Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 95

“ เจ้าเข้าใจสิ่งที่เห็นอยู่หรือไม่?”

ดีไซเลสถามเพื่อนเก่าที่ยืนอยู่ข้างๆเขาเสียงเบา

ทั้งสองคนได้ชมการแข่งขันระหว่างไฮร์แลนและเมสซาหลายรอบ แม้แต่มือใหม่ก็สามารถเข้าใจวิธีการเล่นใจหินได้ในเวลาอันรวดเร็ว

“ เหมือนจะเข้าใจ… แต่ก็ไม่”

ชายชราสวมเสื้อคลุมสีเทาลูบเครายาวของเขาตลอดเวลา วิสัยทัศน์ของเขาจับจ้องไปที่อุปกรณ์อาร์คาโนเทค ใบหน้าของเขาขมวดคิ้วแน่น

นี่เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เขาเริ่มสำรวจเศษซากใต้ดินที่เขาพบกับอุปกรณ์อาร์คาโนเทคที่ซับซ้อนเช่นนี้

แม้ว่าอุปกรณ์อาร์คาโนเทคนี้จะสามารถใช้เพื่อความบันเทิงเท่านั้น แต่องค์ประกอบและการตั้งค่าระบบเป็นสิ่งที่ชายชราสวมเสื้อคลุมสีเทาไม่เคยเห็นมาก่อน

เขาไม่ได้มีตาที่สามเหมือนดีไซเลส ด้วยเหตุนี้เขาจึงทำได้เพียงสำรวจการเล่นเกมใจหินเพื่อดูว่ารูนประมวลผลภาพเคลื่อนไหว และการ์ดอย่างไร

แต่ยิ่งเขาไตร่ตรองมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งซับซ้อนมากยิ่งขึ้น…แม้กระทั่งตอนนี้เขาก็ยังไม่สามารถระบุหลักการที่อยู่เบื้องหลังเครื่องจักรนี้ได้

สำหรับเขาคนที่เชี่ยวชาญอักษรรูนมากกว่า 200 รูน นี่เป็นสิ่งที่ไม่น่าเกิดขึ้นได้เลย

แต่ตอนนี้มันปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว มันเป็นความจริง ความรู้ที่เขาใช้เวลาศึกษามากว่าร้อยปีนั้นไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

“ ท่านทั้งสองขอโทษด้วยที่ข้าต้องแจ้งให้ท่านทั้งสองทราบว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่จะเข้าใจได้ด้วยการมองเท่านั้น”

โจชัวได้ยินเสียงกระซิบระหว่างชายชราทั้งสอง พวกเขาไม่ได้พยายามปิดบังการสนทนาเช่นกัน

หากทั้งสองคนสามารถเรียนรู้ภาษาการเขียนโปรแกรมที่อยู่เบื้องหลังใจหินได้เพียงแค่ดูวิธีการเล่น เวลาหลายปีที่โจชัวใช้ไปกับการเรียนรู้ภาษาโปรแกรมบนโลกคงจะสูญเปล่าอย่างสิ้นเชิง

ไม่ต้องพูดถึงภาษาโปรแกรมโจชัวรู้สึกว่าพวกเขาอาจไม่มีแนวคิดเรื่อง “เครื่องคิดเลข” ด้วยซ้ำ

“ เจ้าเป็นคนทำสิ่งนี้หรือ…?”

ชายชราในชุดคลุมสีเทาครุ่นคิด “กล่องสนธนา” นับตั้งแต่ที่เขาได้พบกับโจชัว

ในขณะนี้มีเวทมนตร์ที่ช่วยให้ผู้คนสามารถส่งเสียงถึงกันและกันได้ แต่ก็ไม่มีเวทย์มนตร์หรือระบบอักษรรูนเวทย์มนตร์ที่อนุญาตให้มีการจัดเก็บภาพเพื่อสื่อสารกันได้

“ไม่ใช่ทั้งหมด ไฮร์แลนและซิริผู้ช่วยของข้าก็ช่วยข้าด้วย…ข้ายังได้รับความช่วยเหลือจากองค์กรลึกลับที่ชื่อว่า ‘บริซซาร์ด”

ก่อนที่จะอธิบายให้ชายชราทั้งสองเข้าใจถึงสิ่งที่พวกเขาอยากรู้ โจชัวตัดสินใจหลอกล่อพวกเขาเล็กน้อย

เมื่อได้ยินคำพูดของโจชัว ดีไซเลสและชายชราสวมเสื้อคลุมสีเทาหันไปมองซิริและไฮร์แลน

ในสายตาของพวกเขาซิริและไฮร์แลนเป็นจอมเวทย์ฝึกหัดธรรมดา ๆ เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็ยิ่งกังวลกับองค์กรลึกลับ ‘บริซซาร์ด’ มากขึ้น

ดีไซเลสนึกถึงองค์กรต่างๆที่เขามีปฏิสัมพันธ์ด้วยตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่ไม่ว่าประเทศใดไม่ว่าพวกเขาจะเป็นองค์กรเปิด หรือองค์กรปิด เขาก็ไม่เคยได้ยินชื่อองค์กรที่ชื่อว่า “บริซซาร์ด”

“ ดังที่กล่าวไปแล้วความรู้พื้นฐานที่สุดของรูนที่อนุญาตให้สร้างเกมนี้มาจากประเทศที่ห่างไกล”

โจชัวตัดสินใจโปรยคำโกหกเล็ก ๆ ปีศาจโกลาหลไม่ได้สนใจการปิดบังอักษรรูนเลย

ในฐานะหัวหน้าบาทหลวงของศาสนจักรความรู้เกี่ยวกับปีศาจของดีไซเลสเหนือกว่าคนทั่วไปอย่างแน่นอน แต่เขาไม่รู้ว่าความรู้ด้านการเขียนโปรแกรมเหล่านั้นเป็นสิ่งที่โจชัวเรียนรู้มาจากโลก

หลังจากที่โจชัวพูดคำเหล่านั้นเขาก็สัมผัสได้ถึงการจ้องมองอย่างหลงใหลจากชายชราสวมเสื้อคลุมสีเทา

“ ประเทศที่ห่างไกล…”

ชายชราในชุดสีเทาดูเหมือนกำลังครุ่นคิดว่ามันอาจจะเป็นประเทศที่อยู่ห่างไกลจริงๆ แต่สำหรับดีไซเลสเขาเดาได้อยู่แล้ว

ผู้วิเศษเป็นกลุ่มคนบ้าที่แสวงหาความรู้ เพียงแค่วลี “จากที่ห่างไกล” ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกเขาสนใจ

เศษซากใต้ดินของนอร์แลนด์มีความลับมากเกินไป มีจำนวนมากจนไม่สามารถถอดรหัสได้แม้กระทั่งตอนนี้

โจชัว…ดูเหมือนจะสืบทอดความรู้เหล่านั้นมา แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้สภาทั้งเจ็ดเชิญโจชัวไปดื่มน้ำชา

แต่โจชัวไม่ได้ปรารถนาที่จะครอบครองความรู้ทั้งหมดไว้เพียงคนเดียว เขายินดีที่จะแบ่งปันภูมิปัญญาของการเขียนโปรแกรมระดับเริ่มต้นให้กับพวกเขา หากโจชัววางแผนที่จะสร้างเกมในอนาคต แม้ว่าตอนนี้เขาจะมีร่างของปีศาจโกลาหล แต่เขาจะตายจากการทำงานหนักเกินไปหากเขาพยายามสร้างเกมเหล่านั้นด้วยตัวเอง

“ ข้ายินดีที่จะแบ่งปันความรู้เหล่านั้น อย่างไรก็ตามข้ายินดีที่จะแบ่งปันกับท่านเพียงคนเดียวเท่านั้น”

ความรู้ใหม่จากอาจารย์จำเป็นต้องเสียเงินค่าเรียน เนื่องจากเป็นการเขียนโปรแกรมขั้นเริ่มต้นค่าเล่าเรียนของโจชัวจึงถูกมาก เขาแค่ต้องการให้พวกเขาร่วมมือในการแสดงเล็ก ๆ น้อย ๆ

“ แค่คนเดียว? แล้ว…เงื่อนไขคืออะไร?”

ดีไซเลสจับไม้เท้าแน่น เขารู้สึกได้ถึงความอาฆาตพยาบาทในน้ำเสียงของโจชัว ไม่ว่าความรู้ของโจชัวจะล่อลวงแค่ไหนโจชัวก็ยังคงเป็นปีศาจ และเป็นศัตรูของเขา

ดังนั้นจึงเป็นไปได้มากที่โจชัวจะเรียกร้องให้ทั้งสองคนฆ่ากันเองโดยมีเพียงผู้ที่รอดเท่านั้นถึงมีสิทธิ์ได้รับความรู้ นั่นเป็นแผนการที่ปีศาจทั่วไปใช้กัน

“ มันง่ายมาก”

โจชัวชี้ไปที่เครื่องใจหิน ไฮร์แลนและเมสซาหยุดการแข่งขันของพวกนาง

เมสซาไม่มีอารมณ์ที่จะเล่นใจหินต่อหลังจากได้ยินการสนทนาระหว่างดีไซเลสและโจชัว ท้ายที่สุดอาจารย์ผู้เป็นที่เคารพของนางถูกปีศาจล่อลวง เขาปรารถนาที่จะได้รับความรู้ของปีศาจ!

เมสซาอ้าปากตั้งใจที่จะขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา แต่ดูเหมือนว่าดีไซเลสจะรู้และทำท่ามือสั่งให้นางสงบสติอารมณ์

“ อุปกรณ์อาร์คาโนเทคนี้จะจัดแสดงในงานงานนิทรรศกาลโลก ด้วยเหตุนี้ข้าหวังว่าท่านสองคนจะใช้มันแข่งกันสามรอบ หากชนะสองรอบจะถือเป็นผู้ชนะ ผู้ชนะจะได้รับความรู้ที่ข้าได้รับมาจากเศษซากใต้ดิน”

เดิมทีโจชัวยังสงสัยเกี่ยวกับวิธีที่จะทำให้ใจหินเป็นที่นิยมในงานงานนิทรรศกาลโลก ในท้ายที่สุดเขาก็ได้ข้อสรุปที่เรียบง่าย

ทั้งดีไซเลสและชายชราสวมเสื้อคลุมสีเทาคนนั้นมีสถานะพิเศษในนอร์แลนด์ ซึ่งสามารถเห็นได้จากปฏิกิริยาของเมสซาและไฮร์แลน

ทั้งสองคนสามารถดึงดูดความสนใจของทุกคนได้

“ ข้อเสนอของเจ้านั้นมีไหวพริบมากกว่าที่ข้าคาดไว้มาก แต่ข้าตกลงกับมัน”

ชายชราสวมเสื้อคลุมเทายอมรับโจชัวโดยไม่คิดอะไรมาก สำหรับเขาเงื่อนไขนี้ยอมรับได้ง่ายมาก เร็ว ๆ นี้เขาจะเป็นตัวแทนมหาวิทยาลัยบนเวทีกลางของวังผลึก เขาสามารถช่วยโจชัวสาธิตการใช้อุปกรณ์อาร์คาโนเทคบนเวทีได้อย่างเต็มที่

เขาเข้าใจในทางปฏิบัติว่าใจหินเล่นอย่างไรจากการสังเกตก่อนหน้านี้ แต่ส่วนที่ยากคือเขาไม่มีที่เก็บการ์ดสำหรับใจหิน

“ แล้วหัวหน้าบาทหลวงดีไซเลสยอมรับเงื่อนไขของข้าด้วยหรือไม่?”

ดีไซเลสไม่พูดอะไร แต่เขาพยักหน้าเบา ๆ

ชายทั้งสองเลือกที่จะจำนนต่อการล่อลวงของปีศาจ นี่จะเป็นการแข่งขันวิดีโอเกมอย่างเป็นทางการครั้งแรกของโลก