Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 63

“ บอส! เอาเหล้าข้าวไรย์มาสองเหยือกออกมา!”

“ ได้ ทันทีค่ะ!”

เมลิน่าลืมไปแล้วว่าครั้งสุดท้ายที่นางยุ่งมากคือเมื่อไหร่ แม้ธุรกิจที่นางเคยทำจะดี แต่ธุรกิจของนางก็ไม่เคยประสบความสำเร็จขนาดนี้มาก่อน

นับตั้งแต่คนแคระกลุ่มหนึ่งรีบเข้าไปในโรงเตี๊ยมเมื่อสี่ชั่วโมงก่อน โรงเตี๊ยมที่รกร้างว่างเปล่าก็กลับมีชีวิตชีวาขึ้นในทันที

“ เอาเหล้าออกจากคลังให้หมด! นำทั้งหมดออกมา!”

เมลิน่ากำลังสั่งบริกรโรงเตี๊ยมที่นางจ้างมาเมื่อวันก่อน มีทั้งหมดสามคน  แต่ถึงแม้จะมีบริกรสามคน และอินอร์ลูกบุญธรรมของนาง พวกเขาก็ยังไม่สามารถดูแลคนแคระทั้งเจ็ดสิบกว่าคนได้ทันเวลา

คนแคระเหล่านั้นมีความสามารถในการดื่มมากเกินไป พวกเขาสามารถกระดกเหยือกเบียร์ทั้งหมดได้ในครั้งเดียว

“ อย่า!” เมลิน่าตะโกนใส่บริกรคนหนึ่ง บริกรนั้นกำลังจ้องมองไปที่ “โต๊ะ” พิเศษในโรงเตี๊ยม

มันเป็นโต๊ะพิเศษที่ล่อให้คนแคระทั้งหมดเข้ามา คนแคระเหล่านั้นล้อมรอบโต๊ะเหล่านั้นราวกับว่าพวกเขาหลงไหลพวกเขาทั้งหมด

เมลิน่ารู้ว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นอุปกรณ์อาร์คาโนเทคที่โจชัวสร้างขึ้น ในตอนแรกเมลิน่าไม่เชื่อในตัวโจชัวจริงๆเมื่อเขากล่าวว่าอุปกรณ์อาร์คาโนเทคเหล่านั้นจะสามารถนำธุรกิจขนาดใหญ่มาสู่โรงเตี๊ยมได้

แต่จากสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ดูเหมือนว่าเหล้าทั้งหมดที่นางซื้อจากพ่อค้าเหล้านั้นจะหมดลงในคืนเดียว

นี่คือยอดขายจำนวนมหาศาล แม้เมลิน่าจะทำธุรกิจมาตลอดชีวิต นางมั่นใจว่านางไม่เคยเห็นกำไรมากมายขนาดนี้ในคืนเดียวมาก่อน

“ ถ้าเจ้าง่วงนอนก็ไปนอนก่อนได้เลย”

เมลิน่าวางเหล้าไรย์สองเหยือกไว้บนเคาน์เตอร์ อินอร์หยิบเหยือกสองใบขึ้นมาและกำลังจะนำไปให้ลูกค้า

เป็นเวลาดึกแล้วยอินอร์จำเป็นต้องเข้าโรงเรียนเวทมนตร์ในตอนเช้า ในขณะที่อินอร์พยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยโรงเตี๊ยม แต่เมลิน่าไม่ต้องการให้โรงเตี๊ยมส่งผลกระทบต่อการเรียนของอินอร์

“ไม่เป็นไร ข้ามีชีวิตชีวามากในตอนกลางคืน…”

อินอร์ส่ายหัวเพื่อบอกกับแม่บุญธรรมว่าไม่ต้องกังวล พูดตามจริงซัคคิวบัสทั้งหมดออกหากินเวลากลางคืน

อินอร์หยิบเหยือกเหล้าไรย์ขึ้นมาสองใบแล้วนำไปให้คนแคระสองคน เมื่อได้แอลกอฮอล์จากอินอร์แล้ว พวกเขาก็วางเหรียญเงินหกเหรียญลงบนถาดแอลกอฮอล์ของอินอร์

โต๊ะนี้อาจเป็นโต๊ะที่มีคนแคระอยู่รอบ ๆ มากที่สุด สาเหตุที่คนแคระมาล้อมโต๊ะนี้เป็นเพราะหัวหน้าเบื้องหลังของโรงเตี๊ยมใจหิน โจชัวกำลังเปิดซองการ์ด

ฟรอสแอ็กหยิบเหยือกเหล้าขึ้นมาแล้วกลืนเหล้าลงคอ เขามองไปที่โจชัวที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา และตะโกนว่า“ ฮ่าฮ่าฮ่า! โชคของเจ้าแย่พอ ๆ กับของข้า!”

“ โชคเป็นสิ่งที่ไม่สอดคล้องกันอย่างยิ่ง บางทีโชคของข้าอาจจะมาในชุดต่อไป”

โจชัวใส่เหรียญทองสามเหรียญลงในเครื่องและซื้อซองการ์ดอีกชุด หลังจากแอนิเมชั่นระเบิด การ์ดธรรมดาสี่ใบและการ์ดที่ไม่ธรรมดาหนึ่งใบก็ปรากฏในหนังสือเล่มเล็กคอลเลกชันการ์ดของโจชัว

นี่เป็นแพ็คการ์ดคลาสสิคที่ 47 ชองโจชัวแล้ว ทั้งหมดให้การ์ดธรรมดากับไม่ธรรมดา กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขามีพวกมันเต็มไปหมด

โจชัวไม่ได้คาดหวังว่าการ์ดในตำนานจะปรากฏยากขนาดนี้หลังจากที่เขาลบกลไกรับประกันการ์ดในตำนานใบหนึ่งต่อ 40 แพ็คเฉกเช่นโลก มันเป็นเรื่องที่ยากมากที่แม้แต่การ์ดระดับสุดยอด(Epic)ก็ไม่ได้ได้มาง่ายๆ

“ซิริเจ้าลองเปิดซองให้ข้าดูไหม?” โจชัวพูดกับผู้หญิงโชคดีที่อยู่ข้างๆเขา

“ ไม่ เหตุใดข้าจึงควรใช้โชคในการสะสมการ์ดของเจ้า”

ซิริที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ และเพลิดเพลินกับการแสดงขณะกินบาร์บีคิวส่ายหัว และปฏิเสธ นางเปิดซองการ์ดสามใบด้วยตัวเอง และหนึ่งในสามแพ็คจบลงด้วยการได้การ์ดสุดยอด”กำแพงน้ำแข็ง”

ซิริเคยทำงานเป็นนักวาดภาพประกอบของโจชัวสำหรับใจหิน ด้วยความยุติธรรมโจชัวจึงจ่ายเงินให้นางสำหรับการทำงานทุกวัน นางได้รับค่าตอบแทนมากมายจนไม่มีวันหิวไปตลอดชีวิต มันเพียงพอแล้วสำหรับนางที่จะกลายเป็นจอมเวทย์ธรรมดาของนอร์แลนด์

ด้วยเหตุนี้การใช้จ่ายเงินไปกับซองการ์ดสามใบจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับซิริ

“ ผู้อาวุโสสูงสุด บางทีข้าอาจลองเปิดเแพ็คให้ท่าน?!”

ทันใดนั้นคนแคระที่ยืนอยู่ข้างโจชัวเป็นเวลานานก็พูดขึ้นด้วยเสียงอันดัง

“ โทคินเจ้าลืมสิ่งที่เจ้าขุดในเหมืองครั้งสุดท้ายแล้วหรือไง?”

“ขี้ของมังกรผลึกนิวเคลียร์! เจ้าคิดว่าขี้เหล่านั้นเป็นสมบัติ!”

ผู้ชมคนแคระเริ่มแฉเพื่อนโดยไม่ลังเลใด ๆ

“ เจ้ามัน! เจ้าเรียกว่าขี้ของมังกรผลึกนิวเคลียร์ได้ยังไง?!”

ใบหน้าของโทนิคเปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนแอปเปิ้ล ขณะที่เขาตะโกนใส่คนรอบข้าง

“ แน่นอน เจ้าหนู มาลองดูสิ”

ฟรอสแอ็กรู้สึกว่าถึงเวลาแล้วที่คนแคระอายุน้อยเหล่านี้จะต้องทดสอบสิ่งต่างๆ มีเครื่องใจหินเพียงยี่สิบเครื่องในโรงเตี๊ยมทั้งหมด มันไม่เพียงพอสำหรับคนแคระเจ็ดสิบกว่าในปัจจุบัน

นอกเหนือจากคนแคระไม่กี่คนที่โชคดีพอจะได้นั่งหน้าเครื่องแล้ว คนแคระที่เหลือยังทำได้เพียงยืนอยู่รอบ ๆ เครื่องและเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้

พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ไล่คนอื่นออกไปจากเครื่องเนื่องจากฟรอสแอ็กขู่พวกเขาว่าจะให้พวกเขาเป็นอาหารของมังกรลาวา หากพวกเขาทำลายอุปกรณ์อาร์คาโนเทคชิ้นใดชิ้นหนึ่ง

หลังจากได้รับอนุญาตจากฟรอสแอ็ก โทคินก็หยิบผลึกออริจินั่มสีดำที่เขาซื้อมาจากเคาน์เตอร์ก่อนหน้านี้ เขาวางผลึกสีดำที่ทำหน้าที่เป็นสมุดสะสมการ์ดของใจหินลงในช่องที่มีอยู่บนอุปกรณ์อาร์คาโนเทค

คนแคระคนนี้ไม่ได้นำทองคำติดตัวมามากมาย ดังนั้นเขาจึงซื้อเพียงยี่สิบแพ็ค น่าเสียดายที่ผลสุดท้ายของแพ็คยี่สิบแพ็คของเขาก็น่าสิ้นหวังเช่นเดียวกัน

เขาเปิดห้าซองด้วยตัวเองและทั้งหมดประกอบด้วยการ์ดธรรมดาและไม่ธรรมดา จากนั้นเพื่อนคนหนึ่งของเขาตัดสินใจที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยเขาอย่างไม่มีใครยอมใครและเปิดห้าแพ็คให้ ห้าแพ็คเหล่านี้มีสุดยอดหนึ่งใบ

ในขณะที่ทุกอย่างกำลังเกิดขึ้นที่โต๊ะใกล้ ๆ คนแคระที่เล่นใจหินบนโต๊ะนั้นก็สามารถเปิดการ์ดระดับตำนานได้ ราวกับว่าโชคช่วย ซึ่งเขาหันมาเยาะเย้ยโทคินพอดี

“เจ้าหัวเราะอะไร?! พวกเจ้าเองก็ไม่สามารถเปิดได้เหมือนกันไม่ใช่หรือไง?!”คนแคระหนุ่มชี้ไปที่เพื่อนของเขาด้วยความโกรธ

“ อาจจะให้คนอื่นลองตอนนี้ก็ได้”

โจชัวปฏิเสธที่จะเชื่อว่าอุปกรณ์อาร์คาโนเทคจะไม่สามารถผลิตการ์ดระดับตำนานได้ เนื่องจากซิริโชคดีแต่นางไม่เต็มใจที่จะช่วย โจชัวจึงรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องบังคับนางเช่นกัน ท้ายที่สุดก็ยังมีบางคนในโรงเตี๊ยมที่ไม่เคยสัมผัสซองการ์ดมาก่อน

“ อินอร์!”

โจชัวเรียกซัคคิวบัสที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ

“ …ท่านต้องการอะไรงั้นหรือ?ท่านโจชัว?”

อินอร์เดินมาที่โต๊ะของพวกเขาทันที  คนแคระล้อมรอบโต๊ะนี้ แม้ว่ากำแพงนี้จะสูงเพียงหนึ่งเมตร แต่ก็ยังคงเป็นกำแพงที่ผ่านไปไม่ได้สำหรับอินอร์

“ กรุณาหลีกทางด้วย ข้าอยากให้เขาลองดู”

คนแคระหลบ อินอร์เดินเข้ามาจากช่องนั้น ในขณะที่เขารู้สึกอึดอัดที่ถูกหลายคนจ้องมอง แต่เขาก็ยังไม่สามารถรวบรวมความอยากรู้อยากเห็นที่มีต่ออุปกรณ์อาร์คาโนเทค

“ อินอร์ลากซองการ์ดนั้นไปตรงกลางด้วยนิ้วของเจ้า” โจชัวพูดกับอินอร์

“ตกลง…”

แม้อินอร์จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็ยังคงทำตามที่โจชัวสั่ง และลากซองการ์ดไปที่ตรงกลางด้วยนิ้วของเขา ในขณะที่เขาทำเช่นนั้นซองการ์ดก็ระเบิด ไพ่ห้าใบปรากฏขึ้นจากการระเบิด

“ จิ้มพวกมัน”

อินอร์ยื่นนิ้วชี้ไปที่ไพ่ใบแรก การ์ดธรรมดา จากนั้นเขาก็เหลือบมองโจชัว เขารู้สึกว่าโจชัวจะผิดหวังจากผลลัพธ์นี้

แต่โจชัวไม่ได้สนใจเรื่องนี้ แต่เขากลับบอกให้อินอร์ทำต่อ

ในไม่ช้าก็ได้การ์ดธรรมดาใบที่สอง ใบที่สาม ส่วนใบที่สี่ …

“ ว้าว! ตำนาน!”

บทสนทนาแห่งความประหลาดใจดังขึ้นจากเครื่องใจหิน มันแจ้งให้ทุกคนทราบว่ามีการ์ดระดับตำนานปรากฏขึ้น

‘ลีรอย เจ็นกิ้น’

คนแคระที่อยู่โดยรอบเริ่มเคลื่อนไหวทันทีที่การ์ดปรากฏตัว อินอร์รู้สึกหวาดกลัวกับสภาพแวดล้อมของเขา สำหรับโจชัว เขาเป็นทหารผ่านศึกใจหินที่ได้เห็นการถือกำเนิดของการ์ดระดับตำนานนับไม่ถ้วน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาสามารถสงบสติอารมณ์ได้ เขาสั่งให้อินอร์เปิดเผยไพ่ใบสุดท้าย

“ สุดยอด!”

อีกหนึ่งเสียงที่น่าตื่นเต้น อินอร์จัดการเปิดการ์ดที่เป็นรองเพียงตำนาน…การ์ดสุดยอด‘โล่กระแทก’

ในขณะนี้คนแคระมองอินอร์เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อเห็นการจ้องมองของพวกเขา อินอร์รู้สึกอยากจะซ่อนตัวอยู่ข้างหลังโจชัว

“ แพ็คต่อไป! แพ็คต่อไป!”

คนแคระที่อยู่รอบ ๆ เริ่มตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกัน

“ เอาล่ะ ความจริงปรากฏแล้ว โชคอยู่ในกฎแห่งการอนุรักษ์เช่นกัน”

โจชัวมองซัคคิวบัสที่สับสนเล็กน้อย เป็นไปไม่ได้ที่ใครบางคนจะโชคร้ายตลอดชีวิต นั่นเป็นเรื่องที่จริงมากสำหรับปีศาจเช่นกัน