Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 159

ตอนที่ 159 บันทึก

กระทูจอมเวทย์มีวิธีบันทึกงานเขียนของตัวเองจริงๆด้วย

นั่นคือสิ่งที่เชอรี่ได้ทดสอบแล้ว

นางวางไดอารี่สีเหลืองไว้บนโต๊ะและเปิดหน้าแรก ตามที่เขียนไว้เมื่อนานมาแล้ว งานเขียนในหน้าแรกเริ่มเลือนลางแล้ว

บางที่มีเพียงเชอรี่เท่านั้นที่สามารถจําเนื้อหาในหน้าแรกของไดอารี่ของนางได้

เชอรี่ตัดสินใจย้ายเนื้อหาทั้งหมดในไดอารี่ของนางไปที่กระทูจอมเวทย์ ก่อนที่มันจะถูกหนูแทะหรือกลายเป็นกองข้าวต้มที่ไร้ประโยชน์จากความชื้น

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในฐานะผู้สอบสวน นางได้เห็นผู้สอบสวนจํานวนมากเกินไปที่สูญเสียตัวเองไปสิ่งที่น่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับเสียงพึมพําอย่างบ้าคลั่งเหล่านั้นไม่ใช่วิธีที่สามารถทําให้คนวิกลจริตได้แต่เป็นวิธีที่สามารถกีดกันผู้สอบสวนของมนุษยชาติ และทําให้พวกเขากลายเป็นศพที่มีชีวิต

ด้วยเหตุนี้เชอรี่จึงไม่ต้องการที่จะสูญเสียแม้แต่หน้าเดียวในไดอารี่ของนาง เพราะมันเป็นข้อพิสูจน์ว่านางคือเชอรี่สโคต้นที่ยังมีชีวิตอยู่ และไม่ใช่สุนัขของศาสนจักร

เชอรี่พบกระทู้ย่อยที่เรียกว่าหอสมุดไร้การเคลื่อนไหวเมื่อพิจารณาจากคําอธิบายที่ให้ไว้สําหรับกระทู้ย่อยนี้มันถูกสร้างขึ้นโดยเฉพาะเพื่อให้ผู้ใช้กระทูจอมเวทย์มีพื้นที่สําหรับแบ่งปันงานเขียนของพวกเขา

พูดให้ถูก ไดอารี่เป็นงานเขียนเชิงสร้างสรรค์ชนิดหนึ่ง

แป้นพิมพ์เสมือนปรากฏขึ้นต่อหน้าเชอรี่ นางเริ่มเคาะกดอย่างงุ่มง่ามเพื่อสร้างโพสต์ใหม่ – บันทึกของผู้สอบสวน

“ในที่สุดวันที่รับใช้หญิงศักดิ์สิทธิ์ที่สิ้นสุดลง เหตุผลนั้นเป็นเพราะประติมากรรมหินที่เพิ่งสร้างใหม่พังทลายลงอย่างคาดไม่ถึง ข้าโชคร้ายจนสูญเสียขาของข้าในกระบวนการนี้ข้าได้อธิษฐานต่อพระเจ้าด้วยความหวังว่าจะได้รับการบรรเทาความทุกข์ทรมานของข้า และ… ข้าได้รับคําตอบจากพระเจ้าแต่พระเจ้าที่ข้าเห็นไม่เหมือน กับพระเจ้าที่ข้าจินตนาการไว้เลย…’

เชอรี่เริ่มนึกถึงความทรงจําในอดีตของนาง ประสบการณ์ที่นางรู้สึกในพิธีเพื่อเป็นผู้สือบสวนนั้นช่างมหัศจรรย์จริงๆ หลังจากยอมรับพลังที่ได้รับจากโบสถ์ศาสนจักร พลังนั้นจะสามารถรักษาบาดแผลทั้งหมดได้

นั่นคือเหตุผลที่เชอรี่เต็มใจที่จะเป็นผู้สอบสวน… แต่นางรู้ว่าพลังนั้นน่าสงสัยอย่างมาก อย่างน้อยพลังจากเทพเจ้าแห่งแสงสว่างและความชอบธรรม โมนิการ์ก็ไม่ควรอยู่ในรูปของก่อนหมอกสีเทา

หลังจากที่เชอรี่เขียนบทความไดอารี่เรื่องแรกเสร็จแล้ว นางก็แตะคําว่า “ส่ง”

การพิมพ์คําโดยใช้แป้นพิมพ์เสมือนเป็นประสบการณ์แปลกใหม่สําหรับเชอรี่ ด้วยเหตุนี้นางจึงเริ่มเขียนบทความที่สองของนาง แต่หลังจากนั้นไม่นานเชอรี่ก็เห็นคําแสดงความคิดเห็นที่ไม่คุ้นเคยสองสามข้อความใต้ไดอารี่ของนาง

“ผู้เขียนไดอารี่เป็นผู้สอบสวนจากศาสนจักรจริงหรือ?” แสดงความคิดเห็นโดย: ลอสครู

ดูจากการเขียนแล้ว แม่ชีไม่ควรใช้เวทมนตร์จากระบบแสงศักดิ์สิทธิ์” แสดงความคิดเห็นโดย:ทูตแห่งแสง

คําตอบแรกดูเหมือนจะมาจากกลุ่มผู้ฟังที่ไม่รู้ความจริง ผู้ตอบคนที่สองดูเหมือนจะระบุว่ารายการบันทึกประจําวันของเชอรี่มีบางอย่างผิดปกติ

เชอรี่ตกใจกับคําตอบทั้งสอง นางไม่เคยคาดคิดว่าจะมีคนอ่านไดอารี่ของนาง

แต่กระทู้ย่อยของหอสมุดไร้การเคลื่อนไหวมีโพสต์ไม่มากนักในตอนเริ่ม

เชอรี่เชื่อว่าไดอารี่ของนางน่าเบื่อมาก แต่…มีคนจํานวนมากสนใจเรื่องราวของนาง

“เพชฌฆาตของศาสนจักรก็ใช้กระทูจอมเวทย์ด้วยหรอ?! ตอบโดย: ดาบยาวเหล็กดํา

เพชฌฆาตอะไร?ผู้เขียนเป็นเพียงหญิงสาวตัวเล็ก ๆที่น่าสงสารข้าขอทราบได้ไหมว่าจะมีให้ ติดตามต่อหรือไม่?”ตอบโดย: นกฮูกสีเทา

คําตอบที่ต่อเนื่องกันทําให้เชอรี่มีแรงจูงใจในการเขียนต่อไปอย่างกะทันหัน นางไม่คิดว่าจะมีคนติดตามไดอารี่ของนางมากมายขนาดนี้ คนเหล่านี้ยังเผยแพร่ความคิดเห็นของตนเองต่อไดอารี่ของนาง

แม้ว่าผู้คนจํานวนมากในโลกนี้รู้เกี่ยวกับศาลนอกรีตของศาสนจักร แต่ศาลนอกรีตก็เป็นองค์กรลับในตัวของมันเองดังนั้นจํานวนข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับมันจึงน้อยจนน่าสมเพช

ข้อมูลส่วนใหญ่เกี่ยวกับศาลนอกรีตเป็นข่าวลือที่ไม่น่าเชื่อถือ บันทึกของผู้สอบสวน ของเชอรี่ทําหน้าที่ตอบสนองความอยากรู้อยากเห็นของผู้คนอย่างมาก

เชอรี่ตัดสินใจเขียนต่อ นางไม่สนใจที่จะกังวลเกี่ยวกับปัญหาการรักษาความลับในไดอารี่ของนางเลย…

นางไม่ใช่หนึ่งในผู้สอบสวนที่กระตือรือร้นที่อุทิศทั้งชีวิตให้กับศาสจักร คนเหล่านั้นเป็นหมาล่าเนื้อที่ซื่อสัตย์ และดุร้ายที่สุดของศาสนจักร

ความสัมพันธ์ระหว่างเชอรี่กับศาลนอกรีตเป็นหนึ่งในการแสวงหาผลประโยชน์ร่วมกัน นางจะทําภารกิจของศาลนอกรีต และศาลนอกรีตจะจัดเตรียมเพลงสวดของคณะนักร้องประสานเสียงให้กับนาง

แต่ตอนนี้เพลงสวดของคณะนักร้องประสานเสียงไม่จําเป็นอีกต่อไป

นางกลับมาที่ศาลนอกรีตเพื่อพาเพื่อน ๆ ออกจากสถานที่ที่ถูกสาป และหลบหนีไปยังนอร์แลนด์เพื่อใช้ชีวิตที่สงบสุข พวกเขาจะไม่ต้องฆ่าคนอีกต่อไป

ด้วยเหตุนี้เชอรี่จึงไม่เกี่ยวข้องกับการเปิดโปงด้านที่น่าอับอายของศาลนอกรีตต่อสาธารณชนก่อนออกเดินทาง

หลังจากได้รับการตอบรับอย่างล้นหลาม เชอรี่ก็เริ่มเขียนในกระทู้ผู้วิเศษ

เชอรี่ใช้เวลาสองชั่วโมงและเสร็จสิ้นการเขียนและอัปโหลด เมื่อนางเขียนเสร็จแล้วนางค้นพบว่ามีคนมากกว่าสามสิบคนตอบกลับโพสต์ของนาง

“พลังของผู้สอบสวนมาจากแอคลิเออร์? เทพระบบใด ?ตอบโดย: ค้อนน้ําแข็ง

สาวน้อย เจ้าได้เข้าร่วมการลอบสังหารครกดับ! ขาวหรือไม่? เมื่อหกสิบปีก่อน … ตอบโดย:นกฮูกสีเทา

“สิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้สอบสวนคนแรกดวิกเป็นยังไง? ตอบกลับโดย…

จํานวนการตอบกลับที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ สัญลักษณ์ แนะนํา ก็ปรากฏขึ้นถัดจากโพสต์ “บันทึกของผู้สอบสวน

ปัจจุบันเชอรี่ไม่รู้ว่าสัญลักษณ์นั้นหมายถึง นางกลับไปที่หน้าแรกของกระทูจอมเวทย์

ราวกับเรื่องบังเอิญ โพสต์ของนาง บันทึกของผู้สอบสวน อยู่ที่ด้านบนสุดของหน้าแรก

เมื่อนางเห็นไดอารี่ของนางปรากฎบนหน้าแรก คําสองคําปรากฏในใจของเชอรี่ – โอไม่!

นอร์แลนด์ นอกห้องไร้เสียงของโรงเตี้ยมใจหิน

ไทลืนกําลังนั่งอยู่ในห้องไร้เสียง และท่องบทเอลฟ์ของนาง เพื่อที่จะไม่รบกวนนาง ทั้งโจชั่วและซิริจึงเดินออกจากห้องไร้เสียง

ในขณะที่อยู่ด้านนอกโจชั่วเห็นโพสต์ที่น่าสนใจใน หอสมุดไร้การเคลื่อนไหว ‘ โพสต์ในนั้นคือบันทึกของผู้สอบสวน

โพสต์ที่ปรากฏในหอสมุดไร้การเคลื่อนไหวสามารถอ่านได้เหมือนนวนิยาย โจชั่วหวังว่านักเขียนจะโพสต์ต่อไปเรื่อยๆ

เพราะบันทึกของผู้สอบสวน’ เปิดเผยเรื่องที่น่าอับอายจํานวนมากที่ศาสนจักรทํา

ตอนนี้ข้อมูลที่เปิดเผยรวมถึง: ผู้สอบสวนไม่เชื่อในแสงศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาเชื่อในพระเจ้าอีกองค์หนึ่งหรืออ ย่างอื่นที่ชื่อ แอคลิเออร์

“ใครจะคิดว่าข้าจะได้รับการตอบรับในค่ายของศัตรูอย่างรวดเร็ว

โจชั่วเพิ่ม บันทึกของผู้สอบสวน เป็น แนะนํา’ โพสต์ ในเวลาเดียวกันเขาได้เพิ่มคําตอบไปยังโพสต์ด้วย