Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - ตอนที่ 287

บทที่ 287 – พิษ!

ท้องฟ้าค่อยๆมีดลง เมื่อใกล้เข้าฤดูหนาวแล้ว พวกชาวเผ่าจะกินอาหารเย็นช้ากว่าปกติไม่ก็มดแล้วพวกเขาถึงจะกิน

เจ่าไห่มองไปข้างนอกและเห็นชาวเผ่าที่เริ่มทำอาหาร เจ่าไห่ไม่ได้ยินออกมาและพูดว่า “เริ่มแผนได้แล้ว” ลอร่าพยักหน้าและทำอาหารเย็น ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดไม่ได้ออกไปไหนนอกเต็นท์แล้ว

เล่าให้ไม่ได้ละสายตาจากจอเลยแม้แต่น้อย เขาเฝ้าดูผู้คนที่เป็นคนดูแลคนของเผ่าเฮคัสอยู่ตลอดเวลา สิ่งที่เล่าให้เห็นอยู่ตอนนี้ก็คือ ทหารบางคนก็ไปทำอาหาร บางคนก็ดื่มไวน์กันอยู่

เจ่าไห่ยิ้มแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ในขณะที่เจ่าไห่ดูอยู่นั้น เขาก็คิดว่าตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีมากที่จะใส่ยาพิษลงไป แผนแรกที่เจ่าไห่วางไว้ก็คือ เขาจะสั่งให้นกอินทรีย์บินขึ้นไปและปล่อยพิษลงไปในอาหาร แต่เมื่อเขามาคิดดูอีกที เจ่าไห่ก็บอกกับตัวเองว่า มันอาจจะไม่ได้ผลเพราะนกอินทรีย์นั้นจำเป็นต้องบินสูงๆ ไม่งั้นพวกเขาจะสงสัยกันได้ และเมื่อบินสูงผลของมันก็อาจจะไม่ได้เต็ม 100

เนื่องจากตอนนี้เล่าให้ไม่สามารถใช้นกอินทรีย์ได้ เจ่าไห่ก็คิดถึงอะไรบ้างอย่างที่เขามีอยู่ภายในมิติ นั่นก็คือยุง

และยุงก็ได้เข้าไปอยู่ภายในมิติของเจ่าไห่ แต่เขายังไม่เคยใช้มันให้เกิดประโยชน์ แต่ตอนนี้และที่เจ่าไห่จะสามารถใช้พวกยุงได้ แต่เจ่าไห่ก็ไม่ได้สั่งให้ยุงเหล่านี้ไปกัดคน แต่เขาจะให้ยุงพวกนี้เอาพิษเข้าไปในเผ่า

เจ่าไห่เห็นว่าหัวของยุงพวกนี้ไม่ได้มีขนาดเล็กมากนัก แต่พวกมันก็สามารถเข้าไปในเผ่าได้ แต่ถ้าส่งไปมากเกินไปพวกมันก็จะเป็นที่สงเกตุได้ เจ่าไห่จึงส่งไปเพียง 5 ตัว

ยุงพวกนี้ได้ถูกทำให้วิวัฒนาการหลังจากที่พวกมันได้เข้าไปในมิติ ตอนนี้พวกมันก็เลยไม่ได้กลัวพิษจากมิติ เจ่าไห่ก็เลยสั่งให้พวกมันดูดสารพิษเข้าไปในตัวของพวกมัน จากนั้นพวกมันจะต้องบินลงไปในหม้อที่มีอาหารอยู่นั้น

หลังจากนั้นเจ่าไห่ก็ถามเจ้าเหวินว่ายุงพวกนั้นสามารถทำได้ใช่ไหม เจ่าไห่ไม่ได้คิดว่ายุงพวกนี้จะทำได้แค่ดูดเข้าไปได้เท่านั้น แต่พวกมันยังสามารถเอามันออกมาได้ด้วย

สิ่งแรกที่เจ่าไห่คิดก็คือการที่ให้พวกยุงบินลงไปในหม้อเพื่อสละตัวของตัวมันเอง แต่ตอนนี้เจ่าไห่ไม่ได้คิดที่จะให้มันทำแบบนั้น เขามีทางเลือกที่ดีกว่านั้นมาก

ตอนนี้เล่าให้ได้วางยาพิษทหารที่เฝ้าคนของเผ่าเฮคัสอยู่ โดยที่เขาไม่ได้วางยาเผ่าเฮคัสด้วยเขากลัวว่าเขาอาจจะทำร้ายเจ้าหญิง และเขาจะไม่มีอะไรไปพูดกับเวลส์อีกเลย

ขณะที่ยาพิษกำลังทำงานอยู่ในขณะนี้ลอร่ากำลังเตรียมอาหารอยู่ข้างนอก ตอนนี้พวกเขายังปรุงอาหารอยู่ในทุ่งหญ้าคนไม่ได้กินเนื้อแกะทุกวันเพราะถือว่าแกะเป็นทรัพย์สินที่สำคัญที่สุดของพวกเขา ดังนั้นวิธีการที่อาจจะกินเนื้อแกะได้เป็นอย่างดี

สำหรับฝูงในทุ่งหญ้า พวกเขามักจะกินข้าว เฉพาะในโอกาสพิเศษที่พวกเขาจะปรุงอาหารนี้ ลอร่ารู้เรื่องนี้ด้วยเช่นกัน พวกเขามักจะกินข้าวด้วยกัน และพวกเขาก็จะไม่กินเนื้อแกะเป็นประจำ

อย่างไรก็ตามวันนี้เป็นวันพิเศษ ดังนั้นลอร่าจึงเตรียมแกะไว้ นอกเต็นท์ เธอตั้งหม้อขนาดใหญ่ในการปรุงอาหาร ภายในหม้อมีเนื้อแกะ

จากสามคน เม็กเป็นคนที่กินอาหารแล้ว เธอเคยทำอาหารกับเมอร์ริน เพราะฉะนั้นเธอจึงเป็นแม่ครัวที่กล้ามาก ลอร่าและเนียร์ไม่สามารถปรุงอาหารได้ เพราะลอร่าเป็นสุภาพสตรีสาวแท้มีทุกคนที่จะเตรียมตัวให้กับเธอเสมอและตั้งแต่เนีบร์อยู่ที่ด้านของลอร่าเธอยังไม่สามารถปรุงอาหารได้

อย่างไรก็ตามลอร่าไม่ได้ขอให้ใครช่วย แต่เม็กก็อยากจะช่วยแต่ก็เหมือนว่าเธอวุ่นวายมากกว่า

เจ่าไห่นั่งอยู่ในเต็นท์ เขายิ้มขณะมองไปที่จอของสามสาวเล่าให้รู้สึกว่าเขาโชคดีที่พวกเขาได้อยู่เงียบ ถ้าสนามหลังเต็นท์ของเขาถูกไฟไหม้แล้วมันจะเป็นปัญหาใหญ่

เจ่าไห่ได้ให้ความสำคัญกับสภาพของเผ่าต่างๆด้วยเช่นกันเนื่องจากทหารของเผ่าเริ่มกินอาหาร เจ่าไห่ก็เตรียมที่จะเริ่มต้นแผนของเขา เขาเลือกเผ่าที่อยู่ห่างไกลด้วยคลื่นมือของเขา เขาปล่อยซอบบี้และซอบบี้ที่มาจากเผ่าจาโกบางส่วนและมุ่งหน้าไปที่ค่ายนั้น

เจ่าไห่ต้องยอมรับว่าทหารเหล่านี้มีร่างกายที่แข็งแรก แม้หลังจากกินเนื้อแกะที่เป็นพิษแล้วพวกเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบทันทีและยังคงดื่มไวน์นมต่อไป แต่ตอนนี้พวกเขาก็ได้ถูกสั่งให้เตรียมตัว พวกเขาเตรียมตัวที่จะต่อสู้

อย่างไรก็ตามยาพิษของเจ่าไห่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทนมัน พิษพวกนี้เป็นพิษที่ถูกผสมมาจากหลากหลายพิษ แต่ตอนแรกทหารพวกนี้ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร

ตามปกติการไหลเวียนของเลือดของพวกเขา จะเพิ่มขึ้นซึ่งจะช่วยเพิ่มอัตราการดูดซับพิษและปล่อยให้สารพิษไปถึงหัวใจได้เร็วขึ้น หลังจากผ่านไปไม่นาน พวกเขาก็รู้สึกว่าร่างกายของพวกเขาอ่อนแอลงและแขนของพวกเขาเริ่มไม่มีแรง

ในเวลานี้ซอบบี้ก็ได้เข้าไปแล้ว ตอนนี้เจ่าไห่ก็รู้สึกดีมาก เพราะเขาจะได้ชอบบี้เพิ่มอีกเป็นจำนวนมาก และเขาก็รีบจำการพวกเขาทันที เพราะเจ่าไห่กลัวว่าพวกเขาจะทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายมากขึ้น

และเรื่องทั้งหมดก็ง่ายขึ้นมาก เพราะซอบบี้ของเจ่าไห่ได้จัดการทหารทั้งหมดได้อย่างรวดเร็วต่อมาเจ่าไห่ก็หันไปยังซอบบี้ทั้งหมด ค่ายนี้มีทหารถึง 1000 คน ดังนั้นเจ่าไห่จึงได้รับกองทหารจำนวน 1000 คนหลังจากนั้นพวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังค่ายที่สอง

ในค่ายแรกเพราะทหารกินอาหารเพียงอย่างเดียวพิษก็ยังไม่ส่งผลกระทบต่อพวกเขามากแต่เมื่อเจ่าไห่ค่ายที่สอง ทหารทั้งหมดก็นอนกองลงกับพื้นหมดแล้ว

หลังจากจัดการแล้ว เจ่าไห่ได้นำเอาทหารทั้งหมดของเขาออกมา ปัจจุบันมีกองกำลังรบ 6 กองพันจำนวน 5,000 คนซึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเผ่าราชาจำนวน 5,000 คน

เจ่าไห่ปล่อยให้ทหารของเผ่าราชาจำนวน 5000 คน เข้ายึดตำแหน่งตามด้วยทหารม้า 1500 คนจากนั้นพวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่คนของเผ่าเฮคัสอยู่

ทหารที่อยู่ที่นั่นเป็นกังวลมากในตอนแรก แต่หลังจากที่เห็นว่าพวกเขาถูกล้อมรอบโดยคนของพวกเขาเอง พวกเขาก็รู้สึกผ่อนคลายและยังเตรียมที่จะส่งคำอวยพร

6500 เทียบกับ 300 คนที่ไม่ได้เตรียมตัวก่อนหน้านี้ ก็ไม่ต้องดูเลยว่าจะมีผลออกมาอย่างไรดังนั้นทหารภายใต้เผ่าราชาที่ไม่สามารถตอบสนองต่อสิ่งที่เกิดขึ้นได้ในทันที พวกเขาถูกฆ่าล้างในขณะที่เผ่าเฮคัสถูกกดขี่ข่มเหงไม่ทำปฏิกิริยา แต่แล้วพวกเขาก็รู้สึกว่าหัวของพวกเขาเริ่มวิงเวียนหลังจากนั้นพวกเขาก็สูญเสียความคิดของพวกเขา ไม่นานนักพวกเขาทั้งหมดก็นอนลงกับพื้น ทุกอย่างเริ่มเงียบสงบ

ในเวลานี้ เจ่าไห่ดูเหมือนจะไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้น เขาเพิ่งกินเนื้อแกะนอกเต็นท์ของเขา เมื่อกลางมื้อเย็นของพวกเขา เม็กออกไปหาชนเผ่า เพื่อค้าไวน์นมด้วยเหตุผลที่พวกเขาให้นมไวน์หมดไป

เป็นเรื่องปกติสำหรับนักล่าสัตว์หลายคนที่รับประทานอาหารค่ำนอกเต็นท์ของพวกเขากลุ่มของเจ่าไห่ได้ทานอาหารค่ำนอกเต็นท์หลายครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่พวกเขายังคงได้รับเฝ้าระวัง ในช่วงเวลานั้นเจ่าไห่ไม่ได้กลับไปที่ป้อมภูเขาเหล็กหรือไปที่มิติ แต่เขากับทานอาหารค่ำและทานอาหารนอกเต็นท์ตลอดเวลาเพื่อให้ผู้สังเกตการณ์สามารถเห็นพวกเขาได้เสมอ

ต่อมาหลังจากที่คนที่เฝ้าติดตามพวกเขาถูกถอนตัว เจ่าไห่ก็ยังคงทานอาหารนอกเต็นท์อยู่กับชาวเผ่านี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย ทุกคนจึงไม่มีข้อสงสัยอะไร

อย่างไรก็ตามในคืนนี้ค่ายไม่สงบ ตอนกลางดึกเล่าให้ได้ยินเสียงกระดิ่งดังขึ้นข้างนอก ทันทีที่พวกเขาวิ่งออกนอกเต็นท์ด้วยความตื่นตระหนก ปัจจุบันค่ายทั้งหมดกำลังเดือดพล่าน ทุกคนของเผ่าออกจากเต็นท์ของพวกเขาพร้อมกับถืออาวุธของพวกเขา

โชคดีที่ผู้ชายเหล่านี้ไม่ได้เข้าไปในเต็นท์ของเจ่าไห่ มีกองทหารม้าอยู่นอกค่ายของพวกเขา แต่พวกเขาไม่ทราบว่าพวกเขาถูกส่งมาเพื่อปกป้องกลุ่มของเจ่าไห่หรือตรวจสอบพวกเขา

เจ่าไห่แกล้งทำเป็นเดินไปมาเรื่อยๆ ในค่ายของเขาขณะที่หน้ากังวลมาก ตอนนี้เบต้าก็มาถึงเจ่าไห่เห็นเขาทันทีและเดินหน้าต้อนรับด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตระหนกเขาถามว่า “เบต้า เบต้าเกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณถึงระดมพล?”

เบต้ามองเจ่าไห่และกล่าวว่า “เจ่าไห่ ฉันขอให้นายอย่าพึ่งออกจาเต็นท์ ตอนนี้มีเรื่องร้ายเกิดขึ้นกับทหารของเรา เมื่อพวกเขาไปหาอาหาร เจ้าชายโกรธมากตอนนี้พวกเรากำลังไล่ตามพวกเขาอย่าออกไปนอกเต็นท์ของนาย เราได้ส่งคนบางคนเพื่อปกป้องนาย นายจะปลอดภัยภายในค่ายของเรา”

เจ่าไห่แกล้งทำเป็นตกใจและกล่าวว่า “ดี ฉันจะไม่ออกไปข้างนอกเลย ขอบคุณเบต้า” เขารีบหันกลับไปที่เต็นท์ของเขาและมองไปที่จอ

จอได้แสดงให้เห็นสถานการณ์รอบๆ ค่าย เจ่าไห่สามารถมองเห็นได้ ทหารที่ได้ติดอาวุธและขี่ม้าก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังทุ่งหญ้าเตรียมความพร้อมสำหรับการต่อสู้

จบบทแล้วนะครับ ขอขอบคุณที่ติดตามนะครับ