Assassin’s Chronicle - ตอนที่ 171

AC 171: การต่อต้าน

“ ผู้ชายคนนั้นอยากทําอะไร” คริสเตียนถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

สิ่งที่พวกเขากล่าวถึงในตอนนี้ไม่จําเป็นต้องตัดสินชะตากรรมของกองทัพ แต่พวกเขาก็ยังต้องระวัง มีเพียงไม่กี่คนที่มีบทบาทเป็นผู้นําอยู่ที่นี่รวมถึง แบล็คอีเลฟเว่น ด้วย ในที่สุดพวกเขาก็นั่งลงในโมร่ามาช แม้ว่ามันจะไม่ราบรื่นก็ตาม ออซซิค และการปรากฏตัวของผู้คนของเขาทําให้ทุกคนไม่สบายใจ

* บางคนรักโลกที่สับสนวุ่นวาย พวกเขารู้สึกว่าสามารถใช้ประโยชน์จากความสับสนวุ่นวายเพื่อบรรลุความฝันได้ ข้าคิดว่า ออซซิค เป็นหนึ่งในนั้น” อันเฟย์ กล่าวช้าๆ

“ อันเฟย์ เจ้าบอกว่าพวกเขาต้องการจัดตั้งสหภาพหรือเปล่า” แบล็คอีเลฟเว่น ถาม

“ ออซซิค ต้องการมัน” อันเฟย์ กล่าว

“ เยี่ยมมาก! เราสามารถใช้มันเพื่อต่อสู้กับจักรวรรดิ ซานซา กลับคืนมาได้ แต่เดิมเป็นความคิดของพวกเขาอยู่แล้ว” แบล็คอีเลฟเว่น กล่าว

“ เจ้าควรรู้ดีกว่าว่าพวกเขาคิดจะใช้เราทําอะไรก่อนที่เจ้าจะต้องการใช้ประโยชน์จากพวกเขา” อันเฟย์ กล่าว

“ เจ้าหมายถึง…” แบล็คอีเลฟเว่นกล่าว

“ ออซซิค ได้ตกลงกับกลุ่มทหารรับจ้างอื่น ๆ เพื่อพบกันที่ โมร่ามาช ซึ่งหมายความว่าเขาได้กําหนดเป้าหมายมายัง โมร่ามาช ด้วยเหตุผลบางอย่างทั้งที่คนอื่นรู้จักหรือไม่รู้จักกล่าวกนัยหนึ่งคือเขามาที่นี่เพื่อเรา”

ทุกคนมองหน้ากันและเงียบไป

“ อันเฟย์” ออซซิค เดินเข้ามาด้วยความก้าวหน้าครั้งใหญ่ในขณะที่เขาร้องเรียก ทหารรับจ้างหลายสิบคนติดตาม ออซซิค เข้ามามันง่ายมากที่จะบอกว่าหนึ่งในนั้นคือหัวหน้าในขณะที่คนอื่นๆ เป็นเพียงลูกน้องของเขา

“ อันเฟย์ทําไมเจ้าไม่เข้าร่วมการประชุมสหภาพ” ออซซิค ยิ้ม

“ ข้าทําไปแล้ว แต่พวกเขากําลังตามหาข้า ดังนั้นข้าจึงกลับมา” อันเฟย์ กล่าวอย่างไม่เป็นทางการ

“ โปรดให้ข้าแนะนําผู้ชายเหล่านี้ นี่คือผู้บัญชาการของทหารรับจ้างเกราะสงคราม ออซี่เขามีชื่อเสียงในเรื่องความทรหดอดทน นี่คือ อันเฟย์ ผู้บัญชาการกลุ่มทหารรับจ้างของอาลีบาบา” ออซซิค กล่าว

อันเฟย์ พยักหน้าให้ ออซี่ ออซี่ เป็นชายหนุ่มอายุประมาณ 20 หรือ 25 ปี เขาดูปกติ แต่มีกลิ่นอายของทหารอย่างเห็นได้ชัด เขาพยักหน้าให้อันเฟย์เช่นกัน “ ข้าได้ยินมาว่าเจ้าเอาชนะทหารของจักรวรรดิ ซานซา ได้และพวกเขาต้องหนีไปเหมือนหนู เจ้าปกป้องเกียรติยศของทหารรับจ้างของเรา เจ้าคือผู้กล้าของเรา”

“ มันเป็นหน่วยทหารม้าขนาดเล็ก ถ้า จักรวรรดิ ซานซา ส่งกองทัพหลักของพวกเขาไปที่โมร่ามาชข้าก็จะหนีไปเหมือนหนู” อันเฟย์ ยิ้ม

“ น่าสนใจ” ออซี่ หัวเราะกับ อันเฟย์

“ นี่คือผู้บัญชาการของกลุ่มทหารรับจ้างวูหมิง ไทเกอร์” ออซซิค ชี้ไปที่ผู้ชายอีกคน

อันเฟย์ เดินตามมือของ ออซซิค ไปดู ชายคนนั้นเป็นครึ่งสัตว์และครึ่งคน คุณลักษณะของเขาในฐานะสัตว์เวทย์ไม่ชัดเจน ขนของเขาไม่หนาและยุ่งเหยิงอย่างที่มนุษย์หมาป่า อันเฟย์เคยเห็น มาก่อน ใบหน้าของเขาคล้ายกับมนุษย์ แต่จมูกของเขาไม่สูงเท่ามนุษย์ดูเหมือนว่ามีใค รบางคนชกจมูกของเขาเข้าที่ใบหน้าของเขา ปลายจมูกของเขาใหญ่และกลมเหมือนจมูกเสือ

ขณะที่ อันเฟย์ มองไปที่เขา ไทเกอร์ ก็เฝ้าดู อันเฟย์ อย่างใกล้ชิดเช่นกัน สัตว์เวทย์ถูกมองอย่างดูถูก พวกเขาอาศัยอยู่ในโลกมนุษย์มาเป็นเวลานาน ดังนั้นพวกเขาจึงพัฒนานิสัยในการสังเกตทัศนคติของผู้อื่นอย่างเงียบ ๆ และตัดสินใจว่าพวกเขาจะมีทัศนคติอย่างไรในทางกลับกัน

“สวัสดี” ไทเกอร์พยักหน้าเช่นกัน

ผู้บัญชาการของกลุ่มทหารรับจ้างที่เหลือแนะนําตัวเองทีละคนโดยที่ ออซซิค ไม่ต้องแนะนําพวกเขา อันเฟย์ ไม่ได้แสดงอะไรบนใบหน้าของเขา แม้ว่าเขาจะคิดในแง่ลบกับพวกเขาก็ตามเขายังคงทักทายพวกเขาอย่างสุภาพ

“ อันเฟย์ ในนามของพวกเขา ข้าอยากเชิญเจ้าเข้าร่วมสหภาพของเรา เจ้าคิดอย่างไร?” ออซซิคถาม

“ ข้าเข้าใจว่าไม่มีใครเปาซิมโฟนีได้ ต้องใช้วงออเคสตราทั้งหมดในการเล่น เราต้องเป็นน้ําหนึ่งใจเดียวกันเพื่อต่อสู้กับจักรวรรดิ ซานซา อย่างไรก็ตามข้าอยากรู้ว่าใครจะเป็นผู้นําของสหภาพนี้” อันเฟย์ ถาม

“ เรายังไม่ได้เลือกหัวหน้า แต่ข้าคิดว่าเขาต้องมีชื่อที่ดีสําหรับตัวเองมีคุณสมบัติและน่าไว้วางใจ” ออซซิค ยิ้ม “ โปรดให้ข้าเสนอชื่อบุคคลหนึ่งคนสําหรับผู้นําของเรา เมื่อจักรวรรดิซานซาคุกคามประเทศของเรา อันเฟย์ เป็นคนแรกที่นํากองทัพของเขาต่อสู้กลับ ข้าไม่เคยมีข้อสงสัยใด ๆเกี่ยวกับความสามารถและตําแหน่งของ อันเฟย์ ข้าแนะนําให้ อันเฟย์ เป็นผู้นําสหภาพของเราเจ้าคิดอย่างไร?”

“ ข้าไม่เห็นด้วย” ผู้หญิงที่เรียกว่าอลิซาเบธ ยืนอยู่ข้างหน้า นางเป็นผู้บัญชาการของกลุ่มทหารรับจ้างนางเคยทักทาย อันเฟย์ อย่างกระตือรือร้นมาก่อน แต่ก็กลายเป็นคนแรก ๆ ที่ไม่เห็ นด้วยในเรื่องการให้ อันเฟย์ เป็นผู้นําสหภาพ “ ออซซิค เจ้าระบุคุณสมบัติที่จําเป็นของผู้นําสหภาพของเราไว้เป็นอย่างดี ผู้นําของเราต้องเป็นที่รู้จักมีคุณสมบัติและน่าเชื่อถือข้าแค่อยากถามคําถามเดียว เราไว้ใจเขาได้ไหม”

ผู้บัญชาการจากกลุ่มทหารรับจ้างอีกกลุ่มหนึ่งตะคอก“ ข้าได้ยินชื่อเขาครั้งแรกเมื่อสองวันก่อน คงต้องใช้เวลานานกว่าเราจะเชื่อใจเขาได้ ออซซิค ถ้าเจ้ายืนยันที่จะมีเขาเป็นผู้นําของเราข้าจะเอาคนของข้าและออกจากสหภาพ”

“ ตกลงเราจะสนทนากันว่าใครจะเป็นผู้นําในภายหลัง” ออซซิค ยิ้มอย่างน่าอึดอัด “ ก่อนอื่นเรามากล่าวถึงปัญหาเร่งด่วน ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เกี่ยวกับการให้อาหารคนกว่าพันคน เป็นที่กล่าวกันทั่วไปว่านายพลจะไม่ส่งทหารของพวกเขาในสนามรบขณะท้องว่าง ไม่มีอะไรจะแก้ไขได้ถ้าเรามีทหารที่หิวโหย”

“ เรามีเสบียงอาหารเพียงพอสําหรับเจ็ดวัน” อลิซาเบ ธ กล่าว

“ ของข้าเพียงพอสําหรับสี่วัน” ผู้บัญชาการจากกลุ่มทหารรับจ้างอีกคนกล่าว

“ เราเตรียมการมากมาย แต่มีทหารรับจ้างจํานวนมากในกลุ่มของข้า น่าจะใช้ได้สักสิบวัน ข้าสัญญากับทุกคนว่าเราไม่จําเป็นต้องกังวลเรื่องอาหาร ข้าสามารถหาทางแก้ไขได้ อันเฟย์เสบียงอาหารของเจ้าจะอยู่ได้นานแค่ไหน?” ออซซิค กล่าว

“ นาน” อันเฟย์ กล่าวอย่างไม่เป็นทางการ

“ เวลาที่ยาวนานไม่ได้มีความหมายอะไรเลย เรามีคนจํานวนมากที่นี่เช่นกัน ข้าต้องรู้ว่ามันจะกินอาหารคนกว่าพันคนได้นานแค่ไหน” อลิซาเบ ธ กล่าว

“ ข้าไม่คิดว่าข้าจําเป็นต้องตอบคําถามของเจ้า” อันเฟย์ ไม่สามารถล่อลวงโดยการแต่ งงานหรือถูกข่มขู่โดยการบีบบังคับ เขาสุภาพแม้กระทั่งตอบคําถาม

“ เจ้าหมายถึงอะไร” อลิซาเบ ธ กล่าวอย่างโกรธ ๆ

* ทุกคนใจเย็น ๆ ” ออซซิครีบเข้ามาไกล่เกลี่ยสถานการณ์ “ อันเฟย์ เจ้าพาเราไปดูที่ที่เจ้าเก็บเสบียงอาหารของเจ้าได้หรือไม่ อยู่ในอุโมงค์ใต้ดินหรือไม่? เราสามารถช่วยประเมินได้”

* ออซซิค เจ้ากําลังถามข้าในฐานะผู้นําสหภาพ เพื่อนหรือแขก?” อันเฟย์ ถาม

“ ข้าไม่ใช่ผู้นําสหภาพ” ออซซิค กล่าวพร้อมยิ้มอย่างขมขื่น

“ แล้วเจ้าถามข้าในฐานะแขกหรือ? เจ้าไม่คิดว่าเจ้าจะถามมากเกินไปหรือ?” อันเฟย์ กล่าว

“ เรายังไม่ได้เลือกผู้นําของเราสําหรับสหภาพ แต่เรายังสามารถตัดสินใจได้ด้วยคะแนนเสียงข้างมาก นี่คือคําสั่งจากทุกคนที่นี่” ผู้บัญชาการกล่าว

“ อย่า. เราสามารถกล่าวออกมาได้” ออซซิค เหงื่อออกขณะที่เขาเริ่มกังวล “ สหภาพของเราเพิ่งก่อตั้งขึ้น พวกเราคือครอบครัว, อย่าทําอะไรที่จะทําร้ายความเป็นพี่น้องของเรา”

“ กฏเสียงข้างมาก? มันเป็นเรื่องตลก” อันเฟย์ ไม่ได้มองไปที่ ออซซิค “ ข้าบอกว่าจะเข้าร่วมสหภาพของเจ้าเมื่อไหร่”

พวกเขาบางคนตกใจมากหลังจากได้ยินสิ่งที่ อันเฟย์ กล่าว ออซซิค อ้าปากกว้าง พวกเขามองหน้ากัน อลิซาเบ ธ กล่าวช้าๆ “ เจ้าไม่อยากเข้าร่วมสหภาพหรือ? ได้ เราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเจ้าอีกต่อไป เรากําลังยึด โมร่ามาช ในขณะนี้ ออกจาก โมร่ามาชเดี๋ยวนี้ทันที!”

“ เจ้าต้องล้อเล่น ข้าเช่า โมร่ามาช จากกลุ่มทหารรับจ้าง สหภาพพี่น้อง ข้าเป็นผู้เช่าตามกฎหมายของเมืองนี้ ถ้ามีคนต้องจากไปก็คือเจ้า” อันเฟย์ กล่าว

“ ขออภัยเราคิดว่าเหตุผลที่ ประเทศทหารรับจ้าง มาถึงจุดนี้ก็คือกลุ่มทหารรับจ้างระดับสูงทั้งสี่กลุ่มนั้นไม่ได้ทําอะไรเรา ทฤษฎีการก่อตั้งสหภาพของเราคือการล้างการโกงสัญญาเช่าระหว่างเจ้ากับกลุ่มทหารรับจ้าง สหภาพพี่น้อง ไม่ได้มีความหมายอะไรสําหรับเรา” อลิซาเบธกล่าว

“ อันเฟย์ใจเย็น ๆ ” ออซซิค ก้าวไปข้างหน้า “ สหภาพของเราคือการต่อสู้กับจักรวรรดิ ซานซาเจ้าบอกไม่ได้ว่าจะดีกว่าไหม ถ้าเราสามารถทํางานร่วมกันได้? ถ้าเราไม่เป็นหนึ่งเดียวกันเราจะต่อสู้กับจักรวรรดิ ซานซา ได้อย่างไร?”

“ ข้าเข้าใจทุกอย่างที่เจ้ากล่าว แต่ข้าไม่เห็นด้วยกับการที่พวกเจ้าทําสิ่งต่างๆ” อันเฟย์กล่าวอย่างเหยียดหยาม “ ถ้าข้าเข้าร่วมสหภาพของเจ้าทุกอย่างที่เราเป็นเจ้าของจะเป็นของเจ้า? ข้าเคยเห็นโจรมากมาย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นโจรอาจจะไร้ยางอาย เสบียงอาหารของเราไม่ได้มาจาก

ที่ไหนเลย เจ้าต้องการอุปกรณ์? ไม่มีปัญหา เราทุกคนมีความเห็นอกเห็นใจ ข้าไม่อยากเห็นพวกเจ้าอดตายแน่ ๆ อย่างไรก็ตามเจ้าต้องแลกอาหารเป็นอย่างอื่น การแลกเปลี่ยน

“ เจ้ากําลังบอกว่าเราต้องซื้ออุปกรณ์จากเจ้าหรือไม่” ออซซิค ถาม

อันเฟย์ พยักหน้า

“ ไม่มีประเด็นในการทําให้เรื่องซับซ้อน” ผู้บัญชาการกล่าวพร้อมกับยิ้ม

“ ออซซิค ข้ามาที่ โมร่ามาช เพื่อต่อสู้กับ จักรวรรดิ ซานซา ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อดูพวกเจ้ารังแกคนอื่น” ผู้บัญชาการจากกลุ่มทหารรับจ้างเกราะสงคราม, ออซี่ กล่าวช้าๆ “ อย่าไปไกลเกินไป”

”นางอยากทําอะไรล่ะ? เจ้าต้องการเห็นสหภาพของเราสลายตัวหรือไม่?” ออซซิค ตะโกนเขาหันไปหาอันเฟย์ และกล่าวอย่างสุภาพว่า “ อันเฟย์ พวกเราทุกคนเป็นทหารรับจ้าง เรามีศัตรูคนเดียวกัน อย่าดื้อได้ไหม”

“ ข้าไม่ได้ดื้อรั้น พวกเจ้าโลภและหยิ่งผยองเกินไป” อันเฟย์กล่าวอย่างเย็นชา “ นอกจากเสบียงอาหารแล้วข้ายังมีของดีอื่น ๆ อีกมากมาย ตอนนี้พวกเขาเป็นของเจ้าแล้วหรือยัง? ริสกะส่งม้วนเวทย์มนตร์ให้ข้า”

ริสกะ ตกใจกับคําขอของ อันเฟย์ เนื่องจากเขามีส่วนร่วมในการสนทนาของพวกเขา เขาหยิบม้วนเวทมนตร์ออกมาและส่งให้อันเฟย์

“ นี่คือชุดม้วนเวทย์สายฟ้า ข้าเป็นของข้า ถ้าเจ้าคิดว่ามันเป็นของเจ้าตอนนี้เจ้าสามารถเอามันไปจากมือข้าได้” อันเฟย์เล่นกับม้วนเวทมนตร์ในมือของเขา “ เอาเลย”

วัตถุอื่น ๆ อาจถูกปลอมได้ แต่ไม่ใช่ม้วนเวทมนตร์ การเพิ่มขึ้นของเวทมนตร์ที่รุนแรงได้พิสูจน์แล้วว่ามันเป็นม้วนเวทมนตร์ระดับสูงที่แท้จริง ผู้บัญชาการหลายคนจ้องไปที่ม้วนเวทย์