ผมทํางานให้กับบริษัทไอทีชื่อดังในฐานะวิศวกรภายในบริษัท ถึงจะบอกเเบบนั้นเเต่ผมก็ไม่ใช่วิศวกรที่เพียบพร้อมอะไรหรอก เป็นเเค่หนุ่มมืดมนธรรมดาๆนี่เเหละ เเรกเริ่มเดิมทีเลยนะ ปกติฝ่ายพัฒนาที่วิศวกรอย่างผมอยู่ ส่วนใหญ่เขาก็ทํางานที่บ้านกันอยู่เเล้ว มีเเค่ผมที่อายุน้อยสุดเเละตําเเหน่งตํ่าสุดนี่เเหละที่ถูกส่งมาทํางานในออฟฟิศอย่างนี้อยู่คนเดียว
“อรุณสวัสดิ์ครับ”
เนื่องจากเป็นบริษัทที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง ผู้หญิงในบริษัทเราจึงมีระดับสูงตามไปด้วย สาวๆส่วนใหญ่ที่อยู่ในฝ่ายการตลาดของเรานั้นเดิมทีก็เป็นคาเมกราอยู่เเล้ว (คาเมร่าเเกรม เเอพโซเชียลมีเดียที่เอาไว้ใช้ลงพวกรูปภาพ) เป็นคาเมเเกรมเมอร์ที่มียอดผู้ติดตามกว่า 3000 คนเลยทีเดียว ดูเหมือนว่าบางคนจะเป็นนางงามที่เคยเข้าประกวดหรือเเม้เเต่อดีตนางเเบบด้วยซํ้า
“รุณสวัสดิ์ครับ”
ผมทักทายหัวหน้าฝ่ายพัฒนา… หรือก็คือหัวหน้าของผม ก่อนจะนั่งลง โต๊ะที่พวกเรานั่งอยู่นั้นนอกจากจะเป็นทั้งจุดที่ดีที่สุดของบริษัทเเห่งนี้ในการพักผ่อนเเล้ว ยังเป็นจุดที่ดีที่สุดในการชื่นชมพนักงานสาวฝ่ายการตลาดอีก
วันนี้เองก็เป็นอาหารตาชั้นยอดจริงๆเลยน้า~
“อ๊ะ อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณมิชิมะ เกี่ยวกับเรื่องนายจ้างน่ะค่ะ~”
คนที่เข้ามาคุยกับหัวหน้าของผมคือพนักงานจากฝ่ายทรัพยากรบุคคล ถ้าจําไม่ผิดเธอเป็นนักศึกษาที่มาฝึกงานกับบริษัทเรา เเถมยังเป็นอินฟลูเอนเซอร์ด้วยใช่ไหมนะ?
ปัจจุบันเธอทํางานพาร์ทไทม์ในฐานะผู้ช่วยก็จริง เเต่ว่ากันว่าหลังจากเธอจบมา เธอจะถูกจ้างงานโดยบริษัทเราในฐานะนักศึกษาจบใหม่
พวกคนหนุ่มสาวนี่ดีกันจังน้า… ถึงจะพูดเเบบนั้น เเต่ผมก็ยังอายุ 24 อยู่เลยนี่นะ เเต่นั่นสินะถ้ามองจากมุมมองของนักศึกษาสาวๆเเล้ว ผมมันก็ไม่ต่างจากลุงเเก่ๆหรอก
“อรุณสวัสดิ์ค่า~”
เมื่อได้ยินเสียงนั้น สายตาของทุกคนในบริษัทก็หันไปทางเธอคนนั้นทันที ในมือของเธอนั้นถือเเก้วกาเเฟจากร้านชื่อดังไว้อยู่ พร้อมกับสะพายกระเป๋าใบเล็กที่ไม่รู้ว่าด้านในมีอะไร วันนี้เธอเเต่งหน้าเเบบเป็นธรรมชาติมา ถึงอย่างนั้นก็ยังสวยมากอยู่ดี
รอยยิ้มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจราวกับว่าจะถ่ายรูปเธอตอนไหนก็ไม่มีปัญหา
–คุณมามิยะจากฝ่ายประชาสัมพันธ์ล่ะ
เสียงของพนักงานชายฝ่ายการตลาดดังกระหึ่มทันที นั่นมันก็เเน่อยู่เเล้วนี่นะ เธอเป็นนางงามที่ชนะรางวัลประกวดของมหาลัยชื่อดัง สาวสวยผู้มีประวัติชนะเลิศในการประกวดนางงามที่มีเเค่นางงามที่สวยที่สุดจากเเต่ละมหาลัยเท่านั้นที่เข้าร่วมได้
เเถมเธอยังมีนิสัยดีอีก ข่าวลือเเย่ๆของเธอก็เเทบไม่มีให้เห็นเลย ผมพูดขนาดนี้เเล้ว ไม่มีทางผิดหรอก
ผมอยู่ในฝ่ายพัฒนาก็จริง เเต่ก็มีถูกวานโดยฝ่ายกฏหมายเเละฝ่ายทรัพยากรบุคคลให้ช่วยเช็คโซเชียลเน็ตเวิร์คของเหล่าพนักงานเเละผู้มาสมัครเป็นพนักงานอยู่เหมือนกัน อย่างเช่น ตรวจสอบว่าได้มีการโพสอะไรที่ไม่เหมาะสมลงในโซเชียลเน็ตเวิร์คส่วนตัวรึเปล่า ในเมื่อชื่อของบริษัทจะเปิดเผยต่อสาธารณะในโซเชียลเน็ตเวิร์ค พวกเขาก็อยากจะหลีกเลี่ยงการโพสที่จะส่งผลเสียให้ได้มากที่สุด
นี่จึงเป็นเหตุผลที่ผมใช้เวลาว่างระหว่างงานไปกับการรวบรวมข้อมูลโซเชียลเน็ตเวิร์คของเหล่าพนักงาน ตั้งเเต่บัญชีหลัก จนไปถึงบัญชีรอง…
ยกตัวอย่างนะ พนักงานสาวสวยฝ่ายการตลาดบางคนมีบัญชีที่เอาไว้ใช้สําหรับการเป็นเด็กเสี่ยด้วยซํ้า หรือเเม้เเต่ผู้ช่วยนายจ้างที่ลับหลังเเอบนินทาว่าร้ายก็มี
มีเเค่คุณมามิยะจากฝ่ายประชาสัมพันธ์คนเดียวที่ไม่มีอะไรเเบบนั้น นอกจากนี้เพื่อนๆที่อยู่รอบตัวคุณมามิยะเเทบจะไม่มีคนไหนเลยที่พูดอะไรเเย่ๆเกี่ยวกับตัวเธอ
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ”
เมื่อสบตากับผม เธอก็ยิ้มก่อนจะทักทายออกมาเเบบนั้น เธอผู้ไม่เลือกปฏิบัติกับคนมืดมนเเบบผม ช่างอย่างกับเทพธิดาเลยล่ะ
“โอ๊ส”
ผมทักทายเธอกลับไปอย่างดาษดื่น ช่างเถอะ ไม่ว่ากับใครเธอก็ทําตัวเเบบนั้นอยู่เเล้ว เเถมต่อให้คุณมามิยะหันมามองคนน่าขยะเเขยงเเบบผม ก็มีเเต่จะทําให้เธอขนลุกซะมากกว่า
ผมรอให้คุณมามิยะเดินผ่านไป ในขณะที่จ้องไปยังคอมพิวเตอร์ที่อยู่ด้านหน้าเเละทําเป็นอ่านซอร์สโค้ดทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้มีเเผนจะทําอะไร
–อาเร๊ะ?
ดูเหมือนคุณมามิยะที่เห็นได้จากด้านข้างจะไม่ขยับไปไหนเลยเเฮะ?
บางทีเธออาจจะหยุดเดินเพื่อทักทายผมก็ได้มั้ง?
หลังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงต๊อกเเต๊กของรองเท้าส้นสูงที่มุ่งมาทางนี้ เอ๊ะ? ถ้าจะไปที่นั่งของคุณมามิยะไม่ต้องเดินผ่านตรงนี้ก็ได้นี่? อ้อ หรือจะมีธุระกับหัวหน้านะ…
“คุณฟูจิชิโระคะ”
เห็นมั้ยล่ะ มีธุระกับหัวหน้าของผมเกี่ยวกับเรื่องประชาสัมพันธ์จริงๆด้วย…. เอ๊ะ เมื่อกี้เธอเรียกชื่อผมไม่ใช่เหรอ??
เมื่อเธอเรียกชื่อของผม บรรยากาศภายในบริษัทก็เเข็งทื่อขึ้นมาทันที สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่พวกเรา
เอ่อ…
“คะ.. ครับ?”
“ฉันมีเรื่องที่อยากขอให้ช่วยนิดหน่อยน่ะค่ะ!”
อ้อ เข้าใจเเล้ว เป็นเรื่องงานนี่เอง!
ผมก็เป็นวิศวกรประจําบริษัทด้วยนี่นะ! ส่วนเธอเป็นพนักงานฝ่ายประชาสัมพันธ์ บางทีอาจจะเกี่ยวกับพวกการปรับเเต่งหน้าเพจอะไรงี้ก็ได้!
“อยากจะคุยตอนกลางวันน่ะค่ะ เพราะงั้นวันนี้ตอนพักเที่ยงขอยืมเวลาหน่อยนะคะ”
ติดตามเพจผู้เเปลได้ที่ Ao2Sides
