ตอนที่ 96 『ไลฟ์สด RTA ５００ชั้น：ชั้นล่าง』１
【เขียนไม่ได้เน๊！】
【อะไรล่ะ？】
【นี่เป็นความคิดเห็นเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศต่อรุรุฮารุหรือเปล่า？】
【ไม่ใช่！ แต่ก็ใกล้เคียง】
【คุสะ】
【เอาหน๋า】
【พูดถึงเรื่องนั้น！ เรื่องนั้น！ นเกิดอะไรขึ้นกับทางนี้กัน！】
【อ้า……】
【ข่าวร้าย・โนเนมจัง、การปิดข้อมูลโดยไม่คาดคิด】
【ทำไมก๊าน！？】
【ข้อมูลนั้น、หากเขียนลงคอมเมนต์ดูเหมือนจะถูกBAN、หากยังยืนกรานก็จะถูกบอสชูโตะ】
【เอาจริงกันดิ】
【แม้ว่าทุกคนจะวุ่นวายอยู่ข้างนอกก็ตาม】
【โคตรบ้า、ฉันไม่สามารถออกจากออฟฟิศได้ด้วยซ้ำเน๊】
【คุสะ】
【อ้างั้นเหรอ、ถ้าคุณมีบ้านอยู่ในพื้นที่เป้าหมายก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าคุณต้องพักค้างคืน……】
【พวกเอมิจังเอง、ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับการติดต่อใด ๆ จากสำนักงาน】
【สำนักงานเองก็ดูจะไม่มีปัญหา ทว่า、นั่นก็อาจจะเพราะการสื่อสารภายในดันเจี้ยน】
【ถูกแย่งชิงไปโดยสมบูรณ์แล้วเน๊……】
【จะต้องมีคนจนมาดูแลจัดการคอมเมนต์ตอนดึก、ดังนั้นเขาอาจจะหลับไปแล้วหรืออยู่ภายใต้การควบคุมของโนนาเมะจังน๊า】
【โนเนมจัง！】
【โน๊เน๊มจ๊าง】
【ไม่ไหว、ไม่ตอบเลย】
【เดาว่าน่าจะกำลังยุ่งอยู่ล่ะ】
【ก็นั่นสิน๊า】
【โฮร่าー、นี่เป็นอิลัสที่น่ารักของฮารุจังไงล๊า☆】
【อะ、ข้าจะแปะด้วย！】
【ฉันด้วย！】
【อุว๊า……】
【ขอบคุณ】
【จำนวนมาก】
【ความสุข】
【คุสะ】
【กะแล้วว่าต้องดูอยู่ไม่ใช่รึเน๊！！】
【นั่นเป็นปฏิกิริยาที่รวดเร็ว คุสะ】
【โนเนมจัง、ม่สามารถเพิกเฉยต่อเรื่องของฮารุจังได้เน๊ะ……】
【มะ、ม๊า、สำหรับตอนนี้ เดาว่าพวกเราสามารถมั่นใจได้อย่างหนึ่งว่าโนเนมจังเองก็กำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่น๊า……？】
วันที่８ของการพิชิต、ชั้นที่２０１
นั่นคือที่ที่พวกผมอยู่ตอนนี้
ด้วยเหตุผลบางอย่าง คอมเมนต์ก็หยุดลง……อ้า、คนที่รับผิดชอบในการคัดแยกก็ขี้เกียจเช่นกันเน๊
「ไม่มีการติดต่อกับสำนักงานเลย……」
「ฉันด้วยค่ะ、ไม่ว่ากับคนข้างนอกคนไหน……」
「……ในทางจิตใจ、ฉันเก็บไว้เป็นความลับจากรุรุซังฮารุซัง……」
ด้วยเหตุผลนั้น、พวกเธอทั้ง３คนจึงแอบกระซิบกันมาระยะหนึ่งแล้ว
โดยที่ดูเหมือนว่ารุรุซังจะไม่ได้สังเกตเลย
「ฮารุจัง、วันนี้ไม่เป็นไรใช่ไหม？」
「ครับ、ร่างกายของผมรู้สึกเบามาก」
【ฮารุจังนั่นไม่ดีเห็น ๆ】
【และนั่นคือเส้นที่คุณไม่อาจจะพูดได้】
【คุสะ】
【ก็แบบฮารุจัง、จะชอบพูดแบบนั้นทุกครั้งที่มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น】
【ฉันคิดว่าเธอคงแค่อยากจะบอกว่าสภาพโดยทั่วไปปกติดี……】
【โฮะ、โฮร่า、ฮารุจังมีสไตล์ที่ค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์ไง……】
「จากนี้ไปผมจะขึ้นเป็นคนนำสินะครับ？」
「……ถ้ายังไงโปรดเก็บแรงไว้ให้มากที่สุดด้วยนะคะเน๊ะ」
「ครับ มากที่สุด」
ดูเหมือนว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะเป็นจุดศูนย์กลาง และทุกคนจะอยู่ในรูปแบบของการปกป้องคนรอบข้างแทน
มีคนหน้าตาดีทั้งข้างหน้าและด้านข้างผม、ข้างหลังฉันคือทีมกู้ภัยและบอดี้การ์ดของลิลี่ซัง、และคนหน้าเดิมที่คุ้นเคยจะอยู่ใกล้ชิดผม
【ความน่าเชื่อถือของ「มากที่สุด」คือ】
【ไม่มี】
【ไม่มีทาง】
【คงจะแปลกถ้ามี】
【ถ้ามีบางคงแปลก ๆ】
【ไม่มี】
【ก็นั่นสิเน๊ะ】
【คุสะ】
【โนเนมจังยังรับรอง คุสะ】
【โนเนมจังเองก็เข้าใจฮารุจังเป็นอย่างดีล๊า】
「เช่นนั้นแล้วทุกคนคะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ขบวนจะมีศูนย์กลางอยู่ที่ฮารุค่ะ」
ในการจัดการตอนเช้า、เอมิซังจะปรากฎตัวต่อหน้าทุกคน และให้คำแนะนำในระหว่างการประชุมด้านกลยุทธ์ ……แต่วันนี้เธอกำลังยืนอยู่ตรงหน้าผมและพูด
คุณดูสง่างามมากในเวลาแบบนี้เน๊ะ、เอมิซัง
แต่ถ้าดานเฮนไตซังโผล่ออกมา、ผมก็อยากจะรู้จังว่าทุกคนจะทำหน้าตากันยังไง
【รูปแบบวงแหวนโดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ฮารุจัง】
【เรือธงคือ ฮารุจัง】
【เอมิจังล่ะ？】
【ไม่สิ、ยังไงเป้าหมายของการปกป้องก็คือฮารุจัง】
【[แต่ถึงแม้จะตั้งขบวนเป็นรูปวงแหวน ก็ไม่มีเครื่องบินบนเรือบรรทุกเครื่องบินที่จะมาจากท้องฟ้าเน๊ะ】
【มอนสเตอร์จะมาจากพื้นดินแทนเน๊ะ】
【แต่ว่าเรื่องนั้น、จะหายไปทันทีเพราะฮารุจังอยู่ที่นี่แล้วใช่ไหม？】
【นั่นสิเน๊】
【ทำไมถึงพูดอะไรแบบนั้นกัน！！！】
【จ๊า นาย、ทุกข์ร้อนอะไรกับการที่ฮารุจังเริ่มเคลื่อนไหวเหรอ？】
【นั่นแหละที่ไม่มีเหตุผลเลย！！ บากะ！！】
【คุสะ】
【ปล่อยเขาไว้คนเดียวเถอะ……นี่คือชะตากรรมของคนที่อารมณ์ความรู้สึกถูกทำลายโดยฮารุจัง……】
【แต่มันแปลกที่บอกว่าเป็นรูปแบบวงแหวนเน๊ะ】
【อ้า】
【ก็แบบฮารุจังจะเป็นการโจมตีจากระยะไกลอยู่ฝั่งเดียวเน๊ะ】
【อ้า、เรียกว่า เอาท์เรนจ์……】
【ฮารุจังเป็นเรือบรรทุกเครื่องบิน……？】
【หยุดล้อเล่นเรื่องที่ฮารุจังเป็นแม่ได้แล้ว】
【สกายมาม๊า……？】
【นั่นเป็นการก้าวกระโดดมากเกินไปไหม คุสะ】
「……ขอบอกก่อนนะคะว่าวันนี้ฉันจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฮารุจนถึงแค่พักเที่ยงเท่านั้น หลังจากนั้นฉันจะนำความคิดเห็นของทุกคนมาพิจารณาและตัดสินใจว่าจะทำยังไงต่อไปดี」
「เอมิซัง」
【ฮารุจัง！？】
【ฮารุจัง、เอมิจังตอนนี้พยายามอธิบายให้ดีที่สุดอยู่สินะ？】
【ฟู๊วววว……（อินพุตล่วงหน้า】
【นี่ม๊านอะไรก๊าน……（อินพุตล่วงหน้า】
「……อะไรกันเหรอครับ」
ผู้คนที่กระจายอยู่รอบตัวผมต่างวอร์มร่างกาย
อืม、กลุ่มนักสู้……ทุกคนรวมทั้งพวกรุรุซังล้วนแต่เป็นผู้มีทักษะเน๊ะ
และรู้เรื่องห้องที่มีมอนสเตอร์มากมายอยู่ข้างหน้านี่ด้วย
จ๊าคงไม่ต้องการคำอธิบายกันล่ะมั้ง？
ไม่ต้องการแหละเน๊ะ
【เน๊ ฮารุจังกำลังคิดอะไรอยู่……？】
【หยุดเถอะ……ได้โปรด……】
【ใบหน้าที่กำลังมองหน้าทุกคนช่างน่ารักแต่ก็น่ากลัวー】
【ผู้ชมต่างกรีดร้อง】
【ก็แบบ ฮารุจังนิหน่า……】
【เหมือนกับการดูวิดีโอเหตุระเบิดหลังจากได้รับคำเตือน……】
ทุกคน、ที่อยู่ใกล้ ๆ คุยกันเงียบ ๆ
ดีแล้วสินะ、จ๊า แปลว่าดีแล้วเน๊ะ？
【หน้าตาทุกคนดซีดเซียว】
【ก็แบบ ในที่สุดฮารุจังก็จะเคลื่อนไหวแล้ว】
【……ดีใจที่มีการพูดคุยกันล่วงหน้าเน๊！】
【นั่นสิเน๊ะ！ ถึงจะไม่ได้พดอะไรกันเลยก็ตามเน๊ะ！】
【ก็แบบ ฮารุจังไงล่ะ？】
【ก็แบบ ฮารุจังนินะ คงไม่แปลกถ้าจู่ ๆ เธอจะยิงปืนทันที……】
【คาดหวัง】
【คาดหวัง】
【อ้าอืม、โนเนมจังกำลังรออย่างใจจดใจจ่อเน๊……】
【โนเนมจังตื่นเต้นตื่นเต้น】
【แต่พวกเรามีแต่ความกลัวเน๊ะ】
ผมรีบเปลี่ยนเป็นกระสุนพิเศษ、เล็งไปที่ส่วนท้ายของทางเดินตรงหน้า
「……อาโน、ทำไมถึงเอากระสุนออกจากปืนเหรอ……ไม่สิ、ก่อนอื่นเลยปืนนั่น」
「อะ、นี่คือต้นแบบที่ฉันได้รับมอบมาเน๊ะ、ฮารุซามะ」
「ครับ จะมีเสียงดังและระเบิด ดังนั้นกรุณานอนลงด้วยนะครับ」
「เอ๊ะ？」
「เอ๊ะ」
「ระ、รอก่อนฮารุจัง、หรือว่าบางทีนั่นจะ――」
ปังงงงงงงっ……ปิ๊วววววววว
ปรากฏว่าสิ่งที่ลิลี่ซังนำมาเพื่อโปรโมทการขาย、จะเป็นกระสุนสไนเปอร์ระยะไกลพิเศษที่ยิงจากปืนที่มีระยะยิงไกลพิเศษล่ะ――อันนี้ท่านประธานแอบส่งมาให้ผม โดยบอกว่า「อันนี้แนะนำจากใจจ๊า」――กระสุนทะลุผ่านความมืดมิด
ปิ๊วววววววว ขณะที่กระสุนกำลังเดินทางมุ่งตรงสู่ส่วนหลังทางเดิน……อาเร๊ะ？
ทำไมผม、ถึงเห็นมุมมองกระสุนจากกระสุนที่กำลังบินอยู่ได้กันล่ะ？
นี่มันอะไรกัน……อะ、มองเห็นพวกมอนสเตอร์ด้วยล่ะ
【ข่าวร้าย・ฮารุจังยิงปืนทันที】
【อาーอ้า】
【คิดไว้แล้วว่าต้องเป็นอย่างงี้】
【แต่กลับรู้สึกประทับใจที่ทนมาจนถึงตอนนี้ได้】
「อะ、อาโน……」
พอรู้ตัวอีกทีก็มุมมองการมองเห็นก็โดนแบ่งครึ่ง และเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าได้ด้วย ……แต่ว่าน่ะ
เอ๊ะ？
พวกคนอื่น ๆ เริ่มล้มตัวลงกับพื้นแล้ว、แล้วทำไมเอมิซังถึงยังยืนอยู๋ล่ะ？
ทั้งรุรุซังทั้งลิลี่ซังต่างก็เคลื่อนไหวแล้ว
「……ใม๊วっ」
「เอ๊ะ、คะ、ฮารุ――」
【！！！】
【ฮารุจัง！？】
ผมกอดเอมิซังที่ยังคงจ้องมองไปในทิศทางที่ผมยิงปืนไป แล้วดึงตัวเธอลง
……โม๊ว、ทุกคนต่างทำตามที่ผมบอกแท้ ๆ、แต่ในเวลาแบบนี้กลับเป็นเอมิซังเอง
ป๊อง พวกเราล้มลงกับพื้น……อะ、ผมปกป้องด้านหลังหัวอย่างเหมาะสมด้วยมือข้างหนึ่ง
ขอโทษเน๊ะ、ผมไม่ได้สังเกตเลย……แต่ว่าความสูงแค่นี้คงแค่เจ็บนิดหน่อยใช่ไหม？
นอกจากนี้ก็ยังใหญ่
ใบหน้า、และแก้มทั้งสองข้างของผมถูกห่อหุ้มด้วยของนุ่มนิ่มอันยิ่งใหญ่จนมองไม่เห็นอะไรเลย
【●REC】
【ฮารุจังจับกดเอมิจัง！！】
【เอมิจังล้มลงเนื่องจากการโจมตีที่ไม่คาดคิด】
【เอมิจังเปลี่ยนไป！】
「ทำอะไ――อืออออっ！」
ผมกดร่างกายของผมให้แนบแน่นกับเอมิซังที่พยายามจะพูดอะไรบางอย่าง
ม๊า ถึงผมจะใช้แรงทั้งหมดพยายามอย่างเต็มก็ยังจะเบาและไม่เจ็บจริงไหม
【พัฟ พัฟ*】
(*คำแทนการกระทำของการเอาหน้าซุกร่องอกอย่างเพลิดเพลิน)
【ใหญ่】
【ไม่สิ、ในสถานการณ์แบบนี้พูดได้แต่สิ่งบ้า ๆ】
――กระสุนที่ผมยิงทะลุมอนสเตอร์、และโดนเข้ากับกับดักขนาดใหญ่ตรงกลางห้อง
กระสุนแตกจนกลายเป็นประกายจ้า、จากนั้นการมองเห็นของผมก็เปลี่ยนจากมุมมองของกระสุนกลับมาสู่แนวสายตาปกติของผมอย่างสมบูรณ์
――จากนั้นก็มีระเบิดสีแดงสดก็วิ่งมากระทบที่หลังคอของผม
【ฮี่っ……】
【ดันเจี้ยนกำลังสั่นสะเทือน……】
【แย่แล้วเวร、เพราะใช้เป็นหูฟังสำหรับ ASMR เลยน่าประทับใจจริง ๆ 】
【ข้าด้วย】
【วังวนแห่งเปลวไฟมาจากปลายสุดทางเดิน……】
【นี่ม๊านอะไรก๊านนนนน……นี่ม๊านอะไรก๊านนนนน……】
【ฮารุจัง คราวนี้คุณทำอะไรลงไป！？】
【เป็นประเภทมังกรที่อยู่บนชั้นบอสระดับกลางหรือเปล่า！？】
【ไม่ไม่、ชั้นก่อนหน้าชั้นที่２００เป็นชั้นของบอสระดับกลางไปแล้วจริงไหม】
【จ๊า งั้นนี่คือบ้าอะไรกัน】
【กับดักระเบิด】
【3】
【กับดักภาพลวงตา】
【5】
【กับดักหลุมยุบ】
【3】
【การทำลายล้างเจาะพร้อมกัน３ชั้น】
【อัปเดตบันทึกมนุษยชาติแล้ว】
【ห๊า……ไม่เข้าใจแล้วโว๊ยครับ】
【เอ๋……】
【ขอบคุณสำหรับคำอธิบายเน๊ะ、โนเนมจัง……แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นัก】
【นั่นคือสาเหตุว่าทำไมถึงมีไฟนรกแบบนั้นเรอะ】
【ฮารุจังฮารุจัง、นี่ไม่ใช่อะไรที่จะพูดแค่ว่า「เสียงดังและระเบิด」ได้เลยสักนิ๊ด】
【เป็นเรื่องบางอย่างที่ชั่วร้ายยิ่งกว่าเน๊……】
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 96
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/96/
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณCHATCHAI KIMN SCB X-2478 มาก ๆ ครับ
ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
