Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 126

ตอนที่ 126 เยียวยา

สิ่งที่สามารถจุดประกายความสุขให้กับนาง?

โจชั่วไม่สนิทกับดาร์คเอลฟ์คนนี้ เขาไม่รู้ว่าอะไรจะทําให้นางมีความสุขได้

แต่เมื่อพูดถึงบางสิ่งที่สามารถทําให้ผู้หญิงพอใจได้

ด้วยความคิดที่จะลอง โจชัวจึงหยิบตัวอย่างภาพยนตร์ ‘ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ’ ที่เขาเพิ่งแก้ไขเสร็จ

“พริก ปิดไฟตรงโถงทางเดิน”

โจชัวพบผนังที่ค่อนข้างเรียบตรงโถงทางเดินซึ่งน่าจะใช้เป็นจอโปรเจ็กเตอร์ได้

พริกปิดผลึกออริจินั่มที่ใช้ส่องสว่างโถงทางเดิน ด้วยเหตุนี้โถงทางเดินจึงมืดสนิท

“เจ้าคิดจะทําอะไร?”

สําหรับดาร์คเอลฟ์ การอยู่ในความมืดจะทําให้สภาพของนางแย่ลง

โจชั่วไม่ตอบ เขานําผลึกออริจินั่มที่เก็บ ‘ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ’ ที่ไม่สมบูรณ์ออกมาและชี้ไปที่ผนัง

เมื่อแสงสว่างปรากฏขึ้นบนผนัง ดาร์คเอลฟ์ก็รู้ว่าโจชัวกําลังวางแผนจะทําอะไร

“ข้าไม่สนใจเรื่องราวเหล่านั้นที่ใช้หลอกเด็กหรอก”

หนึ่งในพรสวรรค์ด้านเผ่าพันธุ์ของดาร์คเอลฟ์คือความสามารถในการมองเห็นในเวลากลางคืนยิ่งไปกว่านั้นการฉายภาพยนตร์ยังให้แสงสว่างอีกด้วย นางเห็นลูกๆ ของพริกเข้ามาที่นี่ด้วยความอยากรู้

“อนุญาตให้ข้าช่วยเจ้า ภาพยนตร์ไม่ได้ใช้เพื่อหลอกเด็กเท่านั้น ถ้าบทดีพอตามทฤษฎีแล้วหนังเรื่องนั้นจะสามารถหลอกทุกคนได้”

โจชัวปรับโฟกัสของผลึกออริจินั่ม ด้วยเหตุนี้ ‘ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ’ จึงเริ่มฉายในโรงแรมเล็กๆ

“ไม่ต้องซ่อนอยู่ตรงนั้น มีที่นั่งพิเศษเปิดอยู่ตรงนี้” โจชัวกล่าวกับเด็กๆ ที่อยากรู้อยากเห็น

หลังจากที่ได้รับอนุญาตจากโจชั่วแล้ว เด็กๆก็นั่งลงข้างๆ ดาร์คเอลฟ์ทันที

ดาร์คเอลฟ์ที่รายล้อมไปด้วยเด็กๆ หลับตาและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ แต่หน้าตาไร้เดียงสาของเด็กๆ ทําให้นางมีความสุข

บางทีการดึงดูดเด็กเหล่านี้อาจเป็นจุดประสงค์ที่แท้จริงของโจชัว?

ดาร์คเอลฟ์ไม่คิดว่าหนังของโจชัวจะทําให้นางสนใจได้เลย ภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของเขา ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’ นั้นไร้เดียงสาเกินไปสําหรับนางเป็นเพียงนิทานให้เด็กดูก่อนนอน

ด้วยเหตุนี้ดาร์คเอลฟ์จึงไม่คาดหวังสําหรับภาพยนตร์เรื่องใหม่มากนัก แต่เมื่อพริกปรากฏตัวบนหน้าจอ นางเริ่มสงสัยเล็กน้อย

“ หนังเรื่องนั้นไม่เหมาะกับเด็กไม่ใช่หรอ?”

ซิริเดินขึ้นไปที่ด้านข้างของโจชั่วอย่างระมัดระวัง และกระซิบที่หูของเขา

ซิริได้อ่านบทภาพยนตร์เรื่อง ‘ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ’ ทั้งหมดแล้ว นางไม่แนะนําให้เด็กๆ ดูหนังที่มีฉากโจ่งแจ้งและเต็มไปด้วยเลือด

“ส่วนแรกของหนัง… น่าจะโอเคอยู่”

โจชัวชําเลืองมองไปยังลูกครึ่งมังกรและลูกอสูรแมวเทา ดูเหมือนพวกเขาจะยังเฝ้าระวังเขาอยู่ และไม่กล้าเข้าใกล้เขามากนัก

ดูเหมือนว่าเมื่อเทียบกับมนุษย์แล้ว เอลฟ์จะได้รับความไว้วางใจได้ง่ายกว่ามนุษย์

ขณะที่โจชัวกําลังมองเด็กๆ อยู่ ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้เข้าสู่ส่วนที่ลองเข้าไปในโรงเตี้ยมด้วย ความตั้งใจที่จะทําการสังหารหมู่

ดาร์คเอลฟ์จดจ่ออยู่กับภาพยนตร์อย่างสมบูรณ์ ท่าทีที่ดูเจ็บปวดก่อนหน้านี้ของนางได้หายไปแล้ว

นั่นคือสิ่งที่โจชัวต้องการจะเห็น เช่นเดียวกันภาพยนตร์ก็ดําเนินต่อไปจนถึงฉากที่พวกเขาถ่ายทําเสร็จในวันนี้

เมื่อหน้าจอเปลี่ยนเป็นสีขาว ดาร์คเอลฟ์ก็หยุดเพ่งความสนใจไปที่ภาพยนตร์

“มันจบแล้วหรอ?” นางถาม

“ไม่ นั่นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของภาพยนตร์ น้อยกว่าหนึ่งในสี่ของภาพยนตร์ทั้งหมด เมื่อเห็นแล้วยังคิดว่าเป็นการหลอกเด็กอยู่อีกไหม?” โจชัวถามขณะมองดูท่าทางที่ว่างเปล่าและสับสนของดาร์คเอลฟ์

ดาร์คเอลฟ์เม้มปากของนาง นางไม่รู้จะตอบเขายังไง ก่อนหน้านี้จิตใจของนางเต็มไปด้วยเสียงพึมพําอย่างบ้าคลั่ง แต่หลังจากที่ภาพยนตร์เริ่มฉาย เสียงพึมพําเหล่านั้นก็หายไปจากหัวของนาง และถูกแทนที่ด้วยเนื้อเรื่องของภาพยนตร์

นั่นเป็นประสบการณ์ที่วิเศษมาก มันเหมือนกับว่านางมีคนบ้าจํานวนนับไม่ถ้วนบ่นอยู่ข้างหูของนางขณะที่นางนั่งบนเครื่องบินไปมัลดีฟส์ และในทันทีที่นางมาถึง นางก็เริ่มเพลิดเพลินกับบริการที่ดีที่สุด… แชมเปญ ความงาม ท้องฟ้าสีคราม ทะเล และหาดทราย ที่สําคัญที่สุดคือทั้งหมดนั้นฟรี!

“ข้า…จะขอคืนคําที่ใช้ตัดสินภาพยนตร์ก่อนหน้านี้ของข้า”

ดาร์คเอลฟ์เงียบไปครู่หนึ่ง ในท้ายที่สุดนางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องแสดงความคิดเห็นที่แท้จริงของนาง

อันที่จริงภาพยนตร์เรื่อง ‘ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ’ ได้รับความสนใจจากนาง โดยเฉพาะมาทิลด้านางเอก แม้ว่านางจะไม่เคยเจอเรื่องขมขื่นแบบเดียวกับนางเอก แต่นางก็รู้สึกเห็นใจนางเป็นพิเศษ

เมื่อหนังมาถึงจุดที่นางเอกขอร้องให้พระเอกช่วย ดาร์คเอลฟ์ลืมตัว เสียงพึมพําที่ทําให้นางเสียสติถูกแทนที่ด้วยความปรารถนาที่จะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปในภาพยนตร์

เมื่อนางดู ‘ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ’ จบ นางพบว่าสภาพจิตใจของนางดีขึ้นมากแล้ว

แม้ว่านางจะยังรู้สึกอ่อนแออยู่มาก แต่นางก็ไม่เจ็บปวดมากจนอยากจะเป็นลมอีกต่อไป

นางผืนลุกขึ้นยืนโดยจับกําแพง

“นอกจากนี้ ข้าไม่คิดเลยว่าสิ่งเช่นนี้จะช่วยให้ข้าพ้นจากฝันร้าย…”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ดาร์คเอลฟ์ได้สัมผัสกับเสียงพึมพําที่บ้าคลั่งเหล่านั้น ในอดีตนางจะต้องจ่ายด้วยราคามหาศาลเพื่อหนีจากฝันร้ายนั้น

แต่คราวนี้แค่ได้ดูหนัง ภาพลวงตาเหล่านั้นก็หายไปจากหัวของนางโดยที่นางไม่รู้ด้วยซ้ํา

“เจ้าหมายถึงอะไรที่ว่า ‘ฝันร้าย’ ก่อนหน้านี้เจ้าไม่ได้ปวยหรอกหรอ?”

การฉายภาพยนตร์เรื่อง ‘ลีออง เพชฌฆาตมหากาฬ’ จบลง และช่วยให้ดาร์คเอลฟ์รอดพ้นจากสภาวะจิตใจที่แทบจะพังทลาย

เนื่องจากผิวของดาร์คเอลฟ์เป็นสีม่วงเข้ม เขาจึงไม่สามารถระบุสถานะสุขภาพของนางจากสีผิวได้ แต่อย่างน้อยที่สุด ตอนนี้นางก็สามารถยืนได้

“เจ้าไม่รู้จริงๆหรอ?”

เมื่อได้ยินคําถามนั้น ดาร์คเอลฟ์ก็จ้องเข้าไปในดวงตาของโจชัว นางกําลังตรวจสอบว่าเขากําลังโกหกหรือเลปา

“เครือข่ายข่าวกรองของข้ายังขาดแคลนอยู่มาก นั่นคือเหตุผลที่ข้าต้องการให้เจ้าช่วย”

โจชั่วชี้ไปที่หัวของเขาเอง เมื่อเขาตั้งค่าอินเทอร์เน็ตในโลกนี้เสร็จแล้ว เขาจะกลายเป็นพระเจ้า ในแง่หนึ่ง เขาสามารถสร้างเว็บไซต์ที่คล้ายกับไปตู้หรือกูเกิล

แต่การจะสร้างอะไรแบบนั้นต้องใช้เวลาอีกนาน ด้วยเหตุนี้สิ่งที่โจชัวต้องทําตอนนี้คื อช่วยให้เมล็ดต้นไม้โลกของไทลีนงอกเงยเสียก่อย

สําหรับดาร์คเอลฟ์นี้ เห็นได้ชัดว่านางมีความเกี่ยวข้องอย่างลึกซึ้งกับหมอกสีเทาที่ขัดขวางไม่ให้เมล็ดต้นไม้โลกงอก

“เพื่อเป็นการขอบคุณที่เจ้าช่วยข้าสลายฝันร้าย ข้าสามารถให้ข้อมูลแก่เจ้าได้ฟรี…อันที่จริงทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของศาลนอกรีตของศาสนจักร”