Assassin’s Chronicle - ตอนที่ 115

AC 115: การทดสอบ

“ เจ้าคิดว่า เทอร์ร่าต้านเวทย์ สามารถเริ่มได้ตลอดเวลาหรือ? มันถูก จำกัด ” ฮุ่ยเหว่ยยิ้มอย่างขมขื่น

“ ข้อ จำกัด แบบไหน” อันเฟย์ ถาม

“ เจตจำนงของเทพเจ้าแห่งสงครามที่แตกสลายสามารถเริ่มต้นได้ปีละสามครั้ง” ฮุ่ยเหว่ยตอบ

“ เพียงสามครั้งต่อปี? เจ้าใช้มันกี่ครั้ง?” อันเฟย์ ยังคงถามต่อไป

“ มันถูกใช้ไปแล้วสามครั้ง” ฮุ่ยเหว่ยกล่าว

อันเฟย์ มีรอยยิ้มครึ่งหนึ่งบนใบหน้าของเขา “ เจ้าหมายความว่าเจตจำนงแห่งสงครามที่แตกสลายนี้เป็นเพียงขยะหรือ”

“ เจ้าจะเรียกมันว่าเสียได้อย่างไร? เวลาในการรอการใช้งานจะผ่านไปในไม่ช้าและเจ้าจะมี เทอร์ร่าต้านเวทย์ ในตำนาน อันเฟย์ ข้าไม่ได้โกหกเจ้า หากเจ้ายังไม่เชื่อใจข้าเจ้าสามารถรอดูได้ ให้ข้อเท็จจริงบอกความจริง” ฮุ่ยเหว่ยรีบอธิบาย

“ ข้าไม่มีเวลารอ” อันเฟย์ กล่าวพร้อมกับส่ายหัว

ฮุ่ยเหว่ยสะดุ้งวูบในวินาทีและเขารู้สึกว่าหัวใจของเขาหล่นวูบ เขานำเจตจำนงของเทพเจ้าแห่งสงครามที่แตกเป็นเสี่ยงออกจากแหวนมิติของเขา ซึ่งเป็นความลับในการใช้งานเทอร์ร่าต้านเวทย์ ก่อนที่เขาจะตัดสินใจบอก อันเฟย์ เกี่ยวกับความลับเขาได้ไตร่ตรองไว้มากมาย เขาสงสัยว่าอันเฟย์จะปฏิบัติกับเขาอย่างไร หาก อันเฟย์ ไม่เชื่อใจเขา เขาจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมาก ปัญหาคือเขาไม่สามารถปล่อย เทอร์ร่าต้านเวทย์ เพื่อพิสูจน์ตัวเองได้ คำอธิบายไม่ได้มีความสำคัญกับคนอย่างอันเฟย์ ผู้ซึ่งเป็นคนเย็นชาและเชื่อในข้อเท็จจริงเท่านั้น แทนที่จะเป็นคำอธิบายของบุคคล

“ อันเฟย์มีความลับที่บรรพบุรุษของข้าเสียชีวิตในแหวนมิติของข้า ข้าคิดว่าความลับเหล่านี้มีค่ามากกว่า เทอร์ร่าต้านเวทย์ ตราบใดที่เจ้ามีแหวนมิติของข้า ข้าจะไม่หนีไปไหน ” ฮุ่ยเหว่ย ส่งแหวนมิติของเขาให้ อันเฟย์ เขาพยายามครั้งสุดท้าย เขาถึงกับโยนความลับที่บรรพบุรุษของเขาพยายามปกป้องด้วยชีวิตของพวกเขา แน่นอนว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในภายหลัง เขาจะไม่ให้ความลับที่เหลืออยู่ เขาจำเป็นต้องได้รับความสนใจจาก อันเฟย์ ก่อน ตราบใดที่เขามีค่าต่อ อันเฟย์ อันเฟย์ ก็ไม่ต้องการฆ่าเขา เขาคิดหาวิธีหลบหนีได้ในภายหลัง

“ แหวนมิติ?” อันเฟย์ เข้ายึดครองแหวนมิติ เขามองมันด้วยรอยยิ้มและส่งมันกลับไปที่ฮุ่ยเหว่ย “ นี่คือสิ่งของของเจ้า”

“ฮะ?” ฮุ่ยเหว่ยรีบไปจับแหวนมิติ เขาจ้องไปที่อันเฟย์

“ เจ้าไม่ได้ดูเหมือนว่าเจ้ากำลังโกหกข้า” อันเฟย์เล่นกับเจตจำนองแห่งสงครามที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ “ ข้าสัญญากับเจ้าว่าเจ้าจะมีอิสระถ้าเจ้าสามารถบอกความลับของ เทอร์ร่าต้านเวทย์ กับเราได้ จากนั้นเจ้าสามารถเลือกที่จะออกไปหรือเป็นเพื่อนกับเราได้”

“ เจ้าจริงจังไหม” ฮุ่ยเหว่ยถาม

“ ดูเหมือนว่าไม่จำเป็นต้องโกหกเจ้าไม่ใช่หรือ” อันเฟย์ ถาม

“ข้าเข้าใจแล้ว.” ฮุ่ยเหว่ย ใส่แหวนมิติลงบนนิ้วของเขาอย่างจริงจัง ความแตกต่างในลักษณะก่อนและหลังของเขามีมาก เขาดูตื่นเต้น “ ถ้าอย่างนั้นข้าเลือกที่จะอยู่”

“ เจ้าไม่กลัวที่ข้าจะถามเกี่ยวกับความลับของเจ้าหรือ” อันเฟย์ ยิ้ม

“ ถ้าเจ้าอยากทำจริงๆเจ้าจะไม่คืนแหวนให้ข้าง่ายๆ” ฮุ่ยเหว่ยกล่าว

“ดี. เนื่องจากตอนนี้เราเป็นเพื่อนกัน ข้าต้องแจ้งให้เจ้ารู้ว่าข้าไม่ได้ภูมิใจที่จะเอาของของเจ้าไป แต่อย่างที่เจ้าเห็นข้าไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ ใน เทอร์ร่าต้านเวทย์ ข้าต้องการมันจริงๆ แต่มันคงไม่มีประโยชน์สำหรับเจ้า ถ้าจ้าวจอมเวทย์และปรมาจารย์ดาบได้รับผลกระทบจาก เทอร์ร่าต้านเวทย์ ข้าก็สามารถฆ่าคนที่มีพลังมาก เมื่อข้าเห็นพลังการต่อสู้ของ ซูซานนา ได้รับผลกระทบในหมู่บ้านของพวกออร์ค ข้าตัดสินใจที่จะรับมันไม่ว่าข้าจะต้องเสียอะไรก็ตาม” อันเฟย์ กล่าว

“ ข้ารู้” ฮุ่ยเหว่ยพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ อันเฟย์มีคำถามที่ข้าอยากถามมาตลอด ทำไมทักษะการป้องกันตัวของเจ้าถึงไม่ได้รับผลกระทบ? เจ้าได้ฝึกฝนทักษะแห่งเทพเจ้าหรือไม่” ฮุ่ยเหว่ยถาม

“ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะรู้ความลับของเจ้า เจ้ากำลังพยายามถามเกี่ยวกับของข้า” อันเฟย์ มีรอยยิ้มแปลก ๆ บนใบหน้าของเขา

“ ขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจ” ฮุ่ยเหว่ยจับมือเขาทันที “ข้าก็แค่อยากรู้.”

“ เจ้าเป็นหนึ่งในพวกเราตั้งแต่วันนี้ เจ้าต้องคิดว่าเจ้าจะทำอะไรให้เราได้บ้าง” อันเฟย์ เปลี่ยนหัวข้อ “ เอาล่ะ. เจ้ากลับไปพักผ่อนได้แล้ว ถ้ามีอะไรอยากสนทนาเราค่อยสนทนากันพรุ่งนี้”

“ตกลง.” ฮุ่ยเหว่ยพยักหน้า เขาลุกขึ้นยืนและเดินออกไปข้างนอก เขาหยุดอยู่ที่ประตู “ อันเฟย์เจ้าไม่กลัวหรือ? เมื่อ เทอร์ร่าต้านเวทย์ เป็นที่รู้จักของคนอื่น บางทีทั้งโลกอาจจะเป็นศัตรูของเรา”

“ ไม่จำเป็นต้องกลัว” อันเฟย์ยิ้ม หยุดชั่วคราวแล้วกล่าวว่า“ ข้ารู้ว่าการทำเช่นนั้นมีความเสี่ยง อย่างไรก็ตามสิ่งต่างๆจะมาไม่ช้าก็เร็ว เราจำเป็นต้องตัดสินใจด้วยตัวเอง”

* * * *

ในเมืองห่างไกลในจักรวรรดิมาโฮ มีคนสองคนกล่าวถึงสิ่งเดียวกันกับอันเฟย์และฮุ่ยเหว่ย

“ เทอร์ร่าต้านเวทย์? มันเป็น เทอร์ร่าต้านเวทย์ จริงหรือ?” ยอนลาธี ถามด้วยความประหลาดใจ

“ ใช่แล้วฝ่าบาท แบล็คอีเลฟเว่น และ โรเบิร์ต ทั้งคู่ได้ส่งข้อมูลเดียวกันกลับมา บุคคลสำคัญคนที่สองในกลุ่มทหารรับจ้างรุ่งโรจน์ คือ ชานเทเลอร์ เขากลายเป็นชายชราธรรมดาใน เทอร์ร่าต้านเวทย์ ไม่มีแม้แต่การต่อสู้ ก่อนที่เขาจะถูกฆ่าโดย อันเฟย์” เงาสีเทากล่าว

“เจ้าคิดอย่างไร?” ยอนลาธี ถาม

“ ฝ่าบาทข้าคิดว่าเราควรจะจับกุมผู้ชายที่ชื่อฮุ่ยเหว่ยทันทีและเข้าควบคุมเขา” เงาสีเทากล่าว

ยอนลาธี ไม่ได้กล่าวอะไร เขาค่อยๆหลับตาลงอย่างครุ่นคิด เงาสีเทานั้นไม่ได้กล่าวอะไรเช่นกัน เขาเอาแต่เงียบ ห้องโถงเงียบผิดปกติ

หลังจากนั้นไม่นาน ยอนลาธี ก็ลืมตาขึ้น “ ขอให้ แบล็คอีเลฟเว่น และ โรเบิร์ต ส่งคำสั่งของข้าว่าอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับ เทอร์ร่าต้านเวทย์ ควรหยุดลง ขอให้พวกเขาอย่าบอกใครเกี่ยวกับ เทอร์ร่าต้านเวทย์ หากรั่วไหลออกไปพวกเขาจะได้รับการลงโทษอย่างหนักที่สุด”

“ ฝ่าบาทแล้ว ฮุ่ยเหว่ย ล่ะ?” เงาสีเทาถาม

“ เจ้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเขา ปล่อยให้เขาทำของเขาเอง” ยอนลาธี กล่าว

“ ฝ่าบาท?” เงาสีเทาไม่สามารถช่วยเพิ่มเสียงของเขาได้

“ ด้วยการปกป้องของเจ้าและผู้ติดตามราชวงศ์มากมาย ข้าไม่คิดว่าความปลอดภัยของข้าตกอยู่ภายใต้การคุกคามใด ๆ การควบคุม ฮุ่ยเหว่ย จะไม่ทำอะไรดีกับเรา รับความลับของ เทอร์ร่าต้านเวทย์ หรือ? ฮ่า ๆ ๆ …ถ้าเรื่องเลวร้ายขนาดนั้นข้าไม่คิด ว่าพวกเจ้าจะปกป้องข้าได้ หมายความว่า จักรวรรดิมาโฮ กำลังจะสิ้นสุดลง เทอร์ร่าต้านเวทย์ ทำอะไรได้บ้าง” ยอนลาธี กล่าว

เงาสีเทาสะดุ้งไม่รู้ว่าจะตอบรับ ยอนลาธี อย่างไร

“ เจ้ารู้เกี่ยวกับแผนของอันเฟย์ไหม? เจ้าคิดอย่างไรกับ อันเฟย์” ยอนลาธี ถาม

“ ฉลาด มุ่งมั่นและเป็นผู้ใหญ่ เขาเป็นคนดี.”

“ เจ้าคิดว่าจำเป็นไหมที่เขาจะต้องบอกความลับของ เทอร์ร่าต้านเวทย์ ให้โรเบิร์ตฟัง” ยอนลาธี ถาม

“ อืม ไม่ ไม่จำเป็น” เงาสีเทาตอบ

“ แล้วทำไมเขาถึงบอกความลับกับเขา” ยอนลาธี ถาม

เงาสีเทาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่ อันเฟย์ อาจรู้สึกว่าจำเป็นต้องบอกความลับของ เทอร์ร่าต้านเวทย์ ให้โรเบิร์ตฟัง เขายิ้มอย่างขมขื่นและตัดสินใจไม่บอกความคิดที่แท้จริงของเขา “ บางทีเขาอาจจะปากใหญ่”

“ ข้าจำได้ว่าเจ้าบอกว่าอันเฟย์เป็นผู้ใหญ่มาก” ยอนลาธี ยิ้ม

“ ฝ่าบาท ทุกคนคงทำผิด” เงาสีเทากล่าวพร้อมยิ้มตอบแทน

“ข้าไม่คิดเช่นนั้น.” ยอนลาธี เหล่ตาของเขา “ ข้าคิดว่าอันเฟย์กำลังทดสอบข้า เขารู้ว่าข้าเป็นคนแบบไหน เขาอยากรู้ว่าข้าคุ้มไหมที่เขาทำงานให้ข้า”

“อะไร?” เงาสีเทาถามด้วยความประหลาดใจ

“ ตกลงเพื่อนเก่าของข้า เรามีประสบการณ์มากมายร่วมกัน ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะไม่เข้าใจกลเม็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของ อันเฟย์” ยอนลาธี หัวเราะ

“ ฝ่าบาทข้าไม่สามารถซ่อนอะไรจากท่านได้” เงาสีเทากล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างขมขื่น

“ ตอนนี้ข้ารัก อันเฟย์ มากขึ้น เขาฆ่า ชานเทเลอร์ เร็วมาก มันแสดงให้เห็นว่าทักษะการป้องกันตัวของเขาไม่ได้รับผลกระทบใน เทอร์ร่าต้านเวทย์” ยอนลาธี กล่าว

“ ข้าก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน” เงาสีเทากล่าว

“ จากนั้นเราจะให้สิ่งที่เขาต้องการ เทอร์ร่าต้านเวทย์ เป็นประโยชน์สำหรับเขามากที่สุด ถ้าเป็นข้า ข้าคงไม่มีทางปลดปล่อย เทอร์ร่าต้านเวทย์ ไปพร้อม ๆ กับตัวข้าได้แน่ ๆ ”

“ ใช่แล้วฝ่าบาท” เงาสีเทากล่าว

“ โอ้ตอนนี้โรเบิร์ตอยู่ที่ไหน” ยอนลาธี ถาม

“ ข้าขอให้เขากลับมา โดยไม่มีใครสังเกตเห็น” เงาสีเทากล่าว

“ คนหนุ่มสาวมักจะทำสิ่งต่างๆโดยขาดความระมัดระวัง เมื่อกลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู สามารถควบคุม เมืองแบล็กวอเตอร์ ได้ทั้งหมด เขาจะเริ่มทำการตรวจสอบสิ่งเหล่านี้ หน่วยลาดตระเวนในเมืองแบล็กวอเตอร์้และผู้คุ้มกันของชานเทเลอร์ได้เห็นว่าโรเบิร์ตติดต่อกับชานเทเลอร์ ต้องเปิดเผยตัวตนของโรเบิร์ต ชายชราเจ้าทำได้ดีและในช่วงเวลาที่ดี” ยอนลาธี กล่าว

“ ฝ่าบาทเราจำเป็นต้องเตือนอันเฟย์หรือไม่และบอกให้เขารู้ว่าเราสังเกตเห็นข้อบกพร่องของโรเบิร์ต” เงาสีเทากล่าว

“ ข้าหวังว่ามันจะไม่ทำร้ายความภาคภูมิใจของเขา” ยอนลาธี พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ รู้สึกดีที่ยังเด็ก คนหนุ่มสาวเท่านั้นที่มีเวลาทำผิดและแก้ไข”

“ ข้าเข้าใจแล้วฝ่าบาท” เงาสีเทากล่าว

“ มีอะไรใหม่ในฝั่งของ บรูฟิต บ้าง?” ยอนลาธี ถาม

“ เขากระตือรือร้นมาก” เงาสีเทาเยาะเย้ย ดูเหมือนเขาจะสอนตัวตลก “ เขาคิดว่าตัวเองเป็นหัวหน้านักเวทย์ในวังและมีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นเจ้าชายใหญ่”

“ เวสเตอร์ทำอะไรเพื่อให้ บรูฟิต สงสัยหรือไม่” ยอนลาธี ถาม

“ เจ้าชายทำงานได้ดี” เงาสีเทากล่าว

“ ข้าไม่ชอบบางส่วนของเวสเตอร์” ยอนลาธี ถอนหายใจในทันใด

เงาสีเทาปิดปากของเขา เขาไม่ลังเลที่จะเสนอความคิดเห็นเกี่ยวกับกิจการของรัฐ แต่เขาเงียบในประเด็นครอบครัวของ ยอนลาธี

“ เวสเตอร์เจ้าเล่ห์เกินไปหน่อย” ยอนลาธี กล่าวพร้อมกับส่ายหัว “ ลักษณะที่สำคัญที่สุดสำหรับจักรพรรดิคือการมีบุคลิกภาพที่ยอดเยี่ยม การมีไหวพริบจะทำให้คนอื่นอยู่ห่างจากเขา”

รูปลักษณ์บนใบหน้าของเงาสีเทาดูแปลก ๆ เขากำลังคิดกับตัวเองว่า“ ดูเหมือนจะฉลาดแกมโกงที่แกล้งทำเป็นตายเพื่อล่อลวง กองทหารจันทร์ดับของจักรวรรดิเอลิเซน ” เห็นได้ชัดว่า ยอนลาธี กำลังพิจารณาว่าใครจะสืบทอดบัลลังก์ของเขา เงาสีเทาไม่ต้องการเสนอความคิดเห็นของเขาในประเด็นนี้

“ รอดูสักสองสามปี ยังเร็วเกินไปที่จะกล่าวถึงเรื่องนี้ในตอนนี้” ยอนลาธี ถอนหายใจ มันเป็นความเจ็บปวดสำหรับจักรพรรดิที่คิดว่าใครจะเป็นผู้สืบทอดของเขา ถ้าลูกชายสามคนของเขาตกน้ำและกำลังจะจมน้ำตายในขณะที่เขาช่วยได้เพียงคนเดียวเขาจะช่วยใครได้ คำถามสองข้อที่แตกต่างกัน แต่คำตอบดูเหมือนจะเหมือนกัน