A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 277

Chapter 277 : มันน่าทึ่งมาก!

หลังจากที่รูดกลืนโร่วเจียหมัวลงไป รสชาติของมันก็ยังตกค้างอยู่ภายในปากของเขาและเขารู้สึกได้ถึงกระแสความอบอุ่นที่ไหลผ่านไปตามร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกราวกับว่าเขากลับมาเป็นหนุ่มอีกครั้ง

เสียงครางดังออกมาจากปากของเขา อาหารนี่ทำให้ฉันรู้สึกดีมาก! มันแตกต่างมากจริง ๆ!

“มันดีมากเลยใช่มั้ย?” โรเบิร์ตถามในขณะที่เขาตักไก่ขึ้นมาหนึ่งชิ้น เขายืนยันว่าอาหารของที่นี่แย่มาก แต่ตอนนี้เขากลับเพลิดเพลินไปกับมัน มันน่าทึ่งจริง ๆ

รูดพยักหน้า “ใช่ครับ” เขากัดเข้าไปอีกคำหนึ่ง

“ให้ฉันลองไก่ตุ๋นนี่บ้างซิ” โรเบิร์ตเอาไก่เข้าปากแล้วเริ่มเคี้ยว เนื้อมันนุ่มและซุปก็อร่อยมาก! เขามีมาตรฐานสูงเหมือนกับนักวิจารณ์อาหารแต่เขาพบว่าเขาไม่สามารถวิจารณ์อาหารจานนี้ได้เลย

“นี่คือไก่เพลิง แต่รสชาติของมันดีกว่าปกติ” โรเบิร์ตกล่าว “เนื้อมีความนุ่มและสัมผัสที่นุ่มนวล เขาปรุงมันออกมาอย่างถูกต้อง นอกจากนี้ซุปเองก็อร่อยมาก!”

“ความลับของเมนูนี้อยู่ที่เห็ดหอม มันมีราคา 100 เหรียญทองต่อดอกและมีถึงสี่ดอกในไก่ตุ๋นแต่ละชาม” จิมมี่ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะตัวเดียวกันพูดขึ้น

“เห็ดหอม?” โรเบิร์ตคีบเห็ดหอมขึ้นมาหนึ่งชิ้น “เห็ดชนิดนี้มีราคา 100 เหรียญทองต่อดอกเลยเหรอ?” เขาไม่รู้ว่าเห็ดหอมหน้าตาเป็นยังไง แต่เขาจำกลิ่นของมันได้ เขาใส่มันเข้าไปในปากแล้วเริ่มเคี้ยว น้ำซุปแสนอร่อยไหลทะลักออกมาในทันที

“ไม่มีเห็ดชนิดไหนเทียบกับมันได้เลย! นี่คือสุดยอดเห็ดในหมู่เห็ด!” โรเบิร์ตอุทาน ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเห็ดชนิดนี้มาก่อนดังนั้นมันจะต้องเป็นของที่หายากมาก เป็นไปได้ว่ามันมีราคา 100 เหรียญทองต่อดอกจริง ๆ

โรเบิร์ตตักซุปใส่เข้าไปในข้าวอย่างที่เอมี่ทำและตักข้าวใส่ปาก เขาเคี้ยวช้า ๆ ซุปเข้ากันได้ดีกับข้าว! เขาตักข้าวเข้าปากอีกคำ

เมนูนี้มีค่ามากกว่า 800 เหรียญทองแดง โรเบิร์ตคิด ร่างกายของเขารู้สึกอบอุ่น ฉันสงสัยกับราคานี้จริง ๆ

รูดวางถุงกระดาษลง ใบหน้าของเขากลายเป็นสีแดงจากเลือดที่ไหลเวียนอย่างรวดเร็ว “มันน่าทึ่งมาก!”

โรเบิร์ตหลงใหลไปกับการกินมากจนไม่ได้สนใจที่จะตอบ

รูดตักพุดดิ้งเต้าหู้เข้าปาก มันหวานมากจนเคลิบเคลิ้มไปกับมันในทันที

“ขอโทษนะ ฉันขอข้าวเพิ่มอีกหนึ่งถ้วยได้มั้ย?” โรเบิร์ตถามยาเบะมิยะ ไก่ตุ๋นของเขาถูกกินไปครึ่งหนึ่งแล้ว

ยาเบะมิยะพยักหน้า “ได้ค่ะ”

โรเบิร์ตและรูดลืมไปอย่างสิ้นเชิงว่าพวกเขามาที่นี่ทำไม

นั่นทำให้แม็กซ์รู้สึกได้ถึงชัยชนะ

จากนั้นแม็กซ์ก็สังเกตเห็นหญิงสาวที่สวมผ้าคลุมหน้าสีดำนั่งอยู่ที่มุมห้อง เธอมาที่นี่ทุกวันและเธอมักจะนั่งอยู่ที่มุมนั้นและกินพุดดิ้งเต้าหู้และข้าวผัดหยางโจว เธอเป็นใครกันนะ?

เสื้อผ้าของเธอดูสดใสและมีสีสันมากขึ้น ฉันคิดว่าเธอคงไม่เศร้าเหมือนกับเมื่อก่อนแล้ว

กลอเรียรู้สึกว่ามีบางคนกำลังมองเธออยู่ เธอเงยหน้าขึ้นมาและพบกับสายตาของแม็กซ์

หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรง เขากำลังมองมาที่ฉัน? เธอรู้สึกสงสัยและกระวนกระวาย ไม่ ทำไมทุกคนถึงชอบมองฉันนะ?

แม็กซ์กลับไปทำอาหาร เขาไม่ได้ตกหลุมรักเธอ เขาแค่อยากรู้อยากเห็นเท่านั้น

กลอเรียรู้สึกโล่งใจและผิดหวังเล็กน้อย เธอเริ่มกินพุดดิ้งเต้าหู้ของเธอต่อ

“พี่สาว คุณสวยมาก” เอมี่พูดกับฉีฉีในขณะที่เธออุ้มลูกเป็ดขี้เหร่เอาไว้ในอ้อมแขน “คุณเป็นนางไม้หรือว่านางฟ้าดอกไม้คะ?”