Assassin’s Chronicle - ตอนที่ 143

AC 143: ชัยชนะจากหญิงสาว

“ บูล * ^ พู่ * ^ t!” วอนเมอร์ก ส่ายหัวไม่หยุด พวกเขาเป็นเพื่อนกัน แต่เขาไม่สามารถทนเรื่องไร้สาระของ ฮุ่ยเหว่ย ได้

ฮุ่ยเหว่ย ยิ้มอย่างดูถูก เขาเหลือบมองไปที่ อันเฟย์ พบว่าเขาหลงอยู่ในความคิด เขาตกตะลึงไปชั่ววินาทีเพราะเขาไม่คิดว่าอันเฟย์จะไม่เชื่อคํากล่าวแปลก ๆ ของเขาและไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ อย่างไรก็ตามเขาคิดผิด

“ ฮุ่ยเหว่ย เจ้าจะอยู่ในรายชื่อที่ต้องการ ถ้าเจ้ากล่าวเรื่องไร้สาระกับคนอื่น” ซูซานนา ยิ้มอย่างขมขื่น “ เจ้าเป็นคนบ้าคลั่งยิ่งกว่าผู้ทําลายสถิติใด ๆ ในประวัติศาสตร์”

ฮุ่ยเหว่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวว่า “ ข้าอยู่ในรายชื่อที่ต้องการแล้ว”

“ ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าอยากอยู่กับออร์คมากกว่า” ซูซานนา ทําให้ ฮุ่ยเหว่ย ดูแปลก ๆ

“ ผู้ทําลาย มีอยู่ทั่วไปในโลก ความสามารถของผู้มีความเชื่อมี จํากัด ” ฮุ่ยเหว่ยดูสงบ “ ตัวอย่างเช่นมีหอจดหมายเหตุมากมายในประวัติศาสตร์ พวกเขาทุ่มเทให้กับการปรับปรุงคาถาเวทมนตร์ บทสวดมนต์เงียบ เวทมนตร์ทันทีและเทคนิคอื่น ๆ อีกมากมาย พวกเขาทําเพื่อท้าทายกฏเก่า ๆ มากกว่าที่จะปรับปรุงพลังการต่อสู้ของพวกเขา จ้าวจอมเวทย์บางคนสามารถปล่อยคาถาต่อต้านเวทย์มนตร์ได้อย่างเงียบ ๆ ในการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาเป็นตัวแทนของผู้มีความเชื่อที่หวังว่าจะสามารถควบคุมทุกสิ่งได้ด้วยนวัตกรรมของพวกเขาเกี่ยวกับคาถาแทนที่จะอธิษฐานต่อพระเจ้า

“ เจ้ากําลังใช้ตรรกะบ้าๆ” วอนเมอร์กตะโกน

“ วิสัยทัศน์ของเจ้าสั้นเกินไป” ฮุ่ยเหว่ยตอบ

“ มันไม่สมเหตุสมผลที่จะโต้แย้งเกี่ยวกับเรื่องนี้ กลับไปที่โนมส์กันเถอะ” อันเฟย์ กล่าวอย่างไม่เป็นทางการ “ ฮุ่ยเหว่ยเจ้ากําลังบอกว่าโนมส์แข็งแกร่งหรือเปล่า”

“ ไม่พวกเขาไม่แข็งแกร่งเลย” ฮุ่ยเหว่ยครุ่นคิดสักครู่แล้วกล่าวว่า “ อารยธรรมเป็นกระดูกสันหลังของชีวิตที่ชาญฉลาด การสูญเสียมันหมายถึงการสูญเสียทุกสิ่ง หากเด็กกําพร้าของมนุษย์ถูกกักขังไว้ในถ้ำโดยไม่ได้รับการสอนอะไรเลยพวกเขาจะโงยิ่งกว่าคนป่าเถื่อนเมื่อพวกเขาถูกไล่ออกจากถ้ำเมื่อถึงวัยผู้ใหญ่ พวกโนมส์ได้สูญเสียวัฒนธรรมไปแล้ว ถ้าเจ้าเห็นคําพังเพยเจ้าคงคิดว่ามันเป็นแค่ขยะ”

“ เจ้ารู้อะไรอีกบ้าง” อันเฟย์ ถาม

“ ไม่ว่าโนมส์จะเป็นผู้หรือเมีย พวกมันก็เห็นแก่ตัวเหมือนบรรพบุรุษ แม้ว่าพวกมันจะได้รับความเครียดจากภายนอกมากขึ้น แต่พวกมันก็ยังคงมองหาโอกาสที่จะเลือกต่อสู้ในกลุ่มของพวกมัน แม้ในเรื่องเล็กน้อยมากก็ตามและพวกมันก็…”

“ เดี๋ยวก่อนเมื่อเจ้ากล่าวถึงคนแคระ เจ้าแบ่งพวกเขาเป็นชายและหญิง ทําไมเจ้าถึงแบ่งโนมส์ออกเป็นตัวผู้และตัวเมีย? มันไม่แสดงความรังเกียจหรือ” อันเฟย์ ถาม

“ ฮิฮิฮิพวกโนมส์เสียเปรียบในโลกเวทมนตร์ แต่พวกมันดูถูกเผ่าพันธุ์ที่ชาญฉลาดอื่น ๆ รวมถึงมนุษย์ด้วย พวกมันยังคงภูมิใจในตัวเองเหมือนในสมัยโบราณ ดังนั้นสิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาดอื่น ๆ จึงดูถูกพวกมัน ไม่ใช่แค่ข้า สิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาดทั้งหมดบนทวีปแพนแบ่งออกเป็นเพศชายและหญิง เรากําลังแยกพวกมันด้วยวิธีนี้” ฮุ่ยเหว่ย มองไปที่ อันเฟย์” อย่าบอกนะว่าเจ้าไม่รู้เรื่องนี้ ด้วยซ้ำ? นี่เป็นความรู้ทั่วไป”

“ อันเฟย์ ติดตาม จ้าวจอมเวทย์ ยากอร์ เพื่อเรียนรู้เวทมนตร์ตั้งแต่เขายังเล็ก ๆ เขาไม่มีประสบการณ์มากนักในทวีปแพน แน่นอนเขาไม่รู้เรื่องนี้ เจ้ารู้ทุกอย่างเมื่อเจ้าเพิ่งเกิด” ซูซานนา ถามอย่างไม่มีความสุข

ฮุ่ยเหว่ย มองไปที่ ซูซานนา ด้วยความอยากรู้” เจ้าบอกว่า อันเฟย์ ไม่มีประสบการณ์หรือ? เขาขาดประสบการณ์หรือ”

ซูซานนา ตกใจ อันเฟย์ ใส่ใจในรายละเอียดและกลยุทธ์ที่เขาใช้ก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์เช่นกัน แต่เขามักจะโง่เขลาในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับสามัญสํานึก มันยากที่จะอธิบายความขัดแย้งนี้ ไม่ต้องกล่าวถึง ซูซานนา: แม้แต่ อันเฟย์ เองก็ไม่สามารถอธิบายได้

“ เรากําลังกล่าวถึงโนมส์ ทําไมเจ้าถึงกล่าวถึงข้า” อันเฟย์ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

“ เมื่อเราเข้าไปใน โมร่ามาช เราต้องระวังพวกโนมส์ ความเกลียดชังและการแก้แค้นเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น มีบางอย่างที่อาจทําให้โนมส์คลั่งได้” ฮุ่ยเหว่ยกล่าว

“มันคืออะไร?” อันเฟย์ ถาม

“ โนมส์ตัวผู้ชอบสาวสวย เจ้าสามารถเข้าใจพวกเขา นอกจากเอลฟ์แล้วมนุษย์ยังมีหน้าตาที่ดีที่สุด” ฮุ่ยเหว่ยยิ้ม “ โนมส์ตัวเมียก็ชอบผู้ชายเช่นกัน นอกจากรูปลักษณ์เมื่อเทียบกับโนมส์ตัวเตี้ยแล้วมนุษย์เพศชายยังสามารถมอบความสุขและจุดสุดยอดทางราคะที่รุนแรงกว่าให้พวกเขาได้”

ซูซานนา หน้าแดงทันที นางเป็นเพียงสาวบริสุทธิ์ที่ไม่มีประสบการณ์ในการนอน นางไม่สามารถรับมันได้เมื่อ ฮุ่ยเหว่ย กําลังกล่าวถึงความสุขทางราคะและการถึงจุดสุดยอด

“ ขอโทษด้วย ซูซานนา มันทําให้ข้าแย่” ฮุ่ยเหว่ย สังเกตเห็น ซูซานนา ไม่สบายใจกับการสนทนาของเขา เขารีบขอโทษทันที

“ไม่เป็นไร. ทุกอย่างปกติดี” ซูซานนารีบโบกมือ

“ เจ้าบอกว่าโนมส์จะโจมตีเราก่อนหากมีความขัดแย้งหรือ” อันเฟย์ ถาม

“ ใช่. พวกมันใช้แรงกระตุ้นมากกว่าคนแคระอารมณ์ร้อน ถ้าพวกมันรู้ว่าพวกเรามีพลังพวกมันก็จะเป็นคนแรกที่วิ่งหนีเช่นกัน” ฮุ่ยเหว่ยกล่าว

“ มีใครที่มีอํานาจในหมู่โนมส์บ้าง” อันเฟย์ ถาม

“ อืม…” ฮุ่ยเหว่ยครุ่นคิดสักพัก “ โนมส์ไม่สามารถฝึกฝนทั้งเวทมนตร์และพลังต่อสู้ได้ ข้าจะบอกว่าไม่มีคนที่ทรงพลัง”

“ พวกเขาจะอยู่รอดได้อย่างไรจนถึงตอนนี้” อันเฟย์ รู้สึกถึง

“ พวกเขามีหุ่นต่อสู้” ซูซานนา ตอบคําถามของ อันเฟย์ ก่อน อันเฟย์ ได้ถามคําถามโง่ ๆ อีกครั้ง นางไม่ต้องการให้ ฮุ่ยเหว่ย ตอบในกรณีที่เขาล้อเลียน อันเฟย์ เพราะไม่มีสามัญสํานึก แม้ว่าคนอื่นจะไม่คิดว่า ฮุ่ยเหว่ย ล้อเลียน อันเฟย์ แต่ ซูซานนา ก็ยังรู้สึกไม่สบายใจกับความคิดเห็นของเขา

“ หุ่นรบ?” อันเฟย์ ถาม

“ เวทมนตร์แห่งความตายรวมถึงเวทมนตร์หุ่นเชิด เจ้ารู้เรื่องนี้หรือไม่” ซูซานนา ถาม

“ ไม่” อันเฟย์ ตอบอย่างตรงไปตรงมา

“ เจ้ารู้เรื่องหุ่นใช่ไหม” ซูซานนา รู้สึกกังวลเล็กน้อย

“ ใช่” อันเฟย์ ตอบ “ หุ่นต่อสู้คือหุ่นที่สู้ได้”

ซูซานนา ถอนหายใจอย่างโล่งอก “ หุ่นต่อสู้ว่างเปล่าอยู่ข้างใน โนมส์สามารถเข้าไปในพวกมันเพื่อควบคุมหุ่นต่อสู้เพื่อที่พวกเขาจะได้รู้วิธีต่อสู้ แต่หุ่นต่อสู้สร้างขึ้นโดยผลึกเวทย์มนตร์” ซูซานนากล่าว

ฮุ่ยเหว่ย เสริมว่า “ หุ่นต่อสู้ที่มีความแม่นยําสูงมีพลังในการต่อสู้ที่ไม่น่าเชื่อ แต่หุ่นต่อสู้แบบนี้ไม่มีให้เห็นมานานแล้ว หุ่นเหล็กต่อสู้ไม่มีพลังอย่างน้อยก็ไม่สามารถคุกคามเราได้ ซูซานนาสามารถจัดการพวกมันมากกว่าสิบตัวได้ด้วยตัวเอง”

อันเฟย์ เข้าใจว่า หุ่นต่อสู้ คืออะไร หุ่นต่อสู้คล้ายกับหุ่นยนต์ เขาตกใจเป็นครั้งที่สองและกล่าวว่า“ ทําไมประเทศอื่น ๆ ถึงไม่ทําการวิจัยเกี่ยวกับหุ่นรบ? หุ่นต่อสู้หลายพันตัวสามารถรวมตัวกันเป็นทหารได้แล้วพลังทางทหารของพวกเขาก็จะทรงพลัง”

“ จ้าวจอมเวทย์สามารถเผากลุ่มหุ่นต่อสู้ให้กลายเป็นแร่ได้ในขณะที่ปรมาจารย์ดาบสามารถหั่นเป็นชิ้น ๆ เหมือนนั่นขนมปัง เจ้าคิดอย่างไรกับความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาในตอนนี้” ฮุ่ยเหว่ยยิ้ม “ การต่อสู้กับหุ่นที่มีความแม่นยําสูงอาจก่อให้เกิดภัยคุกคามได้ อย่างไรก็ตามสิ่งที่หายากเหล่านี้สามารถหลอมเป็นแร่และสร้างเป็นอาวุธได้ทุกชนิดเมื่อพบโดยมนุษย์ มนุษย์ไม่ยอมให้โนมส์มีพวกมัน”

“มันแปลก. อนารยชนจะเอาชนะโนมส์ได้อย่างไรในเมื่อพวกเขามีหุ่นต่อสู้จํานวนมากตอนอยู่ในจุดสูงสุด” อันเฟย์ ถาม

“ เจ้าอยากรู้อยากเห็นเป็นบ้า” ฮุ่ยเหว่ยยิ้มอย่างขมขื่น “ มันเกิดขึ้นเมื่อหมื่นปีก่อน เจ้าถามข้า, ข้าจะรู้คําตอบได้อย่างไร”

“ ถามดีกว่าแสร้งทําเป็นว่ารู้ทุกอย่าง” อันเฟย์หัวเราะกับตัวเอง “ ตามที่เจ้ากล่าวโนมส์ไม่ควรทําตัวเป็นภัยคุกคามต่อเรา”

“ เรายังคงต้องระวัง หากหุ่นรบหลุดออกมาจากที่ใดมันจะก่อให้เกิดภัยคุกคามมากมายต่อนักเวทย์ มีชั้นของการป้องกันอยู่ภายในหุ่นรบ ตราบใดที่พวกโนมส์ไม่ได้รับบาดเจ็บหุ่นต่อสู้ของพวกมันก็จะไม่หยุดต่อสู้ นักเวทย์ขั้นต้นไม่สามารถทําร้ายโนมส์ได้ นักเวทย์ขั้นกลางก็มีพลังไม่เพียงพอเช่นกัน มีเพียงนักเวทย์อาวุโสเท่านั้นที่สามารถสร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับพวกเขาได้ เรามี ซูซานนา ดังนั้นเราจึงไม่ต้องกลัวพวกมัน โนมส์เหล่านั้นจะมีหุ่นต่อสู้ไม่เกินสองตัว ซูซานนา สามารถทําลายพวกมันได้ในไม่กี่วินาที” ฮุ่ยเหวย กล่าวช้าๆ

“ตกลง.” อันเฟย์ พยักหน้า “ ข้ารู้ว่าตอนนี้เราควรทําอะไร ฮุ่ยเหว่ยเจ้าเคยติดต่อกับโนมส์บ้างไหม”

“ ใช่” ฮุ่ยเหว่ยตอบ

“ แล้วเจ้าล่ะ วอนเมอร์ก” อันเฟย์ ถาม

“ ข้าไม่ได้ติดต่อกับโนมส์เลย แต่ข้าติดต่อกับคนแคระ” วอนเมอร์จตอบ

“ เจ้ากล้าที่จะเจรจากับโนมส์และคนแคระไหม ถ้าข้าขอให้เจ้าทํา” อันเฟย์ ถาม

ฮุ่ยเหว่ย ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ วอนเมอร์ก ก็พยักหน้า “แน่นอนไม่มีปัญหา”

“ ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ขอให้เจ้าเสี่ยงชีวิตโดยไม่มีการป้องกันใด ๆ ” อันเฟย์ ยิ้ม การตอบสนองของ วอนเมอร์ก ทําให้ อันเฟย์ มีความสุข อย่างน้อยเขาก็บอกได้ว่างานของเขาคืออะไรและความชอบของเขาคืออะไร มิฉะนั้นเขาจะพยายามกล่าวให้ อันเฟย์ ออกไป

“ อันเฟย์การเจรจาคงไม่ได้ผลดีอะไรกับเรามากนัก ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นคนแคระหรือโนมส์ก็ยากที่จะเจรจากับพวกเขาได้สําเร็จ”

“ข้าเข้าใจความกังวลของเจ้า” อันเฟย์ พยักหน้า “ เอาล่ะ ทุกคนไปพักผ่อนกันได้แล้ว”

อันเฟย์และซูซานนาเดินออกไปข้างนอกด้วยกันช้าๆ ซูซานนาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่นางจะถามว่า “ อันเฟย์ เจ้าต้องการให้พวกเขาเจรจากับโนมส์และคนแคระจริงๆหรือ? มันอันตรายเกินไป”

“ เจ้าเป็นห่วงเขาหรือเปล่า” อันเฟย์ ยิ้ม

อันเฟย์สามารถสาบานได้ว่าเขาแค่ล้อเล่น แต่สิ่งที่เขากล่าวก็แค่ถูซูซานนาผิดทาง นางตกใจและจ้องไปที่ อันเฟย์ ใบหน้าของนางซีดลงเล็กน้อยเช่นกัน

“ ซูซานนาข้าแค่ล้อเล่น อย่าโกรธข้าเลย” อันเฟย์ เพิ่งตระหนักว่า ซูซานนา เป็นคนอ่อนไหวมากและเรื่องตลกของเขาก็ตกน้ำเล็กน้อย เขายิ้มให้ ซูซานนา ทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพยายามทําให้ใครบางคนพอใจด้วยรอยยิ้ม

ซูซานนากัดริมฝีปากโดยไม่กล่าวอะไร นางรู้สึกผิด

“เอาล่ะ เอาล่ะ, ข้าขอโทษ” อันเฟย์กล่าวเบา ๆ เขายังขยับเพื่อจับมือของ ซูซานนา

ซูซานนา เหวี่ยงแขนของนางและหนีจากมือของ อันเฟย์

ขณะที่อันเฟย์พยายามปลอบซูซานนาเสียงของผู้หญิงก็ดังมาจากด้านหลัง “ อันเฟย์เจ้าอยู่ที่นี่ ข้ากําลังมองหาเจ้า”

อันเฟย์ หันกลับมาและเห็นเจ้าหญิงของ จักรวรรดิซานซา ยืนอยู่ที่นั่นดูสวยงาม

“ อลิซเจ้าต้องการอะไร” อันเฟย์ ถาม

“ ข้าสนทนากับเจ้าเป็นการส่วนตัวได้ไหม” เจ้าหญิงถาม

“ ข้า…” อันเฟย์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็รู้สึกถึงบางสิ่งที่อบอุ่นและนุ่มนวลในมือของเขา ซูซานนาจับมือเขา ซูซานนา ก้าวไปข้างหน้ายืนข้างๆ อันเฟย์

“ ข้าขอโทษที่รบกวนเจ้า เรามาสนทนากันทีหลังได้” อลิซจ้องไปที่มือของซูซานนา นางดูเศร้า

ซูซานนา ตะคอกอย่างเงียบ ๆ นางจับมือของ อันเฟย์ แน่นยิ่งขึ้น