Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - ตอนที่ 273

บทที่ 273 – โรงเรียน

ลอร่าและคนอื่นๆ เห็นว่าเจ่าไห่เป็นคนเดียวเลยที่ตื่นมาแต่เช้าเพื่อดูแลทุกอย่างๆ ลอร่าไม่รู้ว่าเธอจะช่วยเจ๋าไม่ได้อย่างไร แต่เธอก็พูดด้วยความรู้สึกเสียใจที่เห็นเจ๋าไร่ ทําทุกอย่างเองแต่ความเป็นจริงนั้นเจ้าไห่ยังไม่ได้นอนเลย เล่าให้รู้สึกเป็นกังวลกับทุกๆเรื่อง ลอร่าถามเจ้าไห่ว่า“มีอะไรหรือเปล่า”

เจ่าไห่ยิ้มให้ลอร่าและพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอก ทุกคนเข้าไปในมิติแล้ว ไปอาบน้ําเตรียมตัวเถอะ ฉันจะเขียนจดหมายให้พี่เวลส์ก่อน ฉันจะบอกสถานการณ์ตอนนี้ให้พี่เวลส์รู้ และเราจะต้องหาเวลาเพื่อส่งตัวกาซอลไป การที่กาซอลยังอยู่กับเรา พี่เวลส์จะไม่สามารถทําอะไรได้”

ลอร่าพยักหน้าและพูดกับเจ่าไห่ ”ได้ที่ไห่ พวกเราจะไปอาบน้ําและเตรียมตัวให้เรียบร้อยแต่เมื่อพี่ไห่เขียนจดหมายเสร็จของให้พี่เข้ามิติเพื่อพักผ่อนก่อนนะ เดี๋ยวพวกเราจะมาดูแลและเฝ้าด้านนอกเอง”

เจ้าไห่พยักหน้าและหันกลับไปเขียนจดหมาย ลอร่าและคนอื่น ก็รีบไปเตรียมตัวในมิติ เมื่อวานนี้พวกเขาทั้งหมด นอนกันดีกมาก แต่พวกเขาก็ต้องตื่นเช้าอยู่ทุกวันๆ

และไม่นานนักเจ่าไหก็เขียนจดหมายให้เวลส์เสร็จ มันไม่ได้เป็นจดหมายที่เขียนโดยละเอียดทุกอย่าง แต่มันถูกเขียนแค่ว่าพวกเขาได้จับตัวกาซอลได้แล้ว

หลังจากที่เจ้าไห่เขียนจดหมายเสร็จเขากลับเข้าไปในมิติ และเรียกนกอินทรีย์ 5 ตัวมาเพื่อนําจดหมายที่เจ้าไห่เขียนไปส่งให้กับเวลส์

นกอินทรีย์นี้มีความแข็งแกร่งที่ได้จากมิติ และพวกมันก็สามารถหาตัวได้ ไม่ว่าพวกมันจะไปไกลหรืออยู่ไกลแค่ไหนมิติก็สามารถหาตัวพวกมันได้ ในฐานะที่เล่าให้เป็นเจ้าของมิติเขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการสั่งนกอินทรีย์เลย และเรื่องระยะทางก็ไม่ต้องกลัวอีกด้วย

เจ้าให้เข้าไปที่ฟาร์มสัตว์ในมิติหลังจากที่เขาสั่งนกอินทรีย์เสร็จแล้ว เจ้าไห่อยากเห็นการพัฒนาของสัตว์เวทย์ที่พึ่งได้มาเมื่อวาน ซึ่งก็มีเสียงดังจากมิติบอกให้เจ้าไม่ได้รู้ว่าสัตว์พวกนี้ไม่ได้มีระดับที่สูง

เล่าให้ไม่ได้เสียใจเลย เล่าให้รู้ดีว่าเมื่อสัตว์พวกนี้โตขึ้นพวกมันจะมีเนื้อให้เขา จากนั้นเขาก็ปล่อยหนูเขาไป อีกครั้งเสียงแจ้งเตือนมาะ เจ๋าไห้ไม่ได้รีบร้อนหลังจากไม่มีอะไรเพิ่มเติมจากการแจ้งเตือน เขาตระหนักว่ามันยากมากที่จะยกระดับฟาร์มสัตว์เมื่อเทียบกับฟาร์ม เขาได้รับสัตว์เข้ามาในมิติแล้วแต่ฟาร์มยังคงอยู่ในระดับ 6 ดูเหมือนว่าจะเป็นการยากที่จะเลี้ยงสัตว์ให้สูงขึ้น

เจ้าไห่ออกมาจากฟาร์มสัตว์และเห็นลอร่าและคนอื่นๆ ที่กําลังอาบน้ําอยู่ พวกเขาดูเหมือนจะมีกําลังมากขึ้น

เจ๋าไฟหัวเราะทั้ง 3 คนและพูดว่า “ฉัฉันคิดว่าพวกเธอคงไม่อยากออกไปตอนนี้ใช่ไหมงั้นก็ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันจะเปิดระบบเฝ้าระวังไว้ และให้สัตว์เวทย์ดูแลรถของพวกเราไว้ แต่ถ้าเธอรู้สึกเบื่อก็ไปพักผ่อนที่ป้อมภูเขาเหล็กก่อนก็ได้”

ผู้หญิงทั้ง 3 คนเห็นด้วยหลังจากที่คิดเสร็จ พวกเขาเบื่อทิวทัศน์ของทุ่งหญ้าซึ่งไม่สบายเท่ามิติซึ่งพวกเขาสามารถนอนราบและนั่งได้ทุกที่ที่พวกเขาพอใจ

เจ้าให้ไม่ได้พูดอะไรอีกหลังจากที่รู้ว่าสาวๆ เห็นด้วยกับเขา จากนั้นเขาก็ไปนอนในห้องนอนภายในมิติ

เขากังวลว่าพวกเขาจะรู้สึกเบื่อที่นี่ เพราะฉะนั้นเขาจึงบอกเจ่าฉินอี้ให้คอยเฝ้าดูอยู่ข้างนอกลอร่าและคนอื่นๆ ก็อยากจะไปที่ป้อมภูเขาเหล็กถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจริงๆในขณะที่เขานอนหลับและลอร่าและคนอื่นๆ อยู่ในป้อมภูเขาเหล็ก ให้เจ๋าฉินอี้จัดการได้เลย

จริงๆแล้ว เจ้าไห่ยังไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งของเจ่าฉินอี้ในขณะนี้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่จําเป็นต้องกังวลว่าเจ่าฉินอี้ได้จัดการมิติให้ดี เจ่าฉินอี้เป็นคนที่ไว้วางใจได้

เจ้าให้เห็นว่าเขาเป็นเจ้านายของเจ้าฉินอี้หลังจากที่เธอรวมเข้ากับมิติ ถ้ามีบางอย่างที่เจ๋าฉินอี้ไม่สามารถทําได้เธอก็จะบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทําให้เขารู้สึกมั่นใจในตัวเธอ

เมื่อเจ้าไห่หลับ เขาก็จะรู้สึกสบายมากขึ้น ถ้าเจ่าไห่พูดออกมาได้ เขาจะพูดเกี่ยวกับร่างกายของเขาที่มันมีเหนื่อยและทําอะไรได้ไม่มากนัก

หลังจากอาบน้ําแล้ว เจ้าไหก็มาถึงห้องนั่งเล่นของป้อม เขาสังเกตเห็นว่าเกวียนยังคงเคลื่อนที่(ผ่านการเฝ้าระวัง) และพวกเขาไม่ได้ออกไปจากเส้นทางของพวกเขา

เขากลับมาที่ป้อมภูเขาเหล็กทันทีที่เขาไม่พบลอร่าและคนอื่นๆ ในป้อมภายในมิติ ตามที่คิดไว้เขาได้พบพวกเขาในป้อมภูเขาเหล็กอีกมุมนึ่ง พวกเขาสอนงานให้กับเผ่าที่พึ่งเข้ามาอยู่

เจ่าไห่ยิ้มขณะที่เขาปรากฏตัวต่อหน้าลอร่า ลอร่ารู้สึกว่ามีคนอื่นอยู่ข้างๆเธอและตระหนักว่านั่นคือเขา เธอหัวเราะ ” พี่ให้ตื่นแล้วหรอ”

เจ้าไห่พยักหน้าและมองเผ่าที่กําลังยกของขึ้น เขาถามว่า “พวกเขาเป็นอย่างไร? พวกเขาเชื่อฟังหรือไม่?”

ลอร่าพยักหน้าและพูดว่า “มาก พวกเขาเป็นเพียงเล็กน้อยที่ไม่เคยอาศัยอยู่ที่นี่ แต่ฉันเช่อว่ามันจะใช้เวลาไม่นานสําหรับพวกเขาที่จะได้รับใช้มัน แค่มองดูพี่ไร่เด็กชาวเผ่าจํานวนมากวิ่งไปรอบๆ โดยไม่มีอะไรจะทํา เราจะไม่หาอะไรให้เขาทําหรอ”

เจ่าไห่พยักหน้า เขาเคยคิดเรื่องนี้มาก่อนอย่างจริงจังเมื่อทาสของเขาได้แต่งงานไป ไม่มีอะไรที่เหมือนกับ วางแผนคลอด” บนทวีปอาร์ค สําหรับคนในโลกนี้การคลอดเป็นเพียงเรื่องธรรมชาติ

วิ่งรอบๆไปก่อน

มีเพียงวิธีเดียวในการแก้ปัญหานี้คือโรงเรียน

ตอนนี้สถานที่แห่งนี้เป็นราชอาณาจักรที่เป็นอิสระอย่างแท้จริงดังนั้นสิ่งเหล่านี้ควรได้รับการวางแผนไว้ ประเทศใดที่ไม่มีโรงเรียน โรงเรียนเป็นหน่วยที่สําคัญซึ่งคุณภาพของประชาชนถูกยกขึ้น ดังนั้นพวกเขาต้องสร้างขึ้น ถ้าโรงเรียนมีการสร้างขึ้นในเวลานี้และได้รับในการติดตามแล้วอาคารเรียนในอนาคตจะสะดวกมากขึ้นด้วยประสบการณ์ที่ได้รับสําหรับการสร้างครั้งแรกแม้ว่าจะมีผู้คนจํานวนมาก

มีคํากล่าวที่ดีในจีนว่า “การศึกษาเป็นรากฐานของแผนงานร้อยปี” เพื่อให้ครอบครัวบูดาเปสต์สามารถพัฒนาได้ไม่ควรมองข้ามเรื่องของการศึกษา

เจ่าไห่หันไปให้ลอร่าและพูดว่า “ให้ชนเผ่าทํางานกันก่อน เรียกปูกรีนและคนอื่นๆ เราจะมุ่งหน้าไปที่ห้องนั่งเล่นและคุยกันเรื่องบางอย่าง”

ลอร่าพยักหน้าและปล่อยให้เนียร์ไปและเรียกปูกรีน เจ๋าไร่ก็พูดอีกว่า “โอ้ใช่ ติดต่ออลิชและอเรียด้วย” เนียร์ทําตามสิ่งที่เจ้าไห่สั่งทันที

เท่าไห่และลอร่าเดินไปที่ห้องนั่งเล่นในปราสาทด้วยกันในขณะที่ชนเผ่าที่มีเขาขนาดใหญ่มองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกลัว เขาไม่จ่ายเงินให้กับพวกเขาและถามลอร่าว่า “ลอร่าคุณคิดว่าเราสามารถแก้ปัญหานี้กับลูกของพวกเขาได้อย่างไร?”

ลอร่าคิดนิดหน่อยแล้วพูดว่า “โรงเรียน ฉันคิดว่าบางทีเราอาจจะสามารถสร้างโรงเรียนได้”

เจ้าไห่ยิ้มและพูดว่า “ความคิดของฉันอย่างแน่นอน ฉันก็อยากจะสร้างโรงเรียน ไม่เพียงแต่ช่วยให้ผู้คนใส่ใจกับพวกเขาเท่านั้น แต่เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาโตขึ้นเราจะมีคนที่มีความสามารถมาก มาย”

ลอราพยักหน้าและพูดว่า “เราซื้อหนังสือมากมายตอนที่เราออกไปในครั้งนี้ พวกเขาสามารถใช้เพื่อการศึกษาเด็ก แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้และเวทมนตร์ได้เมื่อพวกเขาโตขึ้นพวกเขาก็จะช่วยเราได้มาก”

เจ้าไห่พยักหน้าและทั้ง 2 คนเข้าไปในปราสาท ตอนนี้มีบางคนภายในปราสาทที่แต่งงานกันแล้วพวกเขาไม่เพียง แต่ได้รับสถานะพลเรือนโดยเจ้าไห่ ถ้าพวกเขาต้องการมันเจ๋าไห่จะให้พวกเขามีบ้านอยู่ภายในอาณาเขตของปราสาท แน่นอนพวกเขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของปราสาทหลักแต่ส่วนของคนรับใช้แทน

เมื่อ 2 คนมาถึงห้องนั่งเล่นกรีนและคนอื่น ๆ ก็อยู่ที่นั่น นอกเหนือจากกรีน, เมอร์ริน, คาเรท,เม็ก, อลิชและอเรียก็มาถึง ตอนนี้พวกเขาเป็นผู้บริหารของครอบครัวบูดาเปสต์ทั้งหมด

เจ๋าไห้ให้ทุกคนนั่งลงขณะที่อเรียรู้สึกไม่แน่ใจและนั่งลงอย่างระมัดระวัง เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับพวกเขาและหันไปหากรีนและคนอื่น “เหตุผลที่ฉันเรียกทุกคนมาที่นี่ในวันนี้คือการพูดคุยเกี่ยวกับประเด็นเรื่องเด็กๆ”

กรีนและคนอื่นกําลังเฝ้าดูเจ้าไห้ด้วยความไม่เข้าใจ เจ่าไห่หันไปที่ลอร่าซึ่งหมายความว่าเขาต้องการให้เธอดําเนินต่อไป ลอร่ายิ้มและพูดว่า ”ก่อนหน้านี้เราไม่มีคนอยู่ในปราสาทนี้และไม่มีเด็กดังนั้นไม่มีใครสนใจเรื่องนี้เลย ตอนนี้มีการเพิ่มคน เราได้รับเด็กจํานวนมาก แต่ไม่มีใครคอยเฝ้าติดตามพวกเขาขณะวิ่งอยู่ทุกวันนอกเหนือจากการไม่เรียนรู้อะไรมันก็ไม่ปลอดภัย มีคูน้ําอยู่นอกสถานที่แห่งนี้ หากพวกเขาเล่นที่นั่นก็จะทําให้เกิดอุบัติเหตุได้ง่าย”

กรีนและคนอื่นๆ ก็ใช้เวลาครู่นึ่งแล้วพยักหน้าขณะที่อลิชและอเรียกําลังมองที่เง่าไห่และลอร่าแม้ว่าพวกเขาจะเป็นนเผ่าและไม่เก่งเท่าคนอื่น แต่พวกเขาก็รู้ว่าเจ้าไห่และลอร่ากําลังหมายถึงอะไรพวกเขาเห็นว่าเจ้าไห่และลอร่าดูเหมือนจะต้องการสร้างโรงเรียน

หากอ่านไม่รู้เรื่องก็ขออภัยด้วยนะครับ