A Wizard’s Secret ความลับของพ่อมด - ตอนที่ 84

ธาตุลมในตัวของเมอแรงค์ได้ผันผวน จากนั้นร่างกายของเขาก็หายลับไปจากสายตา

*หวู่ม!!*

ด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อของเมอแรงค์ทำให้เมอร์ลินตกใจมาก แต่เมอร์ลินก็ตั้งสติกลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็วและแผ่พลังจิตของเขาออกไปโดยรอบเพื่อตรวจจับตำแหน่งของเมอแรงค์

*พรึ่บ!!*

ในระหว่างที่เมอร์ลินกำลังตามหาตำแหน่งของเมอแรงค์นั้น จู่ ๆ ก็มีลูกไฟปรากฏขึ้นมาจากด้านหลังของเขา

“แช่แข็ง!!”

เมอร์ลินเปิดใช้งานคาถาแช่แข็งทันที ทำให้เขารอดจากความร้อนระอุที่กำลังเข้ามาหาเขาได้ทัน

จากนั้นเมอแรงค์ก็ได้หายตัวไปอีกครั้ง ทำให้เมอร์ลินไม่มีโอกาสโจมตีสวนเมอแรงค์เลย

“มาดูกันสิว่าจะเร็วได้สักเท่าไหร่กันเชียว”

ในตอนแรกแผนของเมอร์ลินคือจะเก็บพลังเวทย์ไว้ใช้ภายหลังแต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีประโยชน์หากเขาตั้งรับอยู่แบบนี้ต่อไป อีกไม่นานเขาต้องเสียเปรียบแน่นอน

“ลูกไฟ!”

*พรึ่บ พรึ่บ*

เมอร์ลินเสกลูกไฟออกมาจำนวนมหาศาลออกมา เขายังไม่ส่งพวกมันไปไหนแต่ร่ายเวทย์ออกมารอบ ๆ ตัวของเขา

ตอนนี้เขาสะสมพลังเวทย์ไว้มากพอ ทำให้เขาสามารถร่ายทั้งสองคาถาได้เป็นจำนวนมากได้

นอกจากเมอร์ลินจะเสกลูกไฟจำนวนมากแล้ว เขายังทำให้พื้นด้านล่างปกคลุมไปด้วยผลึกน้ำแข็งทำให้ยากต่อการเคลื่อนไหว หากก้าวแม้แต่นิดเดียวอาจลื่นล้มได้

*ชิ้ง*

เมอร์ลินได้หันไปมองทางหนึ่งจากนั้นก็ส่งลูกไฟยังทางนั้น ด้วยคาถาที่เมอร์ลินร่ายไว้ก่อนหน้านี้ ทำให้เมอแรงค์ยากที่จะหลบได้ เขาจึงตัดสินใจหยุดเคลื่อนไหวพร้อมกับร่ายคาถาธาตุดิน

*ตูม! ตูม! ตูม!*

กำแพงหนาได้ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเมอแรงค์ ลูกไฟได้พุ่งเข้าชนพร้อมกับระเบิดออกมาอย่างรุนแรง

ด้วยความแข็งแกร่งของลูกไฟที่สูงกว่าของพ่อมดฮิลล์ ทำให้กำแพงดินได้รับผลกระทบอันรุนแรง

ใบหน้าของเมอแรงค์ได้ซีดเผือด เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองว่าลูกไฟของเมอร์ลินจะทรงพลังขนาดนี้

*ครึ่ก*

จากนั้นก็มีอากาศอันเย็นยะเยือกได้ล้อมกำแพงอย่างรวดเร็วและเมอแรงค์ก็ได้ถูกขังไว้ในน้ำแข็ง

‘ตอนนี้แหละ!!’

ดวงตาของเมอร์ลินพลันสว่างขึ้นมา เขารีบพุ่งไปข้างหน้าทันที เขากำลังจะโยนลูกไฟยักษ์ใส่เมอแรงค์ แต่ทันใดนั้นเอง พื้นที่โดยรอบที่เมอแรงค์ถูกขังไว้ได้เกิดไฟลุกโชนขึ้นและกลายเป็นทะเลเพลิงในไม่กี่วินาที

น้ำแข็งในบริเวณนั้นได้ถูกหลอมละลายกลายเป็นแอ่งน้ำอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้พลังเวทย์ของคาถาแช่แข็งของเขาเหลืออยู่ไม่มากแล้ว หากเมอแรงค์หลบออกไปได้ด้วยคาถาธาตุลมของเขา เมอร์ลินก็จะไม่เหลือคาถาไว้หยุดเมอแรงค์แล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นเมอแรงค์ยังมีคาถาธาตุมืดที่เมอร์ลินไม่คุ้นเคยอีกด้วย หากเขาร่ายมันขึ้นมาเมอร์ลินก็ไม่รู้จะรับมือมันยังไง

ตอนนี้ไม่มีเวลาให้เมอร์ลินได้คิดแล้ว หากเขาปล่อยให้เมอแรงค์หนีไปได้เขาต้องร่ายคาถาธาตุมืดแน่นอน

“ธารน้ำแข็ง!!!” เมอร์ลินใช้พลังเวทย์ที่เหลืออยู่ร่ายคาถาธารน้ำแข็งโดยไม่ลังเล

*ครึ่ก!!!*

ความหนาวเย็นอันเข้มข้นกว่าเมื่อกี้หลายเท่าตัวได้เข้ามาถาโถมใส่เมอแรงค์ แม้ตัวเขาจะอยู่ในทะเลเพลิงแต่ก็ไม่สามารถยับยั้งมันได้

ตอนนี้ตัวของเมอแรงค์ได้ถูกจับด้วยธารน้ำแข็ง เขาพยายามดิ้นรนสุดชีวิตเพื่อที่จะหนีออกจาผลึกน้ำแข็งอันนี้

เมอร์ลินจ้องมองเบื้องหน้าพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมา ตอนนี้เป็นโอกาสอันดีที่เขาจะสามารถฆ่านักเวทย์สี่ธาตุแถมยังเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งด้วย

ตอนนี้สภาพของเมอแรงค์เหมือนกับพ่อมดเจสันในตอนนั้นเลย

“นี่เป็นโอกาสเดียว ดังนั้นฉันควรจะใช้สิ่งนี้…”

เมอร์ลินลูบจี้ห้อยคอของเขาเบา ๆ นี่คือไม้ตายก้นหีบของเขา หากไม่ใช่สถานการณ์ที่จำเป็นจริง ๆ เขาคงไม่ใช้มัน

“ไปเลย จัดการเขาซะ!!!”

ทันทีที่พลังจิตของเขาเข้าไปเข้าในจี้ห้อยคอ แสงสีแดงอันน่าตื่นตาได้ปรากฏออกมาบนตัวจี้ ลูกไฟขนาดใหญ่ทั้งแปดลูกได้ปรากฏขึ้นมา

“นั่นมัน อุปกรณ์เวทมนต์!”

พ่อมดฮิลล์ได้สังเกตเห็นจี้ที่เปล่งแสงออกมา แสงมันได้บดบังใบหน้าของเมอร์ลิน นั่นทำให้ท่าทางที่สงบของเขาหายไปทันที เขาจ้องมองเบื้องหน้าด้วยสายตาที่หวาดกลัวจนไม่สามารถปกปิดไว้ได้

อุปกรณ์เวทมนต์เวทมนต์ที่เมอร์ลินนั้นเป็นเครื่องมือที่เอาไว้ใช้เก็บคาถา มันเป็นอุปกรณ์เวทมนต์ที่มีอยู่เพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้นและผู้ถือส่วนใหญ่เป็นนักเวทย์ชั้นสูงอีกด้วย

ทางด้านเมอแรงค์ที่ติดอยู่ในธารน้ำแข็ง เขาก็สังเกตเห็นเช่นกัน สีหน้าของเขาซีดมาก นั่นจึงทำให้เขาต้องตัดสินใจใช้พลังเวทย์ที่มีเพื่อละลายผนึกน้ำแข็งพวกนี้ให้ได้

นอกจากเขาจะปล่อยคาถาธาตุไฟแล้ว เขายังร่ายคาถาธาตุมืดและเสกคาถาหมอกรัตติกาลออกมา

ทันทีที่หมอกรัตติกาลได้ถูกร่ายออกมา ทำให้รอบด้านของเมอร์ลินมืดสนิททำให้เขาไม่รู้เหนือรู้ใต้

นี่คือผลของหมอกรัตติกาลแม้แต่พลังจิตก็ไม่สามารถใช้งานภายใต้คาถานี้ได้ ช่างเป็นคาถาที่ประหลาดและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน

ตอนนี้ทั้งเมอร์ลินกับเมอแรงค์ได้หายตัวไปในอากาศ นั่นทำให้ทุกเกิดแตกตื่นขึ้นมา พวกเขาเห็นเพียงกลุ่มของลูกไฟยักษ์ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าอันมืดมิด พวกมันยังลอยไปข้างหน้าไปหาเป้าหมายโดยไม่สนว่าจะเกิดอะไรขึ้น