Almighty Coach – โค้ชอหังการ - ตอนที่ 238

Almighty Coach โค้ชอหังการ ตอนที่238 ไม่มีใครดีใจ มีแต่คนเศร้า

ระบบการแข่งกีฬาชาตินั้นมันค่อนข้างซับซ้อนและหลากหลายมากในแต่ละประเภทกีฬา

ตัวอย่างเช่นการแข่งบาสรอบคัดเลือกจะจัดขึ้น4-5เดือนการการแข่งจริง และจะจัดขั้นหลายที่นักกีฬาจะเจอกันแบบพบกันหมดในแต่ละที่ และจะมีแค่2ทีมเท่านั้นที่จะได้เข้ารอบชิง

ในขณะที่ทีมที่3กับที่4แย่งชิงอีกตําแหน่งหนึ่งในรอบเพลย์ออฟในเดือนสิงหา ทีมที่เข้ารอบชิงจะได้ไปชิงเหรียญทองอีกที

ในระบบการแข่งขันนี้ ในกรณีที่มีทีมที่แข็งแกร่งหลายๆทีมมาสมัครในพื้นที่เดียวกัน การแข่งรอบอุ่นเครื่องมันจะกลายเป็นการอุ่นเครื่องในนรก แต่ในกรณีที่ทีมกากๆมารวมกันในที่เดียวการแข่งมันก็จะปวกเปียกเหมือนกระดาษชุบน้ํา และเพราะอย่างนี้ ในบางครั้งทีมแกร่งเลยโดนคัดออกส่วนทีมอ่อนเข้ารอบสุดท้ายไปเฉยๆเลยก็มี

อีกตัวอย่างหนึ่งคือการแข่งมาราธอน ผู้ชนะการแข่งมาราธอนจะบอกได้ตั้งแต่หลายเดือนก่อนการแข่งกีฬาชาติจะเริ่มขึ้น การแข่งรอบจริงของกีฬาชาติจะเริ่มตอนเดือนสิงหา แต่การแข่งมาราธอนจะได้แชมป์ตั้งแต่เดือนเมษาแล้ว การแข่งมาราธอนไม่ได้จัดภายในงานกีฬาชาติเลย

กฎและระบบที่หลากหลายของการแข่งกีฬาชาติอย่างเช่น จะมีทีมเข้ารอบสุดท้าย8 ทีมแต่ตัวเลขนี้จะเปลี่ยนไปเป็น12ทีมในการแข่งครั้งหน้า และจะกลับไปเป็น8อีกรอบในการแข่งปีถัดๆไปการสมัครเข้าแข่งก็เช่นกัน มันสามารถเปลี่ยนได้แทบจะตลอดเวลา ในบางครั้งกรณีที่กฏการรับสมัครเปลี่ยน คนที่มีคุณสมบัติเข้าแข่งในปีนี้อาจจะไม่มีคุณสมบัติแล้วในปีหน้าก็ได้

เพราะยังไงซะการแข่งกีฬาชาติมันก็คล้ายๆกับระบบโอลิมปิค กฏและระบบการแข่งนั้นจะถูกตัดสินใจโดยสมาคมกีฬา หรือบางครั้ง ประธานสมาคมกีฬาเองก็ไปโดนตัวไหนมาไม่รู้แล้วเปลี่ ยนกฎเอาดื้อๆก็มี ดังนั้น พวกมือสมัครเล่นเลยไม่ค่อยเข้าใจการแข่งกีฬาชาติซักเท่าไร

สําหรับการแข่งกรีฑาในกีฬาชาติ นักแข่งที่มีผลการแข่ง16คนในจีนตลอดช่วง3ปีนี้ สามารถเข้ารอบจริงได้โดยตรง นักกีฬาที่เข้าแข่งโอลิมปิคครั้งล่าสุดหรือคนที่ติดอันดับ1ใน8ของการแข่งชิงแชมป์โลกหรือ1ใน3ของเอเชียนเกมก็สามารถเข้ารอบจริงได้ทันทีเช่นกัน ดังนั้น นักกีฬาอย่างฝางไฮควาน ฮาวหยูอี้ หยางฉือจี้เลยไปรออยู่ในรอบจริงตั้งนานแล้ว

แล้วด้วยแบบนี้อีก20กว่าที่ที่เหลือนั้นมาจากการรับสมัครโดยตรงของแต่ละทีมทั่วประเทศทําให้การแข่งในรอบคัดเลือก ดุเดือนกันอย่างสุดขีด

คู่แข่งมันเก่งจังวะ! เฉินกุนก้มหน้าเดินออกจากสนามด้วยสภาพหน้าเศร้า

เข้าเส้นชัยเป็นที่4ในการแข่งรอบคัดเลือกแล้วก็ไม่ได้เข้ารอบต่อไปซึ่งหมายความว่าเส้นทางในการแป็นแชมป์ประเทศในการแข่งประเภท100เมตรชายของเขาได้จบลงแล้ว

“เฉินกุนก็ตกรอบเหมือนกัน นักวิ่งของเราโดนเตะออกจากการแข่ง100เมตรเรียบเลย” หลีกั่วตงพูดแล้วตบไหล่นักกีฬาของเขา “ตั้งฉาน ไม่ต้องเครียดนะ นายยังหนุ่ม นายยังมีโอกาสไปได้อีกเยอะนายไม่เหมือนคนอื่นที่จะได้เกษียรก่อนที่จะได้เข้าแข่งรอบหน้า”

“หลี่ถั่วตง อย่าทําตัวเลวๆแถวนี้ดเ”ฉาเปาจุนโหดใส่ทันที

เฉินกุนตอนนี้อายุ24แล้ว เขาจึงไม่มีโอกาสที่จะได้ไปแข่งกีฬาชาติครั้งหน้าอีกแล้วจริงๆ

ความผิดพลาดของเฉินกุนในรอบคัดเลือกนี้ทําให้ฉาเปาจุนหน้าแตกเป็นอย่างมาก จึงทําให้คําพูดกวนส้นเท้าของหลี่ถั่วตงสะกิดต่อมโกรธได้ง่าย ฉาเปาจุนสวนกลับทันที “เฉินกุนจะลงแข่งในรอบคัดเลือกในระยะ200เมตรด้วย เพราะงั้นเขายังมีหวัง ไม่เหมือนใครบางคนหรอกที่ลงแค่100เมตรเท่านั้นเพราะว่าวิ่งทางโค้งได้กากมาก!”

และตอนนี้ฉาเปาจุนก็สวนกลับโดยบอกว่าเชนตั้งฉานนั้นเป็นนักกีฬาหนุ่มที่วิ่งทางโค้งไม่เป็นเอาจริงก็ถูกเพราะเชนตั้งฉานนั้นอายุยังไม่20เลย และยังเหลือเวลาอีกเยอะที่จะเกลาเทคนิคต่างๆเขาต้องทุ่มเวลาไปให้กับการวิ่ง100เมตรก่อน จึงไม่แปลกที่เขาจะไม่ได้ฝึกวิ่ง200เมตรเลย

“พอเหอะ! ทั้งคู่เลย เลิกกัดกันที อย่าทําตัวเองขายหน้าต่อหน้าทีมอื่นได้ไหม!” หลิวชั่วเตือนทั้งคู่ที่กําลังจะเริ่มกัดกันอีกรอบ เขาพยายามที่จะหยุดเรื่องนี้

ก่อนหน้านี้ทั้ง3คนรวมกันได้เพราะว่าหลีใต้ และตอนนี้พอหลีใต้หายไปจากการเป็นภัยคุกคามแล้วทั้งหมดนั้นก็เริ่มทะเลาะกันอีกรอบ

แต่ถึงอย่างงั้น รอบนี้ นักกีฬาของทั้ง3คนก็ตกรอบ100เมตรกันหมด ทําให้พวกเขาหมดโอกาสที่จะไปแข่งในรอบจริง

เพราะยังไงซะพวกเขาก็ยังอ่อนหัดอยู่นัก ก็ไม่แปลกที่พวกเขาจะแพ้ในการแข่งขันที่ดุเดือดแบบนี้

เฉินกุนมีแข่ง200เมตรในรอบคัดเลือกต่อในวันพรุ่งนี้ก็จริง แต่เขาก็ตกรอบอีกตามเคย

ที่โรงแรม ซูหยูอี้หยางกําลังเก็บของเตรียมกับอยู่อย่างเศร้าๆ

ข้างๆซูหยูอี้หยางคือกุนเฉินที่กําลังนั่งอยู่หัวเตียง กําลังนั่งเงียบๆอยู่เฉินกุนอายุ24ปีแล้วถึงจุดสูงสุดของนักวิ่งแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังพลาดอยู่ ถ้าเกิดเป็นการแข่งกีฬาชาติในครั้งหน้าเฉินกุนก็อายุ28แล้ว หมายความว่าเขาอาจจจะไม่มีโอกาสที่จะมาแข่งกีฬาชาติอีกเป็นครั้งที่2

การแข่งกีฬาชาติครั้งต่อไปจะจัดขึ้นอีกครั้งอย่างน้อย4ปี

ถ้าเกิดกีฬาชาติครั้งต่อไปจัดขึ้น ฉันคงอายุ26แล้วซินะ ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังไม่รู้ว่าฉันจะได้มีโอกาสมาอีกไหมเลยซูหยูอี้หยางส่ายหัวแล้วคิดเงียบๆ

และในตอนนั้นเองพวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามา เชนตั้งฉานเดินเข้ามาในห้อง พร้อมนักกีฬาคนอื่นๆ

“เฉิน เราจะกลับกันพรุ่งนี้แล้ว เราวางแผนว่าจะไปซื้อของฝากท้องถิ่นไปให้ครอบครัวอะไปด้วยกันไหม?” เชนตั้งฉานถาม

นี้เป็นครั้งแรกที่เชนตั้งฉานมาแข่งกีฬาชาติ เขาอายุแค่19ปี ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะพลาดแต่เขาก็ไม่ได้เศร้ามาก กลับกันเขาดูตื่นเต้นกับการเจอโลกใหม่ๆมากกว่า

“นั้นซิ ถึงเวลาซื้อของฝากแล้ว” เฉินกุนกลับเข้าสู่สภาวะเดิมก่อนจะยืนขึ้นแล้วพูด “เอาซิฉันไปด้วย”

ทันทีที่เฉินกุนพูด เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดค้นหาเบอร์ แล้วพูด “รอเดี๋ยวก่อน ให้ฉันโทรหาคุณเฉงเจ้าของรถก่อน เขาเดินทางมาเยอะ เขาน่าจะรู้ที่เดีๆที่จะหาของท้องถิ่นราคาถูกได้”

“ดีเลย เรากําลังกังวลเรื่องเราจะไปที่ไหนกันดีอยู่เลย เราวางแผนที่จะไปเข้าห้างอะ” เซนติ้งฉานพูด

“ห้างมันก็เหมือนกันทุกที่อะแหล่ะ เดี๋ยวฉันถามหาร้านเด็ดๆให้” เฉินกุนพูดแล้ว โทรหาคุณเฉงทันที

ไม่นานคุณเฉงก็รับโทรศัพท์

“ฮัลโหลครับ คุณเฉงใช่ไหมครับ นี้เฉินกุนนะครับ” เฉินกุนพูด

เขาได้ยินเสียงดังเข้ามาในโทรศัพท์ คุณเฉงตอบกลับมาจากปลายสาย “โหล เฉิน พูดดังๆหน่อยแถวนี้เสียงดังมากเลยฉันไม่ได้ยิน!”

“เฉินกุนเร่งเสียงจนแทบจะตะโกน “คุณเฉิน! เป็นไงครับ!”

“เออ ดีขึ้น ได้ยินแล้ว”

“คุณเฉิน ทําไมเสียงดังจังละครับ ผมแทบจะไม่ได้ยินเสียงคุณเลย หาที่เงียบๆได้ไหมครับ ผมอยากถามอะไรหน่อย” เฉินกุนพูดดังๆ

“ฉันยังอยู่สนามแข่งอยู่เลย คนเยอะมาก ฉันจะไปหาที่เงียบๆได้ที่ไหนเนี่ย” คุณเฉงพูด

“คุณยังอยู่สนามอยู่เหรอครับ ยังไม่กลับอีกหรอครับ?”เฉินกุนดูเวลา แล้วพูด “ตอนนี้น่าจะเป็นช่วงพิธีปิดใช่ไหมครับ?”

“พิธีปิดยังไม่เริ่มหรอกนี้มันการแข่งวิ่งผลัด4×100เมตรรอบสุดท้าย ฉันต้องอยู่จนแข่งจบหมดก่อนฉันถึงจะพานักกีฬากลับได้” คุณเฉงพูด

“วิ่งผลัดเหรอ? นักกีฬาของเราเหรอ?” เฉินกุนหายใจเฮือกใหญ่แล้วถาม “ทีมวิ่งผลัดเรายังไม่ตกรอบอีกเหรอครับ?”