Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 166

ตอนที่ 166 ประณาม

เมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ ภายในห้องสวดภาวนาของศาลนอกรีต

มันดึกมากแล้ว ทว่าห้องสวดภาวนาซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นอายบริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ แสงจ้าส่องเข้ามาในห้องจากรูปปั้นของพระเจ้าที่อยู่ตรงกลางห้องสวดมนต์

“คุณพ่อ! ได้โปรดให้ข้าได้ฟังบทเพลงของคณะนักร้องประสานเสียง… ข้าต้องทําได้แน่นอน…”

แต่ทัศนียภาพภายในห้องสวดภาวนานั้นยังห่างไกลจากความบริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ กลุ่มคนคุกเข่าต่อหน้ารูปปั้นของพระเจ้าและอธิษฐาน หนึ่งในนั้นล้มลงกับพื้น นอนหมดลมหายใจไปแล้ว

มีรอยประทับแปลก ๆ ติดอยู่ที่หน้าผากของเขา ความร้อนที่แผดเผาออกมาจากรอยประทับนั้นร้อนจัดจนเผากะโหลกศีรษะและสมองของชายผู้นั้น

เมื่อพิจารณาจากเครื่องแต่งกายของคนเหล่านี้ พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้สอบสวนของศาลนอกรีต

“เสียงร้องของคณะนักร้องประสานเสียงดังก้องอยู่ในห้องนี้ ลูกของข้า เจ้าไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใดๆ ต่อเสี งกระซิบของพระองค์ และเพลงสวดของคณะนักร้องประสานเสียง นี่หมายความว่าหัวใจของเจ้าไม่ได้อยู่กับพระองค์อีกแล้ว” หัวหน้าผู้สอบสวนในชุดสีดําที่มีน้ําเสียงเศร้าโศกกล่าว เขาถือหลักคําสอนของศาสนจักรในมือของเขา

“จงกลับไปอยู่ข้างพระองค์และกลับใจใหม่”

“ไม่… ไม่…คุณพ่อ! ข้าโกหก! ข้าไม่ได้ยินเสียงพึมพําเลย! เสียงร้องของคณะนักร้องประสานเสียงได้เยียวยาข้า!”

ไม่ว่าบุคคลนั้นจะพยายามต่อต้านอย่างไร มันก็ไร้ประโยชน์ เพชฌฆาตที่แข็งแกร่งจับตัวผู้สอบสวน วินาทีถัดมารอยประทับที่ลุกไหม้ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขา

แม้ว่าเขาจะต่อต้านมัน แต่รอยประทับอันน่าสะพรึงกลัวนั้นก็เผาไหม้กะโหลกศีรษะและเนื้อเยื่ออ่อนทั้งหมดในสมองของเขา

หลังจากผ่านไปสิบนาที ผู้สอบสวนไร้คุณสมบัติ” ทั้งสี่คนก็ล้มลงกับพื้น หลังจากการประหารชีวิตเสร็จสิ้น หัวหน้าก็หันกลับมามองผู้สอบสวนทั้งหมดจากศาลนอกรีตที่นั่งอยู่ข้างหลังเขา

มีคนมากกว่าร้อยคน ซึ่งเป็นความจุสูงสุดของห้องสวดภาวนา

เชอรี่นั่งอยู่บนที่นั่ง และมอง การพิพากษา ในห้องสวดภาวนา

นักบวชเริ่มประกาศว่าพวกเขากําลังเบี่ยงเบนไปจากความรุ่งโรจน์ของพระองค์ แม้ว่าพระเจ้าจะเป็นผู้ประทานทุกสิ่งแก่พวกเขา

ผู้สอบสวนจํานวนมากเริ่มอธิษฐาน พวกเขาทั้งหมดเป็นพวกคลั่งไคล้ศาสนา

ไม่มีใครจะเข้าร่วมองค์กรที่น่าอับอายเหมือนศาลนอกรีตโดยไม่มีเหตุผลเลย

ก่อนเข้าร่วมศาลนอกรีต พวกเขาส่วนใหญ่มีร่างกายที่เสียหายอย่างหนัก บางรายอาจไม่มีแขน ขา หรือเจ็บป่วยระยะสุดท้ายและอาจถึงแก่ชีวิตได้ภายในวันหรือสองวัน

แต่หลังจากที่พวกเขาเข้าร่วมศาลนอกรีต พระเจ้าก็ตอบรับคําอธิษฐานของพวกเขาและรักษาบาดแผลของพวกเขาซึ่งแม้แต่เวทมนตร์แห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ในระดับสูงก็ไม่สามารถรักษาได้

นอกจากการล้างสมองเป็นเวลานานแล้ว ผู้สอบสวนส่วนใหญ่ในศาลนอกรีตก็กลายเป็นผู้คลั่งไคล้ศาสนา

เชอรี่เป็นข้อยกเว้น นางได้เห็นเคล็ดลับราคาถูกเหล่านี้แล้ว

สิ่งที่เรียกว่า ‘เบี่ยงเบน’ ไปจากความรุ่งโรจน์ของพระองค์ เป็นเพียงการคิดว่า “ว้าว! เสียงร้องของคณะนักร้องประสานเสียงแย่มาก! ความคิดนั้นก็เพียงพอแล้วที่จะถูกตัดสินประหารชีวิต

หากผู้สอบสวนเชื่อว่าบทสวดไม่ดี เพลงสวดของคณะนักร้องประสานเสียงจะไม่สามารถช่วยขจัดเสียงพึมพําในหัวได้อีกต่อไป…

ผู้สอบสวนที่จบลงด้วยความทุกข์จากเสียงพึมพําเป็นระยะเวลานานจะถือว่าเป็นผู้ทรยศที่หันหลังให้กับพระเจ้าและถูกประหารชีวิต

พูดอย่างเคร่งครัดตอนนี้เชอรี่ถือได้ว่าเป็นผู้ละทิ้งความเชื่อที่เบี่ยงเบนไปจากความรุ่งโรจน์ของพระองค์ นางได้เปลี่ยนความเชื่อของนางเป็นเครือข่ายเวทมนตร์และกระทูจอมเวทย์

การฟังเพลงของคณะนักร้องประสานเสียงจะดีกว่าการเล่นใจหินและการเขียนไดอารี่ได้ยังไง?!

คณะนักร้องประสานเสียงและเพลงสวดของนักบุญจะทําให้นางหาวเท่านั้น ในทางกลับกันเครือข่ายเวทมนตร์สามารถทําให้เชอรี่มีความสุขและกําจัดเสียงพึมพําออกไปจากหัวของนาง

ในไม่ช้าพิธี ก็สิ้นสุดลง เชอรี่ได้เติมเต็มความปรารถนาของนางและได้รับอนุญาตให้กลับไปที่ห้อง

นางเปิดกระทูจอมเวทย์ตามปกติ ไดอารี่ที่นางอัปโหลดไปยังกระทูย่อย ‘หอสมุดไร้การเคลื่อนไหว’ เมื่อหลายวันก่อน ‘ในบันทึกของผู้สอบสวน’ ได้รับการตอบกลับมากกว่าหนึ่งพันครั้ง

เมื่อเห็นว่าหลายคนพูดถึงงานของนาง เชอรี่ก็รู้สึกประสบความสําเร็จอย่างสุดจะพรรณนา

ความสําเร็จที่นางรู้สึกนั้นมากกว่าสิ่งที่นางรู้สึกหลังจากลอบสังหารคนนอกรีตเพื่อศาสนจักร

เมื่อเทียบกับความสิ้นหวังในสายตาของผู้ตาย นางชอบคําชมและความสนใจจากผู้อื่นมากกว่า

แต่ในขณะที่นางถูกเรียกให้เข้าร่วมพิธี นางจึงกลับมาที่ห้องของนางช้ากว่าปกติมาก

มันเลยเวลาปกติของนางในการอัปโหลดรายการใหม่ไปยัง บันทึกของผู้สอบสวน นานมากแล้ว ด้วยเหตุนี้ เมื่อนางอ่านความคิดเห็นนางจึงเห็นคนจํานวนมากถามว่าทําไมยังไม่มีการอัปเดตใหม่ๆ

จะเขียนตอนนี้แหละ

เชอรี่ตอบสั้นๆ เพื่อเอาใจผู้อ่านและหยิบไดอารี่เก่าของนางออกมา นางกําลังจะเขียนรายการล่าสุด

แต่ในขณะนี้เองเสียงเคาะประตูของนางดังขึ้น

“ใคร?”

อินเทอร์เฟซกระทูจอมเวทย์หายไป แม้แต่เทียนริบหรี่ในห้องของนางก็ดับลง

“เชอรี่ นี่ข้าเอง”

เสียงอ่อนโยนดังมาจากนอกประตู สีหน้าตื่นตัวหายไปจากใบหน้าของเชอรี่ นางรีบวิ่งไปที่ประตูและเปิดมัน ทันที

ผู้หญิงที่ดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเชอรี่ยืนอยู่ข้างนอก ไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง ส่วนสูง และโดยเฉพาะหน้าอก…

ผมสีทองของนางโผล่ออกมาจากผ้าคลุมของแม่ชี ภาพเงาของเชอรี่สะท้อนผ่านดวงตาสีฟ้าหยกของนาง

แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะดูเป็นผู้ใหญ่มาก แต่นางอายุน้อยกว่าเชอรี่ นางเป็นผู้สอบสวนรุ่นน้องของเชอรี่…นางยังเป็นหนึ่งในรุ่นน้องที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเชอรี่มากที่สุด

“เทเรซา… เจ้ามาที่ห้องของข้าตอนดึกๆ แบบนี้ เจ้าต้องการอะไร?”

ในฐานะรุ่นพี่ที่คอยให้คําแนะนําแก่รุ่นน้อง เชอรี่เชิญเทเรซาเข้ามาในห้องของนางและบอกให้นางนั่งบนเตียง

เหตุผลที่เชอรี่กลับมาที่ศาลนอกรีตนั้นทั้งหมดเพื่อที่นางจะได้ช่วยชีวิตผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของนาง

แต่เทเรซาแตกต่างจากนาง ผู้สอบสวนที่สวมชุดแม่ชีคนนี้มีศรัทธาแรงกล้า..

การพยายามเกลี้ยกล่อมให้นางทรยศต่อศาสนจักรและหนีไปที่นอร์แลนด์ ไปที่โรงเตี้ยมของปีศาจโกลาหลเป็นงานที่ยากมาก

แต่วันนี้เวลาดึกดื่นเช่นนี้ จู่ๆ เทเรซาก็มาหานาง เชอรี่พบว่านี่เป็นโอกาส

เทเรซามีท่าที่ลังเล มือของนางถูกล็อคไว้ตรงหน้าหน้าอกของนางในท่าอธิษฐานตลอดเวลา

หลังจากลังเลนานกว่าสิบวินาที “เชอรี่… ข้าไม่สามารถยอมรับเพลงสวดของคณะนักร้องประสานเสียงได้เสียงเหล่านั้นดังก้องอยู่ในหัวของข้าไม่หยุดเลย… พรของคณะนักร้องประสานเสียงไม่สามารถขับไล่พวกมันออกไปได้”

เทเรซามองไปยังเชอรี่ที่นั่งข้างหน้านางด้วยท่าทางไม่สบายใจอย่างมาก

“ข้าไม่เคยคิดที่จะปฏิเสธพระเจ้า สละศรัทธาของข้า แต่ทําไมข้าไม่สามารถรับพรของคณะนักร้องประสานเสียงได้?”

นั่นเป็นเพราะรสนิยมของเจ้าเปลี่ยนไป! หยุดฟังเพลงสวด! เจ้าควรลองเพลงร็อคแอนด์โรล! สาวน้อย!

เชอรี่ยอมรับว่าเพลงสวดของคณะนักร้องประสานเสียงมีเวทมนตร์ที่อาจส่งผลต่อจิตใจ มันจะช่วยให้ผ่อนคลาย รู้สึกเพลิดเพลิน และอะไรก็ตามแต่

แต่เชอรี่ได้ทดสอบและพบว่าผลของเวทมนตร์จะสูญเสียประสิทธิภาพเมื่อเวลาผ่านไป เนื่องจากผู้คนเริ่มเบื่อหน่ายกับเพลงสวด

ด้วยความที่เชอรี่ฟังเพลงสวดมาเป็นเวลาหลายสิบปี นางก็เบื่อหน่ายกับบทเพลงเหล่านั้นมานานแล้ว แม้ว่า เทเรซาจะเข้าสู่ศาลนอกรีตได้เพียงไม่ถึงห้าปี แต่นางก็เริ่มมีภูมิคุ้มกันต่อเพลงสวดแล้ว ดูเหมือนว่ารสนิยมทางดนตรีของนางจะดีกว่าเชอรี่