A Wizard’s Secret ความลับของพ่อมด - ตอนที่ 65

“ทุกคนหยุดก่อน!!”

เจ้าหญิงเชอรีสได้สั่งให้หยุดเนื่องจากการปรากฏตัวของเมอร์ลิน การมาของเขาได้แช่แข็งพวกโจรหลายสิบคน ทำให้เธอสั่งหยุดเคลื่อนกำลังพลทันที

“นี่มันนักเวทย์งั้นเหรอ?”

เชอรีสด้พึมพำเบา ๆ ดูเหมือนเธอจะรู้จักพลังลึกลับของพวกเขานักเวทย์ดี

นอกจากนักเวทย์จากอาณาจักรแบล็กมูนกับโบสถ์เทพแห่งแสงแล้ว ที่พระราชวังก็มีความเกี่ยวข้องกับนักเวทย์เช่นเดียวกัน อย่างเช่นเจ้าชายเฟรดเดอริคเป็นต้น

เธอได้ลูบแหวนสีดำบนนิ้วที่ท่านลุงได้มอบมาให้อย่างแผ่วเบา เธอพอจะรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของท่านลุง เขาเป็นนักเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของราชวงศ์ หากไม่ได้พลังของเขาขวางทางพวกศาสนจักรไว้ เธอเกรงว่าพวกเธอคงไม่สามารถหลบหนีออกมาได้อย่างปลอดภัย

ตัดภาพไปที่พวกโจรพวกเขาก็หยุดเคลื่อนไหวเช่นเดียวกัน พวกเขารู้ซึ้งถึงพลังของนักเวทย์ดีด้วยความหวาดกลัวที่ฝังลึกลงในจิตใจพวกเขาทำได้เพียงแค่สั่นกลัวอยู่กับที่

ทางด้านบอส เขาเองก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับเมอร์ลินเช่นเดียวกัน ตัวเขาต้องการจะยอมแพ้แต่โดยดีแต่ทว่าอีกฝ่ายไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น

“ท่านพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ ผมต้องขออภัยท่านอย่างยิ่ง ผมไม่ทราบว่าพวกเขาเป็นคนของท่าน หากท่านไม่สบายใจ ผมจะรีบออกไปพร้อมกับลูกน้องของผมทันที” บอสกล่าวด้วยใบหน้าที่ตึงเครียด

“ปล่อยงั้นเหรอ แกคิดว่าจะไปได้ง่าย ๆ เหรอ?” เมอร์ลินกล่าวพลางเดินไปหาบอส

นั่นทำให้สีหน้าของบอสเปลี่ยนไปทันที เขาได้โบกมือ จากนั้นกลุ่มโจรได้กรูเข้ามาขวางเมอร์ลินไว้ แล้วบอสก็พูดออกมาว่า

“จริงอยู่ที่ผมผิดเองที่ไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ของท่านกับคนพวกนี้ ดังนั้นพวกผมจึงต้องการถอยไปแต่โดยดีแต่ถ้าหากท่านยังจะยืนกรานต่อสู้ต่ออล่ะก็ ผมเกรงว่านอกจากท่านแล้ว พวกอัศวินทั้งหมดที่อยู่ที่นี่จะถูกฆ่าตายทั้งหมด!”

“งั้นก็ลองดูสิ ว่าจะทำได้อย่างที่พูดมั้ย” เมอร์ลินกล่าวพลางมองด้วยแววตาที่สงบนิ่ง

“แช่แข็ง!”

กลุ่มผลึกน้ำแข็งได้ปรากฏบนช่วงล่างของบอสและพวกโจรที่อยู่ด้านหน้าเมอร์ลิน พวกเขาไม่สามารถหลบการโจมตีโดยฉับพลันนี้ได้

“ท่านพ่อตอนนี้แหละ!”

เมอร์ลินตะโกนพร้อมกับส่งลูกไฟสามลูกไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว

*ตูม!!*

ลูกไฟได้ระเบิดออก เปลวไฟได้เผาให้อย่างรุนแรง ทำให้พวกโจรตกอยู่ในความโกลาหลทันที

ทางด้านเลห์แมน เขาก็เข้าใจสิ่งที่เมอร์ลินกำลังจะสื่อ เขาได้พุ่งไปหาบอสพร้อมกับดาบใหญ่อีกเล่ม เขาพุ่งไปอย่างรวดเร็วดั่งสัตว์ร้าย

*ฉัวะ ฉัวะ*

เลห์แมนได้จัดการพวกโจรที่มาขวางทางอย่างง่ายดาย ด้วยพลังที่ใกล้เคียงกับนักดาบธาตุระดับสี่ พวกโจรไม่สามารถรับมือเขาได้เลย

*ครึ่ก ครึ่ก*

จู่ ๆ ก็มีรอยแตกอยู่บนผลึกน้ำแข็งที่อยู่ตัวของบอส เขาพยายามดิ้นรนอย่างดุเดือด ใบหน้าของเขารวมถึงดวงตาได้แดงก่ำ เขาได้ตะโกนออกมาอย่างเย้ยหยันว่า

“ฮ่า ๆ ของแค่นี้ไม่มีทางทำอะไรฉันได้หรอกน่า!”

เมอร์ลินหรี่ตาลงเล็กน้อย ดูเหมือนเขาจะประเมินพลังของบอสต่ำไป ปกตินักดาบธาตุขั้นต้นทั่วไปคงไม่สามารถดิ้นหลุดจากคาถาแช่แข็งของเขาได้

อย่างไรก็ตาม บอสมีพลังที่เทียบเท่านักดาบระดับสี่ ดังนั้นเขาจึงสามารถออกจากการถูกแช่แข็งได้

ในระหว่างที่บอสจะทำลายผลึกน้ำแข็งส่วนที่เหลือ เมอร์ลินก็ได้ร่ายเวทย์ใส่เขาอีกครั้ง

“ธารน้ำแข็ง” เมอร์ลินไม่ลังเลที่จะปล่อยมันออกมา ในเมื่อแบบธรรมดาไม่สามารถจัดการเขาได้ งั้นก็ต้องเจอแบบพิเศษ

บอสที่เพิ่งจะหลุดออกจากผลึกน้ำแข็งมาเมื่อกี้ กลับต้องถูกแช่แข็งอีกรอบ คราวนี้เขาถูกปกคลุมทั้งตัวยกเว้นส่วนศีรษะของเขา

“บ้าเอ๊ย!!”

บอสพยายามดิ้นอีกครั้ง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนจากแดงเป็นเขียว เส้นเลือดได้บวมปูดจนเห็นชัดเจน เขาได้ใช้กำลังทั้งหมดที่มีแต่ก็ไม่สามารถดิ้นหลุดจากผลึกน้ำแข็งได้

*ฟุ่บ*

เมอร์ลินได้ลูกไฟออกมาและมองไปรอบ ๆ เพื่อข่มขู่พวกโจร เขาไม่ต้องการให้พวกโจรมาช่วยเหลือบอส

“ท่านพ่อ! หยุดก่อน! ผมต้องการจับเป็น อย่าเพิ่งฆ่าเขา” เมอร์ลินได้พูดปรามเลห์แมนที่กำลังย่างสามขุมไปหาบอส

เลห์แมนพยักหน้ารับอย่างเงียบ ๆ เขาได้ยกบอสขึ้นมาและพาตัวเขาใส่ไปในรถม้าโดยมีเมอร์ลินติดตามไปอย่างใกล้ชิด

จากนั้นเลห์แมนก็ได้สั่งการให้อัศวินเกราะเหล็กที่เหลือตั้งขบวนเผชิญหน้าพวกโจรที่ยังอยู่โดยรอบ

ในรถม้า เมอร์ลินยังไม่พูดอะไร เขาเพียงแค่จ้องมองบอสอย่างเงียบ ๆ

บอสรู้สึกอึดอัดมาก เขาจึงทำลายความเงียบนี้ด้วยเสียงหัวเราะอันเย้ยหยัน

“หึ ๆ ท่านไม่กล้าฆ่าผมหรอกใช่ม่ะ ถ้าผมตายไปพวกลูกน้องไม่เอาท่านไว้แน่ ฮ่าๆ”

เมอร์ลินได้ยิ้มออกมาเรียบ ๆ และพูดออกมาว่า “ดูเหมือนว่าแกจะไม่เข้าใจสถานการณ์ของตัวเองสินะ แกแน่ใจจริง ๆ เหรอว่าโจรจะโกรธที่แกถูกฆ่าตาย บางทีพวกเขาอาจจะให้แกตายมากกว่าฉันด้วยซ้ำ แกไม่คิดอย่างนั้นเหรอ”

เมื่อบอสได้ยินอย่างนั้น ก็ทำให้ท่าทีจองหองของเขาก็ค่อย ๆ หายไป

ในที่สุดบอสก็ยอมรับความพ่ายแพ้และถามออกมาว่า

“ท่านพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ ท่านต้องการอะไร”

หลังจากที่บอสคิดมาสักพัก เขาก็เข้าใจว่าที่พ่อมดผู้ลึกลับยังไว้ชีวิตเขาอยู่นั่นก็เพราะเขาต้องการอะไรบางอย่างจากเขา