A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 248

Chapter 248 : มาคุยกันเถอะว่าทำไมแมวโง่ตัวนี้ถึงอ้วนขึ้น

“ได้เลย” แม็กพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณอยากลองเมนูใหม่ด้วยมั้ยอาจารย์อูเรี่ยน?”

อูเรี่ยนพยักหน้า “แน่นอน”

“สวัสดีตอนบ่ายค่ะอาจารย์เคราครึ่ง อาจารย์เต่า” เอมี่ทักทาย จากนั้นเธอก็เห็นกรงนกของอูเรี่ยน “แกเปลี่ยนไปแล้วถ่านดำ!”

“ฉันรู้ วันนี้ฉันเท่กว่าทุกวันเลย ความสำนึกผิดทำให้ฉันเปลี่ยนไปแล้ว” อีกาพูดแล้วเงยหน้าขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ

เอมี่ส่ายหัว “ไม่ใช่! ขนของแกกลับมาแล้ว แกดูดำกว่าเมื่อก่อน”

ถ่านดำมองดูร่างกายของตัวเองแล้วกระโดดขึ้นมาด้วยความดีใจ “ฉันรู้แล้ว! พระเจ้าส่งเธอมาเพื่อทดสอบฉันและฉันผ่านการทดสอบของเขาแล้ว!”

“เธอดับไฟได้มั้ยไอช่า? ช่วยทำความสะอาดเลือดด้วยนะถ้ามันไม่ใช่เรื่องยากจนเกินไป” แม็กซ์พูด

แซลลี่พยักหน้า “ค่ะหัวหน้า” เธอใช้เวทน้ำเพื่อดับไฟและล้างคราบเลือดให้สะอาด

“คุณอยากให้ฉันจัดโต๊ะกับเก้าอี้ใหม่มั้ยคะหัวหน้า?” ยาเบะมิยะถามแม็กซ์

“ช่วยหน่อยนะ”

จากนั้นเขาก็เขียนประกาศอีกครั้งแล้วติดมันเอาไว้ที่วงกบประตู ประกาศเขียนเอาไว้ว่า “มีอันธพาลมาก่อเรื่องและทำให้ร้านเกิดความเสียหาย ร้านอาหารกำลังซ่อมแซมและจะเปิดร้านในวันพรุ่งนี้พร้อมกับเมนูใหม่!”

หลาย ๆ คนรวมตัวกันอยู่รอบ ๆ ร้านอาหารและพูดคุยกัน

“หนึ่งในนั้นเสียชีวิตอีกสามคนถูกจับและเจ้าของร้านจากไปได้โดยไม่เป็นอะไรเลย”

“พวกเขาสมควรได้รับมัน มันเป็นกฎหมาย”

“กฎหมายไม่ควรปล่อยให้เจ้าของร้านหลุดรอดไปได้ง่าย ๆ แบบนี้ เขาจะต้องมีความสัมพันธ์กับกลุ่มอิทธิพลบางกลุ่มแน่ ๆ”

ครัสซูและอูเรี่ยนหันหลับไปมองแซลลี่ จากนั้นก็แลกเปลี่ยนสายตากันแล้วเดินไปนั่งในที่ประจำของพวกเขา

อูเรี่ยนวางกรงนกไว้ที่พื้นและตอนนี้เอมี่และลูกเป็ดขี้เหร่กำลังมองไปที่มัน

“เหมียว เหมียว!” ลูกเป็ดขี้เหร่ร้องและพยายามยื่นอุ้งเท้าของมันเข้าไปจับอีกาแต่มันไกลเกินเอื้อม

“ดูขาสั้น ๆ ของแกสิ” ถ่านดำพูดอย่างดูถูก “คิดจะแตะต้องฉัน กลับไปคิดมาใหม่เถอะ!”

“เหมียว!” ลูกแมวกรีดร้อง มันเขย่ากรงและพยายามที่จะมุดเข้าไป

“เข้ามาให้ได้สิ” ถ่านสีดำเยาะเย้ย

“นี่คือประตูใช่มั้ย?” เอมี่ถามพร้อมกับชี้

“ไม่ใช่!” อีการีบพูด “มันไม่ใช่ประตู ทำไมเราไม่พูดเรื่องสนุก ๆ กันล่ะ? เช่น ร้องเพลง”

เอมี่ส่ายหัว “แกร้องเพลงได้ห่วยมาก ฉันอยากเห็นแกสู้กับลูกเป็ดขี้เหร่” เอมี่ตอบและพยายามเปิดประตูกรง

“งั้นเรามาคุยเรื่องเต้นกัน ฉันเป็นนักเต้น! ฉันจะแสดงท่าเต้นให้เธอดู”

เอมี่ส่ายหัวอีกครั้ง “ไม่ ฉันไม่อยากดูนกเปลือยเต้น” เธอเจอปุ่มและกดมันจากนั้นประตูก็เปิดออก

อีการีบจับประตูเอาไว้ด้วยจะงอยปากของมันและรีบดึงปิด “ฉันเป็นนก! ฉันไม่อยากสู้กับแมวโง่ ๆ! มันไม่ยุติธรรม!”

“เหมียว!” ลูกแมวร้องออกมาและพยายามดึงประตูให้เปิดออก

“มาคุยกันเถอะว่าทำไมแมวโง่ตัวนี้ถึงอ้วนขึ้น!” ถ่านดำกรีดร้อง

เอมี่ผลักประตูและตัวล็อคก็กลับไปปิดอีกครั้ง “แกคิดว่ามันอ้วนขึ้นเหมือนกันเหรอ?”

ถ่านดำถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ใช่ จริง ๆ แล้วมันอ้วนขึ้นและอ้วนขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก ด้วยความเร็วระดับนี้เธอจะไม่สามารถอุ้มได้อีกต่อไป”

“เห็นมั้ย? ฉันไม่ใช่คนเดียวที่คิดว่าแกอ้วนเกินไป วิ่ง 10 รอบก่อนนอนและคืนนี้แกต้องงดอาหารเย็น” เอมี่เอาปลาแห้งเข้าปากและกินมัน

“เหมี่ยว เหมียว” ลูกเป็ดขี้เหร่ร้องด้วยความกลัวและเงยหน้าขึ้นมองเอมี่ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยด้วยน้ำตา

จากนั้นแม็กซ์ก็เดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับไก่ตุ๋นสองชามและข้าวสองถ้วย เขาวางมันลงตรงหน้าครัสซูและอูเรี่ยน “นี่คือเมนูใหม่ของเรา ‘ข้าวไก่ตุ๋น’ กินให้อร่อยนะครับ”

กลิ่นหอมของมันทำให้ชายชราทั้งสองคนน้ำลายไหลในทันที