Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - ตอนที่ 252

บทที่ 252 – ดวงตา

การแสดงออกของเขา เขาไม่ได้กังวลเลยว่าเวลส์จะสงสัยเขา เขาเพียงต้องการให้เวลส์รู้ว่าเขามีบ้างอย่างที่ดีมากๆ

สําหรับนักล่าสัตว์นั้น อุปกรณ์ในมิติมีความลึกลับและถึงแม้ตอนนี้พวกมันก็ยังคงเป็นสิ่งที่ลึกลับอยู่ และนี่ก็เป็นเพราะว่าพวกเขาไม่สามารถสร้างมิติขึ้นมาเองได้ และมิติสามารถเข้ากลับทุกพื้นที่ในโลกนี้ได้

เจ่าไห่ตัดสินใจที่จะแสดงความสามารถนี้ต่อหน้าเวลส์และคนอื่นๆ หลังจากที่เขาได้รู้เรื่องพวกนี้ อาจบอกได้ว่าเจ่าไห่ต้องการร่วมมือกับเวลส์ ถ้าเวลส์กลายเป็นหัวหน้าเผ่าเฮคัส เวลส์ก็จะตอบแทนผู้ที่ช่วยเหลือเขาเสมอ เจ่าไห่ไม่จําเป็นต้องได้รับประโยชน์มากมายจากเวลส์ ตราบเท่าที่เขาสามารถเป็นเพื่อนกับเวลส์ได้ ก็จะช่วยให้เขามีปัญหากับทุ่งหญ้าได้น้อยลง

ไม่ว่ามนุษย์คนอื่นๆ จะมีความสําคัญเท่าไรคนทั่วไปก็ไม่ถูกกับชนเผ่าทุกเผ่า โดยการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับชนเผ่าเขาสามารถยืนหยัดอยู่บนทุ่งหญ้าได้ด้วยไม่ต้องกังวลอะไรเลย

ชนเผ่าเฮคัส “ไม่ใช่ชนเผ่าที่ธรรมดา และชนเผ่านี้ไม่ควรที่จะมองข้ามไป แม้ว่าชนเผ่าที่มีขนาดนั้นเล็กต้องการที่จะมีปัญหากับพวกเขา พวกเขาก็ต้องดูความแข็งแกร่งของเผ่าตัวเองก่อน ไม่ได้บ้าเหมือนกับเผ่าจาโก

นอกจากนี้ธัญพืชในครอบครองของเขาถูกขาย หากเวลส์ไม่ได้ซื้อมันจะเป็นความล้มเหลวของเวลส์เอง นี่จะเป็นธุรกิจของเจ่าไห่ได้อย่างไร? เขาเพียงแค่ขายพืชไปให้เวลส์ในขณะที่เขายังจะขายพืชในราคาเดียวกันกับคนอื่นๆ ที่พวกเขาต้องการที่จะซื้อจากเขา เขาไม่ได้ลดราคาเพราะเวลส์

แน่นอนว่าเหตุผลหลักที่ว่าทําไมเจ่าไห่ถึงกล้าทําอย่างนี้ต่อหน้าเวลส์และคนอื่นๆ ก็เพราะว่าเวลส์ต้องการอาหารอยู่ที่อยู่ในมือของเจ่าไห่ ตราบเท่าที่เวลส์ต้องการอาหารเขาจะไม่พูดถึงมิติกับผู้อื่น เจ่าไห่จึงไม่มีอะไรต้องกลัว

เวลส์และคนอื่นๆ ก็ตะลึงกับการแสดงของเจ่าไห่ พวกเขาไม่รู้จริงๆว่าจะต้องพูดอะไรเพราะสิ่งที่เจ่าไห่ทําดูน่าตื่นเต้นมาก

เวลส์ลุกขึ้นยืนหลังจากนั้นสักครู่และถามว่า “โอ้พระเจ้า!! พี่เจ่าไห่พี่มีมิตินี้ได้ยังไงและพี่ใช้เพื่อเก็บอาหารใช้ไหม? ปัญหาของมันมีไหม”

เจ่าไห่มองไปที่เวลส์และพูดว่า “มิติไม่สามารถใช้เพื่อเก็บของได้”

“ปัญหาของมันมีไหม?” คําถามนี้เป็นสิ่งที่ทําให้เวลส์รู้สึกตื่นเต้นมาก ถูกต้อง, มิตินี้ไม่ควรใช้เพื่อเก็บของ สิ่งที่จะเป็นปัญหานั้นไม่มีเลย?

เวลส์รู้สึกงงเล็กน้อย เขาพูดหลังจากนั้นไม่นาน “มันเป็นปัญหาใหญ่ พี่ไม่เข้าใจว่ามิตินี้เป็นที่ต้องการมากแค่ไหน?”

เจ่าไห่หัวเราะและพูดว่า “เวลส์ สําหรับพี่อาหารเหล่านี้หมายถึงโชคชะตาและเงินของฉันทั้งหมด ถ้าฉันไม่ได้ใช้มันเพื่อเก็บไว้ฉันสามารถใช้อะไรได้บ้าง? นอกจากนี้ฉันสามารถใช้มิติ เพื่อจัดเก็บอาหารเพื่อนําไปยังทุ่งหญ้า ด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด นั่นคือวิธีที่ฉันสามารถหนีจากกองกําลังที่โหดร้ายได้”

เวลส์เงียบไปชั่วครู่ก่อนที่เขาจะหายใจเข้าและหัวเราะเสียงดัง,

“พี่เจ่าไห่ ฉันต้องขอบพี่มาก! ถ้าไม่ได้มิติของพี่นําอาหารมาที่นี่ เราคงทําอะไรไม่ได้เลย พี่มีอาหารพอสําหรับทุกคนใช่ไหม

เจ่าไห่พยักหน้าและตอบว่า “ใช่ พอสําหรับทุกคน ถ้าฉันทําได้ฉันก็จะสามารถนําพาความมั่งคั่งของมาได้ตลอดเวลา ฉันคิดว่าฉันจะให้อีก 100 ล้านกิโลกรัมในตอนนี้”

เวลส์มองไปที่เจ่าไห่ด้วยความตื่นเต้น “จากความมั่งคั่งของพี่ ซึ่งหาพืชได้ตลอดเวลา? พี่กําลังนําความมั่งคั่งของพี่มา”

เจ่าไห่และคนอื่นๆ หัวเราะเพราะเวลส์คาดเดาได้อย่างถูกต้อง เวลส์คิดว่าเจ่าไห่และคนอื่นๆ กําลังหัวเราะเพราะพวกเขาพบว่าคําถามของเขาเป็นเรื่องตลกเขาจึงไม่สนใจ

เจ่าไห่หัวเราะขณะที่เขาพูดว่า “แน่นอน! แต่ฉันมีนกอินทรีย์เวทย์อยู่ ฉันสามารถให้มิติของฉันเก็บนกอินทรีย์แล้วปล่อยให้มันบินไปสู่ทวีปได้ และสามารถสั่งให้มันเอาอาหารมาที่นี่ได้ มันช่วยประหยัดเวลาได้มากใช่มั้ย?”

เวลส์ตะลึงและมองไปที่เจ่าไห่เช่นเดียวกับที่เขากําลังมองหาคนบ้า “พี่ยินดีที่จะให้มิติของพี่กับสัตว์เวทย์งั้นหรอ?”

เจ่าไห่ยิ้มและพูดว่า “ฉันไม่ได้บ้า นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุด นอกจากนี้สัตว์เวทย์ของฉันไม่ได้เป็นสัตว์ทั่วไป ที่จะบอกว่ามันไม่ได้เป็นสัตว์เวทย์ธรรมดา แต่เป็นสัตว์เวทย์ที่พัฒนาการแล้ว”

เวลส์เคยได้ยินสัตว์กวทย์มาก่อนแล้วแน่นอน เขาไม่เคยคิดว่าเจ่าไห่จะมี เขาพยักหน้าและพูดว่า “สัตว์เวทย์มีความปลอดภัยมากกว่าสัตว์เวทย์ทั่วไปจริงๆหรอ แต่พี่ชายของฉันมันสามารถบินได้ไกลแค่ไหน? นกอินทรีย์ของพี่”

เจ่าไห่ยิ้มและพูดว่า “แน่นอน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันบอกว่าฉันสามารถให้อาหารจํานวนมากได้ ฉันไม่ได้ล้อเล่น, ฉันมีพวกมันจริงๆ น้องชายเพียงแค่ทําสิ่งที่พี่ต้องการจะทํา พี่ไม่สามารถช่วยนายได้ในสิ่งอื่นใด แต่เมื่อพูดถึงธัญพืชที่จะช่วยนายแก้ไขปัญหาเหล่านั้นได้ ที่สามารถแม้แต่จะได้รับบางส่วนจากที่ดินมนุษย์สําหรับนาย เฉพาะเมื่อนายต้องการเท่านั้น พี่จะไม่ให้อาหารไปฟรีๆ เอาจจะไม่ได้เป็นพ่อค้าที่ถูกต้อง แต่พี่ก็เป็นพ่อค้าที่เหมือนทั่วไป ซึ่งเป็นเหตุผลที่นายต้องแลกกับมันโดยใช้แกะและทาสหรือแม้แต่พืชที่หายากบนทุ่งหญ้า แน่นอนว่าต้นไม้ไม่สามารถตายได้ พวกมันควรจะเป็นสิ่งที่มีชีวิตหรือเมล็ดพันธุ์เท่านั้น”

เวลส์ไม่เคยคิดว่าเจ่าไห่จะพูดแบบนี้ เขามองไปที่เจ่าไห่ด้วยความไม่เข้าใจและถามว่า ” พี่ชาย มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ทําให้พี่เสียหายใช่ไหม สิ่งที่พี่ต้องการสําหรับพืช? ต้องใช้อะไรบ้าง”

เจ่าไห่หัวเราะ “น้องชาย พี่ไม่ได้เสียหายเลย บางที่นายอาจไม่รู้ว่าพี่มีผู้อาวุโสด้านการทําความสะอาดที่บ้าน เขาต้องการพืชที่หาได้ยากทั้งหมดในโลกนี้เช่นเดียวกับสิ่งแปลกๆ เขาต้องการที่จะสร้างสวนพืชที่มีประโยชน์มากที่สุดในโลก”

เวลส์และอีก 2 คนรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น มีคน 2 คนที่มีความลึกลับที่สุดในโลกนี้ นักเภสัชกรรมและนักวิทยาศาตร์ มนุษย์ทั่วไปไม่เพียง แต่มีพวกมัน แต่ชนเผ่าก็มีอยู่เช่นกัน เฉพาะพวกเขาถูกเรียกแตกต่างกัน ในหมู่ชนเผ่านักเภสัชกรเรียกว่านักเวทย์ขณะที่นักเล่นแร่แปรธาตุมักเรียกว่าหมอ

หมู่ชนเผ่ามี 3 งานที่ได้รับความเคารพนับถือมากที่สุด ประการแรกคือศาสดาพยากรณ์ พวกเขาได้รับการยกย่องว่าเป็นคนที่ฉลาดที่สุด ที่สองคือหมอเนื่องจากขาดเครื่องมือโลหะในการกําจัดสัตว์ร้ายในขณะที่หมอกําลังค้นคว้าเกี่ยวกับวิธีการสร้างเครื่องมือโลหะเป็นเวลานานและวิธีการสร้างอาวุธให้แข็งแกร่งขึ้น พวกเขาคิดว่าเป็นคนที่มีจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการสํารวจอันดับ 3 คือนักเวทย์ที่ถูกมองว่าลึกลับมากที่สุด พวกเขาต้องการสมุนไพรทุกประเภทเพื่อรักษาโรคทั้งสามงานได้รับความนับถือจากบรรดาชนเผ่า

นักเวทย์ที่นี่บางครั้งอาจจ้างเผ่าบางเผ่าเพื่อช่วยในการรวบรวมพืชบางชนิดด้วยเช่นกันเมื่อเจ่าไห่พูดว่ามีคนอยู่ที่บ้านซึ่งเป็นนักเภสัชกรรมพวกเขาไม่รู้สึกว่าวิธีการของเจ่าไห่แปลกใหม่

เวลส์ได้หายใจเข้าและมองไปที่เจ่าไห่พูดว่า ” พี่ชาย ฉันรู้ว่าพี่ต้องเป็นสิ่งที่โชคดีที่สุดในชีวิตของฉันฮ่าฮ่า พระเจ้าช่วยฉันอย่างแท้จริง มิฉะนั้นฉันจะไม่ได้รับอนุญาตให้พบพี่ แม้แต่พี่ที่ช่วยฉันด้วยตัวพี่เอง”

เจ่าไห่หัวเราะและพูดว่า “ไม่จําเป็นต้องขอบคุณ พี่คิดว่าพระเจ้าช่วยให้พี่ได้พบนาย ถ้าไม่เจอนาย พี่ไม่รู้ว่าปีไหนที่จะต้องขายพืชทั้งหมด

นายควรรู้ว่าการจัดเก็บพืชนานเกินไปจะทําให้พวกมันกลายเป็นข้าวแก่ ที่จะไม่เป็นประโยชน์อีกต่อไป “เวลส์และคนอื่นๆ หัวเราะ ในดินแดนของทุ่งหญ้านั้นข้าวที่อายุมากๆ อาจขายได้ในราคาที่ดี เห็นได้ชัดว่าเจ่าไห่ต้องการที่จะพูดให้เป็นเรื่องตลก

แต่เรื่องตลกของเขาถูกหัวเราะก่อนแล้วในเวลาที่เหมาะสม เวลส์รู้ความหมายของเจ่าไห่ เจ่าไห่ไม่ต้องการให้เขาเก็บความกตัญญไว้ในใจของเขานี่คือความจริง

ตอนนี้เป็นเดซเข้าใจว่าเวลส์หมายความอย่างไรเมื่อเวลส์บอกว่าเขาอาจจะรู้ว่าคนที่เจ่าไห่กําลังมาพบเขาเป็นอย่างไร อันที่จริงจากตัวของเจ่าไห่เอง เมนเดซได้เห็นการจําหน่ายที่ไม่เหมือนใครซึ่งไม่เคยเห็นมาก่อนจากมนุษย์ทั่วไป ที่เขาเคยเห็นมาก่อน

เป็นเดซเคยเห็นร้านค้ามนุษย์หลายแห่งมาก่อน ในความเป็นจริงเขาก็เป็นคนแปลกหน้าในหมู่ชนเผ่า เขาไม่ได้มีความทะเยอทะยานเช่นกาซอลพอๆ กับความสามารถในการต่อสู้หรือฉลาดเหมือนเวลส์ แต่เขาสนใจธุรกิจมาก เป็นเพราะเหตุนี้เมื่อใดก็ตามที่เผ่าเฮคัส ได้ติดต่อกับพ่อค้า เขาก็จะเป็นคนหนึ่งที่ได้พบกับพวกเขา เขาดีกว่าคนอื่น เมื่อเขาติดต่อกับพ่อค้า เขาสามารถซื้อสิ่งอื่นได้มากกว่าคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม นี่คือลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ที่สุดของเขา

เป็นเดซต้องการเป็นพ่อค้าหรือนักธุรกิจมาก นี่เป็นสิ่งที่ทําให้เขาแตกต่างจากคนอื่นๆ คนอื่นไม่อยากเป็นพ่อค้าเพราะพวกเขาเชื่อว่าพ่อค้าเป็นคนขี้ขลาด แต่เม็นเดซไม่ได้คิดอย่างนั้น เขาต้องการเป็นพ่อค้าและเป็นคนดี

เพราะเหตุผลเหล่านี้ทําให้เขาสามารถพูดได้ว่าเป็นคนที่ได้เห็นมนุษย์ส่วนใหญ่ในเผ่าเฮคัส โดยเฉพาะพ่อค้าทั่วไป

เมื่อพ่อค้าคนหนึ่งพบเขา เขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาด้วย

แต่ก็ได้เห็นว่าร้านค้าเหล่านั้นมองเขาต่ำมาก จากสายตาของพวกเขา เขาสามารถมองเห็นความไม่ชอบได้ เมนเดซรู้ดีว่ามนุษย์เหล่านั้นมองลงไปที่ชนเผ่า พวกเขาคิดว่าชนเผ่านั้นเป็นคนป่าเถื่อนและเผ่าที่ไม่ได้รับการยกย่อง พวกเขาคิดว่าชนเผ่าเป็นคนไม่ดี

ไม่ใช่แค่พ่อค้าคนเดียวเท่านั้นที่เป็นแบบนี้ พ่อค้าเกือบทุกคนที่เขาเคยเข้ามาก่อนหน้านี้ก็เป็นแบบนี้ เป็นเดซโกรธมากในตอนแรก แต่เขาไม่สามารถที่จะโกรธได้

แต่เม็นเดซไม่เห็นดวงตาแบบนั้นในเฉ่าไห่ ดวงตาของเจ่าไห่มีความชัดเจนและจริงใจมาก มันอยู่นอกความคาดหวังของเขา เมนเดซเชื่อว่าเจ่าไห่ไม่ได้แกล้งทําเป็นว่าเขาเคยเห็นดวงตาที่ดูถูกเขาหลายครั้งเกินไป เขากลายเป็นคนที่อ่อนไหวมากกับเรื่องพวกนี้ ซึ่งถึงจุดที่เขาสังเกตเห็นได้ แม้จะแกล้งทําเป็น แต่เขาไม่พบดวงตาเหล่านั้นจากเจ่าไห่ เขาสังเกตเห็นว่าเจ่าไห่ไม่ได้มองพวกเขาด้วยการดูถูก มีเพียงความจริงใจเท่านั้น