Bank of The Unniverse - ตอนที่ 482 – บุคคลที่นายท่านชอบมากที่สุด !
บทที่ 482 – บุคคลที่นายท่านชอบมากที่สุด !
หมอกปกคลุมทั่วภูเขา หลี่เซียนเต่า เดินด้วยตัวเองโดยมี จระเข้มังกรโกลาหล ตามหลังเขา
หลังจากร้องไห้และระบาย จระเข้มังกรโกลาหล ก็กลับมาที่ด้านข้างของ หลี่เซียนเต่า หลังจากที่เขาสงบลง
นิกายเซียนสวรรค์และโลก ถูกทำลายและอุโมงค์โลกถูกถอดออก ตู้กู่เมิ่งเกอ ถูกสังหารตาย หลังจาก จระเข้มังกรโกลาหล แก้แค้น หัวใจของเขาก็รู้สึกว่างเปล่า เขาเดินตามหลัง หลี่เซียนเต่า และเดินต่อไปอย่างไร้จุดหมาย
พวกเขาเดินและเดินมาถึงธนาคารแห่งจักรวาล
หลี่เซียนเต่า ได้รับเสาเทพปีศาจสี่เสาและสิ้นสุดสัญญาของ ตู้กู่เมิ่งเกอ แน่นอนว่าเขาไม่มีอารมณ์ที่จะเดินเล่นต่อไป ดังนั้นเขาจึงนำเย่เฟิงเกอกลับมา
หลังจากเข้าสู่ธนาคารแห่งจักรวาล จระเข้มังกรโกลาหล ก็ตื่นเต้น เขามองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง นี่เป็นครั้งที่สองที่เขามาที่นี่และเขาจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ที่นี่
คิดเกี่ยวกับมัน จระเข้มังกรโกลาหล รู้สึกประหม่าเล็กน้อยและหลงทาง
“ เจ้ารู้จักมังกรโลหิตหรือไม่ ? ” หลี่เซียนเต่า สังเกตเห็นอารมณ์ของเขาและยิ้มขณะที่เขาถาม
จระเข้มังกรโกลาหล ประหลาดใจ “ นายท่านรู้จัก มังกรโลหิต ด้วยหรือ ? ”
หลี่เซียนเต่าพบว่ามันน่าขบขัน “ ไม่เพียงแต่ข้ารู้ แต่จริงๆ แล้วข้าคุ้นเคยกับเขา ”
จระเข้มังกรโกลาหล มีความสุข “ ข้ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ มังกรโลหิต เราข้ามประตูมังกรด้วยกัน ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน ? ข้าไปหาเขาได้ไหม ? ”
” แน่นอน ” หลี่เซียนเต่าเห็นด้วย
“ มังกรโลหิตอยู่ที่ไหน ” จระเข้มังกรโกลาหล ถามด้วยความประหลาดใจ
หลี่เซียนเต่า เอื้อมมือออกไปและชี้ไปที่ภูเขาที่อยู่ห่างไกล “ เขาอยู่บนภูเขาลูกนั้น ไปดูได้เลย ”
จระเข้มังกรโกลาหล ตกตะลึงและกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง หลี่เซียนเต่า พึมพำ “ มังกรโลหิต ก็เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของนายท่านด้วยเหรอ ? ”
“ มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว ” หลี่เซียนเต่าพยักหน้า
จระเข้มังกรโกลาหล ถอนหายใจ “ คราวนี้ข้ามีเพื่อนแล้ว ”
“ ไปหามังกรโลหิต หากเจ้าไม่รู้อะไรเลยเจ้าสามารถถามเขาได้ บอกให้เขาพาเจ้าไปพบกับส่วนที่เหลือในอนาคต พวกเจ้าทุกคนเป็นคนของข้า และเราจำเป็นต้องทำงานร่วมกัน ” หลี่เซียนเต่ากล่าวอย่างใจเย็น
” ตกลง ” จระเข้มังกรโกลาหล พยักหน้าและบินไปที่ยอดเขา
เขาอยู่กลางอากาศ ทันใดนั้นเขาก็คำราม “ มังกรโลหิต ออกมารับข้า ”
บนภูเขา มังกรโลหิตกำลังบ่มเพาะ เขาลืมตาขึ้นและมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจ
เขาจำเสียงนั้นได้ น้องชายที่แสนดีของเขา และนอกจากอสูรทั้งแปดแล้ว เขาเป็นน้องชายที่ดีที่สุดของเขา
“ จระเข้มังกรโกลาหล เขาเข้ามาในธนาคารแห่งจักรวาลได้อย่างไร ? ” มังกรโลหิตตกตะลึง
แต่เขามีความสุขจริงๆ มังกรโลหิตแปลงร่างเป็นร่างจริงของเขาและบินขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาคำรามตอบกลับ จระเข้มังกรโกลาหล
“ น้องชาย เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ? ” หลังจากที่ มังกรโลหิต เห็น จระเข้มังกรโกลาหล เขาก็หัวเราะออกมาดัง ๆ และถาม
“ นายท่านพาข้าเข้ามา ” จระเข้มังกรโกลาหล กล่าวอย่างมีความสุข การได้เห็นคนคุ้นเคยทำให้ความกังวลใจของเขาหายไป
” นายท่าน ! ” มังกรโลหิต มองไปที่ จระเข้มังกรโกลาหล ด้วยความตกใจ เขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “ นายท่านพาเจ้าเข้ามาหรือ ? ”
“ ใช่ นายท่านรับข้าเข้ามา ” จระเข้มังกรโกลาหล มีความสุข
“ ดีๆ นายท่านไม่ค่อยรับผู้ใต้บังคับบัญชา เพื่อให้นายท่านเต็มใจยอมรับเจ้า เจ้าจะต้องบินและขึ้นไปให้สูง เจ้าต้องทำดีเพื่อนายท่าน การฝึกฝนและการย่มเพาะเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อย ” มังกรโลหิตสั่งสอน
” ข้ารู้ นายท่านบอกให้ข้าไปหาเจ้าและขอให้เจ้าพาข้าไปพบกับคนอื่นๆ ” จระเข้มังกรโกลาหล พยักหน้า …
“ ตกลง ข้าจะพาเจ้าไป ” มังกรโลหิตแปลงร่างและร่อนลงบนภูเขา
จระเข้มังกรโกลาหล ตัวโตสามเมตรและยืนบนขาของเขา เขาเดินตามหลัง มังกรโลหิต
“ นายท่านมีเทวทูตสี่องค์ พวกเขาเป็นผู้สืบทอดของเผ่าพันธุ์เทวทูตจากยุคสุดท้าย พวกเขาแข็งแกร่งจริงๆ ” คนแรกที่ มังกรโลหิต แนะนำคือเทวทูตทั้งสี่
“ พวกเขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้ตั้งแต่ยุคสุดท้ายจนถึงตอนนี้ ? ” จระเข้มังกรโกลาหล ตกตะลึง ยุคสุดท้ายถูกทำลายและโลกได้ระเบิด หลังจากนั้นเก้าแดนนภาและสิบแดนโลกก็ถือกำเนิดขึ้น
“ ภายใต้ความช่วยเหลือของนายท่าน พวกเขาสามารถปรากฏขึ้นอีกครั้งในโลก แต่มันไม่ใช่การปรากฏตัวอีกครั้งจริงๆ พวกเขาเพิ่งสืบทอดความเป็นเทวทูตของเผ่าพันธุ์เทวทูต” มังกรโลหิตเกาหัวและอธิบายว่ามันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนมาก
จระเข้มังกรโกลาหล เข้าใจคำอธิบายคร่าวๆ
“ เจ้าแค่ต้องจำไว้ว่าเทวทูตทั้งสี่นั้นน่ากลัวจริงๆ โดยเฉพาะ ลูซิเฟอร์ และ เทพีดวงจันทร์อาสึนะ หนึ่งในนั้นเย็นชาและไร้ความปราณีและมีความงามที่หาตัวจับยาก นางเป็นคนที่สวยที่สุดภายใต้นายท่าน ” มังกรโลหิตสั่งสอน
” ข้ารู้แล้ว ” จระเข้มังกรโกลาหล พยักหน้า
จากนั้น มังกรโลหิต ก็นำ จระเข้มังกรโกลาหล มาเยี่ยมพวกเขาทีละคน
เทวทูตสงคราม ไมเคิล, หัวหน้าเทวทูต กราเบรียล และ เทพีดวงจันทร์อาสึนะ พยักหน้าอย่างเป็นมิตร สำหรับ เทวทูตที่ล่วงหล่น ลูซิเฟอร์ เขาพยักหน้าอย่างเย็นชา
หลังจากออกจากพวกเขาทั้งสี่แล้ว มังกรโลหิต ก็พูดว่า “ เจ้ารู้สึกอย่างไรหลังจากพบทูตสวรรค์ทั้งสี่ ? ”
“ ไมเคิล และ กราเบรียล นั้นเก็บตัวจริงๆ พวกเขาอยู่ที่ อาณาจักรโชคชะตา พวกเขาค่อนข้างดี ” วิเคราะห์ จระเข้มังกรโกลาหล
“ เทพีดวงจันทร์อาสึนะ มีความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวในร่างกายของนาง ออร่าสายเลือดของนางแตกต่างจากสองคนนั้นและแม้แต่ข้าก็รู้สึกถูกคุกคาม ” จระเข้มังกรโกลาหล พูดอย่างเคร่งขรึม
“ สำหรับ เทวทูตที่ล่วงหล่น ลูซิเฟอร์ เขาแข็งแกร่ง เขาแข็งแกร่งจริงๆ ร่างกายของเขามีแสงสว่างและความมืด และข้ามองไม่เห็นว่ามันลึกแค่ไหน ข้ารู้สึกว่าถ้าเราต่อสู้กัน ข้าจะไม่คู่ควรกับเขา ” จระเข้มังกรโกลาหล พูดอย่างเคร่งขรึม
“ ข้าไม่สามารถมองผ่าน เทวทูตที่ล่วงหล่น ลูซิเฟอร์ ได้เช่นกัน นายท่านบอกว่าเขาเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุด เขาอาจจะดูเย็นชา แต่เขาเก่งเรื่องตลกแบบเยือกเย็นที่สุด ” มังกรเลือดยิ้ม
จระเข้มังกรโกลาหล จำได้ขึ้นใจ
จากนั้น มังกรโลหิต ก็นำ จระเข้มังกรโกลาหล มาเยี่ยมนักบวชเฒ่า
กงยู ฉิวไป๋ เทียนกวงหมิง หลี่หวู่หยา และพี่น้องของเขากลับมาที่ห้องและเริ่มคุยกันเรื่องต่างๆ
“ เจ้าคิดว่าใครน่ากลัวที่สุดที่นี่ ? ” มังกรโลหิตถาม
จระเข้มังกรโกลาหล เล่าและศึกษาพวกมันอย่างช้าๆ “ ลูซิเฟอร์ เทียนซิน นักบวชเฒ่า กงยู และเจ้า ”
“ ลูกน้องของนายท่านล้วนเป็นอัจฉริยะชั้นยอด คนใดคนหนึ่งสามารถปราบปรามรุ่นของพวกเขาได้ แต่คนที่น่ากลัวที่สุดคือคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ” มังกรโลหิตครุ่นคิด
มังกรโลหิตกล่าวว่า “ กงยู อาศัยวรยุทธ์ชั้นยอดที่หายาก มหาขวดสมบัติเต๋า ศักยภาพของเขาไม่มีใครเทียบได้ เขาใช้เวลาทั้งวันกับฉิวไป๋และเป็นคนใจเย็นจริงๆ ”
“ นักบวชเฒ่าเป็นคนพิเศษ เขาเป็นมิตรและไม่ต้องการแข่งขันและต่อสู้กับผู้อื่น การฝึกฝนของเขาช่างน่ากลัวจริงๆ แต่เขาไม่แสดงออกมา เขาทำตัวเป็นคนต่ำต้อยเสมอ ” มังกรโลหิตอธิบาย
“ มีเทียนซินและลูซิเฟอร์ที่นายท่านไว้วางใจอย่างมาก ” มังกรเลือดเตือน
“ สำหรับข้า ข้าเป็นพี่ชายที่ดีของเจ้า ข้าน่ากลัวและเจ้าก็เช่นกัน เราเป็นคนที่กระโดดข้ามประตูมังกร ” มังกรโลหิต หัวเราะออกมาดัง ๆ
จระเข้มังกรโกลาหล ก็หัวเราะเช่นกัน
“ ใช่ นายต้องสนใจคนๆนี้ด้วย ” มังกรโลหิตก็นึกขึ้นได้
” ใคร ? ” จระเข้มังกรโกลาหล ถาม
“ เทียนกวงหมิง ! ” มังกรโลหิตเตือน
“ การบ่มเพาะของคนคนนี้ไม่สูง แต่มีบางอย่างเกี่ยวกับตัวเขาไม่ค่อยจะปกตินัก ” จระเข้มังกรโกลาหลกล่าว
“ ความรู้สึกของเจ้าถูกต้อง ” มังกรโลหิตกล่าวอย่างจริงจัง
“ แล้วไปสนใจเขาทำไม ? ” จระเข้มังกรโกลาหล ถาม
“ เพราะนายท่านชอบเขา เราทุกคนรู้ว่านายท่านวางใจเทียนซิน และ ลูซิเฟอร์ แต่นายท่านชอบ เทียนกวงหมิง มากที่สุด ไม่เช่นนั้น คนๆ นี้จะถูกสับและสังหารไปหลายสิบครั้งแล้ว ” มังกรโลหิตสลายตัว