A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 293

Chapter 293 : ศัตรูที่สมควรตาย

บาร์เซลกำลังวิ่งเข้าไป แซลลี่กำลังจะใช้เวทมนตร์ของเธอ ยาเบะมิยะเพิ่งจะโยนถาดออกไป

แต่มันเป็นเก้าอี้เหล็กที่ส่งมนุษย์หมาป่ากระเด็นออกไปและช่วยแม็กซ์ จากนั้นถาดก็กระแทกเข้าไปที่เขี้ยวของมนุษย์หมาป่าจนมันหัก

“ถ้าแกต้องการทำร้ายเขา แกต้องผ่านฉันไปก่อน!” ซาเจราสพูดพร้อมกับถือเก้าอี้เหล็กไว้ในมือแล้วลดไฟรอบ ๆ ตัวของเขาลง

ลาวาที่ร้อนระอุด้านในรอยแตกของเขายิ่งทำให้เขาเด่นขึ้นมาในความมืด

เหตุผลที่แม็กซ์ยอมให้เอมี่ยืนเผชิญหน้ากับมนุษย์หมาป่าพวกนั้นเพราะว่าเขารู้ว่าอูเรี่ยนและแซลลี่จะช่วยพวกเขา ดังนั้นเขาจึงรู้สึกแปลกใจและขอบคุณเมื่อซาเจราสปรากฏตัวขึ้น นี่มันบ้าอะไรกัน ‘เพื่อโร่วเจียหมัว’?! พวกเขาใช้มันเป็นคำขวัญของพวกเขาเหรอ?

ตอนนี้เขารู้สึกมั่นใจมากขึ้นเมื่อมีซาเจราสอยู่ที่นี่

ลูกค้าคนอื่น ๆ อ้าปากค้างและมองไปที่ปีศาจลาวา

“เขาเอาชนะมนุษย์หมาป่าตัวนั้นได้ด้วยเก้าอี้!”

“นั่นคือปีศาจลาวาที่มาที่นี่ทุกวันใช่มั้ย? ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้!”

“ไม่แปลกใจที่แม็กซ์ดูไม่กังวลเลย เขามีพันธมิตรที่ทรงพลังขนาดนี้คอยระวังหลังให้เขาอยู่”

ลูกค้าหลายคนรู้จักซาเจราสและเก้าอี้เหล็กของเขา มันเป็นการดีที่จะไม่ทำอะไรรบกวนเขา

เขาทำให้ลูกค้าคนอื่น ๆ นั่งกินอย่างสงบเสงี่ยมและเขาก็นั่งอยู่ข้างประตูเสมอ

พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้ พวกเขามีความสุขมากที่เขาจัดการกับมนุษย์หมาป่าตัวนั้น

สิ่งที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือความสงบและผ่อนคลายของแม็กซ์เมื่อเขาเผชิญหน้ากับอันตราย

เขาเกือบจะเป็นระดับ 8 แล้ว แซลลี่คิดและมองไปที่ซาเจราส มันจบแล้ว จากนั้นเธอก็หันไปหาฉีฉีและพึมพำคาถาบางอย่าง แสงสีน้ำเงินสว่างปรากฏขึ้นรอบ ๆ ท้องของเธอแล้วเลือดก็หยุดไหล

ยาเบะมิยะอ้าปากค้างในขณะที่เธอมองไปที่ซาเจราสที่มักจะสุภาพกับเธออยู่เสมอ เขาแข็งแกร่งมาก!

เอมี่ยื่นหัวของเธอออกมาจากด้านหลังของแม็กซ์ “ทำได้ไม่เลวเลยนะคุณหัวล้านใหญ่” เธอพูดอย่างมีความสุข

ซาเจราสรู้สึกปลื้มกับคำชมของเอมี่และยิ้มตอบ “ปล่อยให้ฉันจัดการกับพวกนี้เอง” เขามองไปที่มนุษย์หมาป่าคนอื่น ๆ อย่างไม่พอใจแล้วออกคำสั่งกับคนของเขา “จัดการพวกมัน!”

“เพื่อโร่วเจียหมัว!” พวกเขาคำรามแล้วพุ่งเข้าใส่พวกมนุษย์หมาป่า จากนั้นก็ทุบพวกนั้นด้วยกระบองและและแท่งเหล็ก

กลุ่มมนุษย์หมาป่าหอนและรับมือกับพวกเขาด้วยกรงเล็บ จากนั้นเสียงโลหะกระทบกันก็ดังขึ้น เลือดและลาวาสาดกระจายไปทั่วทุกที่ มันเป็นเหตุการณ์ที่สับสนวุ่นวายและชุลมุนไปหมด

แอนเซียมชกหมีอีกครั้งและส่งเขาลอยออกไป “ฉันเบื่อเมืองนี้มาก! เวรเอ๊ย มีพวกแส่หาเรื่องเต็มไปหมด! ใครให้ความกล้ากับพวกแกเพื่อมาท้าทายฉัน?

ลู่ลู่กลับมาอยู่ในร่างมนุษย์อีกครั้ง เขาพยายามปิดแผลที่น่ากลัวของเขาเอาไว้ เขาอ้าปากหอบหายใจและพยายามยกหัวของเขาขึ้นมาเพื่อมองหาฉีฉี

ซาเจราสยิ้ม “ฉันคิดว่าโร่วเจียหมัวนะ” เขาวิ่งเข้าไปหาแอนเซียมและทิ้งหลุมที่เต็มไปด้วยลาวาเอาไว้ทุกย่างก้าว

แอนเซียมหัวเราะขึ้นจมูก “ตาย!” เขาพุ่งเข้าใส่ซาเจราสพร้อมกับกรงเล็บสีแดงของเขา

“รับไปซะ!” ซาเจราสตะโกนแล้วเหวี่ยงเก้าอี้ไปที่หัวของแอนเซียม

เก้าอี้ส่งเสียงแหวกผ่านอากาศ แอนเซียมป้องกันมันเอาไว้ด้วยกรงเล็บของเขา แต่แรงกระแทกก็ส่งให้เขาลอยออกไป เมื่อเขาลอยมาได้ห้าเมตรเขาก็กระแทกลงกับพื้นและพื้นรอบ ๆ ก็กลายเป็นหลุมยุบลงไป

“ใครมอบความกล้าให้แกมาที่นี่?!” ซาเจราสหัวเราะเยาะและเดินเข้าไปหามนุษย์หมาป่าที่กำลังพยายามยืนขึ้นมา

พวกเขาทั้งคู่ต่างก็เป็นระดับ 7 แต่ซาเจราสเป็นปีศาจระดับ 7 มานานหลายปีแล้วและเขาก็เกือบจะเลื่อนระดับแล้ว

กุญแจสำคัญในการกอบกู้เผ่าปีศาจลาวาคือโร่วเจียหมัว และมีแค่แม็กซ์เท่านั้นที่ทำมันได้ ดังนั้นพวกเขาจะทำลายใครก็ตามที่พยายามทำร้ายแม็กซ์

มนุษย์หมาป่าเป็นศัตรูของพวกเขาและศัตรูสมควรตาย

สีหน้าที่ดูเย็นชาเป็นพิเศษปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซาเจราส