A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 432

Chapter 432 : รักแรกพบ

“วว…”

หลังจากที่กินปลาย่างจนหมดฟอกซ์ก็ฟุบตัวนอนลงไปกับโต๊ะด้วยร่างกายที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ พลังงานทั้งหมดของเขาหมดไปแล้วและเขาก็ไม่สามารถจับตะเกียบได้อีกราวกับว่าเขาสูญเสียความหวังและความฝันทั้งหมดไป

ระ…รสชาติของมันสุดยอดเกินไป ฉันไม่สามารถหยุดตัวเองได้เลย! ฟ็อกซ์เงยหน้าขึ้นมาด้วยความยากลําบากและหันไปมองแม็กซ์ที่กําลังยิ้มด้วยดวงตาที่หรี่ลง เป็นไปได้มั้ยว่าเขาใส่อะไรบางอย่างลงไปในปลาของฉันเพื่อแก้แค้นฉันโดยเฉพาะ?

ไม่ว่ายังไงฟ็อกซ์ก็รู้สึกราวกับว่าเขาสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวไป เขารู้สึกว่าเขาเสียพลังงานไปมากหลังจากที่ผ่านการต่อสู้ที่โหดร้ายที่สุดนี้มา

ดูเหมือนว่าปลาย่างระดับเผ็ดอย่างบ้าคลั่งเป็นสองเท่านี้จะมากเกินกว่าที่มังกรจะรับมือได้ แม็กซ์ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขเมื่อเขามองเห็นความเจ็บปวดที่ฟอกซ์ต้องเผชิญ

เขาไม่ได้บังคับให้ฟือกซ์กินปลา ฟ็อกซ์เป็นคนที่กินปลาจนหมดเองเพราะงั้นมันจึงไม่ใช่ความผิดของเขา และฟื้อกซ์ทําได้แค่โทษตัวเองเท่านั้น

ฮาวิดตบตะเกียบของเขาลงบนโต๊ะก่อนที่จะหันมาหาแม็กซ์ด้วยสีหน้าตื่นเต้น “ว้าว! นี่มันสุดยอดมากเลย! เอาปลาย่างรสเผ็ดมาให้ฉันอีก ถ้าได้กินปลานี่แกล้มกับเหล้ามันจะต้องสุดยอดมากแน่ ๆ เจ้าของร้าน คุณมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขายมั้ย?”

“ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ครับแต่ร้านอาหารของเรายังไม่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้บริการ” แม็กซ์ส่ายหน้าอย่างขอโทษ ที่จริงแล้วเขาเป็นแฟนพันธุ์แท้ของปลาย่างรสเผ็ดกับเบียร์ แต่ระบบยังไม่ได้ให้สูตรหมักแอลกอฮอล์กับเขา ดังนั้นเขาจึงไม่มีอะไรมาขาย

“น่าเสียดาย” ฮาวิดรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เขามองไปที่เมนูที่วางอยู่ข้าง ๆ ด้วยดวงตาที่เป็นประกายและถามว่า “เดี๋ยวก่อนนะ ฉันเห็นบางอย่างที่เรียกว่าไอศกรีมอยู่ในเมนู มันเป็นของกินที่ทํามาจากน้ําแข็งเหรอ? ฉันขอสักอันได้มั้ย?”

“ไอศกรีมไม่ได้ทํามาจากน้ําแข็งครับแต่มันก็เย็นคล้าย ๆ กัน มีสี่รสชาติให้เลือก คุณอยากได้รสไหนครับ” แม็กซ์ค่อนข้างขบขันเมื่อมองไปที่เปลวไฟที่ลุกท่วมอยู่บนร่างกายของฮาวิด เขาสงสัยว่ามันจะเป็นยังไงถ้าคนที่ร่างกายลุกท่วมไปด้วยเปลวไฟอย่างเขากินไอศกรีม

“รสชาติไหนก็ได้ ฉันแค่อยากได้อะไรเย็น ๆ มาลดความร้อนในคอของฉั

นก่อนที่ฉันจะกินปลาย่างรสเผ็ดอีกตัว” ฮาวิดโบกมืออย่างไม่สนใจ

“ได้ครับ กรุณารอสักครู่นะครับ” แม็กซ์พยักหน้าก่อนที่จะเดินเข้าไปในครัว

“นี่คือไอศกรีมรสบลูเบอร์รี่ค่ะ กินให้อร่อยนะคะ” ไม่นานยาเบะมิยะก็เดินมาหาฮาวิดพร้อมกับไอศกรีมโคนในมือ

“นี่คือไอศกรีมเหรอ? มันดูเล็กไปหน่อยนะ ฉันกินมันหมดได้ภายในครั้งเดียว” ฮาวิดรับไอศกรีมมาและมองดูมัน

อุณหภูมิที่ออกมาจากร่างกายของเขาทําให้ไอศกรีมทั้งสองลูกเริ่มละลายในทันที

มันดูน่าผิดหวังไปหน่อยนะ ฮาวดขมวดคิ้วเมื่อเขาเห็นแบบนั้น เขาอ้าปากของเขาและเตรียมที่จะกินไอศก รีมทั้งหมดเข้าไปในคําเดียว

“คุณลุงมนุษย์เพลิง นั่นไม่ใช่วิธีกินไอศกรีมที่ถูกต้อง คุณควรจะค่อย ๆ เลียมัน ถ้าคุณกินทุกอย่างภายในคําเดียว คุณจะสัมผัสไม่ได้ถึงความอร่อยของมัน” เอมเดือน

“จริงเหรอ?” ฮาวิดรู้สึกสงสัยเล็กน้อยแต่เขาก็ทําตามที่เอมบอกและเริ่มเลียไอศกรีมที่กําลังละลาย

ความรู้สึกนี้!

ตาของฮาวิดเบิกกว้างในทันที เขารู้สึกราวกับว่าหิมะกําลังละลายอยู่บนลิ้นของเขาอย่างช้า ๆ ความรู้สึกเย็น ช่วยปลอบประโลมเขาหลังจากที่กินปลาย่างรสเผ็ดได้เป็นอย่างดีและมันทําให้เขารู้สึกพึงพอใจมาก เขาหลับตาลงโดยไม่รู้ตัวและเริ่มดื่มต่ําไปกับรสหวานอมเปรี้ยวของไอศกรีม

เขามองเห็นมังกรคริสตัลสีม่วงตัวเล็ก ๆ นอนหมอบอยู่บนหน้าผา เธอเงยหน้าขึ้นมาด้วยความภาคภูมิใจและร้องเพลงเบา ๆ ด้วยดวงตาที่ครึ่งเปิดครึ่งปิด เสียงของเธอมีเสน่ห์มากและถึงแม้ว่าเธอจะร้องเพลงโดยไม่ได้มีดนตรีประกอบแต่มันก็ทําให้เขาเคลิบเคลิ้มไปกับเสียงของเธอ

อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเธอก็รู้ตัวว่าเขาเข้ามาใกล้ เธอมองเขาด้วยความกล้าหาญและความประหลาดใจในแววตาก่อนที่เธอจะบินออกไป

นี่คือการเจอหน้ากันครั้งแรกและครั้งเดียวของพวกเขา เขาไม่ได้มีโอกาสถามชื่อเธอและเขาก็ไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน อย่างไรก็ตามร่างกายสีม่วงและเสียงที่ไพเราะของเธอนั้นทําให้เขาประทับใจมาก

ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจในสิ่งที่เขารู้สึก บางทีนี่อาจจะเป็นสิ่งที่เขาเรียกกันว่าความรัก บางทีนี่อาจจะเป็นตํานาน…รักแรกพบ?

“คุณลุงมนุษย์เพลิง ไอศกรีมของคุณกําลังจะละลาย” เอเดือน

ฮาวิดเปิดตาของเขาขึ้นมาทันทีที่ได้ยินแบบนั้นก่อนที่เขาจะเลียไอศกรีมของเขาอีกครั้ง รสหวานอมเปรี้ยว และความเย็นที่อยู่ภายในปากของเขาทําให้เขามีความสุขมาก เขาหันไปมองเอมด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า “เธอพูดถูกสาวน้อย วิธีที่ถูกต้องที่สุดในการกินไอศกรีมนี่คือการเลียมัน”

ไม่ว่ามังกรคริสตัลสีม่วงตัวนั้นจะอยู่ที่ไหนฉันก็จะไปตามหาเธอ หลังจากที่ฉันกลับไปฉันจะไปตามหาเธอที่เกาะคริสตัลสีม่วง อย่างน้อยฉันก็ต้องรู้ชื่อของเธอให้ได้ฮาวิดคิดกับตัวเองในขณะที่เขาเลียไอศกรีมไปเรื่อย ๆ รอยแดงจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา แต่โชคดีที่ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟ มันจึงไม่มีใครสังเกตเห็น

เอมหันไปคุยกับแม็กซ์เมื่อเห็นแบบนั้น “คุณลุงมนุษย์เพลิงน่ารักมากเลยตอนที่เขากินไอศกรีม พ่อคะ หนูขอไอศกรีมสักอันได้มั้ยคะ?”

“ได้สิ หนูอยากได้รสไหนล่ะ?” แม็กซ์พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ร่างกายของฮาวิดปกคลุมไปด้วยเปลวไฟแต่เขาก็เลียไอศกรีมอย่างระมัดระวัง ความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงนี้ดูน่ารักมากจริง ๆ

“หนูอยากกินรสวานิลลา หนูยังไม่ได้ลองกินไอศกรีมวานิลลาเลย” เอมตอบ

“เอาล่ะ เดี๋ยวพ่อไปเอามาให้นะ” แม็กซ์ลูบหัวเล็ก ๆ ของเอมก่อนที่จะเดินเข้าไปในครัว

ทุกคนกําลังดื่มต่ําอยู่กับอาหารตรงหน้าและทําให้ความสงบสุขกับคืนสู่ร้านอาหารอีกครั้ง

ปีศาจและมังกรไม่มีพ่อครัวเก่ง ๆ อยู่เลย อันที่จริงพวกเขาส่วนใหญ่ยังกินอาหารดิบกันอยู่ด้วยซ้ํา

อย่างไรก็ตามอาหารของแม็กซ์นั้นได้เปิดโลกใหม่ให้กับพวกเขาโดยสมบูรณ์ ทันใดนั้นพวกเขาก็ค้นพบว่า อาหารที่ปรุงสุกนั้นอร่อยขนาดไหน มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากสิ่งที่พวกเขาเคยกินมาในอดีต!

“เอิ้กก…”

มีเสียงเรอดังขึ้นทําลายความเงียบภายในร้านอาหาร และดูเหมือนว่าการเรอจะกลายเป็นโรคติดต่อ เนื่องจากมีเสียงเรอดังขึ้นตามมาอย่างต่อเนื่อง แม้แต่เจ้าหน้าที่จดบันทึกสองคนก็เรอออกมาในขณะที่พวกเขาลูบท้องของตัวเองที่ป่องออกมาด้วยความพึงพอใจ

“ท่านเจ้าเมืองไมเคิล วันพรุ่งนี้การประชุมจะจัดที่ร้านอาหารนี้มั้ยครับ?” แดรกคูล่าถาม

ทุกคนหันไปมองไมเคิลทันทีเมื่อได้ยินคําถาม

“ทางปราสาทเจ้าเมืองจองร้านอาหารมามีไว้แค่คืนนี้เท่านั้นดังนั้นถ้าการประชุมยังคงมีต่อไปในวันพรุ่งนี้ สถานที่จัดประชุมจะไม่ได้อยู่ที่นี่” ไมเคิลส่ายหัวในขณะที่เขาตอบ จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่แม็กซ์แล้วพูดว่า “ถ้าคุณอยากจะจัดการประชุมที่นี่ต่อคุณจะต้องถามแม็กซ์ว่าจะจัดได้มั้ย?”