Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 150

ตอนที่ 150 ออกเดินทาง

เช้าตรู่ของวันถัดมา ภายในโบสถ์เล็กๆ ของนอร์แลนด์

“ไม่! ข้าจะไม่กลับไป…ข้าไม่ต้องการที่จะเห็นผู้หญิงคนนั้น! ถึงเราจะต้องกลับกันแล้ว ข้าก็ขอเล่นใจหินอีกรอบ โอเค๊! รอบเดียวเท่านั้น! ข้าสาบานว่ามันจะเป็นรอบเดียวเท่านั้น!”

เด็กสาวที่ดูอายุเพียงสิบสองปีก่าลังบ่นและคร่ําครวญไม่หยุดตรงหน้าเสาหินในห้องสวดภาวนา

ที่ยืนอยู่ข้างหลังนางคือนักรบติดอาวุธสองคน

เทมพลาร์สูงเกือบ 1.9 เมตรสองคนนี้กําลังจับขาของเด็กสาว ดูเหมือนพวกเขาต้องการลากนางออกจากห้องสวดภาวนา

เมสซายืนอยู่ข้าง ๆ และมองสิ่งนี้ ตามหลักเหตุผลแล้ว ความรู้สึกยุติธรรมของนางจะไม่ยอมให้นางยืนอยู่ที่นั่นในขณะที่อัศวินสองคนรังแกเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ

แต่มีรอยร้าวจํานวนมากปรากฏบนเสาหินที่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ จับไว้ นิ้วของนางสอดเข้าไปในเสาหินด้วยราวกับว่าเสาหินทํามาจากชีส

“เชอรี่! อย่าหยาบคาย! เจ้าเป็นผู้สอบสวนเพียงคนเดียวที่รอดชีวิตจากภารกิจนี้! เจ้าต้องกลับไปที่ศาลนอกรีตและกลับมาทําภารกิจของเจ้าต่อ!

นักบุญอยู่ในห้องภาวนาตะโกนใส่เด็กหญิงตัวน้อยด้วยน้ําเสียงเคร่งครัด

เมสซาพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่เตี้ยจนไม่ถึงหน้าอกจะเป็นผู้สอบสวนจากศาลนอกรีต

ในแง่ของตําแหน่งของพวกเขาในโบสถ์ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ในฐานะผู้สอบสวนอาจมีสถานะที่สูงกว่านาง นักรบเทมพลาร์

นอกจากหัวหน้าบาทหลวงดีไซเลสแล้ว ไม่มีใครในโบสถ์เล็กๆ ของนอร์แลนด์จะสามารถสั่งเด็กหญิงตัวน้อยได้

แต่ดีไซเลสเป็นคนที่สั่งให้นางกลับไปยังประเทศศาสจักร

เหล่าเทมพลาร์กําลังปฏิบัติตามคําสั่งของดีไซเลส แต่ผู้สอบสวนคนนี้กําลังต่อต้านพวกเขา นางทําเหมือนว่าต่อให้พวกเขาจะทุบตีนางจนตาย นางก็ยังไม่ก้าวออกจากที่นี่เด็ดขาด

เมื่อเผชิญกับทัศนคติที่แน่วแน่ของเทมพลาร์ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ชื่อเชอรี่ดูเหมือนจะตระหนักว่าคําพูดของนางจะไม่ส่งผลต่อเหล่าเทมพลาร์

ด้วยเหตุนี้นางจึงหนีสลัดหลุดจากเทมพลาร์ทั้งสอง และวิ่งไปหาเมสซาทันที

“เมสซา! เมสซาน้อย… ไม่ ข้าหมายถึงพี่เมสซา! ในสองสัปดาห์ที่ผ่านมานี่ข้าเปิดซองการ์ดเกือบสิบซองให้เจ้า ใช่ไหม อันดับของเจ้าก็ขึ้นไปเป็นยี่สิบอันดับแรกด้วยเช่นกัน!”

เด็กหญิงตัวเล็กวนรอบเมสซาไปมาเหมือนคนนอกรีตที่น่ารําคาญ บางครั้งนางจะถูมือของเมสซาราวกับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ขอของขวัญคริสต์มาส

เมื่อเผชิญกับพฤติกรรมการประจบประแจงของเชอรี่ ปากของเมสซาก็กระตุกเล็กน้อย แต่นางสามารถรักษาศักดิ์ศรีของนางไว้ได้ในฐานะผู้บัญชาการของเหล่าเทมพลาร์ และรักษาท่าทางที่เย็นชาบนใบหน้าของนาง

มันยากจนนางต้องหลับตาลง นางตัดสินใจที่จะไม่มองเด็กหญิงตัวเล็กที่ดูเหมือนจะเศร้ามากจนจะร้องไห้

“อย่างน้อย! อย่างน้อยให้คํานึงว่าข้าได้เปิดจ้าวแห่งไฟ แร็กนารอส การ์ดในตํานานที่ทรงพลังให้กับเจ้า ให้ข้าอยู่ที่นี้อีกหน่อยได้ไหม!”

เชอรี่เปิดไพ่ใบสุดท้ายของนาง คําพูดของนางดึงดูดความสนใจของเทมพลาร์ทั้งหมดที่มีอยู่ พวกเขาทั้งหมดหันไปทางเมสซาผู้บังคับบัญชาของพวกเขา

เมสซาสูดหายใจเข้าลึกๆ นางดูเหมือนจะมีปัญหาทางจิตบางอย่าง ท้ายที่สุดลัทธิของนักบุญเทมพลาร์และศาสนจักรก็ชนะ

“คุณหนูเชอรี่ เจ้าจะสามารถมีโอกาสมากมายที่จะมาเยี่ยมชมเมืองนี้อีกครั้งหลังจากที่เจ้ากลับไปที่ศาลนอกรีต ไม่มีเหตุผลใดที่เจ้าจะลังเลใจที่จะจากไปเช่นนี้”

เมสซาพูดกับเด็กหญิงตัวน้อยด้วยน้ําเสียงที่เป็นทางการมาก

“โปรดกลับไปที่เมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ภายใต้การคุ้มกันของนักรบเทมพลาร์”

ขณะที่เมสซาพูดคําเหล่านั้น เทมพลาร์ทั้งสองก็เดินไปดึงมือเชอรี่ คราวนี้พวกเขาใช้เวทย์มนตร์ ไม่ว่าผู้สอบสวนคนนี้จะมีพละกําลังมากเพียงใด นางก็ไม่สามารถต่อสู้ให้เป็นอิสระได้

“เมสซา! เจ้าหลอกข้า! เจ้าบอกข้าไว้อย่างชัดเจนว่าเจ้าจะช่วยข้าหนึ่งครั้งต่อการ์ดในตํานานที่ข้าเปิดให้เจ้า! อ้ากกก!!! เจ้าโกหก!”

เมื่อนักรบทั้งสองจับมือนาง และเชอรี่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้

เทมพลาร์ทั้งสองพาเด็กหญิงตัวเล็กที่น่าสงสารออกไปอย่างง่ายดายด้วยการยกนางขึ้นจากพื้น

เชอรี่เตะขาของนางในอากาศอย่างแรง นางพยายามดิ้นรนเพื่อหลุดพ้นจากเทมพลาร์ทั้งสอง ในเวลาเดียวกัน นางก็ตะโกนคําแปลก ๆ ออกมามากมาย

“คนขี้โกหก! เอาแร็กของข้าคืนมา! ข้าใช้เงินออมทั้งปีเพื่อซื้อการ์ดใบนั้น! เอาแร็กนารอสของข้าคืนมา!“ ”….“

หลังจากได้ยินคําพูดเหล่านั้น เมสซาก็หยิบเหรียญทองถุงหนึ่งออกมาจากชุดเกราะของนางและส่งให้นักบุญ

“นี่ค่าใช้จ่ายในการเดินทางของคุณหนูเชอรี่”เมสซากล่าว

“ว้าว! เจ้าเล่ห์ต้มตุ๋น! เงินจํานวนนั้นจะเพียงพอที่จะเปิดแร็กนารอสใหม่ได้ยังไง?!”

เมื่อเห็นว่าเด็กหญิงตัวเล็กกําลังต่อต้าน เมสซาจึงหันหน้าหนี แม้หลังจากที่นางถูกลากออกจากห้องภาวนา เมสซาก็ยังได้ยินเสียงกรีดร้องของนาง

“เมสซาข้าขอสาปแช่งเจ้า! เจ้าจะไม่มีทางเปิดการ์ดในตํานานได้อีก..”

แม้ว่าประตูทั้งบานจะแยกพวกเขาออกจากกัน ความคับข้องใจในคําพูดของเชอรี่ก็ยังดังทั่วโบสถ์

“น่ากลัวจัง! คุณหนูผู้สอบสอบได้รับผลกระทบจากบางสิ่งหรือเปล่า?”

หลังจากที่เชอรี่ถูกพาตัวออกไป นักบุญก็เริ่มสวดภาวนาต่อรูปพระเจ้าของพวกเขาอย่างไม่หยุดหย่อน

จากการที่ผู้สอบสวนปรากฏตัวขึ้นก่อนหน้านี้ เขาทําได้เพียงจินตนาการว่านางกําลังถูกคนชั่วร้ายชักนําให้หลงทาง

“ท่านหญิงเมสซา แร็กนารอสที่ผู้สอบสวนพูดถึงคืออะไร?”

นักบุญจําได้ว่าได้ยินเชอรี่เริ่มพูดพล่ามเรื่องไร้สาระนี่

“เอ๊ะ…เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้าเลย อย่าลืมดูแลนางให้ดี อย่าปล่อยให้นางหนีไปอีก”

เมสซาไม่มีคําอธิบายอารมณ์ปัจจุบันของนาง

นับตั้งแต่ผู้สอบสวนเชอรี่กลับมาเป็นปกติ นางได้ติดตามเมสซาไปที่โรงเตี้ยมใจหินมาเป็นเวลาสองสัปดาห์แล้ว เดิมทีมีคนไม่มากนักในหมู่นักบุญเทมพลาร์ที่สามารถโต้ตอบกับเมสซาเกี่ยวกับใจหิน

แต่เชอรี่สนใจใจหินอย่างมาก

ด้วยเหตุนี้เมสซาจึงได้ น้องสาว ที่อายุแก่กว่านางมาก…

น่าเสียดายที่วันที่มีความสุขไม่มีวันคงอยู่ตลอดไป หลังจากผ่านไปสองสัปดาห์ ประตูมิติข้ามชาติของนอร์แลนด์ก็ชาร์จเสร็จแล้ว กลับมาใช้งานได้อีกครั้ง

แม้ว่าเชอรี่จะเป็นเด็กหญิงตัวเล็กที่กระตือรือร้นในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่ตัวตนที่แท้จริงของนางยังคงเป็นผู้สอบสวนของศาสนจักร

ผู้สอบสวนเป็นสิ่งมีชีวิตที่หายากมากในโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นศาสนจักนจะไม่ละทิ้งพวกเขา

ในที่สุดก็เป็นวันที่นางจะต้องกลับไปยังเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ก็มาถึง เมสซาเคยคิดว่าเชอรี่จะกลับไปเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ อ้อมกอดของพระเจ้า ด้วยสง่าราศีและความสุข…

แต่นางกลับไม่ยอมจากไป ถ้าไม่ใช่เพราะดีไซเลสใช้เทคนิคศักดิ์สิทธิ์เพื่อระงับพลังของนาง เหล่าเทมพลาร์ที่ประจําอยู่ที่นี่คงจะไม่สามารถนําผู้สอบสวนคนนี้กลับไปยังเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ได้

เกิดอะไรขึ้น… พวกเขาถึงสั่งให้นางกลับไปในวันเดียวด้วย?

คําพูดที่ตีโพยตีพายของเชอรี่ยังคงก้องอยู่ในหูของเมสซา เมสซาอยู่ในนอร์แลนด์เพราะงานนิทรรศการโลก

ผ่านไปแล้วสองสัปดาห์นับตั้งแต่งานงานนิทรรศการโลกสิ้นสุดลง วันหนึ่งนางจะถูกเรียกให้กลับไปเป็นแนวหน้าในการต่อสู้กับปีศาจอีกครั้งอย่างแน่นอน

ถ้าย้อนกลับไปในครั้งแรกที่นางมาที่นอร์แลนด์เมสซาจะหยิบดาบของนางขึ้น และกลับสู่สนามรบอย่างรุ่งโรจน์แน่นอน

แต่ ณ จุดนี้นางรู้สึกม่รู้จะทําอย่างไรหากวันนั้นมาถึง