หลี่เซียนเต่าถอยห่างออกไปและให้อีกวันสำหรับไป๋ซุนเจียง
เพื่อให้เขาได้รับของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์เพิ่มขึ้นอีกห้าพันเหรียญหลังจากผ่านไปหนึ่งวันหลี่เซียนเต่ารู้สึกว่ามันเป็นชัยชนะครั้งใหญ่ เขาสามารถรอได้อย่างแน่นอน
ไป๋ซุนเจียงจะคืนคำหรือไม่ ?
หลี่เซียนเต่าหวังว่าเขาจะไม่ทำเช่นนั้นเพราะจะบังคับให้เขาโจมตีเท่านั้น สำหรับการเฉลิมฉลองที่จะกลายเป็นงานศพก็ไม่เป็นมงคลเกินไป
หลี่เซียนเต่าไม่ปรากฏตัวเลย เขาเพียงแค่จางหายไปอย่างเงียบ ๆ เฝ้าดูไป๋ซุนเจียงสืบทอดตำแหน่งในฐานะผู้นำนิกายเซียนหยางบริสุทธิ์
เขามาถึงจุดสูงสุดของชีวิตแล้ว !
ในขณะนั้น ไป๋ซุนเจียง บรรลุสภาวะในฝันของเขาในที่สุด เขาได้รับความเคารพจากผู้คนมากมายและบรรลุความสุขในระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน จนเขาเริ่มรู้สึกหยิ่งผยอง
แต่เมื่อเขาเห็นหลี่เซียนเต่านั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของงานเลี้ยงและดื่มไวน์ จิตใจของเขาก็แจ่มใส เขารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าและตกลงมาจากที่สูงในเมฆ จากนั้นเขาก็หยุดตัวเองและหยุดอายตัวเอง
หลี่เซียนเต่ายกแก้วของเขาขึ้นจากด้านข้างและยิ้มก่อนจะก้มลงและหายตัวไป
ไม่มีใครในงานเลี้ยงสังเกตเห็นหลี่เซียนเต่า
วิธีการที่เงียบและน่ากลัวเช่นนี้ทำให้ไป๋ซุนเจียงตื่นตกใจ ปลุกเขาให้ตื่นจากอาการมึนงงมึนเมาของเขา เขาเริ่มคิดหาวิธีเอาของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์ 55000 กิโลกรัมออกจากสระน้ำ
ในวันนี้ ไป๋ซุนเจียงทั้งมีความสุขและประหม่า
ในวันที่สองหลี่เซียนเต่ามาถึงห้องตรงเวลา
หลี่เซียนเต่ามองไปที่ ไป๋ซุนเจียง อย่างสงบและเอื้อมมือออกไป ” 55000 กิโลกรัมอยู่ที่ไหน ? ”
หากวันนี้เขาไม่เห็นของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์จริงๆ หลี่เซียนเต่าคงจะเป็นบ้า
โชคดีที่ไป๋ซุนเจียงรู้ว่าเขาต้องเอามันออกไปและพูดว่า “ เมื่อคืนนี้หลังจากที่ข้าได้รับตำแหน่งผู้นำนิกาย ข้าไปเก็บของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์ 55000 กิโลกรัม สระน้ำเต็มแล้ว แต่ตอนนี้หายไปครึ่งหนึ่งแล้ว ”
หลี่เซียนเต่าเปิดกล่องหยกสำหรับเก็บของและเต็มไปด้วยของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์ มันบริสุทธิ์จริงๆหลี่เซียนเต่าพอใจ “ ดี ความสัมพันธ์ของเราสิ้นสุดลงแล้ว ลืมข้า ลืมสัญญาและมุ่งไปที่การเป็นผู้นำนิกายของเจ้า ”
ไป๋ซุนเจียงอุทานว่า “ เอาล่ะ หินหนักในหัวใจของข้าก็ถูกกำจัดออกไปในที่สุด ”
หลี่เซียนเต่าหันหลังกลับและจากไป สัญญานี้สิ้นสุดลงเพราะความช่วยเหลือของ ไป๋ซุนเจียง ถ้าไม่พวกเขาจะได้ต่อสู้
แน่นอนว่าความร่วมมือของ ไป๋ซุนเจียง มีความสำคัญกว่าหลี่เซียนเต่าจะต้องเป็นคนมาทวงหนี้
หรือมากกว่านั้น บุคคลนั้นจะต้องมีการฝึกฝนที่สูงกว่าเขา ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถปราบปรามพวกเขาได้ เมื่อนั้นเขาจะประนีประนอม
ถ้า เทียนกวงหมิง มาหลี่เซียนเต่ามั่นใจว่า ไป๋ซุนเจียง จะสังหารเขาด้วยดาบเดียวแล้วทำลายศพของเขาและทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
นั่นเป็นเหตุผลที่เสี่ยวฉีบอกว่ามีเพียงเขาเท่านั้นที่เหมาะจะรวบรวมสัญญาเหล่านี้
สัญญาสิ้นสุดลงและหลี่เซียนเต่านำสิ่งที่ควรได้รับกลับคืนมา เขาไม่ได้อยู่และกลับไปที่ธนาคารแห่งจักรวาลโดยตรง. .
ภายในธนาคาร เสี่ยวฉีรอเขาอยู่ นางเป็นเหมือนภรรยาที่คอยสามีที่ออกไปทำงาน
เมื่อหลี่เซียนเต่ามอบกำไรของเขาให้เสี่ยวฉีเสี่ยวฉีก็ตกใจ “ ราบรื่นมากทีเดียวนะคะนี่ ข้าคิดว่าท่านสองคนจะสู้กันเสียอีก ”
หลี่เซียนเต่าส่ายหัวและพูดว่า “ ไม่ว่าเมื่อวานนี้เขาจะไม่ต่อสู้กับข้าอย่างไรในขณะที่เขาอยู่ในช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ที่สุดของเขา ถ้าเขาต่อสู้และบรรยากาศนั้นถูกทำลาย เขาจะเสียใจจนตาย ”
หลี่เซียนเต่ามองผ่านความคิดของ ไป๋ซุนเจียง
“ ข้าปล่อยให้เส้นลมปราณวิญญาณมังกรบรรพบุรุษกลืนกินมันทั้งหมดหรือไม่คะ ? ” เสี่ยวฉีถามหลี่เซียนเต่า
“ เจ้าเป็นผู้รับผิดชอบสิ่งเหล่านี้ เจ้าเป็นผู้ตัดสินใจ ” หลี่เซียนเต่ากล่าวอย่างใจเย็น
“ ของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์เป็นสิ่งที่ดี นิกายเซียนหยางบริสุทธิ์ รับได้ 100 กิโลกรัมต่อปีเท่านั้น มี 55,000 กิโลกรัมอยู่ที่นี่ หากเส้นลมปราณวิญญาณมังกรบรรพบุรุษดูดกลืนพวกมัน มันจะทำให้ธนาคารแห่งจักรวาลเป็นแหล่งรวมพลังวิญญาณที่อ่อนแอกว่าแค่โลกเซียน” เสี่ยวฉีตั้งหน้าตั้งตารอ
“ งั้นก็ให้มันทั้งหมดไป นี่คือเหตุผลที่เราเลี้ยงดูมันตั้งแต่แรก ” หลี่เซียนเต่ายิ้ม
” ไม่มีปัญหาค่ะ ” เสี่ยวฉีเทของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์ลงบนแกนหลักของเส้นลมปราณวิญญาณทันที
ในทันที เส้นปราณวิญญาณมังกรบรรพบุรุษเริ่มบวมขึ้น นอกจากนี้ พลังงานทางจิตวิญญาณในธนาคารแห่งจักรวาลยังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว มันถึงระดับที่ไม่แตกต่างจากของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์มากนัก
หลี่เซียนเต่ามองด้วยความพึงพอใจ
เสี่ยวฉีรู้สึกเสียใจเล็กน้อย “ มันยังขาดอยู่เล็กน้อย ถ้าไม่งั้น เราจะสามารถผลิตของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์ของเราเองได้ ”
หลี่เซียนเต่าไม่สนใจ ” งั้นรออีกหน่อย อย่างไรก็ตาม เราไม่ต้องรีบร้อน เรายังคงต้องจัดการกับสัญญาอื่นๆ ”
“ ช้าก่อนนะคะ ตอนที่ท่านกำลังจัดการกับสัญญา มีแขกคนหนึ่งค่ะ ” เสี่ยวฉีหยุดหลี่เซียนเต่า
“ แขกใหม่ พาเขาไปที่หอการค้า ”หลี่เซียนเต่าก้าวเข้าสู่ โถงการค้า ทันที
เสี่ยวฉีเดินไปบอกทางแล้วพาใครเข้ามา
นักบวชที่มีพลังอาฆาตอยู่ระหว่างคิ้ว เขาไม่สงบเหมือนนักบวชและเขากลับส่งออร่าที่ประมาทออกไป
กุญแจสำคัญคือหลี่เซียนเต่าได้กลิ่นบางอย่างกับบุคคลนี้
หลี่เซียนเต่าเพิ่งกลับมาจาก นิกายเซียนหยางบริสุทธิ์ ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับกลิ่นนั้นจริงๆ
แม้ว่าเขาจะมีคำถามมากมายอยู่ในใจหลี่เซียนเต่าก็ยังยิ้ม “ ยินดีต้อนรับสู่ธนาคารแห่งจักรวาล เจ้าสามารถแลกเปลี่ยนอะไรก็ได้ที่นี่ตราบเท่าที่เจ้าสามารถจ่ายราคาได้ เรามีทุกอย่าง ”
นักบวชวัยกลางคนมองไปที่หลี่เซียนเต่าก่อนที่จะนั่งลง หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ เขาพูดอย่างหนักแน่นว่า “ ข้าต้องการยืมดาบเซียนหยางบริสุทธิ์ ”
หลี่เซียนเต่ามีท่าทางแปลก ๆ เขาเพิ่งเอากลับมาและตอนนี้เขาต้องให้ยืมหรือไม่ ?
“ ทำไมเจ้าถึงต้องการมัน ? ” หลี่เซียนเต่าถาม
“ น้องชายของข้าและข้ากำลังแข่งขันกันเพื่อตำแหน่งผู้นำนิกาย การบ่มเพาะของเราเหมือนกัน แต่เขาอาศัยดาบเพื่อเอาชนะข้า ” นักบวชวัยกลางคนไม่เต็มใจจริงๆ เขากำหมัดแน่น เขาขาดดาบเซียนหยางบริสุทธิ์เพียงเล่มเดียว
ถ้าเขามีเขาคงชนะแน่ๆ
หลี่เซียนเต่ายิ้มและฟัง นี่คือบุคคลที่ต่อสู้กับไป๋ซุนเจียง เขาแพ้เพราะดาบเซียน และตอนนี้เขามาที่นี่เพื่อเอามันไป
หลี่เซียนเต่าไม่ได้พูดอะไรสักคำและหยิบมันออกมาทันที เขาวางมันลงบนโต๊ะ “ ดูนี่สิ เป็นอย่างไรบ้าง ? ”
นักบวชตกใจมาก “ นี่… นี่ดูเหมือนกับน้องชายของข้าเลยเลย ”
หลี่เซียนเต่ากล่าวอย่างสงบ “ มันก็เหมือนกัน ของข้าคือดาบตัวผู้ ของเขาคือดาบตัวเมีย ฝีมือช่างตีเหล็กคนเดียวกัน ดาบตัวผู้อยู่ที่ไหน ตัวเมียจะไม่ปรากฏ ถ้าเจ้าใช้สิ่งนี้เพื่อค้นหาน้องชายของเจ้า เขาจะไม่เอาดาบตัวเมียออกมาอย่างแน่นอน ”
เสี่ยวฉีฟังความไร้ยางอายของหลี่เซียนเต่าและยิ้ม ว่าตัวผู้ตัวเมีย ดาบเซียนหยางบริสุทธิ์ของไป๋ซุนเจียงอยู่ที่นี่แล้วเขาจะเอาอีกอันออกมาได้อย่างไร?
แต่นักบวชวัยกลางคนเชื่อเขา เขาพูดอย่างอารมณ์ดีว่า “ ข้าต้องการสิ่งนี้ ข้าต้องจ่ายราคาเท่าไหร่ ? ’
“ ของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์ ข้าต้องการแค่นั้น ” หลี่เซียนเต่ากล่าวอย่างใจเย็น
