Assassin’s Chronicle - ตอนที่ 112

AC 112: การโต้กลับ

ตรงกลางที่ตั้งค่ายของกลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู มีอาคารหลังเล็ก ๆ ดูเหมือนว่าจะเป็นหอคอยของนักเวทย์ แต่ในความเป็นจริงแล้ว มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนักเวทย์ มูลี่ ทาวู สร้างอาคารหลังนี้เพียงเพราะเขาชอบชมทิวทัศน์รอบตัว

กลุ่มทหารรับจ้างรีบตรงไปที่อาคาร ซึ่งนำโดยนักดาบระดับกลาง ทหารรับจ้างที่เหลือหยุดอยู่ด้านนอกอาคารและมีเพียงนักดาบเท่านั้นที่ผลักเปิดประตูและเข้าไปในอาคาร มันเป็นหนึ่งในสถานที่ต้องห้าม ในกลุ่มทหารรับจ้างและทุกคนไม่สามารถเข้าไปได้

ภายในอาคาร มูลี่ ทาวู กำลังสนุกสนานกับนกเสียงธรรมชาติ นกเหล่านี้หายากและมีค่ามาก ขนของมันเปล่งประกายและฟังดูเหมือนพิณที่สวยงามและเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เมื่อนกได้รับความพึงพอใจก็จะส่งเสียงสดใสและชัดเจน เมื่ออารมณ์เสียมันจะฟังดูเศร้าและเสียงแหบ นกกลายเป็นวัตถุดิบหลักของความมั่งคั่งในหมู่คนร่ำรวยและผู้มีอำนาจ อย่างไรก็ตามเนื่องจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นจำนวนนกในป่าจึงลดลงและมีราคาแพงขึ้นเรื่อย ๆ

ฮอนบีนี่นั่งถัดจากมูลี่ ทาวูและครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ ไซดี้ลูกชายของนางนั่งอยู่ใกล้ ๆ และสนทนากับชายชราอย่างเงียบ ๆ ไซดี้ดูเหมือนจะโกรธ แต่เขาจะไม่มีวันกล้าระเบิดต่อหน้าแม่ของเขา

นักดาบรีบเข้าไปข้างในและกล่าวว่า “นายท่านเราพบสิ่งนี้ในที่พักของออร์เวลล์” เขายื่นมือออกมาและแสดงตราสัญลักษณ์ เสือแห่งทาวู ของ มูลี่ ทาวู

มูลี่ ทาวู เหลือบมองไปที่ป้ายจากนั้นหันกลับไปที่นกราวกับว่าเขาไม่สนใจเลยเกี่ยวกับการค้นพบนี้

“ ดูสิพ่อ! ออร์เวลล์เป็นคนที่ฆ่าคนของเรา!” ไซดี้ ลุกขึ้นจากที่นั่งด้วยความโกรธ

“ นั่งลง” ฮอนบีนี่ กล่าวพลางขมวดคิ้ว

ไซดี้ แข็ง เขากัดฟันแน่นจากนั้นก็นั่งลงอย่างไม่เต็มใจ

“ พระเจ้าหยุดเล่นกับนกต้องคำสาปตัวนั้น ท่านไม่มีอะไรจะกล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือ?” ฮอนบีนี่ หันไปหา มูลี่ ทาวู และกล่าวว่า

“เกี่ยวกับอะไร?” มูลี่ ทาวู ถามหันไปรอบ ๆ ช้าๆ

“ท่านคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?”

“ เจ้าถามข้าทำไม? เจ้าเป็นผู้ตัดสินใจ”

ฮอนบีนี่ตบโต๊ะเสียงดัง มูลี่ ทาวู กระโดดขึ้นจากเก้าอี้และเดินไปหานักดาบ เขาคว้าป้ายและเล่นด้วยมือของเขา “ เจ้าต้องการความคิดเห็นของข้าเกี่ยวกับเรื่องนี้จริงๆหรือ? แน่นอนว่าสิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับออร์เวลล์”

“ พ่อพวกเขาพบสิ่งนี้ในบ้านของ ออร์เวลล์!”

“ นี่ไม่ใช่เหรียญ ไม่มีเหตุผลที่จะรวบรวมพวกมัน” มูลี่ ทาวูกล่าวพร้อมกับส่ายหัว “ ทำไมออร์เวลล์ถึงทิ้งสิ่งนี้ไว้ที่บ้านของเขา? เขาเป็นห่วงทุกคนที่ไม่รู้ว่าเขาเป็นคนฆ่าหรือเปล่า? หรือเขามีนิสัยชอบสะสมสิ่งเหล่านี้? พบอะไรที่นั่นอีกไหม”

“ ไม่ครับนายท่าน”

“ มันชัดเจน” มูลี่ ทาวู กล่าวพร้อมกับโยนป้ายลงกับพื้น “ นี่คือหลักฐานที่สร้างไว้” เขามองไปที่ ฮอนบีนี่ จากนั้นก็กลับไปที่ที่นั่งและเริ่มให้ความบันเทิงกับนกอีกครั้ง

“ เจ้าเห็นไหม? เจ้าต้องให้ความสนใจกับพ่อของเจ้ามากกว่านี้” ฮอนบีนี่ กล่าวพร้อมกับส่ายหัว

“ มีอะไรหรือ? พวกเขายังเด็ก” มูลี่ ทาวู กล่าว

“ เด็ก? พวกเขาอยู่ในวัยยี่สิบ คิดถึงเรา. เรากำลังทำอะไรอยู่ตอนที่เราอายุเท่านี้” ฮอนบีนี่ ถาม ในที่สุดนางก็พบโอกาสที่จะสร้างวินัยให้กับลูกชายของนางและนางต้องการให้ ไซดี้ เรียนรู้อะไรบางอย่างจากสิ่งนี้ นางไม่ต้องการให้ มูลี่ ทาวู ทำลายโอกาสนี้ โดยปกติแล้วผู้เป็นพ่อจะเป็นคนสั่งวินัยให้กับลูก ๆ แต่ในครอบครัวนี้บทบาทกลับตรงกันข้าม ฮอนบีนี่ ต้องการสร้างวินัยให้กับลูก ๆ ของนางและพ่อแม่ที่“ ดี” มักจะเป็น มูลี่ ทาวู

มูลี่ ทาวู แสยะยิ้มและไม่กล่าวอะไรอีก

ทันใดนั้นทหารรับจ้างก็รีบเข้ามาในห้องและกรีดร้องว่า“ นายท่าน! ข่าวด่วน! ชานเทเลอร์ ตายแล้ว!”

ทุกคนในห้องหันกลับมาและการแสดงออกของพวกเขาก็แข็งกระด้าง นกดูเหมือนจะตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของเจ้านายและกลับไปที่กรงของมัน เพลงของมันหยุดลงซึ่งทำให้ห้องเงียบลง

“เจ้าแน่ใจไหม?” มูลี่ ทาวู ถาม เขาดูจริงจังมากและความประมาทก่อนหน้านี้ก็หายไป

“ แน่นอน เจ้านายของข้า” ทหารรับจ้างกล่าว

“เราจะทำอย่างไรดี? ” ฮอนบีนี่ ถาม แม้แต่คนที่ไม่มีประสบการณ์อย่าง ไซดี้ ก็ตระหนักถึงผลกระทบของการตายของ ชานเทเลอร์ นับประสาอะไรกับ ฮอนบีนี่ การถามคำถามนี้ไม่ได้หมายความว่า ฮอนบีนี่ ไม่รู้จะทำอย่างไร นั่นหมายความว่านางไว้ใจสามีมากกว่าที่นางไว้ใจตัวเอง

ในอดีต มูลี่ ทาวู อยู่ห่างจากธุรกิจของกลุ่มและปรากฏตัวในช่วงสถานการณ์เร่งด่วนที่สุดเท่านั้น เขามักจะถ่ายทอดคำสั่งของเขาผ่าน ฮอนบีนี่ และครั้งแล้วครั้งเล่าพิสูจน์ให้เห็นถึงภูมิปัญญาของเขา ในการทำเช่นนั้น สำหรับคนส่วนใหญ่ มูลี่ ทาวู ไม่ได้มีเสน่ห์แบบผู้นำ แต่มีความสามารถ สันนิษฐานว่าเขานำกลุ่มทหารรับจ้างของเขาไปสู่ความรุ่งโรจน์เพราะภรรยาที่ยอดเยี่ยมของเขา อย่างไรก็ตาม ฮอนบีนี่ รู้ถึงความตั้งใจที่แท้จริงของสามีของนาง พวกเขาแต่งงานกันมายี่สิบปีแล้วและไม่มีใครรู้จักเขาเช่นกันนาง

มูลี่ ทาวู ก็หัวเราะทันที “ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามพวกเขาต้องบังคับให้แอนโทนี่ปรากฏตัว? อีกไม่นานคน ๆ นี้จะได้เรียนรู้ราคาที่ทำให้แอนโทนี่โกรธ”

“ นายท่านประตูมิติการส่งผ่านของกลุ่มทหารรับจ้าง รุ่งโรจน์ ถูกทำลาย พวกเขาถูกตัดขาดจาก เมืองภูเขาขาว โดยสิ้นเชิง”

มือของ มูลี่ ทาวู สั่น เขาจ้องมองไปที่ทหารรับจ้างดวงตาของเขาแข็งกร้าว

“ ดูเหมือนว่าเราต้องการแผนทันที” ฮอนบีนี่ กล่าวด้วยความตกใจ

อุบัติเหตุเพียงครั้งเดียวไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรและพวกเขามีความสามารถในการลดผลกระทบ อย่างไรก็ตามอุบัติเหตุสองครั้งทำให้เกิดปมที่ไม่มีใครสามารถยกเลิกได้ เมื่อเดวิสันรู้ เขาจะมาเพื่อแก้แค้นโดยไม่ปรึกษาแอนโทนี่ก่อน ฮอนบีนี่ รู้สึกกังวลเนื่องจากวิกฤตที่กำลังจะเกิดขึ้น

“ ตอนนั้นเรากำลังทำสงครามอยู่” มูลี่ ทาวูกล่าวช้าๆ

“ เจ้านายของข้า!” ฮอนบีนี่ร้องลั่น

“ ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังคิดอะไรอยู่” มูลี่ ทาวู กล่าว “ แต่เราไม่มีทางเลือกอื่น ตีก่อนดีกว่านั่งรอตายตรงนี้”

ฮอนบีนี่ขมวดคิ้ว นางรู้ว่า มูลี่ ทาวู หมายถึงอะไร มันจะดีกว่าถ้าโจมตีก่อน ก่อนเดวิสันเพราะวิธีนั้นพวกเขาอาจทำให้แผนของเดวิสันยุ่งเหยิงได้ แม้ว่าทักษะการบังคับบัญชาของเดวิสันจะดูน่าสงสัย แต่กลุ่มทหารรับจ้าง รุ่งโรจน์ ก็ไม่ใช่ใครที่จะยุ่งด้วย ยิ่งพายุสงบได้เร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งสามารถรักษาตัวเองได้ง่ายขึ้นเท่านั้น มูลี่ ทาวู กล่าวถูก

“ มันแค่…น่าหงุดหงิด” ฮอนบีนี่ ถอนหายใจ

“ ข้ารู้ว่า มันเป็น” มูลี่ ทาวูกล่าวพร้อมกับส่ายหัว

“ เรามีทางเลือกอื่น” ฮอนบีนี่ เสนอ “ ถ้าเราส่งคนไปหาแอนโทนี่ทันทีและอธิบายสถานการณ์”

“ ไม่” มูลี่ ทาวูส่ายหัว “ ถ้าเราไม่ส่งคนที่ใช่ แอนโทนี่ก็ไม่มีทางเชื่อพวกเขา เว้นแต่เราจะแสดงตัวแน่นอน แต่เจ้าเคยคิดบ้างไหมว่า แอนโทนี่ จะตอบสนองอย่างไร? เขียนใบสั่งของเขาและให้เรานำกลับมาหรือไม่? เจ้าคิดว่าเดวิสันจะเชื่อสิ่งที่เรานำเสนอหรือไม่? แอนโทนี่ จะไม่ใช้ประตูมิติของเรา ถ้าเขาทำ ข้าคิดว่าข้าอาจจะเปลี่ยนประตูมิติและทำให้ทหารรับจ้างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคของเราหายไป แอนโทนี่ สามารถพาเราออกไปได้ กลุ่มทหารรับจ้าง รุ่งโรจน์ จะต้องประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ที่นี่ และเขาต้องการค่าตอบแทนบางอย่าง เราคงโง่ที่จะไป”

ฮอนบีนี่ เงียบลง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแอนโทนี่จะพยายามจับพวกเขาเข้าคุก มันเป็นการเคลื่อนไหวที่เสี่ยง

“ เจ้าลืม เวลาที่รักของข้า ผู้ชายที่ทำเช่นนี้ ต้องแน่ใจว่าเดวิสันได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเรา เดวิสันคงต้องเตรียมใจไว้แล้ว แม้ว่าเราจะสามารถไปที่ เมืองภูเขาขาว และอธิบายทุกอย่างกับ แอนโทนี่ ได้ แต่ความขัดแย้งก็จะตามมาเมื่อเรากลับมา”

“ ได้เลย” ฮอนบีนี่ กล่าว “ เอาล่ะ. เรากำลังทำสงครามกันอยู่”

“ เป็นโอกาสที่ดีสำหรับเรา” มูลี่ ทาวูยิ้มและบอกนาง “ อย่าลืมเกี่ยวกับกองทัพนอกเมือง จักรวรรดิใหญ่ขึ้นมาก เมื่อให้อยู่ในมือคนสามคนมากกว่าสี่คน เพื่อให้เราทุกคนมีชีวิตที่ดีขึ้น หากเราสามารถกำจัดทหารรับจ้าง รุ่งโรจน์ เหล่านั้นได้ สหภาพพี่น้อง และ ลมสายฟ้า ก็จะได้รับโอกาสและโจมตีเช่นกัน”

“ ข้าจะไปเตรียมตัว” ในเวลาไม่กี่นาทีทั้งสองตัดสินใจชะตากรรมของกลุ่มทหารรับจ้าง รุ่งโรจน์ และตัวเอง

“ เดี๋ยวก่อน” มูลี่ ทาวู กล่าวอย่างกะทันหัน “ ข้าคิดว่ามันอาจถึงเวลาที่จะสร้างปัญหาให้กับญาติของเจ้า แอนโทนี่เป็นปรมาจารย์ดาบ เราต้องการไม้เด็ดของเราเอง”