Assassin’s Chronicle - ตอนที่ 185

AC 185: ต่อสู้เพื่อชีวิต

“เจ้าบอกว่าเนโครแมนเซอร์เหล่านั้นแพ้การต่อสู้หรือเปล่า” ซูซานนา ถาม

“ก็ไม่แน่นะ” ริสกะ แสรั้งยิ้มจากนั้นรอยยิ้มของเขาก็แข็งขึ้นบนใบหน้าของเขา “ไม่ นั่นไม่ถูกต้อง”

“อะไรไม่ถูกต้อง” อันเฟย์ ตกใจกับความคิดเห็นของ ริสกะ

“ถ้านักเวทย์คนนั้นปล่อยเวทย์ออกมาจากหน่วยกลางตําแหน่งของกําแพงจะอยู่ห่างออกไปได้อย่างไร มันอยู่ห่างออกไปหลายไมล์ เขาสามารถเป็น จ้าวจอมเวทย์ดาร์ดานิบรี ได้หรือไม่?” ริสกะ ถาม

“นั่นคือ จ้าวจอมเวทย์ ที่มีชื่อเล่นว่าเล่นกับมิติใช่ไหม” ซูซานนา ก็ตกใจเช่นกัน

“ดาร์ดานบรคือใคร” อันเฟย์ ถาม

“เขาคือ

หัวหน้านักเวทย์รักษาวัง ใน จักรวรรดิซานซา เช่นเดียวกับอาจารย์ของเรา เขาเป็นจ้าวจอมเวทย์มิติ” ริสกะ มีรอยยิ้มที่ขมขื่น

อันเฟย์เงียบไปครู่หนึ่งแล้วถอนหายใจ “เร็วเข้าและปล่อย ตาท้องฟ้า เราจําเป็นต้องตรวจสอบ ข้ารู้สึกว่าเนโครแมนเซอร์เหล่านั้นจะไม่แพ้ง่ายๆ”

สถานการณ์ในสนามรบเปลี่ยนไปมากเมื่อ ริสกะ ปล่อยตาท้องฟ้า อีกครั้ง ซอมบี้ไม่สามารถคลานข้ามกําแพงได้ แต่หนอนดําได้คลานไปทั่วกําแพงแม้ว่าจะเป็นเรื่องยากสําหรับพวกเขาที่จะบอกได้ว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อใด อันเฟย์ และกลุ่มของเขาพยายามที่จะดูขนาดของหนอนดําจากตาท้องฟ้า แต่พวกเขาสามารถเห็น เพียงหนอนโผล่ออกมาจากกําแพงเหมือนกระแสน้ําที่ลดลง

หนอนเหล่านั้นดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบจากแรงโน้มถ่วงมากเกินไป พวกเขายังคงเคลื่อนไหวได้เร็วมาก มีหนอนจํานวนมากออกมาจากตา ปากและแม้แต่บาดแผลของซอมบี้ พวกเขาก้าวไปข้างหน้าด้วยโมเมนตั้มที่น่ากลัวยิ่งกว่าน้ําท่วม

ได้ยินเสียงลมโหยหวนจากระยะไกล พายุเฮอริเคนสีเขียวที่มองเห็นได้กวาดไปทั่วทั้งสนามรบ พายุเฮอริเคนสีเขียวที่มองเห็นได้ถูกเรียกโดยนักเวทย์ พายุเฮอริเคนลูกนั้นหยิบใบไม้กิ่งไม้และหญ้าจํานวนมากติดตัวไปด้วย เมื่อมองจากดวงตาท้องฟ้าพายุเฮอริเคนก็ปรากฏเป็นสีเขียว

ธงทั้งหมดถูกดึงออกมาจากพื้นดินหรือหักออกเป็นซีก ๆ และพันเข้าไปในพายุเฮอริเคน ทหารบางคนถูกดึงขึ้นมาและห่อตัวลงในพายุเฮอริเคนและกรีดร้อง พวกเขาเพียงแวบขึ้นในอากาศจากนั้นก็หายไปอย่างสมบูรณ์ ทุกอย่างมีสองด้านเวทมนตร์ก็เช่นกัน ไม่ว่าเวทมนตร์จะทําออกมาได้ดีเพียงใดทหารที่โชคร้ายบางคนในฝั่งนัก เวทย์ก็ได้รับบาดเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ

พายุเฮอริเคนทุบกําแพงอย่างแรง หนอนจํานวนนับไม่ถ้วนสร้างคลื่นของหนอนเช่นเดียวกับคลื่นทะเล คลื่นของหนอนบางตัวสูงถึงหลายสิบหลา แต่มันเป็นสีดํา

หนอนประหลาดไม่กลัวแรงโน้มถ่วง แต่ไม่สามารถรับการโจมตีจากพายุเฮอริเคนได้ ในพริบตากําแพงที่ยาวหลายไมล์ก็สะอาดราวกับเพิ่งสร้างขึ้นโดยนักเวทย์

หนอนเหล่านั้นแข็งแกร่ง พวกมันถูกพาตัวไปที่ความสูงหลายสิบหลาบนท้องฟ้าหล่นลงกับพื้นหรือชนกัน แต่พวกมันก็รีบวิ่งเข้าหากําแพงทันทีเมื่อลมพัดแรงน้อยลง

“แอนนันเซียต้า เจ้าลงไปมากกว่านี้” ได้ยินเสียงขนาดใหญ่ที่ขยายด้วยเวทย์ขยาย ในระยะไกล “ตัวกินเนื้อไม่ควรอยู่ในพื้นที่ระดับนี้ พวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงเวทย์ของวิญญาณนรก”

“การตกทําให้ข้ามีความสุขเสมอใช่ไหม” เสียงอ่อนโยนดังขึ้น “ดาร์ดานิบรี เจ้าทําให้ข้าประหลาดใจ เจ้าไม่ควรอยู่ที่นี่ใช่ไหม”

“ข้าไปปรากฏตัวในที่ที่ข้าต้องการเท่านั้น” เสียงดังขึ้นเพื่อตอบกลับด้วยน้ําเสียงที่ไม่หยิ่งผยองและไม่เชื่อฟัง

“ข้าไม่คาดคิดว่าเจ้าจะมาที่นี่ในวันนี้ ข้าเตรียมสิ่งนี้มานานแล้วสําหรับวันนี้ ดาร์ดานิบรี เจ้าไม่มีโอกาส ลืมมันไปเสียเดี๋ยวนี้” แอนนันเซียต้า กล่าว

“เจ้าไม่เพียง แต่ล้มเหลว แต่ยังโง่อีกด้วย ข้าไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการคุกคามของเจ้า ข้าเป็นจ้าวจอมเวทย์มิติ” ดาร์ดานิบรี กล่าว

“เจ้าไม่รู้ว่าข้าอยากทําอะไร” หญิงสาวถอนหายใจด้วยน้ําเสียงอ่อนโยน “เจ้าจะจ่ายสําหรับการประเมินข้าต่ําเกินไป”

“เจ้าไม่รู้ว่าข้าอยากทําอะไร” ดาร์ดานบรีกล่าวซ้ําๆ อย่าประมาทข้า ข้าจะดึงกระดูกต้นขาของเจ้าออกและติดเข้าไปในตูดของเจ้า ถ้าร่างกายที่เน่าเปื่อยของเจ้ายังมีตูดอยู่”

ดาร์ดานบรี เป็นคนสุภาพในช่วงเริ่มต้นของการสนทนา เขาสามารถรักษาเสียงของเขาให้สงบเมื่อกล่าวกับเนโครแมนเซอร์ชั่วร้าย อันเฟย์ เคารพท่าทางของชายผู้มีอํานาจ แต่ อันเฟย์ เปลี่ยนความคิดของเขาโดยสิ้นเชิง หลังจากคํากล่าวไม่กี่ครั้งสุดท้ายของเขา เขาและซูซานนามองกันและกัน ภายในช่วงของตาท้องฟ้า อันเฟย์ สามารถบอกได้ว่านักเวทย์รอบ ๆ ดาร์ดานิบรี ไม่กระตือรือร้น แต่พวกเขาเริ่มหัวเราะอย่างหนัก ดาร์ดานิบรีไม่เพียงแต่สาปแช่งคู่ต่อสู้ แต่ยังทําให้นักเวทย์เหล่านั้นรู้สึกดีกับตัวเองอีกด้วย มันทําให้พวกเขารู้สึกภาคภูมิใจในสิ่งที่พวกเขากําลังทําและดูถูกคู่ต่อสู้

“เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถร่ายมนตร์เฮอริเคนได้กี่ครั้ง? ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถรักษาความหยาบคายของเจ้าให้ ถึงที่สุด ข้าจะปฏิบัติต่อเจ้าอย่าง “ดี” น้ําเสียงยังคงอ่อนโยนมาก นางไม่สนใจว่านางจะชนะการโต้เถียงกับ ดาร์ดานิบรี ได้หรือไม่

“ข้าจะทิ้งความหยาบคายไว้กับเจ้า ผู้หญิงที่ล้มเหลวและเน่าเฟะของข้า นอกจากนั้นข้าไม่สามารถหาวิธีแสดง ‘ความเคารพอย่างจริงใจ ที่มีต่อเจ้าได้จริงๆ” ดาร์ดานิบรีไม่เพียง แต่เก่งเรื่องเวทมนตร์เท่านั้น แต่ยังมีข้อโต้แย้งอีกด้วย เขาไม่ได้ให้ความสนใจกับการโต้เถียงและการสาปแช่งคู่ต่อสู้ของเขา พายุเฮอริเคนเคลื่อนตัวสูง ขึ้นบนท้องฟ้า ทันใดนั้นพายุเฮอริเคนที่แบกหนอนจํานวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งทะยานขึ้นสู่เมฆดํา พายุเฮอริเคนสีดําดูเหมือนม่านสีดําจากระยะไกล

เมฆบนท้องฟ้าถูกพายุเฮอริเคนซัดกระเด็นออกจากกัน แสงแดดร้อนแรงผ่านรอยแตก เมื่อแสงแดดส่องโดยตรงหนอนจํานวนนับไม่ถ้วนในพายุเฮอริเคนกลายเป็นควันดํา หนอนไม่สามารถรับแสงแดดได้เช่นเดียวกับสัตว เลี้ยงเวทมนตร์และซอมบี้ของวิญญาณนรก เห็นได้ชัดว่า ดาร์ดานิบรี รู้ดี

ซอมบี้เริ่มกรีดร้องเมื่อแสงแดดส่องถึงพื้น หนอนที่หลงเหลือจะเคลื่อนไหวเป็นคลื่นเพื่อหลีกเลี่ยงแสงแดด พวกเขาวิ่งแตกตื่นไปทุกทิศทางสติปัญญาของพวกเขาสูงกว่าซอมบี้อย่างไม่คาดคิด พวกเขารู้ว่าเมื่อใดควรหนีจากอันตราย

ทันใดนั้นก็มีแสงสีฟ้าไฟฟ้ากระพริบบนท้องฟ้าและมีแสงครึ่งวงกลมปรากฏขึ้นปิดกั้นดวงอาทิตย์ด้านนอก

“หลังคาแห่งความตาย!” ดาร์ดานิบรี ฟังดูประหลาดใจ เขาไม่มีเวลาแม้แต่จะตอบสนอง กําแพงที่เขาสร้างขึ้นได้กลายเป็นดินและหายไป อุปสรรคระหว่างซอมบี้และทหารหมดไป หนอนดําเคลื่อนเข้าหาพวกมันเป็นระลอก

ดาร์ดานบรี รวบรวมเวทมนตร์และปลดปล่อยแยกแผ่นดิน โดยไม่ลังเลใด ๆ เวทย์พายุเฮอริเคนเป็นเวทมนตร์ชั้นสูง มันต้องการเวทมนตร์มากกว่า แต่มีอายุการใช้งานสั้นมาก กําแพงไม่สามารถหยุดยั้งหนอนเหล่านั้นได้ ในฐานะผู้มีประสบการณ์ เขาจะไม่ทําผิดพลาดในเรื่องสามัญสํานึก

ร่องลึกปรากฏขึ้นต่อหน้าทหารชายแดนพร้อมกับการระเบิดขององค์ประกอบดิน ด้วยผลของแรงโน้มถ่วงที่ยิ่งใหญ่ร่องลึกไม่กี่หลาสามารถฆ่าทุกคนที่ตกลงไปในขณะที่ร่องลึกที่สร้างโดย ดาร์ดานิบรี ดูเหมือนจะไม่มีกัน โดยไม่ต้องคิดมากเดาได้ง่ายๆว่าทหารเหล่านั้นไม่มีทางรอดถ้าพวกเขาตกลงไปในร่องลึก

หนอนทะเลได้ทําให้ทหารที่เหลืออยู่อีกด้านหนึ่งของร่องลึกจมอยู่ใต้น้ํา อาจได้ยินเสียงกรีดร้องของพวกเขา แต่พวกเขาหายไปในทะเลของหนอน เสียงกรีดร้องของพวกเขาค่อยๆหายไปเช่นกันและความเงียบก็ลดลง

พวกหนอนรู้ดีว่าไม่มีทางข้ามร่องลึกได้ ดังนั้นหนอนจึงเคลื่อนตัวไปข้างหลังทันที ดาร์ดานิบรี ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและมุมปากของเขาโค้งงอ แรงโน้มถ่วงที่ยิ่งใหญ่กําลังจะสูญเสียประสิทธิภาพในไม่ช้า มันจะเป็นโอกาสของพวกเขาที่จะต่อสู้กลับ

ในอีกด้านหนึ่งของสนามรบบุคคลในชุดแปลก ๆ เดินออกจากป่าอย่างช้าๆ เจ้าหนอนถอยไปที่เท้าคนนั้น และเริ่มกองพะเนินเทินทึก วิธีที่กองไว้เหมือนเห็ดขนาดมหึมาที่งอกขึ้นมาจากพื้นดินมันขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อหนอนทุกตัวล่าถอยเสร็จแล้วก็มีลูกบอลสีดําสูงหกหลาอยู่ตรงหน้าบุคคลนั้น

ซอมบี้ตรงหน้าเริ่มนอนลงบนพื้นทีละตัว พวกมันต่อสู้กับแรงดึงดูดอันยิ่งใหญ่เพื่อรวมตัวกัน คนในชุดแปลก ๆ ก็ขยับตัวทันที ลูกบอลสีดําขนาดมหึมาก็เริ่มหมุนและเร่งความเร็วขึ้น มันกลิ้งเข้าหาซอมบี้ที่กองพะเนินเทินทึกเพื่อเริ่มให้ลูกบอลสีดําขนาดมหึมากระโดด ลูกบอลขนาดมหึมากลิ้งไปบนพื้นเอียงและกระโดดข้ามหุบเขา ด้วยเสียงกระแทกขนาดใหญ่ลูกบอลสีดําขนาดมหึมากลายเป็นสะเก็ดดาวสีดําจํานวนนับไม่ถ้วนและตกลงไปในฝูงชน

แรงโน้มถ่วงที่ยิ่งใหญ่เริ่มสูญเสียประสิทธิภาพในเวลาเดียวกัน กลุ่มนักเวทย์แห่งจักรวรรดิ ซานซา ได้มาถึงการปกป้องของเวทย์ยับยั้ง และพร้อมที่จะต่อสู้กลับ

เมื่อรู้ถึงธรรมชาติของศัตรูแล้วนักเวทย์จะแสดงเวทมนตร์ที่ก้าวร้าวขนาดใหญ่ คลื่นความร้อนได้สร้างพื้นที่สามเหลี่ยมคว่ําในทะเลของหนอน วงกลมน้ําแข็งที่เยือกแข็งถูกปลดปล่อยออกมาทีละคน นักเวทย์กว่าโหลร่วมมือกันปล่อยเวทย์กําแพงไฟเพื่อสร้างกําแพงกั้นระหว่างทะเลของหนอนและทหาร อุปสรรคที่พวกเขาตั้งไว้สามารถสกัดกั้นการโจมตีของเวิร์มได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ทําอย่างสมบูรณ์แบบและทิ้งช่องว่างที่มีขนาดแตกต่างกันระหว่างกําแพงไฟ แต่ก็ทําให้พลังการต่อสู้ของ ตัวกินเนื้อ เสียหาย นักเวทย์สองสามคนเปลี่ยนพื้นที่ด้านหลังกําแพงไฟให้กลายเป็นหนองน้ําเพื่อพยายามช่วยทหารเหล่านั้นสักระยะเพื่อจัดระเบียบตัวเอง เพื่อต่อสู้อีกครั้ง

ทหารบางคนไม่ได้ถูกหนอนตายและมีเวลาพักหายใจจากการต่อสู้ เมื่อพวกมันโดนการโจมตีของนักเวทย์ พวกเขาติดอยู่ในหนองน้ําและร้องให้เพื่อนทหารช่วยพวกเขา น่าเสียดายที่เพื่อนของพวกเขาแสร้งทําเป็นมองไม่เห็นพวกเขา พวกเขาจัดระเบียบตัวเองใหม่ภายใต้คําสั่งของผู้บังคับบัญชา นี่คือกฎของการต่อสู้ การชนะเป็นสิ่งสําคัญ ตราบใดที่ยังมีศัตรูไม่มีผู้บัญชาการคนใดยอมเสียเวลาให้กับทหารที่ได้รับบาดเจ็บ

ไม่น่าแปลกใจที่นักเวทย์ถูกเรียกว่า “เครื่องกวาดสนามรบ” หากปราศจากการปกป้องจากนักเวทย์ศัตรูของพวกเขาสามารถทําอะไรก็ได้ที่พวกเขาต้องการ หนอนเคยเป็นสัตว์ที่อยู่ยงคงกระพันสําหรับทหาร แต่อาจถูกนักเวทย์ล้างออกได้ในพริบตา ตัวกินเนื้อ มักจะชนะการต่อสู้ของพวกมันด้วยการสร้างตัวเลข ความสามารถส่วนบุคคลในการต่อสู้กับเวทมนตร์นั้นไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึงทะเลของหนอนสามารถเผาเป็นเถ้าถ่านได้ด้วยคลื่นความร้อนและแช่แข็งเป็นรูปปั้นหนอนโดยวงแหวนน้ําแข็ง