A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 417

Chapter 417 : เป็นสุภาพบุรุษ

“ที่นี่ใช่มั้ย?” มังกรทองก้มลงมองร้านอาหารมามที่ตั้งอยู่ที่หัวมุมของลานเอเดน มันเก็บปีกที่ใหญ่โตของมัน ก่อนที่จะถูกปกคลุมด้วยแสงสีทองและกลายร่างเป็นชายที่ร่างกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อในชุดเกราะทองคํา เมื่อกลายร่างเสร็จมันก็ดิ่งลงมาจากความสูงกว่า 100 เมตรและลงมาที่หน้าร้านอาหารมาด้วยเสียงที่ดังลั่น

“ตูม!”

เสียงการพุ่งชนของวัตถุขนาดใหญ่ดังขึ้นพร้อมกับแรงสั่นสะเทือนที่รุนแรง หลุมอุกกาบาตที่มีความลึกมากกว่าครึ่งเมตร ปรากฏขึ้นที่พื้นด้านนอกร้านอาหารมามีราวกับว่าโมไบได้ทําการทดลองของเขาอีกครั้ง

ข้าง ๆ ร้านอาหารมาม ร้านค้าที่โมไบเพิ่งซ่อมไปเมื่อไม่กี่วันก่อนสั่นราวกับพวกมันพร้อมที่จะพังลงมาได้ทุกเมื่อ

ทุกคนโดยรอบหันมามองชายที่กลายน่างมาจากมังกรด้วยสีหน้าตกใจ และสงสัยว่าทําไมเขาถึงลงมาที่นี่ เป็นไปได้มั้ยว่าร้านอาหารมามทําให้เขาโมโห?

“เมื่อกี้คืออะไรน่ะ?” ในครัว แม็กซ์มองออกไปข้างนอกด้วยสีหน้าประหลาดใจ แรงสั่นสะเทือนไม่ค่อยส่งผลนักเมื่ออยู่ในร้านอาหาร แต่เขาก็ยังอยากรู้ว่าใครเป็นคนที่ทําให้เกิดเสียงดังขึ้น

“มีคนพยายามก่อเรื่องเหรอ? ไม่ใช่ว่าวันนี้ปราสาทเจ้าเมืองจองร้านอาหารของเราเหรอคะ?” ยาเบะมิยะมองไปที่ประตูด้วยสีหน้าตกใจเช่นกัน มีเศษฝุ่นลอยอยู่นอกหน้าต่างจากพื้นจรดเพดานปิดบังทัศนวิสัยของเธอ และทําให้เธอไม่สามารถเห็นได้ว่าใครเป็นคนที่ทําเรื่องแบบนี้

“เป็นมังกรตัวหนึ่งที่ทรงพลังมาก” แซลลี่กระซิบ เธอสัมผัสได้ถึงออร่าของมังกรและประเมินได้ว่าอย่างน้อย เขาก็เป็นมังกรที่มีพลังระดับ 9 เป็นไปได้มากว่าเขาจะเป็นคนที่มาเข้าร่วมประชุมในวันนี้

“นี่คือร้านอาหารมามีเหรอ? ทําไมเมืองเคออสถึงเลือกร้านอาหารเล็ก ๆ แบบนี้ พวกเขาดูถูกมังกรอย่างพวกเราเหรอ?” ชายร่างใหญ่ที่สวมชุดเกราะสีทองเดินออกมาจากหลุม ดูเหมือนว่าเขาจะมีอายุประมาณ 40 ปี ใบหน้าของเขากว้างและเต็มไปด้วยเหลี่ยมมุม แม้แต่คิ้วของเขาก็มีรูปร่างเป็นสี่เหลี่ยมแข็ง ๆ ผมสีทองที่ถูกครอบตัดของเขาส่องประกายภายใต้แสงอาทิตย์ ราวกับว่าพวกมันทํามาจากทองคําบริสุทธิ์และร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยพลังที่พร้อมจะระเบิดออกมา

“จ๊ๆ จึงซ์ แกรู้จักวิธีในการทําตัวให้เป็นสุภาพบุรุษมั้ย?” ในขณะนั้นเองก็มีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้น ค้างคาวดําตัวใหญ่ตัวหนึ่งบินลงมาจากท้องฟ้าก่อนที่จะเก็บปีกและร่อนลงมาที่หน้าร้านอย่างนุ่มนวล เขามองชายร่างใหญ่ด้วยสีหน้าระอาเล็กน้อยก่อนที่จะพูดต่อ “เรามาที่นี่เพื่อประชุมไม่ใช่ทําสงคราม การกระทําของแกไม่ได้ทําให้แกดูแข็งแกร่งแต่มันทําให้แกดูเหมือนสัตว์เวทระดับต่ําที่โง่เขลาพวกนั้น”

คนที่มาใหม่เป็นชายในชุดสีดํามีเสื้อคลุมยาวแบบไม่มีแขนสีดําคลุมอยู่บนไหล่ของเขา เขามีรูปร่างที่สูงเพรียวและดูเหมือนว่าจะมีอายุประมาณ 30 ปี สันจมูกของเขาเด่นชัดมากและดวงตาของเขาก็เป็นสีน้ําเงินไพลิน ผมที่เรียบลื่นของเขาถูกหวีและมัดเอาไว้ข้างหลังอย่างเป็นระเบียบ เขาไพล่มือข้างหนึ่งไว้ข้างหลังและยืดตัว ตรงราวกับท่อนไม้ ท่าทางของเขาดเหมือนสภาพบุรุษแต่ใบหน้าที่ขาดสีของเลือดรวมถึงเขียวเล็ก ๆ สองอันที่โผล่ออกมาจากริมฝีปากของเขาทําให้เขาดูน่ากลัว

“แดรกคูล่า แกนี่ยังน่ารําคาญเหมือนเคยเลยนะ วันนี้แกอยากลองชิมกําปั้นของฉันดูหน่อยมั้ย?” จิงซ์มองห น้าชายหนุ่มหน้าซีดและก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับหักนิ้ว

“ถ้าเลือดของมังกรทองไม่ได้มีรสชาติและกลิ่นของเงินที่น่าขยะแขยงฉันคงอยากชิมหมัดของแก ในฐานะสุภาพบุรุษมันเป็นเรื่องเสียมารยาทมากที่ฉันทําตามคําขอของแกและดูดเลือดทั้งหมดของแกออกมาไม่ได้” แดรกคูล่าส่ายหัวอย่างขอโทษเมื่อเขามองไปที่จิงซ์

“แกอยากจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ! แวมไพร์เป็นหนึ่งในเผ่าย่อย 10 อันดับแรกของเผ่าพันธุ์ปีศาจแต่ในการจัดอันดับครั้งล่าสุดนี้ไม่มีใครที่มีพลังถึงระดับ 10 โผล่มาเลยใช่มั้ย? ปีศาจลาวาเองก็เป็นแบบนี้ก่อนที่จะตกต่ํา แวมไพร์อย่างพวกแกคงจะอยากตามรอยปีศาจลาวาพวกนั้นสินะ?” ในขณะเองน้ําเสียงที่เย็นเยียบก็ดังขึ้น เกล็ดหิมะโปรยปรายอยู่ในอากาศเป็นวงกว้างและร่างที่ปกคลุมไปด้วยเสื้อคลุมสีเงินก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับสีหน้าเย็นชา

“เชี่ยเอ๊ย ฟ็อกซ์! แกพยายามซุ่มโจมตีฉันอีกแล้วนะ! ฉันจะเตะไข่แกจนกว่าพวกมันจะระเบิด!” เสียงฟังดูไม่พอใจดังขึ้นและมีสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาในบริเวณใกล้ ๆ มันมัวนตัวเป็นลูกบอลโลหะสีดําและพุ่งตรงไปที่ฟอกซ์ที่เพิ่งจะมาถึง

“เฮ้ มีชีวิตชีวากันจริง ๆ นะ ฉันควรเข้าร่วมด้วยมั้ยเนี่ย? อืม แต่ถ้าเราทําลายลานเอเดนท่านไมเคิลจะโกรธมากนะ” มังกรไฟที่มีความยาวกว่า 100 เมตรปรากฏตัวขึ้นในอากาศและสํารวจสถานการณ์ด้านล่างด้วยสีหน้าเพลิดเพลิน

ทันใดนั้นอากาศก็บิดเบี้ยวก่อนที่ปีศาจแมงมุมสีดําที่ที่แปดขาและร่างกายท่อนบนเป็นมนุษย์โผล่ออกมา เขามองไปที่มังกรไฟและมีความประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “ไม่ได้เจอกันนานนะฮาวิด ฉันไม่คิดเลยว่านายจะเป็นหนึ่งในตัวแทนของมังกรในครั้งนี้”

“อะไร? นายอยากจะสู้กับฉันอีกครั้งงั้นเหรอกุสตาฟ? ถ้านายไม่หนีไปด้วยเวทมิติของนายซะก่อนฉันก็ไม่รังเกียจที่จะต่อสู้กับนาย” ฮาวิดมองปีศาจที่ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขา มีความตั้งใจที่จะต่อสู้ปะทุขึ้นในดวงตาสีแดงของเขาในขณะที่เขาเตรียมพร้อมสําหรับการต่อสู้

“ครั้งนี้ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อสู้กับนาย ถ้านายอยากสู้มันยังมีโอกาสอีกมากหลังจากการประชุม” กุสตาฟส่ายหัว ก่อนที่จะมองลงไปที่ลูกบอลโลหะสีดําที่ถูกยิงไปที่ฟอกซ์ ทันใดนั้นร่องรอยของความดูถูกเหยียดหยามก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาพูด “ไอ้โง่ทอรัสไม่เคยเรียนรู้เลยจริงๆ”

“หืมม ดูเหมือนว่าครั้งก่อนแกจะไม่ได้รับบทเรียนเลยนะ ถ้าแกอยากจะเริ่มการต่อสู้อีกครั้งแกก็เตรียมใจให้ พร้อมสําหรับความโกรธเกรี้ยวของฉันด้วยล่ะ” ฟ็อกซ์มองไปที่ลูกบอลโลหะสีดําที่พุ่งเข้ามาและพบว่ามันมีหนามแหลมปรากฏขึ้นทั่วทั้งตัว หนามแหลมแต่ละอันมีความยาวมากกว่าหนึ่งเมตร และลูกบอลกหมุนด้วยความเร็วสูงในขณะที่มันลอยเข้ามาหาเขาราวกับหอยเม่น

“อาณาเขตน้ําแข็งที่แท้จริง” ฟ็อกซ์หงายมือขึ้นและมีแสงสีเงินปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา มันกลายเป็นพื้นที่รูปลูกบาศก์ด้านหน้าของเขา พื้นผิวของมันแข็งตัวอย่างรวดเร็วและกักลูกบอลโลหะสีดําเอาไว้ข้างใน

ลูกบอลโลหะสีดําหมุนอย่างบ้าคลั่งอยู่ในพื้นที่น้ําแข็งทําให้เกิดเสียงดังแสบหู พื้นที่น้ําแข็งสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แต่มันก็ไม่มีร่องรอยของการแตกหักเลย

“ไอ้คนขี้ขลาด! แน่จริงแกก็ปล่อยให้ฉันออกไปและสู้กันอย่างยุติธรรมสิ” เสียงที่โกรธแค้นของทอรัสดังออกมาจากในพื้นที่ที่ถูกแช่แข็ง

“คนโง่อย่างแกก็ควรจะอยู่ในก้อนน้ําแข็งแบบนี้แหละ การประชุมวันนี้เราไม่ต้องมีแกก็ได้” ฟ็อกซ์หัวเราะเบา ๆ ในขณะที่เขายังคงสภาพพื้นที่น้ําแข็งเอาไว้

“ตั้ง!”

ในตอนนั้นเอง ประตูร้านอาหารก็เปิดออกมาอย่างช้า ๆ และมีเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ดวงตาสะลึมสะลือเล็กน้อยโผล่ออกมาจากข้างใน เธออุ้มลูกแมวสีส้มเอาไว้และมองไปที่หลุมบนพื้นจากนั้นก็หันไปมองมังกรและปีศาจบนท้องฟ้า ทันใดนั้นความง่วงของเธอก็หายไปในทันที ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่เธอหันกลับไปข้างในร้านและตะโกน “พ่อคะ ดูสิ มังกรกับปีศาจกําลังต่อสู้กันล่ะ!”