอื่นๆก็ตกใจมาก คนพวกนี้รู้ตัวจริงของเจ่าไห่ ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ความขัดแย้งระหว่างเจ๋าไร่กับลหยาง พวกเขาไม่คิดว่าลูหยางจะอยากพบกับพวกเขาตอนนี้

เจ่าไห่ขมวดคิ้ว “เธอต้องการพบฉันงั้นหรอ? แล้วพนักงานต้อนรับของโรงแรมบอกอะไรบ้าง? “

ชิวตอบว่า “พนักงานบอกว่าลหยางกําลังรอคุณอยู่ที่ห้องอาหารชั้นสาม เนื่องจากชื่อที่เราลงทะเบียนครั้งนี้ คือเวลส์ไม่รู้ทราบเกี่ยวกับตัวตนของเรา พนักงานต้อนรับของโรงแรมบอกเพียงว่าลหยางอยากเห็นเวลส์”

ตอนนี้เจ๋าไฟใช้ชื่อของเวลส์เวลส์เองรู้จักกับคนสองสามคนในทวีปนี้ ดังนั้นเมื่อเกิดเหตุการณ์ที่เจ๋าไร่ต้องการใช้ชื่อเวลส์ มันก็น่าจะใช้ได้

เจ่าไห่พยักหน้า “ฉันดูเหมือนว่าเธอไม่รู้ว่าฉันได้ปลอมตัวแล้วเธอต้องการจะเห็นอะไร?”

ลอร่ายิ้ม “ทําไม? พี่ไม่ต้องการเห็นอดีตคู่หมั้นของพี่หรอ? เธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองคาซ่าและมีชื่อเสียงมาก ยิ่งกว่านั้นเธอชอบคนที่มีสถานะโดดเด่น กับรูปลักษณ์ปัจจุบันของพี่ไห่เธอจะชอบพี่อย่างแน่นอน “เม็กและคนอื่นหัวเราะ กับสีหน้าของเจ่าไห่ปัจจุบันเขาเป็นคนที่มีหน้ามีตาดีจริงๆ

เล่าให้ไม่สามารถแบกรับได้ แต่ยิ้มให้เขาหันหน้าและพูดว่า “ดีเดี๋ยวจงหยุดพูดเรื่องนี้ นายหญิงของเพอร์เซลล์กําลังรอพวกเราอยู่ ไม่ยอมรับคําเชิญของเธอจะไม่ดีสําหรับเรา ฉันอยากจะดูว่าลูหยางอยากจะทําจริงๆ” ด้วยเหตุนี้กลุ่มจึงเริ่มมุ่งหน้าลงบันได

บล็อคกําลังรอคอยเจ๋าไร่อยู่ด้านล่างเมื่อเขาเห็นเจ่าไห่เดินออกไปเขาก็เดินตามเขาไปทันที ไปยังห้องอาหารชั้น 3

ห้องอาหารชั้น 3 ของโรงแรมเปิดให้บริการด้านนอก พ่อครัวที่นี่มีความสามารถมากเขามีชื่อเสียงมากในเมืองคาซ่า ถ้าคนที่มีถานะในเมืองคาซ่าต้องการที่จะปฏิบัติกับใครสักคนพวกเขาก็จะพาพวกเขาไปที่โรงแรมแห่งนี้

ตอนนี้มีหลายคนที่อยู่ในห้องอาหาร คนเหล่านี้เป็นคนที่โดดเด่นและมีอิทธิพลมากที่สุดในเมืองคาซ่า บางคนอาศัยอยู่ในโรงแรมซึ่งเข้าได้ไม่ง่ายนัก ในความเป็นจริงถ้าคุณอยู่ในโรงแรม สถานะของคุณก็ไม่ธรรมดาและน่าจะเป็นนักธุรกิจที่มั่งคั่งอย่างน้อยมิฉะนั้นราคาของโรงแรมจะทําให้กระเป๋าสตางค์ขาดได้

ลูหยางได้เข้าห้องอาหารมาแล้วค่อนข้างนาน ทุกคนรู้ว่าเธออยู่ในห้องให้ความยินดีกับพวกเธอทุกคนรู้ดีว่าอยากให้ลหยางอยู่ในจุดสนใจ ดังนั้นพวกเขาจึงยินดีที่จะให้ความร่วมมือ

ลูหยางกําลังนั่งดื่มไวน์อยู่ที่โต๊ะ จิลล์และสาวใช้ของเธอยืนอยู่ข้างหลังเธอ ในเวลาเดียวกันแขกของห้องโถงให้ความสนใจกับเธอไม่รู้ว่าใครจะมาพบกันในวันนี้

ลูหยางนั้นเป็นที่รู้จักกันดีภายในคาซ่า ซึ่งรวมถึงความจริงที่ว่าเธอต้องการที่จะทําลายความผูกพันของเธอกับตระกูลบูดา ซึ่งทําให้ตระกูลเพอร์เซลล์สร้างความกดดันให้ บูดาเพื่อทําลายการสู้รบ อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ หลายคนเชื่อว่าเหตุผลหนึ่งที่ตระกูลบูดาด้วยตัวเองก็เป็นเพราะความโรแมนติกของลูหยาง

ชีวิตของเธอบางครั้งก็น่าเบื่อมากและพวกเขาก็อยากจะแสวงหาความบันเทิงด้วย เรื่องที่โรแมนติกกลายเป็นเรื่องที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในกลุ่ม

ในเวลานี้กลุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวทางเข้าของห้อง คนเหล่านี้มองไปที่กลุ่มและดวงตาของพวกเขาก็สดใส สิ่งที่ทําให้ดวงตาของพวกเขาสว่างไสวขึ้นคือลอร่าและหญิงอีกสองคนผู้เชี่ยวชาญ

ด้านการถอนดอกไม้เหล่านี้ไม่ใช่พวกเขาไม่จําเป็นต้องมองไปที่ใบหน้าของผู้หญิงเพื่อตัดสินว่าพวกเขามีเสน่ห์หรือไม่ พวกเขาเพียงต้องการเห็นร่างกายของผู้หญิงเหล่านี้เพื่อกําหนดลักษณะที่ปรากฏของพวกเขา

ไม่ต้องสงสัยว่าลอร่าและอีกสองคนเป็นผู้หญิงสวยๆ ที่สําคัญเมื่อพวกเขาเห็นลอร่าและความสูงของคนอนพวกเขารู้ว่าพวกเขาเป็นเด็กหญิงที่ยังไม่แต่งงานความจริงเรื่องนี้ทําให้ดวงตาของพวกเขาสดใสขึ้น

คนอื่นที่จับตาพวกเขาคือเจ่าไห่ เจ่าไหสวมเสื้อคลุมที่หรูหราและสง่างาม หนวดของเขาแสดงให้เห็นถึงสไตล์ของเขา คนเหล่านี้จะได้เห็นว่าอายุของเจ่าไห่มากแล้ว และมีหนวด และผมสีชมพูของเขาแสดงสถานะของเขา พวกเขารู้สึกเหมือนกับว่าการปลอมตัวของเจ่าไห่ ไม่ใช่เรื่องง่ายและเขาเป็นคนที่มีความโดดเด่น

คนในห้องรู้ว่าลหยางชอบคนที่โดดเด่น ผู้ที่ได้รับข่าวลือว่าเคยอยู่กับเธอเป็นคนที่ประสบความสําเร็จทุกคน ลูหยางชอบคนประเภทนั้น

ตอนนี้คนที่อยู่ในห้องเข้าใจว่าใครรอคอยอยู่ ลูหยางกําลังรอคอยการทักทายจากสุภาพบุรุษคนนี้ด้วยท่าทางหยิ่งทะนง แต่พวกเขาไม่ได้คัดค้านงานของเจ่าไห่ แต่พวกเขารอดูท่าทาง

ลูหยางยังได้เห็นเจ่าไห่แต่เธอไม่ได้พูดอะไร ถึงแม้ว่าเสน่ห์ของเจ่าไฟในสไตล์เป็นสิ่งที่ดีและอารมณ์ของเขาก็คือสิ่งที่เธอชอบเจ่าไห่ เจ่าไห่มีข้อเสียเขาไม่หล่อมากนัก ลูหยางเพียงแค่ให้เขาอย่างรวดเร็ว

จบบทแล้วนะครับ ขอบคุณมากๆนะครับ