Assassin’s Chronicle - ตอนที่ 158

AC 158: จักรพรรดิที่ดี

“ซูบินกลับมา” คริสเตียนโบกมือและสลาย ตาท้องฟ้า

“ เขาน่าจะกลับมานานแล้ว” ฮาแกนกล่าวแล้วลุกขึ้นยืน โมร่ามาช เป็นเมืองเล็ก ๆ และมีสิ่งของที่จําเป็นสําหรับ ฮาแกน ซึ่งหาไม่ได้ในเมืองนี้ ยาของเขาใกล้หมดแล้วและจําเป็นต้องมีการปรุงยาบางอย่างอย่างเร่งด่วน เขารอซูบินอย่างใจร้อน

ไม่กี่นาทีต่อมาคาราวานของ ซูบิน ก็เข้ามาในเมือง ซูบินกระโดดลงจากรถม้าคันแรก เขาดูอ่อนเพลีย เห็นได้ชัดว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายสําหรับเขา

“ ในที่สุด เจ้าก็กลับมาแล้ว” ซานเต้ กล่าวพร้อมกับเดินไปหาซูบิน “ ข้าคิดว่าเจ้าถูกยึดครองโดยเมืองมากเกินไปและลืมเกี่ยวกับเราไปแล้ว”

“ ดูเหมือนเจ้าจะทําอะไรสักอย่าง” ซูบินกล่าวพร้อมกับยิ้ม “ ข้าจะจําไว้ว่าจะไม่ส่งเจ้าไปที่เมือง”

“ และข้าคิดว่าเราเป็นเพื่อนกัน! เจ้าสามารถไปสนุกด้วยตัวเองและทิ้งข้าไว้ข้างหลัง!”

“มีความสุข?” ซูบินส่ายหัว “ เจ้านึกไม่ถึง!”

จากนั้นก็มีคนกรีดร้องในบ้านใกล้เคียง “กลับมาที่นี่!”

ร่างสีขาวกระโดดออกจากบ้านและลงที่ด่าน ยูนิคอร์นตัวน้อยชําเลืองมองบ้านอย่างภาคภูมิใจ ชุดที่ห้อยลงมาจากเขา

ชาลลีวิ่งออกจากบ้านพร้อมกับกิ่งไม้ นางกําลังไล่ตามยูนิคอร์น แต่เปลี่ยนเส้นทางทันทีที่เห็นซูบิน นางหยุดตรงหน้าเขาและถามว่า “เจ้าเอาอะไรมาให้ข้าไหม”

“ แน่นอน” ซูบินยิ้ม เขาหันกลับมาและเรียก ทหารรับจ้างรีบเข้ามาจับหีบเล็ก ๆ

“อะไรอยู่ในนั้น?” ชาลลี ถามดวงตาของนางส่องแสง เด็กสาวส่วนใหญ่ชอบส่องแสงและสิ่งสวยงาม หีบถูกประดับด้วยคริสตัลส่องแสงและแม้ว่าจะไม่มีอะไรอยู่ข้างใน แต่ ชาลลี ก็น่าจะพอใจกับของขวัญนั้น

“ มองหาด้วยตัวเอง” ซูบินกล่าวขณะที่เขายื่นหีบให้ชาลลี

ยูนิคอร์นตัวน้อยเมื่อเห็นว่าชาลลีกําลังเสียสมาธิจึงทิ้งชุดและสะอื้น หวังว่าจะได้รับ ความสนใจจากชาลลี จากนั้นก็หยิบชุดขึ้นมาอีกครั้งพร้อมที่จะวิ่งได้ทุกเมื่อ

อย่างไรก็ตามความสนใจของชาลลี ถูกดูดซับโดยหีบโดยสิ้นเชิงและนางไม่ได้ให้ความสนใจ กับยูนิคอร์น นางเอาหีบอย่างดีใจ นางกลั้นหายใจขณะเปิดฝาอย่างระมัดระวัง หีบเต็มไปด้วยชุดหลากสีและเครื่องประดับที่เปล่งประกาย ตาของ ชาลลี เบิกกว้าง

“ขอบคุณมากซูบิน!” ชาลลี กล่าวอย่างมีความสุข นางยิ้มและถือของขวัญไว้ใกล้อก

“ซูบินทําไมเจ้าถึงหาให้นางได้หลายอย่าง? มันแพงแน่ ๆ ” ซูซานนาดเขาเบา ๆ ขณะที่นางเดินผ่านไป ที่ผ่านมานางไม่สนใจว่าใครจะซื้อของขวัญให้ชาลลี อย่างไรก็ตามตอนนี้นางต้องเป็นภรรยาของผู้นําของพวกเขาและอยู่ในสถานการณ์ที่ซับซ้อนมากขึ้น นางกลัวว่าการซื้อสินค้าฟุ่มเฟือยให้กับ ชาลลี จะสร้างผลกระทบเชิงลบ นางไม่ต้องการสร้างความเดือดร้อนให้ใคร

“ มันเป็นเพียงเครื่องประดับคริสตัลบางส่วน ข้าคิดว่า ชาลลี จะพบว่าพวกมันสวย” ซูบิน กล่าว นั่นหมายความว่าเครื่องประดับมีราคาไม่แพงและ ซูซานนา ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล

“ซูซานนา” ชาลลี มุ่ยมองไปที่พี่สาวของนาง

“ นางยังเด็กเกินไปสําหรับเครื่องประดับ” ซูซานนา กล่าวพร้อมตบศีรษะของ ชาลลี “ คราวหน้าไม่ต้องหามาให้นาง”

“ นั่นเป็นเรื่องรองทั้งหมด สิ่งที่สําคัญที่สุดคือชาลลีมีความสุข” ซูบินยิ้มกว้าง

“เจ้าเยี่ยมที่สุด ซูบิน” ชาลลี กล่าวอย่างอ่อนหวาน

“ดีกว่า อันเฟย์ อีกหรือ”

ชาลลี มองไปที่ ซูซานนา จากนั้นก็ส่ายหัว นางอาจจะยังเด็ก แต่นางรู้ว่าอัญมณีเป็นเพียงชั่วคราว สิ่งที่สําคัญกว่าคือครอบครัวของนาง นางได้ยินมาว่า อันเฟย์ กําลังจะแต่งงานกับพี่สาวของนางแน่นอนว่า อันเฟย์ สําคัญกว่า

ยูนิคอร์นตัวน้อยเริ่มไม่อดทน มันวิ่งไปหา ชาลลี พร้อมกับชุดที่ห้อยออกมาจากปากและสะกิด ชาลลี มันหันหลังวิ่งหนี แต่ก่อนที่มันจะหนีไป ซูซานนา ก็หยุดมันและหยิบชุดขึ้นมา

“ มันทําแบบนี้หลายครั้งหรือเปล่า” ซูซานนา ถามพร้อมมอบชุดให้ชาลลี

ชาลส์ สวมชุดและจ้องมองไปที่ยูนิคอร์น

ยูนิคอร์นหนุ่มส่งเสียงครวญครางอย่างไม่มีความสุขที่ซูซานนา เห็นได้ชัดว่า มัน คิดว่าซูซานนาไม่ยุติธรรม

“ของของข้าอยู่ไหน? อุปกรณ์ของข้า?” ฮาแกนรีบไปถาม

“ ทุกอย่างอยู่บนรถม้า” ซูบินกล่าว

“ มีอะไรรีบร้อน? แม้แต่ ชาลลี ก็อดทนมากกว่าเจ้า” ซานเต้ กล่าว

“หุบปาก” ฮาแกนตะคอก  “ข้ากําลังเร่งรีบเพราะข้ากําลังสร้างอาวุธให้เจ้า”

“ เจ้าเสียยาเหล่านั้นไปจนหมดและไม่ได้ทําอะไรเลย”

“ ข้ากําลังฝึกฝนการเล่นแร่แปรธาตุโบราณ เจ้าคงไม่เข้าใจ” ฮาแกนตะคอก “ ข้ายังไม่คุ้นเคยกับมัน แต่เมื่อข้าได้รับมัน เจ้าจะประทับใจมาก”

“การเล่นแร่แปรธาตุโบราณ? เจ้าไม่เคยบอกเราเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย”

“ เมื่อเร็ว ๆ นี้ข้าเพิ่งเข้าไปดู” ฮาแกนกล่าวพลางเบือนหน้าหนี

“คนเดียวที่รู้ภาษาโบราณคือขี่ยเหว่ย เจ้ารู้จากเขาหรือไม่” ซูบินถาม

“นั่นไม่ใช่ธุระของเจ้า” ฮาแกน กล่าว เขาหันหลังและเริ่มเดินไปที่รถม้า

“ทําไมเขาถึงเป็นความลับ? ข้าไม่มีความสนใจในการเล่นแร่แปรธาตุ” ซานเต้ กล่าวพร้อมกับสายหัว

“ ซูบิน เจ้ากลับมาแล้ว” อันเฟย์ เดินเข้ามาและเข้าร่วมการสนทนา ซูบินพยักหน้า

“มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า” อันเฟย์ ถาม

“ เราเจอโจรบางคน แต่เราอยู่ภายใต้ร่มธงทหารรับจ้าง สหภาพพี่น้อง และพวกเขาไม่ได้โจมตีเรา”

“ ตราบใดที่ไม่มีผู้เสียชีวิต” อันเฟย์ พยักหน้า เขามองไปที่ซูบินและกล่าวว่า “ มากับข้าสิ”

“ ได้เลย”

เมื่อมองไปที่ อันเฟย์ และ ซูบิน แล้ว ซานเต้ ก็เกาหัวของเขา “ พวกเขากลายเป็นมีความลับตั้งแต่เมื่อไหร่? ทําไมพวกเขาถึงสนทนาต่อหน้าเราไม่ได้? ซูซานนา เจ้ารู้อะไรไหม”

“ นางไม่ทํา” ชาลลี กล่าวก่อนที่ ซูซานนา จะตอบกลับ “ นางจะไม่บอกเจ้า ว่านางทํา”

“ ชาลลีข้าไม่เคยบอกอะไรกับเจ้าเลยหรือ”

อันเฟย์และซูบินออกจากช่องว่างและปัดมุม ที่อยู่อาศัยของ อันเฟย์ อยู่ข้างหน้า “ ทุกอย่างเสร็จแล้วหรือ” อันเฟย์ ถามเบา ๆ

ซูบินพยักหน้า “ ผู้ชายคนนั้นชื่อในอน เขาดูเหมือนไม่รู้อะไรเลย เจ้าแน่ใจว่าเขาจะไม่ทําอะไรเสียหาย?”

“ ข้าใช้เขาเพราะเขาไม่รู้อะไรเลย ถ้าเขารู้มากเกินไป เขาจะไม่เหมาะกับงานนี้” อันเฟย์ กล่าว “ เจ้าแน่ใจหรือว่าเขาได้พบกับแอนโทนี่”

“ ข้าเห็นแอนโทนี่พาเขาออกมา” ซูบินกล่าว เขาเหลือบมองไปรอบ ๆ และกล่าวด้วยน้ําเสียงที่แผ่วเบา “ อันเฟย์ เจ้าแน่ใจหรือว่าการจัดการกับแอนโทนี่เป็นการเคลื่อนไหวที่ถูกต้อง”

“ เจ้าไม่สงสัยข้าใช่ไหม” อันเฟย์ถามอย่างติดตลก

“ฟังนะแอนเฟย์ หลังจากที่เจ้าช่วยเรากลับมาในเมืองศักดิ์สิทธิ์ ข้ารู้ว่าข้าสามารถเคารพเจ้าในฐานะผู้นําได้” ซูบินหยุดอยู่บนทางของเขา การแสดงออกของเขาเป็นหลุมฝังศพ “ บนเรือลํานั้นเจ้าเป็นคนเดียวที่สงบสติอารมณ์ได้ หลังจากที่เราตกหลุมพราง ข้าไม่ใช่สาวกคนตาบอด ครั้งแล้วครั้งเล่า เจ้าพิสูจน์แล้วว่าเจ้าเป็นผู้นําที่ดี ข้าไม่สงสัยในการกระทําของเจ้า ไม่งั้นข้าจะสนทนากับเจ้าก่อนที่ข้าจะจากไป”

“ข้าขอโทษ, ข้าไม่ควรล้อเล่นเรื่องนี้” อันเฟย์ กล่าว เขาถอนหายใจและส่ายศีรษะของเขา

ซูบินยิ้มและเริ่มเดินอีกครั้ง

“ อันที่จริงนี่เป็นเพียงการทําความคุ้นเคยกับแอนโทนี่ เราต้องการให้เขาสามารถจดจําเรา และไว้วางใจเรา เพื่อที่เราจะได้ใช้งานเขาในภายหลัง” อันเฟย์ กล่าวกับ ซูบิน “เรายอมแพ้อะไร? ข้อมูลที่ไร้ประโยชน์ ไม่มีสิ่งใดที่จะส่งผลกระทบต่อจักรวรรดิมาโฮในทางลบ”

“ อันเฟย์ เจ้าควรระวังให้ดี แอนโทนี่ไม่ถูกหลอกง่ายๆ”

“ ข้ารู้และเรามีโอกาสเพียงครั้งเดียว เราไม่สามารถเสียโอกาสนั้นไปได้” อันเฟย์ ถอนหายใจ และมองขึ้นไปบนท้องฟ้า “ความเคารพของข้าที่มีต่อใครบางคนเพิ่มขึ้น”

“มันคือใคร?”

“ฝ่าบาท” อันเฟย์ กล่าวด้วยรอยยิ้ม “หลังจากที่ แบล็คอีเลฟเว่น บอกทุกคนว่าฝา บาทยังมีชีวิตอยู่ ข้าไม่เคยคาดหวังว่าทุกคนจะมีความสุขขนาดนี้ บลาวี เป็นผู้ชายที่จริงจังและถึง แม้เขาจะไม่ชอบร้องเพลง แต่มีเพียงจักรพรรดิที่ฉลาดที่สุดและเป็นที่เคารพนับถือที่สุดเท่านั้นที่สามารถจัดการเพื่อส่งผลกระทบต่อประชาชนของเขาเช่นนั้นได้”

“ฝ่าบาททรงเป็นจักรพรรดิที่ยอดเยี่ยม” ซูบินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ มีครั้งหนึ่งที่เขาลาดตระเวนในเมืองและคนขับรถม้าของเขา…”

“ คนขับรถล้ม คนธรรมดาและฝาบาททรงช่วยชายคนนั้นขึ้นมาและขอโทษเขาใช่ไหม” อันเฟย์ ยิ้ม “ ข้าได้ยินมาหลายครั้งแล้ว” อันเฟย์ ไม่ได้พยายามที่จะมองข้ามความสําเร็จของ ยอนลาธี แม้ว่าเขาจะสงสัยว่า ยอนลาธี แกล้งสร้างการตายของเขาเอง แต่เขาก็ยังเคารพเขา คนที่ไม่รู้วิธีดึงการแสดงความสามารถในการประชาสัมพันธ์ที่ประสบความสําเร็จไม่เหมาะสมที่จะเป็นนักการเมือง จักรพรรดิที่ทําสิ่งต่างๆเพื่อการแสดงยังดีกว่าจักรพรรดิที่ไม่ทําอะไรเลย นโยบายของ ยอนลาธี แสดงให้เห็นว่าเขาใส่ใจในสิทธิของอาสาสมัครของเขานี่