Assassin’s Chronicle - ตอนที่ 101

AC 101: ความเข้าใจผิด

“ อา…” อันเฟย์กรีดร้อง เขาเอื้อมมือไปอย่างเงอะงะพยายามจะคว้าแส้ของฝ่ายตรงข้าม แต่ล้มเหลว โชคดีที่เขาขยับศีรษะไปด้านข้างในช่วงเวลาสำคัญซึ่งช่วยให้เขาหลีกเลี่ยงการตีที่ศีรษะได้ แต่ก็ฟาดเข้าที่ไหล่ของเขาอย่างแรง

อันเฟย์ ตกจากหลังม้าด้วยเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวด โชคดีที่เขาคว้าขาของฝ่ายตรงข้ามไว้ได้ในขณะที่เขากำลังล้ม เขาแขวนไว้ที่นั่นด้วยการกอดขาของนาง ทักษะการขี่ม้าของผู้หญิงคนนั้นไม่มากนักและนางเกือบจะถูก อันเฟย์ ดึงออกจากหลังม้า นางโกรธมากและผลักหัวของ อันเฟย์ ด้วยมือเดียวขณะที่นางฟาดไปที่หลังของ อันเฟย์ ด้วยอีกข้างหนึ่ง

อันเฟย์ รู้สึกเจ็บและเขาก็คลายการจับที่ขาของนาง เขาเลื่อนลงจากต้นขาของนางไปที่ขาส่วนล่างแล้วเลื่อนลงไปเรื่อย ๆ ในที่สุดเขาก็ล้มลงนอนบนพื้นพร้อมกับรองเท้าบู๊ตในมือ

ผู้คนรอบข้างหัวเราะกันอย่างเงียบ ๆ พวกเขาไม่คิดว่า อันเฟย์ เป็นบุคคลอันตรายจนถึงตอนนี้ พวกเขาแค่รู้สึกว่ามันไร้สาระที่นักเวทย์ฝึกหัดคนหนึ่งกล้าที่จะล่วงละเมิดผู้หญิงบนท้องถนน ดูเหมือนว่าศีลธรรมจะเสื่อมถอยในแต่ละวัน พวกเขาหลายคนเคยทำสิ่งนี้มาก่อน แต่พวกเขาเลือกคนที่เหมาะสมเพื่อก่อกวน อันเฟย์ แค่ถามปัญหาตัวเอง

ผู้หญิงรู้สึกว่าเท้าของนางเย็น นางมองลงไปพบรองเท้าบู๊ตของนางในอ้อมแขนของ อันเฟย์ นางรู้สึกอับอายและบ้าคลั่ง ทันใดนั้นนางก็ดึงบังเหียนและม้าก็ยกขาหน้าขึ้นไปในอากาศ ขาหน้าของม้าล้มทับ อันเฟย์ ผู้หญิงคนนั้นต้องการฆ่าอันเฟย์

อันเฟย์ กลิ้งไปด้านข้างและแทบจะไม่หลบการเหยียบของม้า เขายืนขึ้นอย่างเงอะงะโดยยังคงถือรองเท้าบู๊ตไว้ที่หน้าอกของเขา ดูเหมือนว่ารองเท้าบู๊ตสามารถปกป้องเขาได้ เขาดูตื่นตระหนกอย่างมากซึ่งทำให้คนอื่น ๆ หัวเราะดังขึ้น

“ ไอ้. งี่เง่า” ทหารรับจ้างตะโกนวิ่งไป กลุ่มทหารรับจ้าง เสือแห่งทาวู ได้ส่งทหารรับจ้างสามร้อยคนไปต้อนรับเจ้าหญิง เขาเป็นหนึ่งในนั้น เขาตะโกนใส่ อันเฟย์ แต่ดูเหมือนว่าเขากำลังช่วย อันเฟย์ อันเฟย์ และเขาต่างก็เป็นทหารรับจ้างและเขาเข้าใจว่าการเป็นทหารรับจ้างนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย นอกจากนี้หากทหารองครักษ์ของเจ้าหญิงสังหารทหารรับจ้างต่อหน้าสาธารณชนไม่ว่าด้วยเหตุผลใดมันจะทำให้กลุ่มทหารรับจ้างปั่นป่วน เขาต้องหยุดนาง

หญิงสาวคลุ้มคลั่งไม่ยอมปล่อยอันเฟย์หนีไปง่ายๆ นางดึงดาบออกมาโดยหลังมือ ทหารรับจ้างคนอื่น ๆ ที่กังวลเกี่ยวกับความแตกต่างอย่างมากในตำแหน่งของพวกเขาไม่กล้าที่จะหยุดนาง

อันเฟย์ตกใจมาก เขาหันกลับมาและเริ่มวิ่ง เขาตะโกนว่า“ ซูซานนาช่วยข้าด้วย”

ซูซานนาที่รออยู่สักพักก็เห็นสัญญาณของอันเฟย์ในที่สุด นางเร่งม้าและรีบไปที่ อันเฟย์ นางกระโดดลงจากหลังม้าโดยไม่สนใจคนดู นางจับ อันเฟย์ ไว้นิ่งพร้อมกับแสงสีขาวที่ฉายรอบตัวนาง ดวงตากลมโตของนางแสดงความเย็นชาและปรารถนาที่จะฆ่าผู้หญิงคนนั้น นางจ้องมองผู้หญิงคนนั้นอย่างเงียบ ๆ

หญิงสาวต้องดึงบังเหียนให้ม้าหยุด นางมองไปที่ซูซานนาอย่างประหม่า ในโลกก่อนหน้าของ อันเฟย์ เพื่อให้ทราบถึงความสามารถของฝ่ายตรงข้ามพวกเขาต้องต่อสู้: ผู้เชี่ยวชาญสามารถบอกความสามารถของคู่ต่อสู้ได้จากการเคลื่อนไหวสองสามครั้งแรก ในโลกเวทมนตร์มันตรงกว่า พวกเขาไม่ต้องต่อสู้ พวกเขาสามารถบอกได้จากพลังการต่อสู้รอบตัว ซูซานนา ว่านางเป็นคนที่มีพลัง ผู้หญิงคนนั้นไม่กล้าสู้หน้ากับนาง

แบล็คอีเลฟเว่น ยืนอยู่ข้างหลัง อันเฟย์ และ ซูซานนา ด้วยความกังวล อันเฟย์ และ ซูซานนา เก็บเรื่องที่พวกเขาสนทนากันจาก แบล็คอีเลฟเว่น เป็นความลับ แบล็คอีเลฟเว่น คิดว่าทั้งสองกำลังมองหาโอกาสที่จะต่อสู้กัน เขากังวลและบ้าคลั่งในเวลาเดียวกัน คนหนุ่มสาวไร้เดียงสา พวกเขาชอบที่จะเร่งรีบในสิ่งต่างๆ ไม่ได้กล่าวถึงโอกาสอันน้อยนิดที่จะฆ่าเจ้าหญิงในระหว่างวันแม้ว่าพวกเขาจะแน่ใจว่าพวกเขาสามารถฆ่าเจ้าหญิงได้ในเสี้ยววินาทีพวกเขาจะบอกได้อย่างไรว่าเจ้าหญิงอยู่ในรถม้าคันไหน? กองคาราวานพ่อค้าและกลุ่มทหารรับจ้างจิ้งจอกหิมะเป็นคนของเขา เขาพยายามอย่างมากที่จะปลอมตัวพวกเขา แม้ว่า อันเฟย์ จะสามารถฆ่าเจ้าหญิงได้ แต่เครือข่ายข่าวกรองของเขาก็จะถูกทำลายอย่างหนัก มันคงไม่ใช่เรื่องดีแน่

เมื่อเห็นจอมดาบอาวุโสในสนามรบทหารองครักษ์ของเจ้าหญิงก็รู้สึกกระวนกระวาย เสียงฝีเท้าของม้าดังมา แต่ไกล นักดาบสองคนพุ่งเข้าหาพวกเขาอย่างรวดเร็วบนหลังม้า พวกเขาแผ่พลังการต่อสู้ออกมารอบตัว เห็นได้ชัดว่าพวกเขาตื่นตัว เมื่อพิจารณาจากพลังการต่อสู้ที่แผ่ออกมาจากพวกเขาพวกเขาก็พอ ๆ กับ ซูซานนา

ชายชุดดำบอกว่ามีจอมดาบอาวุโสสี่คน สิ่งเหล่านี้ควรเป็นสองคน พวกเขารีบเข้าสู่สนามรบและเห็นผู้หญิงคนนั้นกับ ซูซานนา ยืนเผชิญหน้ากัน พวกเขารู้สึกว่าสถานการณ์ค่อนข้างแปลกเพราะพวกเขาควรจะเริ่มต่อสู้กันแล้วหากอันเฟย์และซูซานนาเป็นนักฆ่า ดูเหมือนว่าทั้งสองฝ่ายกำลังเผชิญหน้ากันในบางสิ่ง จักรพรรดิขอให้พวกเขาปฏิบัติตามระเบียบวินัยในกองทัพอย่างเคร่งครัดและหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าทุกครั้งที่ทำได้ พวกเขาเชื่อใจทหารของพวกเขาและเชื่อว่าพวกเขาจะต้องไม่ได้เลือกการต่อสู้ หากอันเฟย์และซูซานนาเริ่มต้นมันก็ดูเหมือนจะไม่สมเหตุสมผลเช่นกันเนื่องจากจอมดาบอาวุโสไม่สามารถต่อสู้กับทหารรับจ้างสองสามพันคนได้โดยเฉพาะกับจอมดาบอาวุโสบางคนในหมู่พวกเขา

ทหารรับจ้างที่ตะโกนใส่อันเฟย์ก่อนจะเห็นจอมดาบอาวุโสทั้งสองเดินมา เขารีบไปที่ม้ากระซิบกับพวกเขาและพยักหน้าให้อันเฟย์ ดูเหมือนเขากำลังอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากที่เขากล่าวจบนักดาบทั้งสองไม่รู้ว่าพวกเขาควรจะหัวเราะหรือร้องไห้

อันเฟย์ เห็น ซูซานนา มาอยู่ข้างๆแล้ว เขายืดหลังและม้วนแขนเสื้อขณะที่สนทนากับ ซูซานนา อย่างเงียบ ๆ ผู้คนสามารถบอกได้ว่าผู้แพ้รายนี้กำลังบอกภรรยาของเขา

ซูซานนาขมวดคิ้วและหมดความอดทนในที่สุด นางคว้าหูของ อันเฟย์ ซึ่ง อันเฟย์ แอบชอบ

“ มันเจ็บมันเจ็บ ปล่อยมัน มันเจ็บ” อันเฟย์เอียงศีรษะและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

จอมดาบอาวุโสสองคนนั้นไม่สามารถช่วยการต่อสู้ได้ โลกนี้กลายเป็นเรื่องแปลกสำหรับพวกเขา บางคนที่มีอำนาจซึ่งมีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งหรือมีเงินมากมายได้ล่วงละเมิดผู้หญิง แต่พวกเขาไม่เคยเห็นใครล่วงละเมิดผู้หญิงที่มีภรรยาเป็นจอมดาบอาวุโส นี่มันไร้สาระ พวกเขาคิดว่า อันเฟย์ สมควรได้รับการลงโทษทางวินัยจากผู้หญิงของเขา

ทหารองครักษ์ของเจ้าหญิงก็พยายามที่จะไม่หัวเราะออกมาดัง ๆ ความตึงเครียดในสนามรบเริ่มคลายลง

“ ท่านผู้หญิง” หนึ่งในสองจอมดาบอาวุโสร้องเรียก

“ ก่อนอื่นข้าต้องขอโทษสำหรับความหยาบคายของสามีของข้า” ซูซานนาขัดจังหวะและกล่าวอย่างเย็นชา“ แต่เจ้าได้ลงโทษเขาไปแล้ว พวกเจ้าต้องหยุดเดี๋ยวนี้”

“ ข้าคิดว่านี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด” จอมดาบอาวุโสหันกลับมาและมองผู้หญิงที่ทำให้เกิดปัญหาเหล่านี้ จากนั้นในที่สุดผู้หญิงคนนั้นก็วางดาบที่นางยังถือกลับเข้าไปในฝัก จอมดาบอาวุโสกล่าวว่า“ ข้าอยากจะขอโทษเจ้าด้วยสำหรับความหยาบคายของเรา” ประสบการณ์ของเขาในฐานะจอมดาบอาวุโสนั้นกว้างขวางมากจนคนทั่วไปไม่มีใครเทียบได้ เขารู้สึกว่าอันเฟย์และซูซานนาดูไม่เหมือนภรรยาและสามีเหมือนคู่รักที่ยังคบกัน เนื่องจากซูซานนาเรียกอันเฟย์ว่าสามีของนางไปแล้วเขาจึงต้องเรียกนางว่า “นาง” แทนที่จะเป็น“ท่านหญิง”

เมื่อซูซานนาได้ยินคำว่า“ นาง” นางก็หน้าแดงและมองอันเฟย์อย่างสกปรก ขณะที่ อันเฟย์ ได้สนทนากับนางเกี่ยวกับแผนนี้นางจึงต่อต้านและขอเรียกเขาว่า “พี่ชาย” แทน อันเฟย์ ยืนยันว่านางเรียกเขาว่าสามี นางตอบตกลงในที่สุด เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขานางก็หน้าแดงมากขึ้น หน้าแดงและดูสกปรกที่นางมอบให้ อันเฟย์ ทำให้พวกเขาดูเหมือนคู่รัก

จอมดาบอาวุโสเฝ้าดูซูซานนา เมื่อเห็นหน้าแดงและดูสกปรก เขาก็ยิ่งแน่ใจว่าทั้งคู่ยังคงคบกันอยู่ เขาหันไปมองอันเฟย์ ทักษะการแสดงที่ยอดเยี่ยมของ อันเฟย์ ไม่อนุญาตให้เขาเห็นอะไรจากมัน ความเกลียดชังในดวงตาของ อันเฟย์ ดูเหมือนจะพิสูจน์ได้ว่าเขาโง่และตื้นแค่ไหน จอมดาบอาวุโสผู้นั้นเฝ้ามองอยู่ครู่หนึ่งและคิดว่า“ สาวสวยได้ผู้แพ้เช่นนี้ได้อย่างไร?”

“ ข้าคือกันบีแห่งกองพันนักดาบกลางในจักรวรรดิชานซา ข้าขอทราบชื่อของท่านได้ไหม ” จอมดาบอาวุโสถามอย่างสุภาพ จอมดาบอาวุโสไม่น่าเกรงขามเนื่องจากมีจอมดาบอาวุโสประมาณหนึ่งร้อยคนขึ้นไปในแต่ละประเทศ อย่างไรก็ตามจอมดาบอาวุโสอายุน้อยเช่นนี้หาได้ยากซึ่งอาจหมายความว่า ซูซานนา สามารถพัฒนาเป็นสตรีที่มีอำนาจสูงสุดคนใหม่ได้ เขาสามารถทำสิ่งที่ดีให้กับ จักรวรรดิซานซา ได้หากเขาสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับ ซูซานนา และทำงานให้กับพวกเขา ด้วยเหตุผลนี้เขาสนทนาด้วยความเคารพและสุภาพกับ ซูซานนา ซึ่งเขาเดาว่าอายุของนางน่าจะเป็นหลานสาวของเขาเท่านั้น

“ หึขอโทษข้าบอกเจ้าไม่ได้” ซูซานนาตอบอย่างขอโทษ

“ไม่มีปัญหา. ไม่มีปัญหา.” จอมดาบอาวุโสยิ้มอย่างอ่อนโยนขณะที่เขามองไปที่เกวียนที่ทหารรับจ้างจิ้งจอกหิมะปกป้องไว้ เขามองไปที่ อันเฟย์ และพบว่าเกวียนของทหารรับจ้าง จิ้งจอกหิมะ กำลังไปในทิศทางตรงกันข้ามกับพวกเขา ความคิดที่จะไปด้วยกันและสร้างความสัมพันธ์ระหว่างทางจะไม่เกิดขึ้น อันเฟย์ดูเหมือนคนขี้แพ้ แต่ก็มีคนหนึ่งที่โชคดีได้พบผู้หญิงที่ดี เขาไม่สนใจที่จะสนทนากับอันเฟย์

“ ถ้าไม่มีอะไรอีกเรากำลังจะออกไป” ซูซานนา กล่าวช้าๆ

“ ข้าหวังว่าเราจะได้พบกันในอนาคต” จอมดาบอาวุโสสุดเท่ เขาเดินจูงม้าไปอีกทาง

ซูซานนา และ อันเฟย์ กลับไปที่กลุ่มทหารรับจ้าง จิ้งจอกหิมะ กลุ่มทหารรับจ้างจิ้งจอกหิมะ รับคำสั่งจาก แบล็คอีเลฟเว่น แต่ แบล็คอีเลฟเว่น ไม่ได้บอกเหตุผลที่แท้จริงสำหรับภารกิจนี้ โชคดีที่พวกเขาไม่รู้มิฉะนั้นพวกเขาจะเข้าใจผิดว่า อันเฟย์ พร้อมที่จะฆ่าเจ้าหญิง พวกเขาจะไม่ทำตัวนิ่ง ๆ เหมือน แบล็คอีเลฟเว่น หากพวกเขาขายมันให้กับฝ่ายตรงข้ามมันจะทำลายแผนทั้งหมด

เมื่อเห็น อันเฟย์ เข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้าง ทหารรับจ้างในกลุ่มทหารรับจ้าง จิ้งจอกหิมะ มองไปที่ อันเฟย์ ด้วยความรังเกียจ ในโลกนี้ผู้คนตัดสินกันและกันโดยอาศัยอำนาจของตนอย่างน้อยก็ในหมู่มนุษย์ อันเฟย์ทำตัวเหมือนคนแพ้

“ อันเฟย์” แบล็คอีเลฟเว่นเดินมาหาเขา เขากระซิบและบ่นกับ อันเฟย์ ว่า“ เจ้าทำอะไรลงไป? เจ้าทำให้ข้าประหลาดใจ ข้าคิดว่าเจ้าเป็นบ้าไปแล้วและอยากจะฆ่าพวกเขาที่นี่”

“ ไม่ข้าทิ้งเครื่องหมายไว้ให้เท่านั้น” อันเฟย์มองไปที่รอยแส้บนไหล่ของเขา ผู้หญิงคนนั้นใช้กำลังเต็มที่ ถ้าเขาไม่ดีเขาจะต้องตายใต้หลังม้า

“ เครื่องหมาย?” แบล็คอีเลฟเว่น ตกใจกับคำกล่าวของ อันเฟย์

“ ถ้าพวกเขาไปถึง เมืองแบล็กวอเตอร์ ในสามวันเราจะพบพวกเขาได้ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ไหน” อันเฟย์ กล่าว

“ เจ้ากังวลว่าพวกเขาจะไม่ได้อาศัยอยู่ในเมืองแบล็กวอเตอร์หรือไม่” แบล็คอีเลฟเว่น ถาม

“ ใช่มันจะดีกว่าเสมอที่จะเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์ต่างๆ” อันเฟย์ เห็นด้วย