Assassin’s Chronicle - ตอนที่ 132

AC 132: นักฆ่า

เมื่อตกกลางคืน อาร์ลานกา ก็เข้ามาในห้องของเขาโดยมีเด็กผู้หญิงเกาะแขนแต่ละข้างและมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาไม่ได้เป็นเด็กอีกต่อไป แต่เขาก็ยังคงเป็นคนโรแมนติกในหัวใจ ช่วงเวลาที่อายุน้อยกว่าของเขานั้นยากลำบากและเขายังไม่มั่นคงเต็มที่จนถึงวัยกลางคน โชคดีที่เขามีลูกสาวที่ดีสองคนที่แต่งงานกับผู้ชายที่ดีสองคน ด้วยความช่วยเหลือของลูกสาวและลูกเขยของเขา เขาสามารถขยาย ธุรกิจ การค้าของเขาได้สำเร็จ ความจำเป็นในการเดินทางเพื่อธุรกิจของเขาลดน้อยลง เขามักพบว่าตัวเองรู้สึกเบื่อหน่ายและเมื่อเขาเบื่อเขาก็ต้องหาอะไรทำ: สิ่งที่เขาไม่มีโอกาสทำเมื่อตอนที่เขายังเด็ก

ผู้หญิงสองคนพาเขาไปที่ห้องนอนและช่วยเขานั่งลงบนเตียง เขาคลำผู้หญิงและยิ้มเยาะ “ ทำไมเจ้าไม่กล้าไปคว้าของของข้า” เขากล่าวว่า.

หญิงสาวทั้งสองเบิกตากว้างด้วยความกลัว ในขณะที่เขาอายุมากขึ้น อาร์ลานกา พบว่าเขามีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการโน้มน้าวให้ร่างกายของเขามีแรงขับทางเพศ บางครั้งเขาอาจจะใช้เวลาหลายชั่วโมงกับผู้หญิงคนหนึ่งและยังไม่สามารถเข้าไปในตัวนางได้ หรือเขาทำได้ แต่ไม่สามารถทำให้ตัวเองสบายได้ อาร์ลานกา ชอบเห็นผู้หญิงดิ้นและร้องไห้ภายใต้เขา แต่มันทำให้เขามีความสุขทางจิตใจเท่านั้นไม่ใช่ความสุขทางกาย

ในฐานะผู้นำของ หอ การค้า อาร์ลานกา ยังคงมีวิธีค้นหาความสุข เขาพบแส้และเชือกนุ่ม ๆ และแท่งคริสตัลที่สามารถช่วยเขาได้ ในทางกลับกันนี่เป็นการทรมานสำหรับผู้หญิง พวกเขายังเด็กและต้องการความอบอุ่นไม่ใช่ความเย็นชาและความเจ็บปวดและน้อยกว่ามากจากผู้ชายที่ไม่สามารถทำให้ตัวเองลำบากได้

อย่างไรก็ตามชนชั้นทางเศรษฐกิจและสังคมของพวกเขามีความแตกต่างกันมากเกินไปและไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าที่จะรุกราน อาร์ลานกา ถ้าเป็นเช่นนั้นใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาในภายหลัง พวกเขาจะหายตัวไปหรือถูกส่งต่อให้กับผู้ชายที่ไม่เคยเห็นผู้หญิงมาหลายปี หรือโยนลงไปในหลุมที่มีมนุษย์หมาป่าหรือมนุษย์หลุมและสัมผัสกับความอบอุ่นเมื่อ ความตาย จับมือพวกเขา ดังนั้นผู้หญิงทุกคนจึงเลือกที่จะเชื่อฟังชายชราและตอบสนองความต้องการของเขา

ผู้หญิงสองคนมองหน้ากันแล้วเดินออกจากห้องไปยิ้ม ๆ อาร์ลานกา ยังคงอยู่ฮัมเพลงและรอ

หลังจากนั้นไม่กี่นาที อาร์ลานกา ก็รู้สึกว่ามีคนเข้ามาใกล้เขา “ ขอสิ่งของของข้าให้ข้าที่รัก” เขากล่าวพร้อมกับหัวเราะเยาะแสดงให้เห็นฟันที่หายไปของเขา

วัตถุแข็งสัมผัส อาร์ลานกา เขาหันไปด้วยความโกรธ แต่ตัวแข็งเมื่อเห็นว่าไม่ใช่ผู้หญิง แต่เป็นร่างในชุดดำยืนอยู่เหนือเขา เขาอยากจะร้องออก แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างเย็น ๆ เสียดสีกับคอของเขา เขาปิดปากของเขา

ร่างกายของเขาเริ่มแก่ เขารู้สึกถึงแรงกระแทกจากความเปียกชื้นที่หว่างขา ความเย็นชาอึดอัด แต่เขาไม่กล้ากล่าวอะไร เขาคว้าผ้าห่มมากขึ้นและกองไว้บนร่างกายของเขาเพื่อหลีกเลี่ยงความอับอาย ดวงตาของเขาพุ่งไปรอบ ๆ ห้องพยายามดึงตัวเองออกจากสถานการณ์นี้

แม้ว่าเขาจะไม่ได้แสวงหาอะไรนอกจากความสุขในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาและไม่ได้ทำอะไรที่เป็นอันตราย เขาเคยเป็นทหารรับจ้างเมื่อตอนที่เขายังเด็กและไม่ได้ขาดประสบการณ์ เขารู้ดีว่าเมื่อต้องเผชิญกับอันตรายการกรีดร้องและร้องไห้จะไม่ส่งผลดีต่อเขามาก เขาต้องทำตัวเป็นธรรมชาติและสงบ

เมื่อเขายังเป็นทหารรับจ้างเขาและเพื่อนของเขาได้พบกับ จิ้งจอกเวทย์เจ็ดหาง เพื่อนร่วมทางของเขาที่กำลังกรีดร้องและส่งเสียงเอะอะถูกแยกออกจากกันในไม่กี่วินาที ในทางกลับกัน อาร์ลานกา ยังคงสงบและกล่าวกับสุนัขจิ้งจอกตลอดเวลา เขาไม่รู้ว่าสุนัขจิ้งจอกเข้าใจเขาหรือไม่ แต่เขารู้ว่ามันไม่เป็นอันตรายต่อไป เขาเรียนรู้ว่าเมื่อตกอยู่ในอันตรายเขาต้องสงบสติอารมณ์เพื่อช่วยตัวเอง

อาร์ลานกา ไออย่างเงียบ ๆ และชี้ไปที่คอของเขา “ นี่ไม่ใช่วิธีรักษาคนแก่ใช่ไหม” เขากล่าวยิ้ม ยกเว้นนิ้วที่สั่นเล็กน้อยของเขา เขาสงบมาก รอยยิ้มของเขาเป็นธรรมชาติและน้ำเสียงมีระดับ

ความเย็นรอบคอของเขาหายไป ร่างนั้นซ่อนอาวุธไว้ แต่ไม่ได้กล่าว ดวงตาสีดำของเขาเย็นชาและสงบ

ก้าวแรกประสบความสำเร็จ อาร์ลานกา ให้ตัวเองตบไหล่ “ บอกข้า ชายหนุ่ม เจ้ามาทำอะไรที่นี่? แน่นอนถ้าเจ้าไม่ต้องการบอกข้าก็แค่แสร้งทำเป็นว่าข้าไม่ได้ถามคำถาม” อาร์ลานกา กล่าวคำถามของเขาอย่างระมัดระวัง เขากลัวว่าคำกล่าวของเขาจะทำให้ผู้ร้ายโกรธ

“ มีคนจ่ายเงินให้ข้าฆ่าเจ้า” ร่างดังกล่าวกล่าวขึ้น

“ เจ้าเป็นนักฆ่าใช่ไหม” อาร์ลานกา ถาม จู่ๆเขาก็มีความหวัง ชายคนนี้เป็นนักฆ่า แต่แทนที่จะฆ่าเขา เขาหยุดที่จะมีส่วนร่วมในการสนทนา เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการอะไร “ เจ้าทำผิดพลาด” อาร์ลานกา กล่าว

“ ข้าตอนนี้หรือเปล่า”

“ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เจ้าสามารถทำได้ในโลกนี้ ด้วยทักษะของเจ้า เจ้าสามารถเป็นอะไรก็ได้ที่เจ้าต้องการ ทำไมถึงเลือกเส้นทางแห่งความชั่วร้ายนี้” อาร์ลานกา รู้ว่าคนประเภทไหนที่ปกป้องเขา ชายคนนี้สามารถยืนอยู่ตรงหน้าเขาได้เพราะเขามีพลังมาก ผู้ชายที่มีพลังมีทางเลือกมากกว่าผู้ชายทั่วไปและการเป็นนักฆ่าไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุด อาร์ลานกา หวังว่าจะพบจุดอ่อนของชายคนนั้น

“ ข้าสนุกกับมัน” ร่างนั้นตอบ

“ แต่นี่คือเส้นทางแห่งความตาย! มันจะไม่จบลงด้วยดีสำหรับเจ้า เชื่อข้าเถอะชายหนุ่ม วันหนึ่งเจ้าจะเสียใจกับการตัดสินใจของเจ้า” เสียงของ อาร์ลานกา นั้นแหบแห้งและเต็มไปด้วยสติปัญญาราวกับว่าเขาเป็นที่ปรึกษาที่สอนศิษย์ของเขาเกี่ยวกับวิถีของโลก “ เงินซื้อทุกอย่างไม่ได้และความรุนแรงไม่ใช่ทางออกสำหรับทุกสิ่ง” ส่วนสุดท้ายที่ อาร์ลานกา เคยได้ยินจากนักแสดงหญิงคนหนึ่ง เขาประทับใจในความทรงจำของเขามาก คำเหล่านี้เป็นคำกล่าวของปัญญาที่บริสุทธิ์ แน่นอนมันจะสร้างผลกระทบ

“ เงินไม่สามารถซื้อได้ทุกอย่าง แต่มันซื้อข้า ความรุนแรงไม่ใช่ทางออกสำหรับทุกสิ่ง แต่จะนำเจ้าไปสู่จุดจบ” เสียงแหบพร่าทำลายความหวังของ อาร์ลานกา

หน้าผากของ อาร์ลานกา เต็มไปด้วยเหงื่อ เขาหวังว่าเขาจะเป็นนักแสดงหญิงเพื่อที่เขาจะได้โน้มน้าวชายคนนั้นด้วยคำกล่าวของเขา ตอนนี้เขาตระหนักว่าเขามีความรู้เพียงเล็กน้อย “ ชายหนุ่มเจ้าดื้อเกินไป มีคำตอบมากมายสำหรับคำถามเดียว กล่าวมานายจ้างเจ้าจ่ายเงินให้เจ้าเท่าไหร่สำหรับการตายของข้า”

“ หนึ่งร้อยเหรียญทอง”

อาร์ลานกา ร้องเสียงหลง“ ชายหนุ่ม! ชีวิตข้าไม่ได้ถูกอย่างนั้น! ให้ข้าเสนอสองร้อยไม่ห้า…ไม่ให้ข้าเสนอหนึ่งพันเหรียญทองให้ข้ารอด?” ดูเหมือนว่า อาร์ลานกา จะไม่สามารถเป็นนักแสดงหญิงได้ นักแสดงจะไม่ประกาศว่าเงินไม่สามารถซื้อได้ทุกอย่างจากนั้นหันกลับมาและพยายามติดสินบนคู่ต่อสู้ของเขา

“จริงๆ?” ร่างนั้นดูลังเลและเขาก็ละสายตาจาก อาร์ลานกา

“ ลองคิดดูนะชายหนุ่ม ถ้าเจ้าฆ่าข้าจริงๆเจ้าจะเป็นศัตรูกับ ทหารรับจ้างพายุ(ปล. แก้ไขนะครับ เข้าใจผิดว่าเป็นทหารรับจ้างลมสายฟ้า) ลูกสาวของข้าและสามีของพวกเขาจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อล้างแค้นให้ข้า ข้าต้องการให้เจ้าปล่อยข้า ข้าไม่อยากรู้ด้วยซ้ำว่านายจ้างของเจ้าคือใคร ข้ารู้ว่าเจ้ามีกฎและศีลธรรมของเจ้าและข้าก็เช่นกันข้าจะไม่ทำให้สถานการณ์ยุ่งยากสำหรับเจ้า” อาร์ลานกา กำลังกล่าวจากก้นบึ้งของหัวใจ เขาจะค้นหาว่าใครเป็นคนจ้างมือสังหารคนนี้ แต่ก่อนอื่นเขาต้องมีชีวิตอยู่ เขาอายุมาก แต่เขายังไม่พร้อมที่จะตาย

“ เจ้ายินดีจ่ายหนึ่งพันเหรียญทองหรือไม่”

“แน่นอน!” อาร์ลานกา ยกมือขึ้น “ ข้าสาบานกับชีวิตของข้า”

“ได้เลย”

อาร์ลานกา ดีใจมาก เขาพยายามลุกจากเตียงและกล่าวว่า“ ตามข้ามา”

เขามีห้องนิรภัยขนาดเล็กในห้องนอนของเขาที่เต็มไปด้วยเงิน เขาเป็นหัวหน้า หอ การค้าของเขา แต่ลูกสาวและสามีของนางได้รับช่วงการเงินไปแล้วเนื่องจาก อาร์ลานกา ไม่รู้ว่าจะ จำกัด การใช้จ่ายของเขาอย่างไร เขาได้สร้างห้องนิรภัยเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด

ขณะที่เขายืนอยู่หน้าห้องนิรภัยเขารู้สึกกังวล เขามีเงินมากกว่าหนึ่งพันเหรียญทองในห้องนิรภัย เขากลัวว่ามือสังหารจะพาทุกอย่างไปที่นั่น อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าเขาไม่ให้เงินชายคนนั้นเขาจะตาย

มีเพียงประมาณหนึ่งร้อยเหรียญทองในห้องนิรภัย สำหรับคนอย่างเขา เขาไม่จำเป็นต้องซ่อนทองคำไว้ในห้องนิรภัยแบบนั้น มีกล่องสองกล่องที่ทำด้วยคริสตัลแอนตี้เมจิกสีดำกล่องหนึ่งที่เขามีมานานแล้วอีกกล่องที่เขาเพิ่งได้มา ด้านหลังกล่องมีม้วนเวทย์มีดสั้นและขวดเล็ก ๆ ที่เก็บยาปรุงที่ดีที่สุด

ในขณะที่ อาร์ลานกา ยืนอยู่ที่นั่นเพื่อพยายามหาวิธีชดเชยทองคำที่หายไปเขาก็ถูกผลักออกไปโดยร่าง ชายคนนั้นหยิบทุกอย่างจากห้องนิรภัยและวางลงในแหวนมิติของเขา

อาร์ลานกา เฝ้าดูสมบัติของเขาหายไปในแหวน เขารู้สึกแย่มากที่ต้องสูญเสียสมบัติเหล่านี้ แต่เขาก็ต้องยิ้ม “ ตอนนี้ข้าแก่แล้วสิ่งเหล่านี้ไม่มีความหมายสำหรับข้าเลย เอาไป.

“ ข้าไม่ควรเปิดโอกาสให้เจ้าได้สนทนา ข้าควรจะฆ่าเจ้า “ร่างนั้นกล่าวช้าๆ

“ทำไม?”

“ ข้าไม่รู้ว่าเจ้าจะมีจอมเวทย์ขั้นกลางอยู่ที่นี่ เขาเห็นข้าตอนที่ข้ากำลังเดินเข้ามา แต่เขาไม่ได้ทำอะไรกับมัน” ร่างนั้นกล่าวยิ้ม ๆ “ ข้าคิดว่ามันน่าสนใจ”

อาร์ลานกา สาปแช่ง อูเลม่อน อย่างเงียบ ๆ เขากล้าละทิ้งโพสต์ได้อย่างไร? ตอนนี้เขาอายุมากแล้วและอายุมากพอที่จะยังคงเพิกเฉยต่อความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำกล่าวของร่างนั้น

“ ข้าไม่ต้องการรับใช้เป็นเพชฌฆาตของคนอื่น ดังนั้นเจ้าควรระวังให้ดี” ร่างดังกล่าวกล่าว เขาเอื้อมมือไปตี อาร์ลานกา ที่คอของเขา อาร์ลานกา ล้มลงกับพื้นอย่างเงียบ ๆ

หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงเสียงโกรธของ อาร์ลานกา ก็ดังออกมาจากลานบ้าน “ ข้าขอสาปแช่งทั้งครอบครัวของเจ้า…” เขาหวนกลับไปเป็นทหารรับจ้าง แต่ไม่สามารถจบประโยคได้