Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - ตอนที่ 286

บทที่ 286 – กับดัก

ลอร่าพยักหน้าและพูดว่า ”ดี เราควรรอจนกว่าจะมีโอกาศที่จะไปช่วยเจ้าหญิง”

เจ่าไหก็ส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ได้ เราไม่ควรทำแบบนั้น ถ้าเรารอโอกาศที่จะช่วยเจ้าหญิงมันอาจทำให้ซีทรานสงสัยเราได้ ถ้าหากเราเจอพวกเจ้าหญิงเราจะเข้าช่วยพวกเขาทันที ซีทรานจะได้ไม่ต้องสัยเรา”

ลอร่าฟังคำอธิบายของเจ้าไห่ และเธอก็คิดว่าสิ่งที่เจ๋าไม่พูดนั้นเป็นสิ่งที่ดีกว่าที่เธอคิด ถ้าพวกเขารอเพื่อออกจากเต็นท์ไปช่วยเจ้าหญิงและซีทรานรู้และเห็นความผิดปกติ เขาจะตั้งข้อสงสัยพวกเราได้ แต่ถ้าพวกเขาออกไปช่วยเจ้าหญิงทันที ซีทรานก็จะไม่สงสัยพวกเขา”

เม็กมองไปที่เง่าไห่และพูดว่า “นายน้อยว่านี้ นายน้อยได้เจอกับซีทรานไหม? การเจรจาไม่มีอะไรติดขัดใช่ไหม? แล้วเขาเป็นคนแบบไหน?”

เจ๋าไม่คิดอยู่แปปนึ่งและพูดว่า “ซีทรานนั้นดูเป็นคนที่มีอำนาจมาก แต่ถ้าตัดสินซีทรานด้วยการมองแบบผ่านๆแล้ว มันจะเป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่มาก แต่ถ้าลองมองเขาดีๆแล้ว เขาก็เป็นคนดีมากอยู่พอสมควร วันนี้ที่ฉันได้ไปเจรจากับซีทรานทุกอย่างไม่ได้มีอะไรติดขัดเลย ซีทรานกับไว้ใจเรามากขึ้น”

ลอร่าพยักหน้าและพูดว่า “ตอนนี้ฉันคิดว่าซีทรานน่าจะพอใจเรามากๆ และฉันก็คิดว่าซีทรานจะรอวันที่เรานำพืชมาส่งไม่ไหวแล้ว”

เจ้าไห่ยิ้มและพูดต่อว่า “ก่อนอื่นเลย เราจำเป็นต้องทำให้เขาเชื่อใจเราให้มากๆก่อน เพื่อที่จะให้พี่เวลส์ใช้แผนต่อไปได้ และหลังจากที่เราช่วยเจ้าหญิงแล้ว เราจะไปสอดแนมรอบค่าย แต่จากข่าวที่เล่าให้ได้ยินมานั้น เผ่าบูลไม่ได้รับการสนับสนุนจากคนจากทวีปอื่นอีกแล้ว ตอนนี้พวกเขามิอาจจะขอความช่วยเหลือได้อีกต่อไปแล้ว แต่ถ้าเป็นฉันนะ ฉันจะปล่อยให้พวกมนุษย์ได้กลับทวีปของพวกเขาไปก่อน และเมื่อกลับมาที่ทุ่งหญ้าพวกเขาก็ยังจะเป็นกองกำลังที่ดีแก่เรา”

ลอร่าพยักหน้า “ถ้าพี่เวลส์สามารถโจมตีได้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ เขาก็จะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน เพราะไม่มีใครคิดว่าเขาจะแก้แค้นได้ในเวลาไม่นานนัก”

เจ้าไห่ยิ้มและไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไรออกมาทั้งนั้น เขามองไปที่ลอร่าและถามว่า “ในช่วง 2-3 วันนี้ เธอได้ติดต่อกับเผ่าบูล เธอรู้สึกยังไงบ้างเกี่ยวกับพวกเขา?”

ลอร่าก็พูดกับเจ่าไห่ว่า “ฉันคิดว่า พวกเขาก็ดูเฉยไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ ไม่ได้มีนิสัยเหมือนเผ่าที่เราเคยเจอมา เมื่อเทียบกันแล้วฉันไม่ได้ชอบเผ่าบูลเลย”

เจ้าไห่ยิ้มและพูดต่ออีกว่า “อาจจะเป็นเพราะพวกเขาใช้ตัวเองเป็นหลักมากเกินไป และมันก็ไม่ใช่เรื่องที่แปลกเลย เพราะพวกเขาไม่ชอบที่จะทำความรู้จักกับเผ่าอื่นๆ”

ลอร่าพยักหน้าแล้วหันไปที่จอและเห็นชาวเผ่าดูวุ่นๆ เจ๋าไฟก็ถอนหายใจ เจ้าไหมองออกมาและเห็นว่าข้างนอกนั้นดูวุ่นวายมาก และเจ้าไหก็พูดว่า “เหมือนพวกเขาจะไม่เคยเจอสงครามเลย”

ลอร่าก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาเพียงแต่ยืนอยู่นิ่ง เพราะเธอไม่เคยเจอกับสถานการณ์แบบนั้น แต่พวกเขาก็เคยเห็นเมื่อตอนที่เผ่ามูลได้โจมตีกาซอล แต่กับเผ่าเล็กๆ พวกเขาก็ไม่เคยเห็น

เจ้าไห่ถอนหายใจแล้วภาพบนจอก็เปลี่ยนไป ขบวนรถยังคงเคลื่อนไหวได้โดยไม่มีอุบัติเหตุใดๆ เจ่าไห่พยักหน้า “ใช่ฉันเพิ่งวางวัวในฟาร์มสัตว์ มันทำให้มิติฟาร์มเพิ่มขึ้นถึงระดับที่ 7 แล้วฉันก็สามารถเลี้ยงวัว 100 ตัวได้ ไวน์นมที่เราจะทำมันจะเป็นสินค้าที่ดีอีกอย่างแน่นอน”

เมื่อลอร่าได้ยินว่ามิติได้รับการอัพเกรดแล้ว เธอก็มีความสุขมาก จากนั้นเธอก็พูดว่า “พี่ไหมติของเราอยู่ในระดับ 7 แล้ว พี่คิดว่าอะไรจะเปลี่ยนไปเมื่อถึงระดับ 10″

เจ้าไห่ส่ายหัวและตอบลอร่าว่า “ใครจะรู้? การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น อาจไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ แต่ฉันก็คิดว่ามันคงดีสำหรับพวกเรา”

ลอร่ายิ้ม “ฉันเชื่อว่ามิติจะช่วยให้ดีขึ้น นอกจากนี้ฉันไม่คิดว่าไวน์นมจะใช้เวลาเพียงไม่นานในการหมัก แต่นมของเราอาจจะอร่อยมาก ฉันไม่อยากคิดเลยว่ารสมันจะดีมากแค่ไหน”

เจ่าไห่ยิ้ม ท่าทางของเหมือนอยากจะลิ้มรสไวน์ เมื่อเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาอาหารกลางวัน เจ้าไม่ก็พาลอร่าและคนอื่นๆ กลับไปที่ป้อมภูเขาเหล็ก เขาออกจากค่ายไปและให้ เจ๋าฉินอี้เฝ้าเต็นท์ไว้เพื่อว่าจะมีใครมาหาเจ้าไห่ พวกเขาจะได้มีเวลาที่จะกลับไปที่เต็นท์

เมื่อเจ้าไห่กลับไปที่ป้อมภูเขาเหล็กแล้ว ประชากรของเขาก็พึ่งกินอาหารกลางวันกันเสร็จ โดยปกติแล้วอาหารกลางวันที่นี่ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากเลยและใช้เวลากินไม่นานนัก เพราะพวกเขาจะยุ่งมากในช่วงตอนบ่าย เวลาพักกลางวันนั้นน้อยมาก แต่พวกเขาจะได้พักแบบยาวๆก็ต่อเมื่อได้กลับเข้าบ้านของตัวเอง

เมื่อเห็นเจ้าไห่กลับมา กรีนก็รู้สึกแปลกใจมาก โดยปกติแล้วเจ้าไห่จะไม่กลับมาทานอาหารกลางวัน แต่โชคดีที่กรีนได้เตรียมอาหารจำนวนมากไว้ เขาเลยไม่ต้องเตรียมอาหารเพิ่มอีก

ขณะรับประทานอาหารกลางวัน เข่าให้ให้กรีนเอาไวน์นมมา กรีนก็ได้ไปยกหม้อต้มมา จากนั้นเขาก็ให้แต่ละคนดื่มหนึ่งถ้วย ไวน์นมอร่อยมาก เมื่อเทียบกับไวน์ที่มนุษย์สร้างขึ้น มันมีกลิ่นหอมมากและควบคู่กับวิธีการกลั่นคุณภาพของไวน์นมได้กลายเป็นจำนวนมากที่สูงขึ้น ลอร่าดื่ม 1 ถ้วยหลังจากที่ใบหน้าของเธอแดงขึ้น

เมื่อเจ่าไม่ดื่มเข้าไป 2 ถ้วยแล้ว เขาก็ไม่ได้ดื่มอะไรอีกเลย เขากลับไปที่เต็นท์แล้วนอน หลับไปเลย

ในอีกสามวันถัดมาชีวิตของเจ้าไหก็สงบมาก บางครั้งเจ้าไหก็ได้คุยกับชาวเผ่าอยู่บ้าง แต่คราวนี้พวกเขาไม่ได้ทำอะไรกับชาวเผ่าเลย

ข่าวคราวที่เง่าไห่ยอมรับคำขอ แพร่กระจายไปทั่วเผ่าราชา และไม่นานนัก กลุ่มคนที่เข้ามารู้เรื่องขอทุกสิ่งที่พวกเขาต้องการหวังว่าเจ้าไห่จะจัดหาพวกเขา

เจ้าไม่รู้สึกว่าเขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่ เขาไม่ควรถามคำขอ เนื่องจากพวกชาวเผ่ายังคงมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องทำ เล่าให้จึงทำให้พวกเขากลับไปก่อน เล่าให้ได้รับคำขอของพวกเขาเจ่าไห่เขียนขึ้นเพื่อที่เขาจะไม่จำเป็นต้องระบุรายชื่อที่ละรายการ

เจ๋าไร่ทำเช่นนั้น เนื่องจากเขามีอุปกรณ์มากมายจากเมืองคาซ่า เกือบทั้งหมดกำลังเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางครั้งต่อไปที่ทุ่งหญ้า ดังนั้นเจ้าไม่ต้องการอุปกรณ์เหล่านี้

เขาเพียงแค่ประเมินความต้องการของชาวเผ่า ในการซื้อ เนื่องจากชาวเผ่าพวกนั้นไม่สามารถซื้อสิ่งที่พวกเขาต้องการในทุ่งหญ้าที่ขาดแคลนนี้ได้ พวกเขาจึงต้องฝากความหวังไว้กับเจ่าไห่

เล่าให้ได้รับรายชื่อคำสั่งซื้อทั้งหมด ซึ่งเพียงพอที่จะรวบรวมหนังสือสองสามเล่มด้วย ไม่ว่าใน กรณีใดรถขนส่งพืชจะมาถึงนอกพื้นที่ของเผ่า

ช่วงไม่กี่วันที่วุ่นวายนี้ ได้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วรถขนข้าวของเจ้าไห่ ได้เข้ามาในดินแดนของเผ่าราชา หลังจากที่พวกเขาขนพืชเสร็จ เจ่าไหก็สั่งให้เหล่าซอบบี้กลับไปทันที จากนั้นเขาก็เรียกหานกอินทรีย์ เพื่อหาเต็นท์ของซีทราน เพื่อหาน้องสาวทั้ง 2 คนของเวลส์

ตอนนี้เหล่าคนที่อยู่ในทุ่งหญ้ากำลังเตรียมตัวสำหรับฤดูหนาวพวกเขาจำเป็นต้องหาอาหารเพื่อให้เพียงพอกับฤดูหนาว

การหาอาหารสำหรับฤดูหนาวเป็นงานที่เหนื่อยมาก พวกเขาไม่สามารถกลับไปที่ค่ายมาเป็นเวลานาน พวกเขาต้องทำงานตั้งแต่รุ่งถึงค่ำพวกเขาจะไม่มีเวลาที่ได้พักผ่อนเลย

โชคดีที่นกอินทรีย์สามารถไปได้เร็วและเจ้าไหก็เชื่อว่าเผ่าบูลจับกลุ่มเฮคัสไว้ที่เดียว เจ้าไห่จะหาตำแหน่งที่แน่นอน

ลอร่ามองที่ที่เกิดเหตุด้วยความระมัดระวังในการมองหาโดยกลัวว่าพวกเขาอาจพลาดอะไรบางอย่าง ในไม่ช้าพวกเขาก็พบเป้าหมายของพวกเขา ในความเป็นจริงไม่ยากที่จะหาพวกเขาเพราะพวกเขาอยู่ไม่ไกลจากเผ่าราชา เพียงแค่เดินทางครึ่งวันเท่านั้น

เผ่าราชาตอนนี้มีจำนวนคนอยู่ประมาณ 100 คน สิ่งที่ทำให้เจ้าไหประหลาดใจก็คือพวกมันมาพร้อมกับทหารม้าอีก 300 คน ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังมีอาวุธอยู่ด้วย

เล่าให้ไม่ได้เคลื่อนไหวทันที เขาสังเกตเห็นพลทหารม้า และดูอย่างรอบคอบ รวมถึงสถานการณ์แวดล้อมรอบๆ เผ่าราชา

แน่นอนว่าเจ้าไห่ยังพบว่าบางสิ่งไม่เหมาะสมกับสภาพแวดล้อม ในรอบเผ่าเฮคัส เผ่าราชายังมีจำนวนมาก ตอนนี้พวกเขาไม่ได้ทำงานหนักด้วยตัวเอง แต่พวกเขากับใช้ให้คนของเผ่าเฮคัสทำงานหนักให้กับพวกเขา

หลังจากที่ได้เห็นฉากนี้ เจ้าไห่ก็เข้าใจสถานการณ์ทันที นี่เป็นกับดักที่ตั้งขึ้นโดยเผ่าราชา พวกเขาต้องการใช้เจ้าหญิงที่ 2 และ 3 เป็นเหยื่อ ดังนั้นเมื่อคนของเผ่าเฮคัส มาและพยายามที่จะช่วยพวกเขาจะถูกโจมตีทันที

เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ สีหน้าของเจ้าไหก็เปลี่ยนไป ต่อมาเม็กก็โกรธ และตะโกนว่า “ไร้ยางอายเกินไปแล้ว! หากไม่มีเผ่าเฮคัสพวกเขาก็จะไม่บรรลุสิ่งที่พวกเขามีวันนี้ แต่มองไปที่สิ่งที่เขาทำ เขาไม่คิดวางกับดักสำหรับเผ่าเฮคัสไร้ยางอาย!”

เม็กเป็นคนที่ไม่เคยแช่งคน แต่วันนี้เธอแช่งคน จะเห็นว่าเธอโกรธมากแค่ไหน เจ้าไห่และลอร่า ต่างก็โกรธมากพวกเขาไม่ได้คิดว่าเผ่าราชาจะทำเรื่องแบบนี้

เจ๋าไร่เดาว่าเผ่าราชา คิดอะไรเขาต้องการใช้วิธีนี้ เพื่อแสดงให้เห็นว่าเผ่าราชาได้อยู่ข้างเผ่าบูลเขาคิดจะตัดขาดกับเผ่าเฮคัส

หลังจากที่ซีทรานจัดการกับเผ่าเฮคัสได้ แล้วเขาก็จะเปลี่ยนไปอยู่กับเผ่าบูล เจ้าไห่เข้าใจเรื่องทั้งหมด ซีทรานเป็นผู้นำไม่เพียง แต่ตัวเอง แต่เขายังต้องพิจารณาคนของเขา

หลังจากมองดูสภาพอากาศภายนอก เจ๋าไร่ก็พูดว่า “เราจะพักสักพักหนึ่งก่อน และจะเริ่มแผนการ เราจะไม่รอให้วันมืดสนิทคราวนี้เราอยู่ที่นี่เพื่อเฝ้าติดตามเท่านั้น มันจะดีที่สุดสำหรับการต่อสู้ เพื่อมาดูพวกเราดังนั้นพวกเขาจะไม่มีข้อกังขาต่อกลุ่มของเรา

ลอร่ามองและพูดว่า “เราจะเริ่มขึ้นในช่วงเย็น เราจะออกไปนอกเต็นท์ เพื่อไม่ให้ใครสงสัยเลย”

เจ้าไห่ยิ้ม “ใช่แล้ว เราสามารถให้หลักฐานว่าเราไม่ใช่ผู้กระทำผิด พวกเขาไม่คิดว่าเรามีมิติ”

ลอร่าไม่มีความคิดเห็นใดๆ เลยผู้ที่อยู่ในเต็นท์หวังว่าความมืดจะมาเร็วๆนี้

จบบทแล้วะนะครับ หากอ่านยากก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ